ฉลาด..แกมโง่..!!

 โลกของเราได้เดินทางก้าวข้ามผ่าน คลื่นแห่งวิทยาศาสตร์ มาแล้วหลายยุคหลายสมัย..

ในโลกนี้คงแทบจะไม่มีใครไม่รู้จัก นักวิทยาศาสตร์ที่ชื่อเสียงกระฉ่อนโลก นามว่า

ไอแซค นิวตัน หรือ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ เป็นแน่..

เพราะหากว่าในโลกนี้ไม่มี สองอภิมหานักวิทยาศาสตร์ ทั้งสองนี้ก็ไม่แน่ว่าในวันนี้

พวกเราจะได้มาอยู่ใน ยุคดิจิตอล อันสุดแสนศิวิไลซ์ อย่างเช่นทุกวันนี้หรือเปล่า..??

 

ความฉลาดของนักวิทยาศาสตร์ทั้งสองท่านนี้ได้ทำให้ โฉมหน้าของโลก เปลี่ยนไปแบบ

ไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมอีกต่อไป.. คงไม่มีใครปฏิเสธว่าชาวโลกทั้งหลายได้รับ คุณประโยชน์

และ โทษภัย จากการ ต่อยอดความคิด ความเฉลียวฉลาดของทั้งสองท่านนี้

ดังที่เห็นเป็น บทเรียน ที่แสนล้ำค่าทั้ง ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี และ อาวุธปรมาณู..

 

เราต่างเคยคิดว่าความ ฉลาด เป็นเรื่องของ พรสวรรค์ ที่ติดตัวมาโดยที่ไม่สามารถเลียนแบบ

กันได้ง่ายๆ เป็นเรื่องของ คุณสมบัติเฉพาะตัว..

 

คนที่มีความฉลาดเป็น สมบัติของตัวเอง ย่อมได้รับการ ยกย่องว่าเป็นบุคคลที่มี ความพิเศษ

กว่าคนอื่นๆแน่ หากยิ่งฉลาดเข้าขั้น อัจฉริยะ  ด้วยแล้วล่ะก็จะกลายเป็นน่า ตื่นเต้น เพราะจัดว่าเป็น

กลุ่มคนที่หายากหรือในโลกนี้มีน้อยเหลือเกิน..

หน่วยงาน หรือ องค์กร ต่างๆก็พยายามดึงดูดคนกลุ่มนี้เข้าไปเป็นพวกของตน ถือว่าเป็น

ทรัพยากร ที่มีค่าและจะเป็น ประโยชน์ต่อองค์กรและประเทศชาติของตนในอนาคต เช่น

องค์การบริหารการบินและอวกาศแห่งชาติ หรือ นาซา ( National Aeronautics and Space

Administration NASA) ของประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นต้น..

หากเรามองว่าคนที่ฉลาดในทางโลก เป็นบุคคลที่น่ายกย่องเช่นคนที่ เรียนหนังสือเก่ง

คนที่มีความจำเป็นเลิศ หรือใครก็ตามที่มีการเรียนรู้อะไรๆ ได้รวดเร็วกว่าคนอื่น เราก็ถือว่าเป็น ผู้ที่มี

ความฉลาดเหนือคนธรรมดา..

แต่ในทางพระพุทธศาสนา ไม่ถือว่าคนที่มีความเฉลียวฉลาดในทางโลก เหล่านี้เป็น ผู้ที่ฉลาดแล้ว

หรือเป็นผู้ที่มี วิชชา แล้ว.. ความฉลาดในทางโลก เป็นได้แค่เพียงเพื่อ ภาระกิจ เพื่อการดำรงชีวิต

ในทางโลกตามธรรมดาของ คนที่ยังมีกิเลส รัก โลภ โกรธ หลง อยู่ ยังไม่สามารถพาตนเอง

ให้พ้นห่วงทุกข์ทางใจได้ ยังเป็น ผู้โง่เขลาในทางธรรมอยู่ ยังเป็นผู้ที่ไม่รู้แจ้งในพระสัทธรรม อยู่

ต่อให้เป็น มหาอัจฉริยะแค่ไหนก็ตาม..

เพราะว่าความฉลาดเหล่านั้นก็เป็นเพียง เครื่องมือของกิเลส ที่ชักจูงให้เรา กอบโกย เก็บเกี่ยว

ผลประโยชน์ทางโลก แบบที่เราคิดว่าเป็น ความสุขที่คนเราควรไขว่คว้า มาให้มากที่สุด

เราอาจใช้ความฉลาดของเราเพื่อให้ได้ เงินทองจำนวนมากๆได้ เพื่อให้ได้ชื่อเสียงและ ความสำเร็จ

ได้ เพื่อให้ได้มาซึ่งความสุขที่เราอยากได้อยากมีไม่สิ้นสุด.. ยังมีความไม่รู้ มี อวิชชา ล้นหัว..

เพราะตราบใดที่เรายังไม่สำรวจตรวจตราตนเองให้ถี่ถ้วน ว่าแม้แต่ความรู้ทางโลก

ผลประโยชน์ทางโลกที่หอมหวาน น่ากอดเอาไว้ มันก็ไม่สามารถทำให้เรา ข้ามพ้นทะเลทุกข์ ไปได้

ยังต้องกลับมารับ วิบาก ที่ทำดีชั่วเอาไว้อยู่ดี และอาจไม่ได้ คุณสมบัติพิเศษ ที่ติดตัวมา

เหมือนตอนนี้ก็เป็นไปได้ ยังต้องกลับมาเป็นคนที่ ฉลาดแกมโง่ ในทางธรรมอยู่ดี...

 

Create Date : 27 พฤศจิกายน 2557 Last Update : 27 พฤศจิกายน 2557 17:47:32 น. Counter : 1944 Pageviews.		0 comments
Share Tweet