|
|
 |
 |
 |
 |
| |
เชื้อแห่งความเสื่อมของลัทธิทุนนิยม
ถ้าไม่มีการเก็งกำไรที่ดินอย่างกว้างขวาง ก็ไม่มีการกู้เงินอย่างกว้างขวาง
ถ้าไม่มีการเก็งกำไรที่ดินอย่างกว้างขวาง ก็ไม่มีวัฏจักรราคาที่ดินที่เหวี่ยงตัวรุนแรง
วิกฤตการเงินที่รุนแรงลามทั่วโลกก็ไม่เกิด
การเปิดโอกาสให้กลไกตลาดได้ทำงานอย่างเสรีนั้นจะต้องเสรีเฉพาะสินค้าหรือทรัพยากรที่ลงแรงลงทุนผลิตเพิ่มได้ มิใช่ส่วนที่ผลิตเพิ่มไม่ได้หรือแทบไม่ได้ ซึ่งก็คือ ที่ดิน อันหมายรวมทั้ง ทรัพยากรธรรมชาติ และ เนื้อที่ (ที่ว่าง หรือ space)
ต้นเหตุของการเก็งกำไรผูกขาดที่ดินอย่างรุนแรงขนาดที่ไปไหน ๆ เจอแต่ที่ดินมีเจ้าของแล้ว คือการที่รัฐถือว่าที่ดินเป็นเช่นเดียวกับเศรษฐทรัพย์หรือทุน ปล่อยให้มีการซื้อขายกันได้เหมือนสินค้า แต่ที่จริง ที่ดินคือเงื่อนไขแห่งชีวิต เป็นทั้งที่อยู่อาศัยและที่ทำกินของมนุษย์ เป็นแหล่งที่มาของวัตถุดิบ และเป็นมารดาของผลผลิตทั้งปวง การปล่อยให้เอกชนมีกรรมสิทธิ์แทบจะเต็มที่ในที่ดิน ซึ่งเป็นทรัพยากรธรรมชาติ มิได้มีมนุษย์ผู้ใดลงทุนลงแรงสร้างขึ้นมา การไม่เก็บภาษีที่ดินสูง ๆ ทำให้เกิดการเก็งกำไรเก็บกักที่ดิน ทำให้แผ่นดินของประเทศชาติไม่ได้รับการทำประโยชน์ตามควร และที่ดินมีค่าเช่า/ราคาสูงเกินกว่าที่ควร ทำให้ผู้ลงแรงลงทุนต้องเสียส่วนแบ่งผลตอบแทนการผลิตให้แก่เจ้าของที่ดินมากกว่าที่ควร การเก็บภาษีทั้งหลายยกเว้นภาษีที่ดิน ยิ่งก่อผลร้าย เช่น ทำให้ของแพงและค่าแรงต่ำยิ่งขึ้น ถ่วงความร่วมมือในการผลิต ทั้งภายในประเทศด้วยกัน และกับต่างประเทศ ทำให้ผลผลิตลดลง และการว่างงานรุนแรงขึ้น
ลัทธิที่ดินนิยมคือกาฝากร้ายของทุนนิยม การที่ฝ่ายทุนนิยมล้มเหลวไม่สามารถขจัดความยากจนได้ การที่วัฏจักรเศรษฐกิจเหวี่ยงตัวขึ้นลงรุนแรงก่อความเสียหายใหญ่หลวง ธุรกิจล้มละลาย ผู้คนสิ้นเนื้อประดาตัว ก็เพราะที่ดินนิยมเป็นสาเหตุหลักให้เกิดการเก็งกำไรที่ดินและอสังหาริมทรัพย์ซึ่งมีที่ดินเป็นส่วนสำคัญ ถ้าเราสามารถขจัดลัทธิที่ดินนิยมออกไปจากลัทธิทุนนิยม ทุนนิยมก็จะเป็นทั้งแรงงานนิยมไปด้วยอีกอย่างหนึ่งคู่กันไป เพราะที่ดินนิยมคือสิ่งขวางกั้นมหึมาต่อมือที่มองไม่เห็นของแอดัม สมิธ อันเป็นหัวใจของทุนนิยมหรือลัทธิเสรีวิสาหกิจ
ลัทธิที่ดินนิยมคือเชื้อแห่งความเสื่อม (seeds of decay) ของลัทธิทุนนิยม เมื่อที่ใดมีการพัฒนา มีสิ่งอำนวยความสะดวกความรวดเร็ว ที่ดินก็ราคาสูง ก็ยิ่งมีการเก็งกำไรที่ดิน ในที่สุดค่าแรงและผลตอบแทนทุนยิ่งต่ำ คนจนยิ่งเดือดร้อนเพิ่มขึ้น ความเจริญจึงยิ่งทำให้คนจนเดือดร้อน จนกว่าเราจะหันมาเก็บภาษีที่ดินแทนภาษีจากการทำงานและการลงทุนผลิตและค้า
Winston Churchill: การผูกขาดที่ดินมิใช่การผูกขาดเพียงชนิดเดียว แต่ก็เป็นการผูกขาดที่ใหญ่หลวงที่สุด -
เป็นการผูกขาดตลอดกาล และ เป็นต้นกำเนิดของการผูกขาดอื่น ๆ ทุกรูปแบบ ...
Karl Marx เขียนในปี 1875: ในสังคมปัจจุบันเครื่องมือของแรงงานถูกผูกขาดโดยเจ้าของที่ดิน (การผูกขาดกรรมสิทธิ์ที่ดินถึงกับเป็น มูลฐานของการผูกขาดทุน) ...
Paul Samuelson: ค่าเช่าที่ดินแท้ ๆ มีสภาพของ "ส่วนเกิน" ซึ่งอาจเก็บมาเป็นภาษีได้อย่างหนัก โดยไม่ทำให้พลังกระตุ้นการผลิต หรือประสิทธิภาพ บิดเบี้ยวไป
William Vickrey: มัน [ภาษีมูลค่าที่ดิน] เป็นสิ่งประกันว่าจะไม่มีผู้ใดพรากสิทธิของเพื่อนพลเมือง โดยการแสวงหาส่วนแบ่งที่มากเกินควร ในสิ่งที่ธรรมชาติมอบให้แก่มนุษยชาติ.
| Create Date : 05 กรกฎาคม 2552 |
| Last Update : 16 สิงหาคม 2552 23:59:26 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 859 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: หมูน้อยตาโต (pps_n  ) วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:47:47 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
