"คนสำคัญ"
"คนสำคัญ"
...บ่อยครั้งทีมักจะได้ยินว่าเราไม่รู้จะบอกเค้ายังงัยเพราะเราเป็นแค่เพื่อน
แต่ความจริงแล้ว คุณเป็นตั้งเพื่อน...ต่างหาก
...โลกไม่เคยทำให้มนุษย์สมบูรณ์แบบเพื่อเผื่อเนื้อที่ให้คุณได้มีโอกาสแสวงหา
แต่โลกทำให้มนุษย์มีความเหงาเพื่อให้มนุษย์แสวงหาความรักและมอบความรัก
และได้รู้ว่า...การมีเพื่อนทำให้โลกไม่เงียบเหงาจนเกินไป
...ในแต่ละวัน... ให้เริ่มต้นวันด้วยการยิ้ม ไม่ว่าเรื่องที่จะทำให้ยิ้มได้ในแต่เช้านั้นจะมีไม่กี่เรื่อง
...ในแต่ละวัน... ให้นึกขอบคุณอะไรก็ตามที่ดีต่อเราวันละ 1 อย่าง หรือ 1 คน
...ในแต่ละวัน... ให้จบทุกอย่างที่เป็นปัญหาไว้ที่ทำงาน ไม่ต้องแบกกลับมาที่บ้าน
...ในแต่ละวัน ... ให้ทำความรู้จักผู้คนเพิ่มขึ้นอย่างน้อยวันละ 1 คน
และอย่าลืมรักษาคนรู้จัก ให้อยู่กับเราได้นานๆ ก่อนที่วันนี้คุณจะทำความรู้จักกับผู้คนใหม่ๆ
...จงสำรวจตัวเองว่าได้ทำใครหล่นหายไปจากชีวิตหรือเปล่า
หากวันนี้เหลือเพียงวันสุดท้าย รักแค่ไหน...ได้ทันบอกเธอหรือยัง
หากว่าพรุ่งนี้สายเกินไปทุกอย่าง เราและเขา...ดีต่อกันพอไหม
และถ้าเกิดว่า 24 ชั่วโมงต่อจากนี้คือวันสุดท้ายของคุณจริงๆ
มันเพียงพอกับสิ่งที่คุณอยากจะทำมั้ย ?
...เงินไม่ใช่พระเจ้า แต่ทำให้เรามีทางเลือกมากขึ้น
เมื่อเงินทองเป็นเจ้าของเวลาไปซะหมด แล้วเมื่อไหร่คุณจะเป็นเจ้าของเวลาบ้าง
มีสติ-สตางค์อยู่ก็ปลีกเวลาไปใช้บ้าง
อีกหน่อยไม่มีสติต่อให้มีสตางค์ก็สายไปซะแล้ว
เวลาที่เรารักใคร ..เราจะรู้สึกตัวเล็กเหลือเกิน
เวลาที่ใครรักเรา ..เราจะรู้สึกตัวใหญ่เหลือเกิน
แต่ถ้าเราเจอคนที่รักกัน ..เราจะผลัดกันตัวใหญ่ตัวเล็ก
...มีชายหนุ่มผู้หนึ่งเข้ารับการบำบัดยาเสพติด ถามผู้คุมว่า
หลังจากผ่านการบำบัดแล้ว อีกนานแค่ไหนจึงจะออกเดทได้
ผู้คุมจึงแนะนำว่า... หลังจากออกจากที่นี่แล้ว ปีแรกให้ซื้อต้นไม้มาปลูก..ดูแลมันให้ดีๆ
ปีต่อไปให้หาสุนัขมาเลี้ยง หลังจากนั้นถ้าต้นไม้และสุนัขไม่ตาย ก็แสดงว่าเริ่มมีความรักได้แล้ว
...เราคือคนสำคัญเหลือเกินคนหนึ่งของครอบครัว
แต่ต้องไปเป็นคนที่ไม่ค่อยมีคุณค่าของใครก็ไม่รู้ที่เราเชื่อมาตลอดว่าเขาสำคัญ
... เพื่ออะไร
..จบแล้วสำหรับการคัดลอก ตอนนี้อยากให้คนที่อ่าน อ่านซ้ำอีกครั้งว่า
แต่ละท่อน แต่ละวรรค แต่ละประโยค สอดคล้องกับชีวิตของตนเองบ้าง
แต่ละท่อนบ่งบอกความรู้สึกอย่างไรบ้าง
อย่าปล่อยให้ข้อความในนี้เป็นเพียงการคัดลอกจากเศษกระดาษและจงให้มันได้แสดงถึงคุณค่าต่อความรัก
ความรู้สึกที่คุณมีทั้งต่อตัวคุณ คนที่คุณรัก และ ครอบครัวของคุณ
แต่ละท่อนมีความหมายและทรงคุณค่าในตัวของมันเอง
จงอ่านและตีความอย่างละเอียดถี่ถ้วน
แล้วคุณจะพบว่าชีวิตของคุณได้เปลี่ยนแปลงไปในทางที่คุณไม่เคยรู้สึกมาก่อน
นำเที่ยว นรก-สวรรค์
นำเที่ยว นรก-สวรรค์
ในนิทานเรื่องหนึ่งของชาวเดนมาร์กมีคนคนหนึ่งนอนอยู่ในเวลากลางคืน
มีนางฟ้าลงมาที่ห้องนอนของเขา ชวนให้ไปเที่ยวสวรรค์กับนรกเขาก็ไป
นางฟ้าพาไปที่ที่หนึ่งบอกว่า "ถึงนรกแล้ว" ที่นั้นเป็นห้องใหญ่ ๆ มีโต๊ะยาว ๆ
บนโต๊ะมีอาหารที่ประณีตอร่อยทุกประเภท มีคนนั่งอยู่หลายคน
นางฟ้าก็บอกว่า "นี่สัตว์นรก" คนเหล่านั้นนั่งมองอาหารที่น่ากินที่สุดในโลก แต่ตัวเขาผอมเหลืองน่าสงสาร
นางฟ้าบอกว่าที่นี่อนุญาตให้กินอาหารดี ๆได้ แต่มีเงื่อนไขว่าต้องใช้ช้อนที่ยาวหนึ่งเมตร
เวลาตักอาหารเข้าปาก มันก็ไม่ถึงสักที มันหกลงพื้น เขาเลยมีความวุ่นวายเดือดร้อนมาก
พยายามตักอาหารเท่าไรก็ไม่ถึงปาก เลยผอมเพราะอดอาหาร
อยู่ใกล้ชิดอาหารที่อร่อยแต่ไม่สามารถเอามาถึงปากของตน
นางฟ้าพาไปอีกห้อง บอกว่านี่สวรรค์ ห้องที่สองนี้มีลักษณะเช่นเดียวกับห้องแรกทุกประการ
เรามักจะคิดว่าสวรรค์กับนรกต่างกัน แต่ความจริงสวรรค์กับนรกนี้คล้ายๆกัน
มีโต๊ะอาหารยาว ๆ อาหาร ประณีตหลาย ๆ อย่างเหมือนกันหมด
มีเก้าอี้รอบ มีคนนั่ง แต่แปลกที่คนที่สวรรค์ยิ้มแย้มแจ่มใส อ้วนท้วนสมบูรณ์สบาย
ดูว่าเขากินอย่างไร เขาก็ต้องใช้ช้อนยาวหนึ่งเมตรเหมือนกัน "เอ...ทำไมมันไม่เหมือนที่นรก?"
พอดูดี ๆ อ้อ! เห็นวิธีของชาวสวรรค์คือ
คนข้างหนึ่งของโต๊ะเขาตักอาหารด้วยช้อนยาว ๆ เอาไป
ป้อนใส่ปากของคนตรงข้าม คนอีกข้างก็ตักอาหารมาใส่ปากของคนข้างนี้
ก็เลยได้กินกันทุกคน อยู่อย่างสุขสบาย
สรุปว่า ที่นรกคนคิดแต่จะได้อย่างเดียว คิดแต่เรื่องความสุขของตัวเอง
คิดแต่ว่าเราจะได้อาหารที่เราชอบ แต่ที่สวรรค์นั้น
มีการช่วยเหลือกันมีความรักสามัคคีกัน
คำนึงถึงความสุขของคนอื่นด้วย ก็ได้รับความสุขกันทุกคน
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า....แอ่น...แอ๊น.....(คิดเอาเอง)
จง...
จง...
จง...เข้มแข็งพอที่จะเผชิญหน้ากับความจริง
จง...อ่อนแอพอที่จะรับรู้ว่าลำพังเรานั้นทำอะไรไม่ได้ทุกอย่าง
จง...ฟุ่มเฟือยน้ำใจ เมื่อมีใครต้องการความช่วยเหลือ
จง...ประหยัดสิ่งที่จำเป็นไว้
จง...ฉลาดพอที่จะรู้ว่าเราไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
จง...โง่พอที่จะเชื่อในปาฏิหาริย์
จง...เต็มใจจะแบ่งปันความสุขของตัวเอง
จง...เต็มใจที่จะแบ่งรับความทุกข์ของผู้อื่น
จง...เป็นผู้นำหากทางที่ผู้อื่นทิ้งไว้ให้นั้นเลือนราง
จง...เป็นผู้ตามหากตกอยู่ในวงล้อมแห่งความไม่แน่นอน
จง...เป็นคนแรกที่แสดงความยินดีต่อความสำเร็จของคู่แข่ง
จง...เป็นคนสุดท้ายที่จะวิจารณ์ความผิดพลาดของเพื่อน
จง...มองเพียงแค่ก้าวถัดไปเพราะมันจะทำให้เราไม่ล้ม
จง...มองไปยังจุดหมายปลายทางให้แน่ใจ ว่าไม่ได้กำลังเดินผิดทาง
จง...รักคนที่รักคุณ
จง...รักคนที่ไม่รักคุณแล้วสักวันหนึ่งเค้าอาจจะเปลี่ยนใจ แต่เหนือสิ่งอื่นใด จงเป็นตัวของตัวเอง
แครอท....ไข่..กาแฟ........คุณเป็นแบบไหน
แครอท....ไข่..กาแฟ........คุณเป็นแบบไหน
วันหนึ่งลูกสาวพร่ำบนถึงชีวิตอันแสนลำเค็ญให้พ่อฟังว่า เธอกำลังรู้สึกอับจนปัญญาที่จะจัดการกับชีวิตและปรารถนาที่จะยอมแพ้พ่าย ด้วยรู้สึกเหน็ดเหนื่อยจากการต่อสู้และการแข่งขัน ประหนึ่งว่าเมื่อสางปัญหาหนึ่งเสร็จสิ้น
อีกปัญหาหนึ่งก็ก้าวเข้ามาโดยไม่ได้รับเชิญ
ผู้เป็นพ่อซึ่งเป็นพ่อครัวจึงเดินนำเธอเข้าไปในครัว จัดแจงต้มน้ำในหม้อสามใบด้วยไฟแรงจนน้ำเดือด เขาใส่แครอทในหม้อใบแรก วางไข่ลงในหม้อใบที่สอง และตักกาแฟลงไปในหม้อใบสุดท้าย แล้วปล่อยให้มันต้มไปเรื่อยๆ โดยไม่มีคำอธิบายเลย
ฝ่ายลูกสาวเริ่มรู้สึกหงุดหงิดและหมดความอดทน ทั้งยังสงสัยว่าพ่อกำลังทำอะไร ยี่สิบนาทีผ่านไป เขาก็ปิดเตาแก๊ส
ตักแครอทขึ้นมาวางไว้ในชาม นำไข่วางไว้ในชามอีกใบหนึ่ง และตักกาแฟไว้ในชามสุดท้าย แล้วหันไปถามลูกว่า
ลูกเห็นอะไรบ้าง?
แครอท ไข่ กาแฟ เธอตอบ
เขาจึงขอร้องให้เธอสัมผัสแครอท เธอจึงรู้ว่ามันนิ่ม
แล้วเขาก็ให้ลูกสาวตอกไข่ เมื่อเธอแกะเปลือกไข่ออก ก็พบว่าไข่นั้นได้ต้มจนสุก
แล้วท้ายที่สุดเธอให้ลูกสาวลองจิบกาแฟดูเธอยิ้มและ ลิ้มรสอันหอมกรุ่นนั้น แล้วค่อยๆ ถามว่า
นี่หมายความว่าอย่างไรเหรอคะคุณพ่อ
พ่ออธิบายว่า เราได้กระทำต่อสามสิ่งนี้ภายใต้เงื่อนไขเดียวกัน นั่นคือน้ำเดือด แต่ผลลัพธ์มันกลับแตกต่างกัน
จากเดิมแครอทดูแข็งๆ และไม่โอนอ่อนผ่อนตาม พอผ่านการต้มมันกลับนิ่มและดูอ่อนปวกเปียก
ไข่ซึ่งดูบอบบาง มีเพียงเปลือกบางๆคอยห่อหุ้มของเหลวภายใน แต่น้ำเดือดทำให้ของเหลวนั้นกลับแข็งขึ้น
ขณะที่กาแฟกลับมีลักษณะเฉพาะตัวตลอดกาล เมื่อมาเจอน้ำเดือด น้ำต่างหากที่แปรเปลี่ยนไป
แล้วลูกล่ะเป็นอะไร พ่อถามลูกสาว เมื่อความทุกข์มาเยือน ลูกจะเตรียมรับมืออย่างไรลูกเป็นแครอท ไข่ หรือ กาแฟ
แล้วคุณล่ะ????
แครอทนั้นดูแข็งโป๊กแต่เมื่อต้องเผชิญกับความทุกข์ยากนานาก็จะเฉาอ่อนแอ และสูญเสียเรี่ยวแรงกำลังไป
หรือจะเป็นไข่ซึ่งดูสามารถปรับสภาพได้ในตอนแรก จิตใจอันอ่อนไหวของคุณจะเป็นอย่างไรหลังจากที่ต้องเผชิญกับความเป็นความตาย การแตกแยก การหย่าร้าง หรือการเลย์ออฟ หัวใจของคุณหยาบกร้าน และแข็งกระด้างขึ้นหรือเปล่า แม้เปลือกภายนอกของคุณยังคงเดิม หากหัวใจและจิตวิญญาณของคุณเล่ามันปวดร้าวและได้แปรเปลี่ยนเป็นแข็งแกร่ง
หรือคุณเหมือนเมล็ดกาแฟ เมื่อเจอน้ำเดือดอันนำมาซึ่งความเจ็บปวด แต่ณ.อุณหภูมิสูงสุด 100 องศาเซลเซียส กาแฟกลับมีรสชาติดีขึ้นยามนั้น หากคุณเป็นดั่งกาแฟ เมื่อถึงภาวะที่เลวร้ายที่สุด นอกจากคุณจะสามารถจัดการชีวิตตนเองได้แล้วคุณยังสามารถทำสิ่งรอบข้างให้ดีขึ้นได้ด้วย.
I always be with you
I always be with you
If one day you feel like crying...Call me.
I don't promise that I will make you laugh,
But I can cry with you.
If one day you want to run away
Don't be afraid to call me.
I don't promise to ask you to stop...
But I can run with you.
If one day you don't want to listen to anyone...Call me.
I promise to be there for you. And I promise to be very quiet.
.
.
.
.
.
But if one day you call..
And there is no answer...
Come fast to see me.
Perhaps I need you.
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
