มีหลายคนเป็นห่วงว่าคนจนที่มีที่ดินเป็นของตนเองอยู่ขณะนี้จะเดือดร้อนเพราะต้องเสียภาษีแรงเสมือนกลายเป็นผู้เช่าที่ดินจากรัฐ เกรงจะรักษาที่ดินไว้ไม่ได้
ผมก็ขอให้นึกถึงคนจนเยอะแยะที่ต้องเสียค่าเช่าที่ดิน-บ้านอยู่แล้วในปัจจุบัน (เกินควรด้วย เพราะการเก็งกำไรกักตุนที่ดิน)
แถมยังต้องเสียภาษีการลงแรงลงทุนผลิตและค้าอีก รวมถึงภาษีมูลค่าเพิ่มแทบทุกครั้งที่ซื้อของกินของใช้ (ซึ่งในระบบภาษีเดี่ยวจากที่ดิน จะไม่มีภาษีพวกนี้)
อนึ่ง ระบบภาษีที่ดินควรจะค่อย ๆ เพิ่ม ใช้เวลาราว 30 ปี เพิ่มปีละ 1/30 ของค่าเช่าที่ควรเป็นในแต่ละปี พร้อมกับลดภาษีการทำงานและการลงทุนลงเท่า ๆ กัน ดังนั้น ภาระภาษีก็ไม่น่าจะหนักเกินไป ถ้าคนจนที่มีที่ดินอยู่แล้วไม่ได้มีที่ดินมีมูลค่ามากเกินส่วนเมื่อเทียบกับความสามารถทำงานของเขา

ส่วนเรื่องมรดกที่ดินที่ได้มาจะสูญเสียไป ควรเลิกคิดได้ เพราะในระบบใหม่ ความคิดเปลี่ยนเป็นว่าที่ดินควรเป็นสมบัติเท่าเทียมกันของพลเมืองทุกคน

(สมัยนี้ควรเพิ่มภาษีอีก 2 อย่างคือภาษีการใช้ทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญหมดเปลืองไปในการผลิต และ ค่าชดใช้การทำความเสียหายแก่สิ่งแวดล้อม)

เมื่อภาษีเท่ากับค่าเช่าที่ควรเป็น ราคาที่ดินจะเป็นศูนย์ (ไม่มีราคา) บ้านก็ราคาต่ำลง เพราะไม่มีภาษีสิ่งก่อสร้างและภาษีการลงแรงลงทุนก่อสร้าง จะทำให้คนสามารถย้ายที่อยู่ได้ง่ายขึ้นมาก ทำให้การใช้ที่ดินมีประสิทธิภาพสูงขึ้น

ถ้าไม่เก็บภาษีที่ดินเท่าค่าเช่าที่ควรเป็น ที่ดินก็จะยังเป็นที่หมายปองของนักเก็งกำไรที่ดินต่อไป
ผลร้ายที่มีอยู่จะยังคงมีต่อไป ดังนี้:

คนจนต้องเช่าที่ดิน (และบ้าน) แพงกว่าที่ควรเป็น หาที่ดินทำกินเป็นนายของตนเองได้ยาก หางานทำยาก ค่าแรงถูกกดต่ำ
และจะยังต้องเก็บภาษีจากการทำงานและการลงทุนต่อไป เป็นการลดรายได้ และ ทำให้สินค้าแพง ค่าครองชีพสูง ขายแข่งสู้ต่างประเทศได้ยาก ค่าแรงยิ่งต่ำ
ซ้ำยังต้องทุกข์ยากจากวิกฤตฟองสบู่วัฏจักรเศรษฐกิจเป็นระยะ ๆ อีกต่อไป

นี่คือผลการรังแกผู้ลงแรงลงทุนผลิต (ก่อความเจริญ) แต่เอื้อประโยชน์แก่เจ้าของที่ดิน - เสือนอนกิน

จาก //www.utopiathai.webs.com