Group Blog All Blog
|
ข่าวร้ายที่รอคอย ตอน ร้องไห้บนแจกัน..2  คู่แข่งที่มองไม่เห็น เมื่อ รตา ตัดสินใจจะทำตามเสียงที่หัวใจของเธอมันเรียกร้อง กิเลสใจใจของเธอมันก็เริ่มวางแผนการที่จะเดินหน้าเข้าไปยึดครองหัวใจของชายหนุ่มทันที อย่างแรก เธอต้องรู้ข้อมูลเบื้องลึกก่อนว่า มานพ ยังโสดจริงๆหรือไม่ เพราะถ้า มานพ แต่งงานมีครอบครัวแล้ว เธอก็ยินดีที่จะ ถอนตัว ออกมา โดยไม่ดื้อดึง จะไม่ยอมเสียศักดิ์ศรีไปแย่งของชาวบ้านมาเสพสุขให้เสื่อมเสียความเป็นมนุษย์ ให้เสียคำว่าเป็นผู้ได้ถูกสั่งสอนมาดีแล้ว ไม่อยากให้ใครเขามาครหาด่าทอ.. แต่ถ้าเขายังโสด เธอก็ต้องสืบค้นต่อไปว่า เขามีเจ้าของหัวใจแล้วหรือยัง ถ้ายังไม่มี เธอก็จะเริ่มเปิดใจแสดงท่าที ให้เขาได้รับรู้เสียทีว่า เธอกำลังคิดอย่างไรกับเขา แต่ถ้าเขามีคนรักอยู่แล้ว ก็ขอดูก่อนว่าหล่อนเป็นใคร มาจากไหน เพราะถ้าเป็นกรณีนี้ เธอจะบุ่มบ่ามไปแสดงท่าทีฉกชิงเขามาจากใครๆก็คงไม่ดีแน่ เพียงแต่เธอก็หวังว่า มานพ คงจะให้โอกาสเธอ พิสูจน์ตัวเองบ้าง แม้ว่าจะเป็นโอกาสเพียงน้อยนิดก็ตามที.. วันต่อมา.. รตา กลับมาทำงานโดยเธอวางท่าทีว่าเป็นปรกติ ไม่ให้ใครระแคะระคาย เมื่อเธอเข้ามานั่งที่โต๊ะทำงาน เธอก็แอบส่งสายไปมองที่โต๊ะทำงานของ มานพ ที่อยู่ตรงกันข้าม ก็พบแต่โต๊ะทำงานเปล่าๆ มานพ ยังไม่เข้ามาที่ออฟฟิค.. ดีเหมือนกัน เธอจะได้สืบเรื่องราวของเขาได้ถนัดหน่อย รตา ทำทีถือเอกสารเดินเข้าไปในห้องหัวหน้าของเธอ " ประเสริฐ " หนุ่มใหญ่หัวหน้าที่ทำงาน ขยับแว่นตาเงยหน้าขึ้นถามเธอ " คุณจะเอาเรซูเม่ของมานพไปทำอะไร..? " เขาถาม " เอ่อ.. ลูกค้าที่อเมริกาต้องการประวัติการทำงานและประวัติส่วนตัวของทีมงาน ที่จะทำโปรเจ็คนี้ทุกคน แนบไปกับใบนำเสนอค่ะพี่เอ และตอนนี้ก็ขาดแค่ของพี่นพคนเดียวค่ะ" รตา ตอบ ประเสริฐ ทำสีหน้างงเล็กน้อย แต่ก็พูดว่า " โอเค เดี๋ยวผมจะเมล์ไปขอประวัติของมานพ กับทางเอชอาร์ให้ก็แล้วกัน " เขาตอบ รตา ยิ้มเล็กๆบน แต่ในใจลิงโลดนัก ที่จะได้รู้ขอมูลลึกๆของมานพจริงๆเสียที.. ช่วงบ่าย ประเสริฐโทรมาที่โต๊ะทำงานของ รตา ให้เธอเข้าไปเอาซองเอกสารของมานพ ที่เพิ่งส่งมาถึงมือเขาเมื่อสักครู่ รตา รับซองเอกสารที่บรรจุประวัติส่วนตัวและประวัติการทำงานของมานพ แล้วมานั่งที่โต๊ะทำงาน เมื่อแกะซองออก เธอก็เห็นรูปของมานพที่ยิ้มน้อยๆอยู่บนหัวกระดาษ อยู่ใกล้ๆกับโลโก้ของบริษัท เธอรีบอ่านเอกสารสี่ห้าแผ่นนั้นอย่างรวดเร็ว ตัวหนังสือภาษาอังกฤษ แสดงประวัติการทำงานของเขาให้ทราบว่า เขาเคยทำงานมาหลายประเทศ ทั้งในแถบเอเชียและในอเมริกาเหนือ แต่ละที่เขาทำงานอยู่ไม่นานนัก เฉลี่ยที่ละหนึ่งถึงสองปีเท่านั้น และข้อมูลบางอย่างที่ทำให้เธอสะดุดตาคือ เขาเป็นคนที่มี กรุ๊ปเลือดกลุ่มพิเศษ แต่ข้อความที่เธออยากรู้ที่สุด นั่นคือตัวหนังสือที่แสดงสถานะภาพการสมรสของเขา " ซิงเกิ้ล " ว้าว..!! เขายังโสด เขายังไม่มีลูกเมีย แสดงว่า คนที่เขาคุยด้วยวันนั้นไม่ใช่ภรรยาของเขา แต่ก็อาจจะเป็นแค่คนรักของเขาก็ได้ ยังพอมีความหวัง..! เธอคิดอยู่คนเดียวในใจ แต่ทำยังไงถึงจะรู้ว่า แฟนของมานพเป็นใคร เพราะถ้าหากเธอไม่รู้จัก ก็ยากที่จะคาดเดาความสัมพันธ์ของทั้งคู่ว่า ลึกซึ้งเพียงใด หากตีราคาของหล่อนว่าเป็นคู่แข่งของเธอ หล่อนก็คงเป็น คู่แข่งที่มองไม่เห็น เป็นคู่แข่งหัวใจในจินตนาการ ทำอย่างไรเธอถึงจะได้รู้จักหล่อนมากกว่านี้ได้นะ.. เพื่อนเก่า.. หลังอาหารเที่ยง ประเสริฐ แจ้งให้ทุกคนทราบว่า เย็นนี้ลูกค้าต่างประเทศจะเลี้ยงขอบคุณทีมงาน หลังปิด " โครงการกรีนโปรดักส์ " ที่ร้านอาหารมีชื่อในแถบชานเมือง หากใครว่างก็เชิญไปร่วมงาน รตา มองไปที่ มานพ ที่กำลังก้มหน้าปั่นงานของเขาอย่างรีบเร่ง และได้ยินเขาพูดกับประเสริฐว่า ถ้างานเขาเสร็จก็จะรีบตามไปทันที รตา เห็นว่านี่อาจจะเป็นโอกาสที่ดี ที่เธออาจจะได้รู้อะไรเกี่ยวกับ มานพ มากขึ้นก็ได้.. ที่ร้านอาหาร ทีมงานส่วนใหญ่เดินทางมาถึงและได้เข้าไปนั่งในห้องจัดเลี้ยง เพลงสากลที่เปิดคลอเบาๆ ทำให้บรรยากาศดูสบายๆ ทุกคนมากันครบแล้ว ยกเว้น มานพเท่านั้น เขาจะมาหรือเปล่าหนอ..? คำถามเล็กๆในใจของ รตา งานเลี้ยงดำเนินไปได้ระยะหนึ่งแล้ว รตา เพิ่งทราบว่าลูกค้าที่มาจัดงานเลี้ยงขอบคุณทีมงาน มาจากประเทศเกาหลีใต้ โดยมี มีสเตอร์ลี ที่เป็นหัวหน้าทีม เขาเริ่มแนะนำเพื่อนร่วมงานของเขาให้ทีมงานของประเสริฐรู้จักทีละคน จนกระทั้งมาถึงคนสุดท้าย ที่เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของเจ้าภาพ ผู้บริหารสาวสวย " คาร่า ปาร์ค " ด้วยบุคลิกที่ดูโดเด่นของเธอ ทำให้หนุ่มๆทั้งโสดและไม่โสดในทีมของ รตา แอบมองเธออย่างชื่นชม คาร่า สาวสวยหุ่นดี ดูอ่อนหวานมีเสน่ห์แบบสาวเวิรคกิ้งวูแมน  เมื่อเธอมายืนอยู่ตรงหน้าของ รตา เธอยังแอบลอบมองเธอไม่ได้ คนอะไรทำไมดูเพอร์เฟ็คขนาดนี้นะ..? " Good evening nice to meet you.." รตา ส่งคำทักทายเป็นภาษาอังกฤษ " สวัสดีค่ะ.. คุณรตา.. " รตา รู้สึกตกใจที่ได้ยิน คาร่า ส่งคำทักทายกลับมาเป็นภาษาไทย แต่ที่ตกใจซ้ำสองคือ คาร่า รู้จักชื่อเธอโดยที่เธอยังไม่ได้แนะนำตัวด้วยซ้ำ.. " เอ่อ.. คุณคาร่า พูดภาษาไทยได้ด้วยหรือคะ.. แล้ว..รู้จักชื่อฉันได้อย่างไรคะ? " รตายิงคำถามใส่ทันที ค่าร่า ยิ้มเล็กๆแล้วตอบช้าๆว่า " คาร่า เป็นลูกครึ่งไทยเกาหลีค่ะ คุณแม่เป็นคนไทย เคยอยู่เมืองไทย จนถึงอายุสิบสามปี แล้วก็ย้ายกลับไปเกาหลีค่ะ " เธอตอบแบบราบเรียบ " และ ที่ฉันรู้จักชื่อคุณ ก็เพราะ มาร์ค เล่าเรื่องของคุณให้ฟังบ่อยๆน่ะค่่ะ.." " มาร์ค " " ใครกันค่ะ มาร์ค " รตา ถามกลับเพราะรู้สึกงงๆ " โน้นไงคะ เขามาโน้นแล้ว " คาร่า พูดพลางชี้มือไปที่ประตูทางเข้าหัองจัดเลี้ยง " พี่มานพ..!! " รตา อุทานออกมาเบาๆ.. " ไฮ มีสเตอร์ลี " มานพ ยื่นมือไปสัมผัสมือเจ้าภาพงานเลี้ยง ทั้งคู่จับมือเขย่าพลางพูดคุยกันอยู่ครู่หนึ่ง ท่าทางของทั้งสองคนสนิทกันมากทีเดียว มานพยิ้มและทักทายทีมงานทุกคน จนกระทั่งเดินมาถึง จุดที่ คาร่า และ รตา ยืนอยู่.. ทั้งคู่โผเข้าโอบกอดกันแบบหลวมๆใบหน้ายิ้มแย้ม.. " มาถึงนานแล้วเหรอครับ คาร่า..? " ชายหนุ่มเอ่ยถาม " ตั้งแต่ก่อนงานเลี้ยงจะเริ่มค่ะ " คาร่า ตอบกลับ " ตา นี่คือ คาร่า และ " ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะพูดต่อ " อ๋อ.. รู้จักกันแล้วค่ะ มาร์ค " คาร่า ชิงพูดขึ้นก่อน " อ้าว รู้จักกันแล้วเหรอเนี้ย.. ตา คาร่า เป็นเพื่อนร่วมงานของผมสมัยลุยงานด้วยกันที่อุลซาน " " ค่ะ " รตา ตอบรับรู้เพียงสั้นๆ สายตาลอบมอง มานพและคาร่า อย่างค้นหา.. "ทุกท่านครับ ผมในนามบริษัทเคเอสปิโตรเคมิคอล ขอขอบคุณทีมงานจากประเทศไทย ที่ช่วยให้ความร่วมมือระหว่างทั้งสองบริษัทเป็นไปอย่างราบรื่นและสามารถบรรลุเป้าหมายได้ในที่สุด" เสียง มีสเตอร์ลี พูดออกไมค์ ทุกคนตบมือด้วยความยินดี " และผมขอแนะนำ หัวหน้าทีมโปรเจคของเคเอสคนใหม่ ที่จะมาช่วยประสานงานกับพวกคุณ ในโปรเจคต่อๆไป คือ คุณคาร่า ปาร์ค ผู้บริหารคนเก่งของเรา.." คาร่า ยืนขึ้นพร้อมโค้งคำนับเล็กๆ ให้ทีมงาน หนุ่มๆจากประเทศไทยตบมือเสียงดังเกรียวกราว.. เป็นครั้งแรกที่ รตา รู้สึกตัวเองว่า เธอด้อยกว่าหญิงสาวที่กำลังยืนอยู่ข้างเธอ.. ทั้งรูปสมบัติ และ คุณสมบัติ และยิ่งได้เห็นท่าทีที่ มานพและหล่อนสนิทสนมกันเกินเพื่อนร่วมงาน เธอยิ่งคิดฟุ้งซ่านกระเจิดกระเจิงไปใหญ่.. หรือว่า คนที่เธอกำลังค้นหา ก็คือ คาร่า สาวสวยคนนี้ แล้วเธอก็กำลังมาปรากฏตัวให้เธอเห็นตัวเป็นๆ อยู่ตรงหน้าเลยที่เดียว.. สิบคำถาม งานเลี้ยงดำเนินไปจนเกือบยี่สิบเอ็ดนาฬิกาแล้ว ประเสริฐ แจ้งให้ทีมงานทราบว่า ทางเจ้าภาพมีเกมส์ให้ร่วมเล่นกันสนุกๆ ระหว่างทีมงานคนไทยและ ทีมงานจากเคเอส โดยกติกาของเกมส์นี้คือ ให้สุ่มจับคู่แล้วสามารถถามคำถามอะไรก็ได้สิบคำถาม หากคู่ใด สามารถเจาะรายละเอียดของคู่บั๊ดดี้ได้มากที่สุด จะได้รับรางวัลเป็นตั๋วเดินทางและแพ็คเกจ ท่องเที่ยวเกาหลีพร้อมที่พักฟรีสิบวัน ทุกคนตบมือลั่นแต่ รตา ยังครุ่นคิดอะไรอยู่ แล้วก็เหมือนฟ้าลิขิต รตา เป็น คนเดียวที่ได้จับคู่กับคนไทยด้วยกัน และคู่ของเธอก็คือ มานพ นั้นเอง ส่วนคนอื่นได้คู่เป็นคนต่างชาติกันหมด ส่วน คาร่า ที่ได้จับคู่กับหนุ่มไทยอีกคนที่ดูเป็นคนขี้อาย มีเวลาห้านาที ที่ทุกคู่จะแลกเปลี่ยนคำถามซึ่งกันและกัน และเป็นครั้งแรกที่ รตา และ มานพ ได้มานั่งอยู่ตรงข้ามกันอย่างใกล้ชิดขนาดนี้ มานพ ผายมือเชิญให้ รตา ได้ถามข้อมูลของเขาก่อน เลดี้เฟิร์ส.. เมื่อได้โอกาส รตา ไม่ปล่อยให้มันหลุดมือไปง่ายๆ " อายุ เท่าไหร่คะ..? " เธอถามคำถามแรก " สามสิบสองครับ " "เรียนจบที่ไหนคะ..?" " มิชิแกนยูนิเวอร์ซิตี้ครับ สาขาวิศวะเคมี "เขาแถมให้ " อาหารที่ชอบ " " ข้าวไข่เจียวสุกๆครับ " เขาตอบไปยิ้มไป " กรุ๊ปเลือดอะไรคะ.." รตารู้คำตอบนี้แล้วจากใบประวัติส่วนตัวของเขา แต่อยากรู้ว่าเขาจะตอบตามจริงหรือเปล่าเท่านั้น " AB-Rhลบ ครับ คนไทยมีเลือดกรุ๊บนี้ไม่ถึงหนึ่งแสนคน.. " เขาตอบราบเรียบ " จริงหรือคะ " รตาถามกลับแสดงสีหน้าเห็นใจ " เชิญถามต่อได้ครับ " มานพ ยิ้มพลางบอก รตา " ชอบอ่านหนังสือแบบไหนคะ..? " " แนวสืบสวน สอบสวนแนวคดีฆาตกรรมครับ " " ชอบกีฬาอะไรคะ.." " ฟุตบอลครับ " " หนังเรื่องโปรดค่ะ..? " " เดอะกรีนไมล์ ครับ " " ดาราคนโปรดคะ..? " " อืมม.. ทอม แฮงค์ ครับ " " ชอบผู้หญิงแบบไหนคะ..? " รตา ถามพลางลอบดูสายตาของเขา " ผมชอบผู้หญิงเก่งครับ ไม่ต้องสวยก็ได้ แต่ขอให้เป็นตัวขอตัวเอง.." " สุดท้ายนะคะ มีคนรักหรือยัง..?" รตา ถามแบบอ้อมแอ้มเบาๆ " คนรักยังไม่มีครับ แต่มีเพื่อนสนิทต่างเพศเยอะมาก " เขาตอบเบาๆพลางจ้องหน้าของเธอ จนเธอ ต้องหลบสายตาเขา เยส..!! เขายังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน.. รตา ยิ้มย่องอยู่ในใจลึกๆ คำตอบสุดท้ายของเขา เหมือนยกภูเขาออกจากอกของ รตา รางวัลตั๋วเครื่องบินบวกแพ็คเกจท่องเที่ยวอะไรเธอไม่ได้สนใจทั้งนั้น เธอต้องการแค่คำตอบๆนี้ ที่มาจากปากของเขาเท่านั้น..ก็พอแล้ว..  งานเลี้ยงเพิ่งจะเริ่ม รางวัลใหญ่ ตกเป็นของคู่บั๊ดดี้สาวไทยที่เป็นเพื่อนร่วมงานของ รตา กับชายหนุ่มชาวนอร์เวย์ งานเลี้ยงจบลงแบบน่าประทับใจของทั้งสองฝ่าย แต่ในความรู้สึกของ รตา มันเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น.. ก่อนจากกัน คาร่า แยกตัวไปพูดคุยอยู่กับ มานพ อยู่ครู่ใหญ่ๆแต่ รตา ทำเป็นไม่สนใจ แต่ในหัวของเธอ ยังเห็นรอยยิ้มอันมีเสนห์ของ คาร่า ติดตาอยู่ไม่หาย " แล้วเจอกันใหม่นะคะ คุณรตา " คาร่าเดินมากล่าวลาเธอโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว " กลับก่อนนะคะ มาร์ค " คาร่า กล่าวลา มานพ แล้วทั้งคู่ก็โผเข้ากอดกันเหมือนตอนที่เข้างาน " ขับรถดีๆนะครับ " มานพ บอกคนขับรถที่ รตา นั่ง อยู่ด้วย " เจอกันวันจันทร์นะครับ " เขาส่งยิ้มให้ รตา และยกมือโบกอำลา รตา โบกมือตอบเขาโดยไม่รู้ตัว ก่อนที่รถเก๋งของเพื่อนร่วมงานจะพาเธอออกไปจากลานจอดรถ มุ่งตรงไปถนนสายใหญ่.. รตา นั่งทอดพิงแผ่นหลังลงบนเบาะรถยนต์ เหมือนคนเหนื่อยจากการทำงานหนัก ในใจอยากจะให้พรุ่งนี้เป็นวันจันทร์เอาเสียเลย จะได้ไม่ต้องรอเจอหน้าเขาอีกตั้งสี่สิบแปดชั่วโมง.. หัวใจเธอกำลังอบอวลไปด้วยความเสน่ห์หาอย่างเต็มตัว แม้ว่ามันอาจจะเป็นเพียงแค่ การตบมือเพียงฝ่ายเดียว ก็ตาม.. 
|
นายสมมุติ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?] Link |
||||||||||||||
