คนเราเกิดอาการ หวาดหวั่น เพราะ รัก ก็ได้ หรือเพราะชัง โกรธ เกลียด ก็ได้

และสามารถหวั่นไหว เพราะรักก็ได้ เพราะชังก็ได้เช่นกัน

หินผา ที่แข็งแกร่ง ยังไม่สามารถ ทนทานแรงลมกัดกร่อน ได้ฉันใด

หัวใจของคนธรรมดาสามัญ ยอมทน การถูกทดสอบ ด้วยโลกธรรม ไม่ไหว ฉันนั้น

ยิ่งทำเป็นเข้มแข็งยิ่งถูกทดสอบ ยิ่งทำเป็นวางเฉยสูงส่งยิ่งถูกลองดี

เหมือนเรือลำน้อย เมื่อล่องลอยอยู่กลางกระแสน้ำเชี่ยว

ก็ย่อมมีอาการโครงเครง ง่อนแง่น พร้อมที่จะเทกระจาด ล่มลง

รอวันทอดกายลงก้นบึ้ง ของแม่น้ำใหญ่นั้นในไม่ช้านาน

ใครเคยที่คิดว่าจิตใจตัวเองเข้มแข็งแข็งแกร่ง
ลองดูเถิด หากว่ามี สิ่งใด มากระทบจิตใจ ให้ หวั่นไหว กระเพื่อม ฟุ้งซ่าน

ลองเปรียบเทียบดูว่า ถ้าใจเรานั้นก็เหมือนกับผืนน้ำนิ่งราบเรียบ
ที่ ถูกฝูงปลาน้อยใหญ่ เวียนว่ายสร้างความปั่นป่วน
สร้างคลื่นน้อยใหญ่ และแล้ว แม้แต่น้ำที่นอนนิ่งมานาน
ก็ต้องมีฝุ่นผงตะกอน วนเวียน ขุ่นข้อง เป็นแน่แท้

หลายคน ใช้วิธี ทำลายความขุ่นหมองนั้น
ด้วยแรงกระทำขับไล่ฝูงปลาบ้าง ด้วยสารเคมีบ้าง
เพื่อหวังที่จะให้น้ำนั้น กลับมาใส กระจ่าง เช่นเดิม

แต่ในขณะที่หลายคน กลับใช้วิธี การเฝ้ามอง สังเกต ตะกอนความขุ่น
ที่มันค่อยๆ หมดฤทธิ์ ที่มันค่อยๆ หยุดปั่นป่วน ที่มัน เริ่มผ่อน สงบ ราบคาบ
เขาได้เรียนรู้ว่า การทำลายความขุ่น ด้วยพละกำลัง ไม่ใช่ทางออก

แต่กลับเป็น การเฝ้าสังเกต ความปั่นป่วน
แล้วความสงบ ที่เกิดขึ้น ซ้ำไปซ้ำมา จนเข้าใจว่า มันก็เป็นเช่นนั้น
หวาดหวั่น หวั่นไหว กระทบ กระแทก คลายออก จางออก
จนไม่สามารถเอาสาระกับมันได้

จากนี้ไป แค่รู้ แค่สังเกต แค่ดูความ กระเพื่อม

สั่นไหว แล้ววางลงได้ เย็นได้ ก็พอแล้ว

เหมือนกับคำว่า ทุกข์ มีไว้ให้รู้ ไม่ได้มีไว้ให้ทำลาย นั่นเอง

จากวันนี้ หากเราเกิดอาการ หวาดหวั่น หวั่นไหว กับสิ่งใด
ให้ลองสังเกตอาการทางใจของเราเอง ว่า มีความไหวกระเพื่อมรุนแรง หนักเบาแค่ไหน
หากเห็นบ่อยๆ เจอหน้ากันบ่อยๆ แสดงว่า เราเริ่มมาถูกทางแล้ว
อีกไม่นานก็จะเห็นความไม่น่าเอาไม่น่าเป็นของมัน ทั้งของน่ารัก ทั้งของน่าชัง
จนจิตมันฉลาด  และเลิกให้ความสำคัญไปเอง...

                                              Cr.thanavuddho.org