``ตากับตีน ``
``ตากับตีน ``
ตีนกับตาอยู่กันมาแสนผาสุข
จะนั่งลุกยืนเดินเพลินหนักหนา
วันหนึ่งตีนทะลึ่งเอ่ยปรัชญา
ว่าตีนมีคุณต่อตาเสียจริงจริง
ตีนพาตาไปในที่ต่างต่าง
ตาจึงได้ชมนางและสรรพสิ่ง
เพราะฉะนั้นดวงตาจงประวิง
ว่าตีนนี้เป็นสิ่งควรบูชา
ตาได้ฟังตีนคุยโม้ก็หมั่นใส้
จึงร้องบอกออกไปด้วยโทสา
ว่าที่ตีนไปใหนมาใหนได้ก็เพราะตา
ดูบรรดาเศษแก้วไม่ตำตีน
เพราะฉะนั้นตาจึงสำคัญกว่า
ขอตีนอย่าได้มาคิดดูหมิ่น
สรุปแล้วตามีค่าสูงกว่าตีน
ทั่วธานินท์ตีนไปใด้ก็เพราะตา
ตีนใด้ฟังก็คลั่งแค้นแสนจะโกรธ
ก็พิโรธกระโดดไปใกล้หน้าผา
เพราะอวดดีคุยเบ่งเก่งกว่าตา
ดวงชีวาจะดับไปไม่รู้เลย
ตาเห็นตีนทำเก่งเร่งกระโดด
ก็พิโรธแกล้งระงับหลับตาเฉย
ตีนพาตาถลาล้มทั้งก้มเงย
ตกแล้วเหว้ยตายห่าทั้งตาตีน ..
V
V
V
คนเราอยู่ด้วยกันมันก็ต้องรักกัน ..
"ความดี"ของแต่ละคนไม่ต่างกันแต่"หน้าที่"
ต่างหากที่ต่างกัน ..
[จากFW.Mail ]
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
