When you are
When you are
When you are sad…. I will dry your tears
When you are scared…. I will comfort your fears
When you are worried… I will give your hope
When you are confused…I will have your cope
And when you are lost…. And can't see the light
I shall be your beacon…. Shinning ever so bright
This is my oath… I pledge till the end
Why you may ask?… Because you're my friend
เมื่อเธอเศร้า........... ฉันจะช่วยซับนําตาให้เธอ
เมื่อเธอหวาดกลัว..... ฉันจะช่วยปลอบประโลม
เมื่อเธอกังวล.......... ฉันจะเป็นความหวังให้เธอ
เมื่อเธอสับสน......... ฉันจะช่วยจัดการให้เธอสบายใจ
เมื่อเธอพ่ายแพ้...ไม่เห็นแม้แสงไฟ ฉันจะเป็นดวงประทีปส่องแสงให้เธอ
นี่คือคําสัญญา ฉันขอรักษาไว้จนวันตาย
ทําไมน่ะหรือ? ก็เพราะเราเป็นเพื่อนกันไงล่ะ
เพื่อน ก-ฮ
เพื่อน ก-ฮ
ก - เก็บคุณไว้ในใจ
ข - เข้าใจคุณ
ค - คอยสนับสนุน
ง -ง้อคุณเมื่อรู้ว่าเขาผิด
จ -จับมือคุณเมื่อคุณต้องการกำลังใจ
ฉ -เฉยกับความใจร้อนของคุณ
ช - ช่วยเหลือคุณ
ซ -ซื่อสัตย์ต่อคุณ
ญ -ญาติดีกับคุณเสมอ
ด - เดินเคียงข้างคุณ
ต -ติดตามข่าวคราวความเป็นไปของคุณ
ถ -ไถ่ถามทุกข์สุข
ท -ทำให้ชีวิตคุณเปลี่ยนไป
ธ -ธรรมมะธัมโมกับคุณ
น -นับถือคุณและน่ารักในสายตาของคุณ
บ -บอกความจริงแก่คุณ
ป -ปลอบใจเมื่อคุณท้อ
ผ - ผายมือต้อนรับคุณเสมอ
ฝ -ฝากผีฝากไข้กับคุณ
พ -เพิ่มพลังให้แก่คุณ
ฟ - ฟังคุณ(แม้คุณจะพูดจนน้ำไหลไฟดับก้อตาม)
ภ -ภูมิใจในตัวคุณ
ม - มอบสิ่งที่ดีแก่คุณ
ย -ยกโทษให้กับข้อผิดพลาดของคุณ
ร- รักคุณที่เป็นคุณ
ล -ละเอียดอ่อนกับความรู้สึกของคุณ
ว - ไว้ใจคุณ
ศ -ศึกษานิสัยที่แท้จริงของคุณ
ส -สังเกตความเปลี่ยนแปลงในตัวคุณ
ห -เห็นคุณค่าของคุณ
อ - อธิบายในสิ่งที่คุณไม่เข้าใจ
ฮ -เฮฮากับคุณได้ทุกเวลา
เธอว่ามะ
^-^
คุณค่าของคน
คุณค่าของคน
คนเราเกิดมา อาจจะไม่เท่าเทียมกันในหลายเรื่อง
ต่างจิตต่างใจ แต่จะอย่างไรก็ตาม เมื่อทำอะไรลงไป
ก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่กระทำลงไปนั้น ไม่ใช่เดินหนี
ทำอะไรไว้ แล้วไม่รับผิดชอบ เดินหนีไปดื้อๆ แล้ว
คุณค่าของความเป็นคนมันจะอยู่ตรงไหน
เช่นเดียวกับคำพูดของคน ซึ่งเป็นของศักดิสิทธิ
คำพูดของคน ศักดิ์สิทธิเสมอ เราต้องรักษาความ
ศักดิ์สิทธิของคำพูดของเราเอาไว้ ถ้าเราปล่อย
ให้มันไม่มีความศักดิ์สิทธิ เราก็จะกลายเป็นคนปากพล่อย
สักแต่ว่าพูด และคำพูดก็จะไม่มีน้ำหนัก ในที่สุด
เราก็ต้องสูญเสียคุณค่าของความเป็นคนของเราไป
ความสุข
ความสุข
ชายหนุ่มคนหนึ่งมีชีวิตที่เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ หน้าตาหล่อเหลา มีการศึกษาสูง มีงานการที่มั่นคง มีความก้าวหน้าในอนาคต มีคนรักใคร่รอบข้าง เรียกว่าใครเห็นใครรู้เป็นต้องอิจฉา
วันหนึ่งชีวิตที่สมบูรณ์แบบของชายคนนี้ยิ่งสุดยอด สมบูรณ์แบบมากขึ้น เมื่อพี่ของเขายอมควักเงินก้อนโต ซื้อรถสปอร์ตคนงามเป็นของขวัญให้กับน้องชาย ไม่ต้องบอกว่าเจ้าตัวจะยินดีปรีดาแค่ไหน เพราะรถสปอร์ตสุดหรูคันนี้ ชายหนุ่มนายนี้ฝันอยากได้ เป็นเจ้าของมาตลอดชีวิต เมื่อความฝันเป็นจริง
สิ่งที่ชายหนุ่มคิดทำอย่างแรกคือ ขับเจ้ารถสปอร์ตตระเวน ไปตามที่ต่างๆให้สมอยาก ใจหนึ่งต้องการทดสอบแรงม้าที่ซ่อนตัวอยู่ในห้องเครื่อง ว่าจะมีเรี่ยวแรงเต็มกำลังแค่ไหน อีกใจก็แน่นอนว่า ใครที่มีรถสวยแรงขนาดนี้ คงไม่บ้าเก็บเอาไว้ดูตามลำพัง ที่โรงรถในบ้าน ขับโฉบเฉี่ยวไปมาสักพัก ถึงเวลาพักทั้งเครื่องและคน
ชายหนุ่มจัดแจงจอดรถข้างถนน ระหว่างกำลังพักผ่อนอิริยาบถ เขาเห็นเด็กคนหนึ่งเดินลูบๆคลำๆรถคันงาม ด้วยกิริยาท่าทีชื่นชอบรถสปอร์ตอย่างเห็นได้ชัด ชายหนุ่มรู้สึกภาคภูมิใจในการเป็นเจ้าของ
สิ่งที่หลายต่อหลายคนใฝ่ฝัน เขาเดินยืดอกมาที่รถ พร้อมพูดจาทักทายเด็กคนนั้นด้วยน้ำเสียงมั่นใจ ดั่งขุนศึกผู้ชนะสงคราม "ระวังหน่อยน้อง เดี๋ยวเป็นรอย" เขาบอก เด็กคนนั้นมองไปยังชายหนุ่มเจ้าของเสียง ก่อนจะพูดตอบ "รถของพี่เหรอ สุดยอดจริงๆ"
"แน่นอน" เขาตอบ "พี่ซื้อมาราคาเท่าไหร่" เด็กคนเดิมถาม "คนอื่นอาจต้องควักสตางค์ซื้อเอง แต่พี่ไม่ต้อง เพราะพี่ชายพี่ซื้อให้เป็นของขวัญ"
"โอ้โห! ดีจัง ผมอยาก...." เด็กคนเดิมพูดตะกุกตะกักชะงักในตอนท้าย ชายหนุ่มคิดในใจว่า เด็กคนนี้คงไม่กล้าพูดต่อ เพราะที่เด็กอยากจะพูดแต่ยั้งปากยั้งคำไว้นั้น คงต้องการบอกว่าอิจฉาตัวเขาเอง อยากจะเป็นอย่างเขาบ้าง ...มีพี่ที่แสนดีซื้อรถสุดหรูให้เป็นของขวัญ... แต่สิ่งที่ชายหนุ่มคิดกลับผิดถนัด
"โอ้โห ดีจัง ผมอยาก....เป็นอย่างพี่ชายของพี่จัง" เด็กคนนั้นพูด "ผมจะได้ซื้อรถให้น้องชายผมนั่งบ้าง" ชายหนุ่มถึงกับอึ้ง ในสังคมทุกวันนี้ ที่ใครๆตั้งหน้าตั้งตาแต่จะรับ หรือบางคนไม่ยอมรอ ใช้กำลังความได้เปรียบแย่งชิงของคนอื่นมาเป็นของตัวเอง
แต่เด็กคนนี้กลับคิดสวนทางใครๆ ...เขาอยากเป็นผู้ให้ มากกว่าเป็นผู้รับ...
ชายหนุ่มมองเด็กด้วยความรู้สึกทึ่งและพูดออกมาทันทีว่า "อยากนั่งรถเล่นกับฉันไหม"
"ครับ อยากมากเลย" หลังจากขับรถเล่นอยู่พักหนึ่ง เด็กชายหันมาพูดด้วยดวงตาวาวแวว
"คุณจะกรุณาขับรถไปหน้าบ้านผมได้ไหมครับ" ชายหนุ่มยิ้มน้อยๆ เขาคิดว่าเขารู้ดีว่าเด็กหนุ่มต้องการอะไร เขาคงต้องการให้เพื่อนบ้านเห็นว่าเขาได้นั่งรถคันโตกลับบ้าน แต่ชายหนุ่มคิดผิดอีกแล้ว "คุณจอดตรงบันไดนั่นล่ะครับ" เขาวิ่งขึ้นบันได จากนั้นสักครู่จึงกลับมาแต่เขาไม่ได้วิ่ง เขาอุ้มน้องตัวเล็กๆที่ขาพิการมาด้วยและวางน้องลงที่บันไดล่าง กอดไว้และชี้ไปที่รถ
"นั่นไง บัดดี้ รถคันที่พี่เล่าให้ฟัง พี่ชายของเขาซื้อให้เป็นของขวัญ เขาไม่ต้องเสียตังค์เลย สักวันหนึ่งพี่จะซื้อให้น้องบ้าง น้องจะได้ดูของสวยๆงามๆด้วยตาของน้องเองเหมือนที่พี่เคยเล่าให้ฟัง"
ชายหนุ่มลงจากรถ แล้วอุ้มเด็กน้อยขึ้นรถ พี่ชายปีนตามขึ้นมานั่งใกล้และแล้วทั้งสามก็เริ่มออกเดินทาง ชายหนุ่มรู้แล้วว่า "ความสุขยิ่งกว่าการให้" หมายถึงอะไร
จดหมายของเด็กหญิงตัวน้อย
จดหมายของเด็กหญิงตัวน้อย
ถึงคุณลุงบุรุษไปรษณีย์ที่รัก..
หนูเขียนจดหมายฉบับนี้ถึงคุณลุงด้วยความกลัว
กลัวว่าต่อไปนี้หนูจะไม่ได้ยินเสียงจักรยานคันเก่าๆของคุณลุงแล้ว
หนูคงไม่ต้องตื่นแต่เช้ามานั่งรอรับจดหมายที่หน้าบ้าน
น้ำเย็นในขันที่หนูเตรียมไว้ให้ไม่รู้ว่ามันจะมีความหมายอีกหรือเปล่า
เกือบทุกวันหนูจะได้รับจดหมายจากคนที่อยู่ไกล
เราติดต่อกันด้วยกระดาษแผ่นเล็กๆที่มากด้วยภาษาสวย
หนูจะเปิดอ่านรับความรู้สึกดีๆที่เขาหยิบยื่นมาให้
และหนูก็จะเขียนสิ่งดีๆส่งกลับไปให้กับเขาเช่นกัน
แต่คุณลุงค่ะ วันนี้หนูอ่านจดหมายในความรู้สึกที่ไม่เหมือนเดิม
เขาบอกว่าไม่สามารถที่จะเขียนจดหมายส่งหาหนูได้อีก
เขาต้องการให้เราเปลี่ยนการติดต่อเป็นทางอีแมวน่ะค่ะ
อีแมวที่เขาว่ามันเป็นยังไงค่ะคุณลุง มันจะชอบกินปลาเหมือนแมวบ้านหนูไหมนะ
คุณลุงค่ะ
เด็กหลังเขาอย่างหนูจะมีอะไรให้น่าดีใจไปกว่าการได้คุยกับใครสักคน
ขอแค่ให้ได้รับจดหมายจากเขา ก็เหมือนกับหนูได้โลกใสใบนี้แล้ว
แต่ถ้าตัวหนังสือบนกระดาษแผ่นเล็กๆ มันไม่สามารถให้ความรู้สึกกับใครได้อีก
สงสัยหนูคงจะเขียนจดหมายฉบับนี้มาหาคุณลุงเป็นคนสุดท้าย
ท่ามกลางความกลัวและสงสัย
เด็กหญิงตัวน้อย.
โดย ทิวสน
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
