คงจะไม่ช้าเกินไป ที่จะกล่าวคำว่า สวัสดีปีใหม่ นะครับ
ใครที่ได้กลับไปเยี่ยมญาติพี่น้องที่ภูมิลำเนา หรือถือโอกาสช่วงวันหยุดยาวๆ
ไปท่องเที่ยวพักผ่อน ผ่อนคลายความเหน็ดเหนื่อยจากการตรากตรำทำงานมาทั้งปี
ก็น่าอิจฉาไม่น้อยครับ เพราะยังมีอีกหลายคนที่ช่วงเทศกาลใหญ่ๆแบบนี้
เขาไม่ได้มีโอกาสกลับไปเยี่ยมเยียน พ่อแม่หรือญาติมิตรเหมือนคนอื่นๆ
ก็คงต้องใช้วิธีแบบ ตัวอยู่ไกล ใจคิดถึง ส่งสัญญาณเสียงผ่านความรู้สึก ไปหากันแทน..
และเชื่อว่าหลายๆคนก็คงมีโอกาสไปทำบุญไหว้พระ ในช่วงวันขึ้นปีใหม่กัน
บ้างก็เพื่อเป็นเสริมสร้างความเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต
การได้ทำบุญทำทาน ในช่วงวันหยุด ก็นับว่าหาได้ยากเต็มที
หรือบางท่านก็อาจจะไปไหว้พระขอพรในช่วง คืนข้ามปี
อย่างที่กำลังนิยมกันอยู่นี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรครับ
ขอแค่เพียงให้ได้มี แม้เพียงช่วงเสี้ยววินาทีหนึ่ง ที่จิตใจของเราได้เกิดสภาวะ
ใจสะอาด ใจสว่าง ใจสงบ
ก็นับว่า คุ้มค่ามหาศาล..
แม้ว่าหลังจากนั้น เราก็ต้องกลับเข้าไปสู่โหมด ชีวิตวุ่นวาย วกวน เหมือนเดิมก็ตามที..
เวลาไหว้พระเราคิดถึงอะไรครับ..?
สภาวะจิตใจของเราตอนนั้นเป็นอย่างไร เคยลองสังเกตดูกันบ้างหรือเปล่า..?
พระประธานองค์ใหญ่ ใบหน้าของท่านคล้ายยิ้มน้อยๆ
แลดูว่าท่านกำลังแผ่ผ่านกระแสความเมตตามาสู่เหล่าคนที่กำลังคุกเข่า
แสดงอาการนอบน้อมต่อหน้าท่าน..
องค์พระปฏิมาท่านไม่มีชีวิตจิตใจครับ
แต่คนที่หล่อปั้นองค์ท่านขึ้นมา หากมีจิตใจที่แฝงพลังศรัทธาในพระศาสนาเอาไว้มากๆ
ก็มักจะมาปรากฏให้เราได้เห็นได้สัมผัสความเย็นร่ม ก็ตรงที่เราเข้าไปก้มกราบท่านนี่แหละ
ผู้เขียนเคยคุยกับคนหลายๆคนที่เวลามีความทุกข์ร้อนใจ
ก็มักจะเข้ามากราบพระที่วัด แต่มักไม่ใช่พระสงฆ์องค์เจ้าครับ
แต่กลับเป็น พระประธานที่อยู่ในศาลา หรือในโบสถ์แทน
โดยให้เหตุผลว่า เขาเชื่อว่าพระพุทธรูปที่เข้ากราบไหว้
จะประทานพรอันเป็นมงคล ดับเป่าเรื่องร้ายๆที่กำลังประสพได้
แล้วขอพรพระเรื่องอะไรบ้าง..? ผู้เขียนถาม
ก็ขอให้มีเรื่องดีๆเข้ามาในชีวิตบ้าง และขอให้เรื่องร้ายจางคลายลงไป หายไปจากชีวิตเสียที
ผู้เขียนได้แต่ยื้ม แต่ก็ไม่ได้บอกกล่าวอะไรอย่างตรงไปตรงมาเกินไปนัก
เพียงแต่บอกว่า หลวงพ่อท่านเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กระทำกรรมดีอยู่แล้ว
หากท่านจะให้พรอะไรกับใครๆได้จริง ผู้เขียนคิดว่าพรข้อนั้นก็คือ
ขอให้ทุกท่านจงมีกำลัง สติ และ ปัญญา ในการดำเนินชีวิต
ท่านคงไม่สามารถดลบันดาลให้เกิดสิ่งมหัศจรรย์ใดๆ ให้แก่ชีวิตเราได้หรอก
นอกจากเราต้องทำกันเอาเองทั้งนั้น
อย่าได้มาฝากความหวังใดๆไว้กับ พระอิฐพระปูน เช่นท่านเลย..
ตนย่อมเป็นที่พึ่งแห่งตนโดยแท้..
ครับ มนุษย์เรามีทุกข์เยอะ เพราะมักจะไข้วค้วาความทุกข์มา กกกอด เอาไว้
โดยเข้าใจผิดว่าสิ่งนั้นจะเป็นที่พึ่งแท้จริงได้ แต่สุดท้ายก็โดนมันเล่นงานกันทั่วหน้า
จนกว่าเราจะมีกำลังสติปัญญา จนมองโลกอย่างเป็นที่มันเป็น ไม่ใช่มองอย่างที่เราอยากให้มันเป็น
ลดอัตตาตัวตนลงมาจนเป็นศูนย์ โลกแห่งความจริงก็จะปรากฏต่อหน้าเราเอง
หากวันหน้ามีโอกาสได้เข้าไปกราบพระอีก
ก็ขอให้สำรวมกายใจ ให้มั่นคง ก้มลงกราบท่านงามๆสามครั้ง
แล้วเปล่งวาจาอยู่ในใจดังๆว่า
" หลวงพ่อ ครับ/คะ กระผม/ดิฉัน ขอให้คำสัตย์ต่อหน้าหลวงพ่อว่า
ไม่ว่าในภายภาคหน้าจะเกิดเรื่องเลวร้ายในชีวิตสักเพียงใดก็ตาม
กระผม/ดิฉัน จะไม่ร้องขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดๆมาช่วยเหลืออีกแล้ว
แต่ขอให้ กระผม/ดิฉัน จงมีความตั้งมั่นใน คุณความดีไม่ท้อถอย
มีสติปัญญาพาชีวิตนี้รอดพ้นจากโพยภัยทั้งปวงเถิด.."
หากหลวงพ่อท่านได้ยิน อธิฐานจิตใจ อันแน่วแน่ของเราทั้งหลายจริง
ท่านก็คงพลอย อนุโมทนาสาธุ ไปกับเราด้วยแน่
เพราะเห็นแล้วว่าลูกหลานทั้งหลายเริ่มมีความฉลาดทางจิตใจ..
เริ่มก่อร่างสร้าง สัมมาทิฏฐิ ให้เกิดขึ้นแก่ตนแล้ว
พรใดๆจาก พระอิฐพระปูน นี้ ก็คงไม่มีค่า ไม่เป็นมงคลเท่า
สิ่งใดที่เราสร้างมันขึ้นมาเอง เราก็ต้องรับผลวิบากนั้นด้วยตนเองนั้นจริงแท้
จะไปเรียกร้องให้ใครมาช่วยแบกช่วยรับก็คงไม่ดีเท่ากับ เราได้ช่วยตัวเราเอง..
ขอความสุขสวัสดี จงเกิดแก่ท่านผู้อ่านและญาติสัมมาปฏิบัติทุกท่านเทอญ..
ขอขอบคุณเจ้าของภาพสวยๆทุกภาพครับ
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [