ภาษาไทย แปลงเป็นลาวแล้วน่ารักมาก
ภาษาไทย แปลงเป็นลาวแล้วน่ารักมาก
ห้องคลอด :: ภาษาลาว (ห้องประสูติ)
นางผดุงครรภ์ :: ภาษาลาว (นางประสูติ)
ห้องไอซียู :: ภาษาลาว (ห้องมรสุม)
ปั้มเชลล์ :: ภาษาลาว (ปั้มหอย)
ไฟแดง :: ภาษาลาว (ไฟอำนาจ)
ไฟเขียว :: ภาษาลาว (ไฟอิสระ)
ถ่ายสำเนา :: ภาษาลาว (อัดเอกสาร)
ร้านถ่ายรูป :: ภาษาลาว (ร้านแหกตา)
ผ้าเย็น :: ภาษาลาว (ผ้าอนามัย)
๋Johnny Walker :: ภาษาลาว (บักจอนย่าง)
ภาพยนตร์
ีSuperman :: ภาษาลาว (บักอึดถลาลม)
Face off :: ภาษาลาว (หน้าข้อยอยู่ปู๊น หน้าเปิ้นอยู่นี่)
Speed :: ภาษาลาว (เบรกบ่อยู๋)
สองสิงห์ชิงบังลังก์ :: ภาษาลาว (สองสิงห์ชิงตั๋งนั๋ง)
รักจริงๆให้ดิ้นตาย :: ภาษาลาว (ฮักคักคัก ชักแงกแงก)
โลกทั้งใบให้นายคนเดียว :: ภาษาลาว (โลกโม้ดหน่วยให้โต๋ผู้เดียว)
หนูน้อยพเนจร :: ภาษาลาว (บักหำน้อยตุหรัดตุเหร่)
ถ้าฉันไม่ตาย
ถ้าฉันไม่ตาย
ถ้าฉันสามารถดำเนินชีวิตใหม่ได้อีกครั้ง,
ฉันจะยอมนอนพักผ่อนเวลาที่ฉันป่วย
แทนที่จะคิดว่าโลกคงจะหยุดหมุนไปชั่วขณะถ้าฉันแอบหนีไปพัก
ฉันจะยอมจุดเทียนหอมกลิ่นกุหลาบสีชมพู
ก่อนที่มันจะละลายเสื่อมไปในห้องเก็บของ
ฉันจะพูดให้น้อยลง แล้วฟังให้มากขึ้น
ฉันจะเชิญเพื่อนๆ มาทานข้าวเย็นที่บ้าน
แม้ว่าพรมมันจะเลอะ โซฟาจะซีดไปบ้าง
ฉันจะยอมกินป๊อบคอร์นในห้องนั่งเล่นแสนสะอาด
ฉันจะเลิกห่วงกับฝุ่นเล็กๆ น้อยๆ ที่เกิดขึ้น
เมื่อมีใครบางคนพยายามจุดไฟในเตาผิงให้
ฉันจะอยู่นั่งฟังคุณตาเล่าเรื่องสมัยหนุ่มๆ แม้มันจะวนไปเวียนมา
ฉันจะแบ่งเบาความรับผิดชอบจากสามี
ฉันจะไม่ยอมปิดกระจกรถในวันอากาศสดใส
เพียงเพราะไม่ต้องการให้ผมที่เซ็ทไว้อย่างดียุ่ง
ฉันจะนั่งเล่นกับลูกๆ ที่สนามหญ้า โดยไม่กลัวว่ามันจะเปื้อนชุดของฉัน
ฉันจะไม่ยอมซื้ออะไรก็ตามด้วยเหตุผลเพียงแค่มันใช้การได้เท่านั้น
แทนที่จะเฝ้าคอยให้เก้าเดือนของการอุ้มท้องผ่านไปเร็วๆ
ฉันจะถนอมทุกเสี้ยววินาทีเพื่อรับรู้ถึงสิ่งมหัศจรรย์ที่กำลังถือกำเนิดในครรภ์ของฉัน
เมื่อลูกๆ หอมฉัน ฉันจะไม่ไล่ให้พวกเขาไปล้างหน้าล้างตาเตรียมตัวสำหรับมื้อเย็น
จะมีคำว่า "i love you" และ "i'm sorry" ให้ได้ยินมากขึ้น
ฉันจะเก็บเกี่ยวทุกช่วงเวลานาทีที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
อยู่กับมัน เรียนรู้ไปกับมัน และจะไม่นึกเสียดายเลย
เลิกกังวลกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไม่สนใจว่าใครไม่ชอบ
ใครมีมากกว่า หรือ ใครกำลังทำอะไร
จะใส่ใจเฉพาะกับคนที่จริงใจกับฉัน
และคิดถึงสิ่งที่เป็นประโยชน์ที่จะทำในแต่ละวัน
ชีวิตสั้นเกินกว่าที่จะปล่อยให้ผ่านไปเฉยๆ
คนเรามีแค่ชีวิตเดียว ดำเนินได้เพียงครั้งเดียวแล้วมันก็จะแตกดับไป..
ด้วยรักและห่วงใย
ด้วยรักและห่วงใย
เรื่องของวิญญาณ หรือสิ่งเหนือธรรมชาติ เป็นเรื่องที่แม้ว่าจะพยายามพิสูจน์
หรือหาเหตุผลอย่างไรก็ไม่สามารถหาคำตอบได้ ถ้าไม่ได้พบเจอด้วยตัวเอง
ก็คงจะไม่เข้าใจ และไม่มีวันได้เข้าใจถึงความรู้สึกของผู้ที่เคยได้ประสพมา
ความรักและความผูกพันธ์ข้ามภพข้ามชาติ เป็นความลึกซึ้งที่ยากเกินกว่าจะเข้าใจจริงๆ
ลองฟังเรื่องของผม ดูก่อนที่คุณจะตัดสินใจเชื่อ
นานมาแล้ว
หลังจากคุณปู่เสียไปได้ไม่นาน
โลกใบใสของคุณย่าก็เจือสีจางลงอย่างเห็นได้ชัด
คุณพ่อคุณแม่พาเราไปเยี่ยมคุณย่าบ่อยขึ้น ด้วยความเป็นห่วง กลัวว่าท่านจะเหงา เศร้า
แม้ว่าคุณย่าจะดูเป็นคนอารมณ์ดี แต่ความสูญเสียครั้งใหญ่นี้
ก็ทำให้ท่านดูอ่อนแอลงเรื่อยๆ อย่างไรก็ตาม ภายในแววตาเศร้าๆคู่นั้น
ผมก็ยังคงเห็นความซุกซนเล็กๆซ่อนอยู่ตลอดเวลา
ไม่ถึงปี
คุณย่าก็จากพวกเราไปอย่างสงบ
ทุกครั้งที่ครอบครัวของเราเดินทางมาทำบุญให้คุณปู่คุณย่าที่ต่างจังหวัด
พวกเรายังคงเข้าพักที่เรือนไม้หลังใหญ่ของท่านเหมือนเดิม
ภาพของคุณย่าใจดียังคงอยู่ในความทรงจำของผมตลอดมา ผมยังจำได้ในวันเกิดของผม
ที่คุณย่าอุตส่าห์เย็บปลอกหมอนข้างเป็นรูปมิ๊กกี้เมาส์ ตัวการ์ตูนตัวโปรด
ให้ผมไว้นอนกอด
ทุกครั้งที่ผมร้องไห้งอแง ท่านจะพาผมมานอนที่ตัก
หาหมอนรูปมิ๊กกี้มาให้กอด คอยปลอบ จนผมหลับไป
ส่วนพี่สาวของผมเธอไม่ชอบมิ๊กกี้เอาซะเลย
เธอเกลียดกลัวหนูทุกประเภท
..
..
งานทำบุญร้อยวันผ่านไปอย่างเรียบร้อย ตกค่ำผู้คนที่นี้ก็เข้านอนกันเร็วตามปกติ
ผมกับพี่สาวดื้อขอเล่นอยู่จนดึก สมัยนั้นไม่มีทีวีหรอกครับ
พอง่วงจนได้ที่ก็ขึ้นนอนในห้องที่จัดไว้ข้างๆห้องของคุณย่าเหมือนเดิม
นอนกลิ้งเล่นบนเตียงตามประสาเด็กๆได้สักพัก เราสองคนก็เริ่มง่วง
พอหลับตาลงผมก็ได้ยินเสียงดังกุกกักที่ห้องข้างๆ
ทั้งๆที่คุณพ่อบอกว่าห้องนั้นไม่มีใครอยู่แล้ว
เสียงนั้นเงียบหายไปทุกครั้งที่ผมลืมตาขึ้นในความมืด
เสียงเหมือนมีคนเดินสืบเท้าไปมาอยู่เบาๆ
ความสงสัยและความกลัวเริ่มก่อตัวขึ้น เวลาผ่านไป
ผมเริ่มรู้สึกเหมือนว่ามีใครอีกคนอยู่ในห้อง พยายามเพ่งมองไปรอบๆ ในความมืดนั้น
ผมก็พบกับเงาร่างจางๆของใครคนนึง ยืนสงบนิ่งอยู่ที่หน้าประตู
แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ผมสะกิดพี่สาวให้ตื่นขึ้นดู เธอพยักหน้าหงึกๆ
รั้งผ้าห่มแน่น เหมือนจะบอกผมว่าเธอก็เห็นเหมือนกับที่ผมเห็น
ผมนอนนิ่งอยู่เหมือนถูกสะกด ตัวของพี่สาวของผมเริ่มเย็นขึ้นจนผมรู้สึกได้
คุณพระช่วย
ภาพลางๆของร่างๆนั้น เริ่มขยับเข้ามา
!!!
ท่ามกลางความเงียบสงัด เสียงสืบเท้าเบาๆ ดังเข้ามาเรื่อยๆ
ภาพของคุณย่าเริ่มปรากฏขึ้นในชุดแพรสีอ่อนที่ท่านชอบ
ชุดที่ท่านใส่ในวันที่ท่านจากพวกเราไป เมื่อร่างนั้นเคลื่อนเข้ามาใกล้
ผมพยายามมองไปที่พื้นเรือนไม้หลังเก่า แม้ว่าจะมองเห็นได้ไม่ชัดเจน
แต่ที่ปลายชุดผ้าแพรสีอ่อนนั้นไม่มีเท้าก้าวเดินอยู่!!!
ร่างนั้นลอยอยู่เหนือพื้นจริงๆ
เคลื่อนเข้ามาหาเราอย่างช้าๆ
หัวใจของผมกับพี่สาวเต้นระรัวด้วยความหวาดกลัว
ขนที่แขนลุกขึ้นตั้งชัน อากาศในห้องเย็นวูบลงอย่างรวดเร็ว
วิญญาณของคุณย่า
!!!
คอของผมแห้งผาก มือกำแน่นอยู่กับผ้าห่มที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ไม่ว่าจะพยายามอย่างไร
ก็ไม่สามารถหลับตาลงได้เหมือนที่คิด ผมเลื่อนสายตาขึ้นมาเรื่อยๆ จนมองเห็นแขน
และมือที่เหิ่ยวแห้งตามกาลเวลาของท่าน ที่สำคัญ เราเริ่มเห็นแหวน
และกำไรข้อมือที่ท่านใส่ติดตัวเป็นประจำ
คุณย่า
จริงๆ
!!!
ร่างของท่านลอยเคลื่อนเข้ามาจนมาหยุดอยู่ที่ปลายเตียง
ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนจะหยุดนิ่งไปชั่วขณะ ผมนึกในใจว่า
ถ้าท่านรักผมขออย่าทำแบบนี้เลย อย่าทำให้ผมต้องหวาดกลัวขนาดนี้เลย
ผมพยามกวาดสายตาไปยังร่างนั้นอย่างช้าๆ แม้ว่าจะมองไม่เห็นใบหน้าของท่านชัดเจนนัก
แต่ก็พอมองเห็นเงาตะคุ่มๆบนศรีษะของท่าน ดูเหมือนเป็นมวยผมสีดำสนิท
เหมือนมีอยู่สองข้าง ที่ดูจะขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆอย่างน่าตกใจ แสงรำไรจากหน้าต่าง
สลับกับเงาของกิ่งไม้ ที่ไหวเอนไปตามแรงลม ความกลัวเพิ่มมากขึ้นจนจับขั้วหัวใจ
ในที่สุด ผมก็ได้เห็นใบหน้าของท่านในความมืดอย่างเต็มตา
!!!
..
..
มิ๊กกี้เมาส์ครับ
!!!
..
..
ท่านคงจะห่วงว่าผมจะกลัว เลยแปลงศรีษะเป็นมิ๊กกี้เมาส์ครับ
หู กลมป๊อก หน้ายิ้มแป้น ปากแดงแจ๋
หน้าตาน่ารักเป็นที่สุด
ส่วนพี่สาวของผมหน่ะเหรอครับ ฉี่ราดเป็นลมไปซะก่อนแล้วครับ
เธอกลัวหนูครับ
ว้า
ที่มา FW Mail
พี่ชายใจดี
พี่ชายใจดี
บ่ายวันหยุดวันนึง
ด้วยความที่บ้านรกจนเหลือทน ผมเลยตั้งใจว่าจะจัดการกับมัน ขั้นเด็ดขาด ทิ้งให้หมด
อย่าเสียดาย สมบัติบ้าทั้งนั้น ขนมันออกไปกองหน้าบ้าน รอรถซาเล้งมาซื้อบ้าง หลายๆอย่างก็ทิ้งไปเลยบ้าง
พยายามอย่าเก็บไว้ ความเสียดายกับความรกเป็นของคู่กัน
มีจักรยานสีฟ้าเก่าๆอยู่คันหนึ่ง อายุขนาดผมเนี่ย ถ้าจะเอาออกไปขี่ คงเหมือนละครสัตว์โชว์
อุบาทว์น่าดู
ของเก่าๆทั้งหลายเลยถูกนำมากองอยู่หน้าบ้านเต็มไปหมด ทั้งการ์ตูน หนังสือมากมาย ขนไป ก็ขายไป ตลอดบ่าย
แต่แล้ว
ก็มีเด็กชายคนนึงอายุประมาณ 12-13 คงเป็นเด็กในแฟลตใกล้ๆ หมู่บ้าน มาด่อมๆมองๆ สุดท้ายก็เดินเข้ามาถามว่า
"พี่ครับ ผมอยากได้หนังสือ กับจักรยาน แต่ผมไม่มีเงินให้พี่หรอกครับ
" ผมเงยหน้าขึ้นไปมองแล้วตอบกลับไป
"เฮ้ย
อ้ายน้องหนังสือหน่ะ เลือกเอาไปได้เลย ตามสบาย
"
"อืมม์
แต่จักรยาน เอาไงดีหว่า เพราะลุงรับซื้อของเก่าเค้าก็จะเอา
."
เด็กชายนิ่งเงียบ บอกขอบคุณผมเบาๆ ด้วยแววตาเศร้าเล็กๆ ก้มหน้า ก้มตา เลือกหนังสืออ่านเล่น หนังสือการ์ตูนเก่าๆ
แยกออกไว้ แต่ก็แอบชำเลืองมอง รถจักรยานเก่าๆไปด้วยความเสียดาย
ผมสังเกตเห็นอยู่สักพัก ในใจนึกขำ ในที่สุดก็บอกลุงรับซื้อของเก่าว่าไม่ขายจักรยานแล้ว หันไปบอกเด็กชายว่า
"ถ้าอยากได้ก็จะให้ แต่ต้องช่วยพี่ทำงานแลกกันดีมั๊ย
" เด็กชายยิ้มสดใส พยักหน้าอย่างดีใจ
ตลอดบ่ายนั้นผมเลยมีลูกมือมาคอยช่วยขนของ รดน้ำต้นไม้
เพื่อแลกกับจักรยาน สีฟ้า
คันเก่าๆ
..
สองสามวันต่อมา ผมผ่านเข้าไปในแฟลต นึกว่าจะเข้าไปหาอะไรกินรองท้องก่อนกลับบ้าน แล้วก็ได้เห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง
หัดถีบจักรยาน โดยมีพี่ชายคอยวิ่งจับท้ายรถให้ มีน้องชายคนสุดท้องวิ่งตามหลังอยู่อีกคน ทั้งสามคนหัวเราะเสียงดังสดใส
น้องๆผลัดกันหัดถีบจักรยาน โดยมีพี่ชาย ยังคงวิ่งคอยตามจับท้ายรถ ไม่ให้ล้มไปตลอดทาง
ผมนั่งกินข้าวไปจนเสร็จ
ก็ยังไม่เห็นพี่ชาย มีโอกาสได้ถีบจักรยานเลย แต่ทั้งสามก็ดูมีความสุขดี
รุมเล่นจักรยานสีฟ้า
คันเก่าๆ
.
.
วันอาทิตย์ต่อมา
วันแห่งความขี้เกียจ ผมนอนเปิดทีวีดูอยู่ในบ้าน มีเสียงเด็กๆ อยู่หน้าบ้าน เหมือนอยากเรียกผม แต่ไม่กล้า
พอเดินออกไปก็พบพี่น้องสามคน ทันทีที่เห็นผม น้องชาย และน้องสาว รีบหนีไปหลบอยู่ข้างหลังพี่ชาย
แต่ก็ยังแอบโผล่หัวมามอง หัวเราะกันคิกคัก ผมอมยิ้มถาม
"ว่าไง
มีอะไรอ้ายน้อง
"
พี่ชายยืนตัวตรงตอบด้วยเสียงดังฟังชัด "พี่ครับมีงานอะไรให้ทำอีกมั๊ยครับ น้องสาวผมอยากได้ตุ๊กตาครับ
"
ผมยิ้มในใจอย่างนึกขำ
แล้วก็เลยอดดูทีวี มาคอยสอนไอ้ตัวเล็ก 3 คน ปลูกต้นไม้ ตลอดบ่ายวันนั้น
ก่อนที่จะให้เงินพี่ชายไปซื้อตุ๊กตาให้น้องสาวจอมยุ่ง ในใจนึกสงสัยว่าอาทิตย์หน้า
อ้ายเด็กพวกนี้ แห่มากันอีกแหง๋ๆเลย
5555555
้เร็วยิ่ง
ที่มา FW Mail
วิ ธี ส ร้ า ง กำ ลั ง ใ จ ใ ห้ ตั ว เ อ ง
วิ ธี ส ร้ า ง กำ ลั ง ใ จ ใ ห้ ตั ว เ อ ง
ในช่วงที่คุณรู้สึกท้อแท้ หมดกำลังใจ ไม่อยากจะทำอะไรสักอย่างเพราะ
มีเหตุการณ์มากระทบกระเทือนจิตใจ แล้วคุณจะทำยังไงดี??
1. ให้กำลังใจตัวเอง บอกกับตัวเองว่า คุณยังมีหวัง คุณยังมีความสามารถที่จะฝ่าฟันความรู้สึกแย่ๆ นี้ไปได้ . . . เข้มแข็งเอาไว้!
2. บอกใครสักคนให้รับรู้ เพื่อแบ่งปันความรู้สึกต่อกัน . . .แต่ถ้าหาไม่ได้ กระดาษกับดินสอใกล้มือ เขียนระบายความไม่สบายใจ อารมณ์ที่สลดหดหู่ทั้งหมดลงไป การระบายแบบนี้จะทำให้คุณอารมณ์ดีขึ้นระดับหนึ่ง
3. มองหาข้อดีของตัวเอง คนทุกคนจะต้องมีทั้งข้อดีและข้อเสียในตัวเอง คุณอาจจะถูกใครต่อใครต่อว่ามามากมาย แต่ที่พึ่งสุดท้าย ก็คือ ตัวคุณเอง ดังนั้นขอให้นึกถึงสิ่งดีๆ ที่ตัวเองได้เคยทำมาตั้งมากมาย
4. มองโลกในแง่ดี สิ่งที่คุณเจอมันไม่ได้เลวร้ายไปทั้งหมด ถึงมันจะทำให้คุณรู้สึกแย่ขนาดไหน แต่คุณก็จะสามารถผ่านพ้นไปได้ และท้ายสุดมันก็จะกลายเป็นประสบการณ์สอนใจให้คุณเข้มแข็งขึ้น
5. อย่าลังเลที่จะเข้าไปหาคนที่เขารักคุณ และบอกกับเขาว่าคุณกำลังรู้สึกแย่ขนาดไหน และคุณต้องการอะไร เขานั่นแหละที่จะเป็นผู้ให้กำลังใจคุณได้เป็นอย่างดี
6. หากิจกรรมทำ อย่าให้ตัวเองอยู่ว่างๆ เฉยๆ เมื่อคุณอารมณ์ดีขึ้นในระดับหนึ่งแล้วให้ลุกขึ้นสู้ต่อไป เริ่มจาก "ตั้งใจ" ที่จะทำอะไรสักอย่างให้กับตัวเองหรือคนใกล้ชิด
7. ลงมือลงแรง ทำกิจกรรมที่จะฆ่าเวลา ไม่ว่าจะเป็นงานเล็กๆ น้อยๆ งานบ้าน งานอดิเรก ลงมือแล้วคุณจะรู้ว่า "คุณทำได้!" ยังไม่ได้ด้อยศักยภาพไปอย่างที่คุณคิดทั้งหมด
8. วางแผนอนาคต ดูสิว่าคุณอยากทำหรือต้องทำอะไรบ้าง เริ่มต้นชีวิตใหม่ให้กับตัวเองและใช้ความสามารถให้เต็มที่ และถ้าหากจะต้องล้มอีกคราวหน้า คุณจะได้หายามารักษาแผลให้หายได้เร็วยิ่ง
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
