ยูโทเพียไทย
เศรษฐศาสตร์
เพื่อความเป็นธรรม

 
กำลังผลิตเพิ่ม ค่าเช่าเพิ่มยิ่งกว่า ค่าแรงจึงลด

ระยะนี้ปรากฏข้อเขียนกันทำนองว่า การลงทุนจากต่างประเทศช่วยแก้ความยากจนได้ บ้าง ความก้าวหน้าในการผลิตใหม่ ๆ จะขจัดความยากจนให้กลายเป็นประวัติศาสตร์ไป บ้าง

ยังสงสัยว่าถ้าไม่มีการกำหนดค่าจ้างขั้นต่ำ ค่าแรงหรือค่าจ้างจะอยู่ที่ระดับใด ?

จริงอยู่ ค่าแรงอาจสูงขึ้นได้ในระยะแรก ๆ ของการขยายการลงทุนหรือความเจริญก้าวหน้าในการผลิต

แต่เฮนรี จอร์จได้เขียนไว้เกือบ 130 ปีแล้วในหนังสือ Progress and Poverty (เลขท้ายข้อความคือเลขหน้าของหนังสือ ซึ่งภาคภาษาไทยดูได้ที่ //geocities.com/utopiathai/ProgressAndPoverty.html ) :

“ศตวรรษนี้ อำนาจการผลิตเศรษฐทรัพย์ (wealth) ได้เพิ่มขึ้นอย่างใหญ่หลวง . . . .

“เมื่อเริ่มยุคอันน่าอัศจรรย์นี้ก็เป็นธรรมดาที่จะหวัง และก็ได้หวัง กันว่า
สิ่งประดิษฐ์ที่ทุ่นแรงงานจะบรรเทาความยากลำบากและทำให้สภาพของกรรมกรดีขึ้น . . . . (3)

“อย่างไรก็ตาม ขณะนี้เรากำลังผจญกับข้อเท็จจริงซึ่งจะไม่มีวันผิดไปได้เลย . . . . (5)

“. . . . พลังใหม่ ๆ นั้นถึงแม้จะมีลักษณะที่จะช่วยปรับปรุงให้ดีขึ้น แต่ก็มิได้กระทำต่อโครงสร้างของสังคมขึ้นมาจากเบื้องล่างดังที่ได้หวังและเชื่อกันมานานแล้ว หากได้อัดแทรกเข้าที่จุดกึ่งกลางระหว่างยอดกับฐาน เปรียบเสมือนมีลิ่มอันใหญ่โตตอกแทรกเข้าไปในระหว่างสังคม มิใช่หนุนสังคมขึ้นจากเบื้องล่าง ผู้ที่อยู่เหนือจุดแบ่งแยกนั้นถูกยกขึ้น แต่ผู้ที่อยู่ใต้จุดนั้นถูกบดขยี้ลง (9)
“การที่ความยากจนเกิดร่วมกับความก้าวหน้าเช่นนี้นับเป็นปริศนาใหญ่หลวงสำหรับสมัยของเรา
มันเป็นแก่นของข้อเท็จจริง ซึ่งทำให้เกิดความยุ่งยากทางอุตสาหกรรม ทางสังคมและทางการเมือง อันทำความฉงนสนเท่ห์ให้แก่โลก และซึ่งความเป็นนักปกครองและความรักเพื่อนมนุษย์และการศึกษาได้ปลุกปล้ำด้วยโดยไร้ผล . . . .” (10)

แล้วเฮนรี จอร์จก็อธิบายเรื่องราวยืดยาว จนถึงสาเหตุและทางแก้ สรุปอย่างสั้นมากได้ดังนี้:
“. . . . การที่ราคาที่ดินเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ อันเป็นผลจากความก้าวหน้าทางวัตถุก็ยิ่งทำให้การเพิ่มราคานี้กลับเป็นไปโดยรวดเร็วยิ่งขึ้น เราจะได้เห็นสาเหตุอันรองนี้แสดงผลอย่างเต็มที่ ในการคลั่งเก็งกำไรจากที่ดิน อันเป็นเครื่องหมายแห่งความเจริญก้าวหน้า . . . .(259)
“. . . เมื่อความสามารถในการผลิตเพิ่มขึ้น ค่าเช่าจะมีแนวโน้มที่จะเพิ่มสูงขึ้นไปยิ่งกว่า
จึงทำให้เกิดแนวโน้มที่จะทำให้ค่าแรงต้องลดต่ำลงอยู่เป็นนิตย์ (282)
“. . . เพราะฉะนั้น ผู้ที่เป็นกรรมกรแต่เพียงอย่างเดียว จึงไม่มีผลประโยชน์ในความสามารถผลิตที่เพิ่มขึ้นโดยทั่วไป มากไปกว่าที่ทาสชาวคิวบาจะมีผลประโยชน์ในราคาน้ำตาลที่สูงขึ้น . . . . (283)

“ทฤษฎีง่าย ๆ ซึ่งข้าพเจ้าได้กล่าวไว้อย่างย่นย่อ . . . ได้อธิบายถึงเหตุที่ความยากจนเกิดร่วมกับความมั่งคั่ง
ค่าแรงต่ำเกิดร่วมกับกำลังผลิตสูง . . . .
ทฤษฎีนี้อธิบายให้ทราบว่าทำไมดอกเบี้ยและค่าแรงในประชาคมใหม่ ๆ จึงสูงกว่าในประชาคมดั้งเดิม ถึงแม้การผลิตเศรษฐทรัพย์โดยเฉลี่ยและโดยส่วนรวมจะน้อยกว่าก็ตาม
มันอธิบายให้ทราบว่าทำไมความเจริญก้าวหน้า ซึ่งช่วยเพิ่มกำลังการผลิตให้แก่แรงงานและทุน
จึงไม่เพิ่มรางวัลให้แก่ปัจจัยทั้งสองนั้น
มันอธิบายในสิ่งที่เราเรียกกันทั่วไปว่าความขัดแย้งระหว่างแรงงานกับทุน
ในขณะเดียวกันก็พิสูจน์ว่าปัจจัยทั้งสองนี้มีผลประโยชน์ประสานสอดคล้องกันอย่างแท้จริง . . . . (287)

“. . . ข้าพเจ้าใช้คำว่าค่าแรง มิใช่ในความหมายที่เป็นปริมาณ แต่ในความหมายที่เป็นอัตราส่วน เมื่อข้าพเจ้ากล่าวว่าค่าแรงต่ำลงในขณะที่ค่าเช่าสูงขึ้น ข้าพเจ้ามิได้หมายความว่าปริมาณเศรษฐทรัพย์ที่กรรมกรได้รับเป็นค่าแรงจะต้องลดลง แต่หมายความว่าอัตราส่วนที่มันมีต่อผลผลิตทั้งสิ้นต้องลดลง อัตราส่วนอาจจะลดลงได้ในขณะเดียวกับที่มีปริมาณเท่าเดิมหรือเพิ่มขึ้นด้วยซ้ำ . . . . (216)

“. . . ความเจริญก้าวหน้าซึ่งทำให้ค่าเช่าสูงขึ้นนั้นมิใช่จะมีแต่ความเจริญก้าวหน้าที่เพิ่มความสามารถในการผลิตโดยตรงเท่านั้น แต่รวมถึงความเจริญก้าวหน้าในการปกครอง มารยาทและศีลธรรม ซึ่งเพิ่มความสามารถในการผลิตโดยทางอ้อมด้วย
. . . . ผลของสิ่งต่าง ๆ ทั้งหมดนี้ก็คือจะเพิ่มความสามารถในการผลิตขึ้น
และเช่นเดียวกับความเจริญก้าวหน้าในวิทยาการในการผลิต
ผลประโยชน์ของสิ่งเหล่านี้ย่อมจะถูกผู้ครอบครองที่ดินผูกขาดเอาไปในที่สุด . . . .
และถ้าฝ่ายปกครองที่คดโกงแห่งนครต่าง ๆ อันยิ่งใหญ่ของสหรัฐฯ จะทำตัวอย่างแห่งความบริสุทธิ์และการประหยัดแล้ว
ผลก็จะเป็นเพียงทำให้ราคาที่ดินสูงขึ้นเท่านั้น มิใช่ว่าจะยกระดับค่าแรงหรือดอกเบี้ยขึ้นเลย (254)

“. . . . กรรมสิทธิ์ของเอกชนในที่ดินคือหินโม่ส่วนล่าง ความก้าวหน้าทางวัตถุคือหินโม่ส่วนบน ระหว่างกลางสองสิ่งนี้ ชนชั้นกรรมาชีพกำลังถูกบดอยู่ ด้วยแรงกดดันที่หนักขึ้น ๆ (357)

“สิทธิอันเท่าเทียมกันของมนุษย์ทุกคนที่จะใช้ที่ดินย่อมปรากฏชัดเจนเช่นเดียวกับสิทธิอันเท่าเทียมกันของเขาที่จะสูดอากาศหายใจ นั่นคือสิทธิที่ประกาศด้วยข้อเท็จจริงที่ว่าเขามีตัวมีตนอยู่ ทั้งนี้เพราะเราย่อมไม่สามารถจะสมมติได้ว่าบางคนมีสิทธิที่จะอยู่ในโลกนี้และคนอื่น ๆ ไม่มีสิทธิ (338)

“เราจะต้องทำให้ที่ดินเป็นกรรมสิทธิ์ของส่วนรวมร่วมกัน (328)

“เพราะฉะนั้นสิ่งที่ข้าพเจ้าเสนอในฐานะวิธีแก้ไขง่าย ๆ แต่ได้ผลใหญ่หลวง ซึ่งจะยกค่าแรงขึ้นสูง เพิ่มผลตอบแทนของทุน กำจัดความข้นแค้น ยกเลิกความยากจน ทำให้มีงานรายได้ดีว่างสำหรับผู้ใดก็ตามที่ต้องการงานทำ ทำให้ไม่มีขอบเขตจำกัดพลังความสามารถของมนุษย์ ทำให้อาชญากรรมลดลง ยกระดับศีลธรรม รสนิยม และสติปัญญา ทำให้การปกครองบริสุทธิ์หมดจดขึ้น และทำให้อารยธรรมเจริญสูงส่งยิ่งขึ้น เหล่านี้ ก็คือ – การริบเอาค่าเช่าโดยการเก็บภาษี (405-406)

“. . . เราก็อาจจะเปลี่ยนข้อเสนอให้เป็นรูปทางใช้การได้โดยเสนอให้ -
ยกเลิกภาษีทั้งสิ้น ยกเว้นแต่ภาษีที่เก็บจากมูลค่าที่ดิน

“. . . . ในประเทศที่พัฒนาก้าวหน้าไปไกล มูลค่าที่ดินจะมากเกินพอมาก ดังนั้นจึงไม่เป็นการเพียงพอถ้าจะกระทำเพียงนำเอาภาษีทุกอย่างไปรวมที่มูลค่าที่ดินเท่านั้น แต่ยังจะต้องเพิ่มปริมาณที่ต้องการในการเก็บภาษีขึ้นอีกตามส่วนด้วยในประเทศที่ค่าเช่ามีปริมาณมากกว่ารายได้ปัจจุบันของรัฐบาล และจะต้องเพิ่มปริมาณที่ต้องการนี้ขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อสังคมก้าวหน้าออกไปและค่าเช่าสูงขึ้น . . . .(406)

“. . . . ภาษีจากมูลค่าที่ดินซึ่งเป็นภาษีที่กำหนดตามชอบใจได้น้อยที่สุดย่อมมีความแน่นอนอยู่ในระดับสูงสุด เราอาจจะประเมินและเก็บภาษีนี้ได้ด้วยความแน่นอนตามลักษณะที่เคลื่อนที่ไม่ได้และซ่อนพรางมิได้ของที่ดินนั้นเอง . . . .
ถ้าเราเก็บภาษีทั้งสิ้นจากมูลค่าที่ดิน โดยไม่รวมสิ่งปรับปรุง โครงการภาษีจะง่ายและแจ่มชัดมาก
และประชาชนจะหันมาเอาใจใส่อย่างมาก ซึ่งจะทำให้สามารถประเมินภาษีได้ด้วยความแน่นอน
เช่นเดียวกับที่นายหน้าขายที่ดินจะสามารถกำหนดราคาที่ผู้ขายควรจะได้รับได้ (418)

“เพราะฉะนั้นภาษีที่เก็บจากมูลค่าที่ดินจึงนับว่ายุติธรรมและให้ความเท่าเทียมกันที่สุดในบรรดาภาษีทั้งหลาย มันจะตกเป็นภาระเฉพาะแก่ผู้ที่ได้รับผลประโยชน์อันมีลักษณะพิเศษและมีค่าจากสังคมเท่านั้น และจะเป็นภาระแก่เขาตามส่วนของผลประโยชน์ที่เขาได้รับด้วย มันเป็นมูลค่าที่ประชาคมก่อให้เกิดขึ้นและประชาคมรับมา เพื่อใช้ประโยชน์สำหรับประชาคม มันเป็นการนำเอาทรัพย์สินร่วมกันมาใช้เพื่อประโยชน์ร่วมกัน ต่อเมื่อมีการเก็บค่าเช่าทั้งหมดมาเป็นภาษีเพื่อประโยชน์ของประชาคมแล้วนั่นแหละ เราจึงจะได้รับความเท่าเทียมกันตามประกาศิตของธรรมชาติ จะไม่มีพลเมืองผู้ใดได้เปรียบพลเมืองผู้อื่น นอกจากที่ได้รับจากความอุตสาหะ ความเชี่ยวชาญ และสติปัญญาของเขาเอง และแต่ละคนจะได้รับสิ่งที่เขาลงทุนลงแรงหามาได้อย่างเป็นธรรม เมื่อนั้นแหละ และต่อเมื่อนั้นเท่านั้น แรงงานจึงจะได้รับรางวัลโดยเต็มที่ และทุนก็จะได้รับผลตอบแทนตามธรรมชาติ (421)

“. . . . ประโยชน์ที่จะได้จากการใช้ภาษีเดี่ยวที่เก็บจากมูลค่าที่ดินแทนภาษีมากชนิดที่เป็นเครื่องมือหารายได้สาธารณะอยู่บัดนี้นั้นจะปรากฏความสำคัญยิ่งขึ้น ๆ ถ้าจะพิจารณาให้มากขึ้น นี่เป็นเคล็ดลับที่จะเปลี่ยนหมู่บ้านเล็ก ๆ ให้กลายเป็นนครใหญ่ได้ ถ้าภาระทั้งหลายซึ่งกดขี่อุตสาหกรรมและถ่วงรั้งปริวรรตกรรมอยู่ขณะนี้ถูกกวาดล้างไป การผลิตเศรษฐทรัพย์ก็จะดำเนินไปอย่างรวดเร็วชนิดที่ไม่ได้คาดฝันกันในขณะนี้ . . . .(433)

“. . . . จะเปรียบเสมือนการยกเอาน้ำหนักมหาศาลออกไปจากสปริงที่ทรงพลัง . . . . วิธีการเก็บภาษีในปัจจุบัน . . . . มีผลต่อพลังงาน ความอุตสาหะ ความเชี่ยวชาญ และความมัธยัสถ์ เสมือนสินไหมที่ใช้ปรับคุณสมบัติเหล่านี้ . . . .
ถ้าผู้หนึ่งต่อเรือขึ้นมา เราก็บังคับให้เขาต้องชำระค่าปรับเนื่องจากความอาจหาญของเขา ราวกับว่าเขาได้ทำความเสียหายให้แก่รัฐ . . .
ถ้าตั้งโรงงานประดิษฐกรรมขึ้นมา เราก็จะเก็บภาษีรายปีจากโรงงาน
ซึ่งมิฉะนั้นแล้วก็จะได้รับกำไรมากมาย
เราพูดว่าเราต้องการทุน แต่ถ้าผู้หนึ่งผู้ใดสะสมมันขึ้นมา หรือนำมันมาให้แก่พวกเรา เราก็จะคิดภาษีจากทุนนั้น ราวกับว่าเราได้ให้เอกสิทธิ์แก่เขา . . . .”(434)


Count Leo Tolstoy (1828-1910) กล่าวว่าวิธีที่มิต้องสงสัยเลยวิธีเดียวในการปรับปรุงฐานะของคนงาน ซึ่งในขณะเดียวกันก็เป็นไปตามพระประสงค์แห่งพระผู้เป็นเจ้าด้วย คือการปลดปล่อยที่ดินจากการยึดครองของเจ้าที่ดิน . . . . แผนการที่ยุติธรรมที่สุดและปฏิบัติได้ดีที่สุดในความเห็นของข้าพเจ้าคือแผนของเฮนรี จอร์จที่เรียกกันว่าระบบภาษีเดี่ยว . . . . การแก้ปัญหาที่ดินหมายถึงการแก้ปัญหาสังคมทั้งมวล (//cooperativeindividualism.org/georgism_01.html )

และ John Dewey (1859-1952) กล่าวว่าข้าพเจ้าไม่อวดอ้างว่าวิธีแก้ไขของจอร์จคือยาครอบจักรวาลที่จะรักษาความป่วยไข้ทั้งหมดของเราได้ตามลำพัง แต่ข้าพเจ้าอวดอ้างว่าเราจะไม่สามารถขจัดความเดือดร้อนขั้นพื้นฐานทั้งหลายของเราได้ถ้าไม่ใช้วิธีนี้ (//progressandpoverty.org/quotes.htm )

ความยากจนไม่ใช่เรื่องของเทคโนโลยีหรือความรู้ในการผลิต แต่อยู่ที่การแบ่งผลตอบแทนการผลิต
ขณะนี้เจ้าของที่ดินผู้ไม่ได้ลงแรงลงทุนผลิตได้อยู่ดีกินดีถึงขั้นฟุ่มเฟือยโอ่อวดอย่างมาก แต่คนจนไร้ที่ดินต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อแบ่งผลตอบแทนส่วนของตน ส่งให้เป็นส่วยแก่เจ้าของที่ดินมากขึ้น ๆ

//geocities.com/utopiathai เว็บเศรษฐศาสตร์เพื่อความเป็นธรรม


Create Date : 21 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 31 มกราคม 2551 7:19:42 น. 0 comments
Counter : 776 Pageviews.
Share
 
 

สุธน หิญ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

แก้ความอยุติธรรมขั้นฐานราก
ตามแนวเฮนรี จอร์จ
http://utopiathai.webs.com
เลิกภาษีการลงแรงลงทุนผลิตและค้า
เลิกภาษีเงินได้ เพิ่มภาษีที่ดิน
ค่อยๆ เปลี่ยนแปลง ใช้เวลาสัก 30 ปี

เปิดเว็บต่างแดนดูไม่ได้ ให้ google ช่วยหา free anonymous proxy server ของต่างประเทศซึ่งมีอยู่มากเพื่อเปิดให้แทนครับ (ในไทยอาจมีการปิดกั้นเว็บของต่างแดน เว็บย่อยที่คนไทยอาศัยใช้กันก็พลอยถูกปิด)

เว็บหลักของผม ยูโทเพียไทย_1
* หน้ารวมลิงก์ยูโทเพียไทย_1 *

หนังสือดีเด่นแปล Progress and Poverty หนังสือ ความยากจนที่ไม่เป็นธรรม และ บทความ ของผม ไม่สงวนลิขสิทธิ์ ยินดีให้เผยแพร่ต่อด้วยความขอบคุณ ยกเว้นบทความแปลกรุณาอ่านเงื่อนไขจากต้นฉบับภาษาอังกฤษที่อ้างไว้ครับ

- ศัพท์เศรษฐศาสตร์ ดร.บุญเสริม
- ภาษีทรัพย์สินสหรัฐฯ
- ภาวะตลาดอสังหาฯ
- ภาวะตลาดที่อยู่อาศัย 2537-51
- ราคาที่ดินทั่วไทยรายแปลง
- สรุปราคาประเมินใน กทม.ปี 2551-54
- การเปลี่ยนแปลงราคาที่ดินใน กทม.และปริมณฑลปี 2528-50
[Add สุธน หิญ's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com