ถึงลูกชายที่โตแล้ว
ถึงลูกชายที่โตแล้ว
มือของแม่ยุ่งทั้งวัน แม่ไม่มีเวลาจะเล่นเกมเล็กๆ ที่ลูกต้องการ
แม่ไม่มีเวลาเลยลูกเอ๋ย
แม่ซักเสื้อผ้าของลูก แม่เย็บผ้า และทำกับข้าว
แต่เมื่อลูกเอาสมุดภาพมา และขอให้แม่สนุกด้วยกัน
แม่กลับบอกว่า "อีกเดี๋ยวเถอะนะลูกนะ"
ยามค่ำคืนแม่เก็บลูกไว้ในที่ปลอดภัย
ฟังลูกอธิฐาน แล้วแม่ก็ปิดไฟ
แม่ย่องไปแอบที่ประตู
แม่หวังจะได้อยู่อีกสักครู่ เพราะชีวิตสั้น วันปีเลยผ่านเร่งรีบ
ลูกชายตัวน้อยเติบโตรวดเร็ว เขาไม่ได้อยู่ข้างคุณอีกต่อไป
เป็นความลับล้ำเลิศของเขาที่ต้องเข้าใจ
สมุดภาพถูกเก็บเข้าที่ ไม่มีเกมให้เล่นอีกแล้ว
ไม่มีจุมพิตก่อนนอน ไม่มีคำขอพรให้ได้ยิน
สิ่งต่างๆ นั้นเป็นของขวบปีที่ล่วงเลย
มือของแม่ที่เคยยุ่งเหยิง มาตอนนี้นิ่งอยู่กับที่
แต่ละวันยาวนาน และยากจะพ้นผ่าน
แม่หวังว่าจะกลับไปและจะได้ทำสิ่งเล็กๆ ที่ลูกเคยขอให้ทำ