สวัสดีตอนดึกๆ ครับคุณชีริว .....

หาดเจ้าสำราญ ผมเคยไปเที่ยวอยู่นะครับ พักรีสอร์ทสวยๆ แถวใกล้ที่จอดรถริมหาด ผมว่าก็มีคนไปพักเยอะอยู่นี่นา ไม่น่าจะเจ๊งนะ .....

แต่จะว่าไปก็เป็นหาดที่คนน้อยกว่าแถวชะอำและหัวหินเยอะเลย ผมชอบ ดูมันสงบ ผ่อนคลาย ไม่วุ่นวาย เสียแต่หาดทรายไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ .....

ถนนเลียบชายฝั่งทะเล เส้นบางตะบูน ผมว่าเป็นถนนที่สวย น่าขับรถเที่ยวมากเส้นหนึ่ง มีจุดชมวิวให้เห็นอยู่เป็นระยะ แต่ดันมีที่กั้นไม่ให้รถยนต์เข้าไปจอด ผมเลยไม่ได้แวะชมวิวเลยซักที่ .....


พูดถึงนาเกลือบ้านแหลม เมื่อประมาณเดือนมีนาคมที่ผ่านมา เห็นเขาจัดงาน "Art of salt" มีการปั้นประติมากรรมจากเกลือ เป็นงานที่จัดเป็นครั้งแรก ผมว่าน่าสนใจดีนะครับ ทีแรกที่ได้ยินข่าวก็ว่าจะแวะไปชมซะหน่อย แต่เสียดายที่ช่วงนั้นผมงานยุ่งมากจริงๆ เลยอดไป ปีหน้าจะมีจัดอีกรึเปล่าก็ไม่รู้ .....

อิอิ สุ่มเข้ามาดู รู้ว่าอัพบล็อกใหม่
มองอาหารก่อนเลย
แม้จะบอกว่ามีข้าวแกงปนมาด้วยเหอะ
ชอบเหมือนกันค่า

ชอบอกว่า อาหารแถบนั้นปูอร่อยที่ซู๊ดดดด ติดใจสุดๆ สดอร่อยอะ
ยิ่งเส้นบางตะบูนนะ สุดยอด ปูเลยสำหรับรินยกนิ้วให้ อิอิ

เส้นนั้นถนนสวยจริงๆ นาเกลืองจะจุดชมวิวเพียบ

ยังไม่พอนะ
รีสอร์ทสวยๆ เปิดใหม่มีเยอะนา
ยกเว้นแต่พวกแถวบ้านแหลมอย่างที่บอกแหละ เจ้งกันเป็นแถบๆ ร้างเยอะด้วย
เลยไปอีกนิดคนก็เริ่มมีกันแระ

น้ำไม่สวยเท่านั้นเอง หินและหอยบาดอีก

แต่ปูอร่อย รินให้อภัย

รินนั่งโต๊ะผ้าใบน่ะ

หมาไม่เลียจานหรอก

แต่แมงวันนี่สิ มาช่วยเลีย

บัดซบจริงๆ

บรรยายซะเห็นภาพหมาเลียจานเลย
โห...กินน้ำลายหมาไปเท่าไรแล้วเนี่ย

เคบไปยืนคลำดอกเกลือของฝรั่งเหมือนกัน
ซื้อไม่ลงง่ะ กระปุกนิดเดียวหลายยูโรแน่ะ
ท่าจะหวานแน่เลย อิอิ

ฝันดีนะคะน้องริว

ผมชอบนั่งเก้าอี้ผ้าใบชายหาด สั่งส้มตำปูม้า ส้มตำไข่เค็มมากินเสร็จ ตามด้วยหมาเลียหรือเปล่าไม่รู้ครับ
ส่วนนาเกลือนั่งรถผ่าน ไม่เคยแวะลงไปถ่ายรูปเลยครับ

เคยแต่ผ่านค่ะ
เห็นนาเกลือ แผงขายเกลือเต็มไปหมด แต่ไม่เคยแวะสักที

thx u crab

สวัสดียามเช้าครับน้องชีริว


ละลานตากับอาหารที่น้องชีริวถ่ายภาพมาครับ

ปล. ชอบการเปรียบเปรยของน้องชีริวเรื่องการเข้าวัดกับการอ่านหนังสือเห็นภาพชัดเจนดีจังครับ

สวัสดีค่ะคุณชีริว
ปอยชอบเอนทรี่นี้จังเลย
อ่านเพลิน และแฝงอารมณ์ขันด้วยนะคะ
เขียนได้อย่างฮาเลยค่ะ อิอิ

ส่วนมากนาเกลือจะขับรถผ่านเสียมากกว่าค่ะ
ไม่ได้ลงไปเก็บภาพสวยๆ ท้องฟ้างามๆ
เกรงว่าแดดแรงๆ จะทำให้ผิวเสียนะเออ กร๊ากกก
ที่บ้านชอบซื้อเกลือแถวสมุทรสงครามค่ะ
ซื้อมาทีเยอะๆ แจกจ่ายเขาไปทั่ว จนป่านนี้ยังไม่หมดเหมือนกัน เหอๆ



ยกเว้นพวกเก้าอี้ผ้าใบทั้งหลาย แพงระยับรสชาติบัดซบ
กินเสร็จมีบริการหมาเลียจานด้วย
.
.
ประโยคนี้เรียกเสียงฮาอย่างแรงเลยค่ะ
ว่าแต่รสชาติขนาดนั่นเลยเหรอค่ะ
เห็นทีต้องรีบบึ่งรถไปพิสูจน์กันหน่อยแล้ว
มีพนักงานเป็นสุนัขทำความสะอาดจานให้อีกด้วย
ต้องเอาสะเก็ดข่าวไปทำรายการเสียแล้ว ฮี่ๆ




ข้าวแกงแถวเขา้ย้อยอร่อยจริงๆ นะคะคุณชีริว
ปอยชอบไปจอดทานแถวนั้นเหมือนกัน
มีแกงหลายหม้อให้เลือกทานมาก
แค่เห็นภาพก็น้ำลายไหลแล้วค่ะ

นี่ซิเจ๋ง.....ขนาดบล๊อกขั้นเวลา... เขียนสนุกครับ

พูดถึงสนัข ก็ หมานั่นแหละ... พวกเราที่ซื้อหมูใน
ตลาดสด คงได้กินน้ำลายหมาบ้างแหละ 555

หลังตลาดเลิก ไม่เห็นค่อยมีใครล้างข้างบน น้องหมา
พี่หมา ปู่หมา ขึ้นไปเกาขี้เรื้อนแก๊ก ๆ ...

โห่ย อยากไปถ่ายตอนแสงสวยๆจังเบยน่อ

น่าไปถ่าย ไลฟฟฟฟฟฟฟฟฟ์

ถ้าหมาไม่เลียจานจะแย่กว่านะคะ

ก็ถ้าเขาไม่รับประทานน่ะจ่ะ

โอ้โห~ ขยันจริง ๆ ครับ เหลือแค่ 2 วันยังอุตส่าห์มี blog คั่นเวลาอีก
นาเกลือนี่ผมไม่เคยแวะไปดูใกล้ ๆ เลย ได้แต่นั่งรถผ่านอย่างเดียว
ถึงจะไม่เคยแวะนาเกลือแต่ก็ชอบเพลง "หนุ่มนาข้าวสาวนาเกลือ" นะ
(e ตาคนนี้โบราณตลอด ^^")

ป.ล. โบราณว่าไว้...จงรักษา(ดอง) blog ให้ดี ดั่งเกลือรักษาความเค็ม
เพราะฉะนั้น ตะพาบงวดนี้ผมโดดแน่นอนครับ ฮุฮุ (ถ้าไม่โดดก็อัพเรื่องอื่น)

สวัสดีค่ะน้องเอ็ม พี่กิ่งตามมาเที่ยวด้วยค่ะ อิจฉาคนอยู่ใกล้ทะเลจัง คิดอยากไปเมื่อไหร่บึ่งรถไปแป๊บเดียวเองค่ะ

พี่กิ่งอยู่ไกลได้แต่ชมรูปภาพนานๆๆๆถึงจะได้ไปสักครั้งจ้า

ไลท์ให้ก่อนนะคะ อิอิ

มองภาพผ่านๆ ก่อนแล้วค่อยอ่าน พี่อยากจอดถ่ายรูปนาเกลือ คนขับรถไม่จอดให้ เห็นแล้วอิจฉา เล็งไว้หลายรอบ ไม่รู้ว่ามีคนบ้าอยากถ่ายนาเกลือเหมือนพี่

ใช่ๆ เห็นด้วยอย่างยิ่ง โรงแรมอะไรเปิดที่หาดเจ้าสำราญสุ่มเสี่ยงมาก เพราะไม่มีอะไรดึงดูดใจเลย ขับไปหน่อยเป็นชะอำ เป็นหัวหินละ

ต๊ายยยย ดูทักทายเค้า...หอยหลอด

ทริปชะอำเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาของพี่ ไม่ได้แวะเขาวัง ไม่ได้แวะพระราชวังบ้านปืน แต่แวะซานโตอีกรอบ ใครจะออนแอร์ก่อน

*** ข้าวแกงบ้านสวนดูมีทางเลือกมากกว่าข้าวแกงเขาย้อยค่ะ (เรื่องจริง)

*** อยากไปโรงไฟฟ้าแม่เมาะค่ะ เห็นโฆษณาในทีวีเค้าเก็บความสุขใส่ขวดแล้วก็อยากไปเนาะ

ยูนิฟอร์มสีเขียว พนักงานเก็บค่าโดยสารเรือข้ามฟากค่ะ ไม่ใช่สามล้อ

หาดดูสงบจริงๆ เห็นทะเลแล้วนึกถึงสาวน้อยปลาหมึก ถ้าไปเที่ยวต้องเอาไปถ่ายรูปดู (คงฮาดีพิลึก)

ตามมาดูนาเกลือด้วยคนครับ สมัยก่อนรณรงค์เรื่องโรคเอ๋อ คอหอยพอกเยอะจริงๆ

กับข้าวดูน่ากินดี มีปลาหมึกด้วย



ถนนสายนี้มีตะพาบงวดนี้ยากจริงๆ โหวตเองคิดเนื้อเรื่องไม่ออกเอง

ตามมากินเกลือ เอ๊ย ตามมาชมเกลือค่ะคุณชีริว แต่สะดุดตาตรงอาหารปิดท้ายอ่ะ เล่นเอาน้ำลายย้อยเลย หิวแล้วล่ะ ไปหาอะไรทานกันค่ะ

เห็นด้วยเลยครับ ถนนสายนี้สวย ขับรถเพลิดเพลินใจมาก
แต่ทะเลแถวนี้ยังไม่สวยเท่านั้นเอง
วีธีที่ดีคือเลยไปนอนที่ชะำอำ แน่นอนกว่า น้ำใสกว่าด้วยครับ

บ้านผมก็มีนาเกลือครับเห็นมาตั้งแต่เด็กๆเลย
เค็มจริงอะไรจริงต้องเกลือทะเล 5555

บระเจ้า...อิจฉาจังเลยคนได้เที่ยวเล

สวัสดียามเช้าครับน้องชีริว

ชายหาดดูเงียบสงบดีจังเลยค่ะ หายากมากที่จะไม่พลุงพล่านแบบนี้ มีอีกที่ ๆ ชอบคือ ..เอ้อ..ลืมชื่อไปได้ไง อ้อ..ที่บ้านกรูดค่ะ น่ารักมาก ลองไปเที่ยวนะคะ

ชอบอาหารบ้านเรามากที่สุดในโลกค่ะ จริงที่ว่าแม้แม่ครัวไทยจะใส่เครื่องเทศแต่รสชาติออกมากลมกล่อม กว่าแบบอินเดีย นี่ไงเราถึงได้รางวัลอาหารอันดับ ๑ แกงมัสมั่น แซงโค้งไปเลย

สวัสดีตอนบ่ายร้อนๆค่ะน้องเอ็ม พี่กิ่งเอาภาพน้ำตกสวยๆมาฝากจะได้สดชื่นหายร้อนค่ะ

สวัสดียามเย็นครับ
ขอบพระคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล๊อกนะครับ
ตอนนี้ ผม กำลังเครียดกับ โจทย์ตะพาบจุงเบย
"กลลวง" จะเขียนเสร็จไหมน่อ

ผมมาตายเอา 9 รูปสุดท้ายครับ โฮกก น่ากิน

บ้านนี้ไม่อัพตะพาบเหรอ

ทะเลสงบ...ดี
แต่ของกินเพียบ น่าอร่อยนะคับ

ดีจ้ะน้องชีริว

หลังจากนอนป่วยอย่างสงบมาแรมเดือน ตอนนี้พึ่งมีโอกาสตะลอนบล็อก

แวะมาดู เห็นบอกว่าแวะตั้งหลายที่ แต่ดันมีภาพนาเกลือ 555 ช่างไม่เหมือนใครจริง ๆ

เกลือแต่ละที่ไม่เหมือนกันจริง ๆ เกลือเพชรบุรีราคาถูก คนงานอึดและอดทน ไม่เรื่องมาก แต่สีของเกลือไม่ขาวจั๊วะ จะออกเหลืองนวล

ปีนี้เกลือแพง พี่เลยสั่งเกลือเพชรบุรีเข้ามา 32 ตัน ได้ผลทันตาเห็นทางมหาชัยลงราคาให้ทันที เลยสั่งทางมหาชัยเข้ามาอีก 32 ตัน ส่วนทางแม่กลองเดี๋ยวนี้เกลือมีน้อย เพราะขายที่ได้ราคามากกว่า มีอยู่ครั้งพี่เกือบหลงกลซื้อที่ทางแถบนั้น แต่พอมีเพื่อนอยู่ที่นั่นบอกว่าแถวนั้นแย่งกันใช้น้ำ มีน้ำให้ใช้น้อยก็เลยต้องพับโครงการนั้นไป

ตั้งแต่มีน้ำท่วม ทำให้พี่ต้องตัดสินใจเก็บเกลือไว้ในยุ้งลดลงครึ่งหนึ่งทันที เพราะเกลือเป็นอะไรที่ซื้อปีละครั้งเท่านั้น นั่นคือช่วงหน้าแล้ง ราคาเกลือถูกสุด หลังจากนั้นเกลือก็จะขึ้นราคาไปเรื่อย ๆ จนถึงจุดอิ่มตัวแต่ไม่เกิน 4000 บาทต่อเกวียนอย่างแน่นอน

มีอยู่ปีหนึ่ง เกลือขาดตลาด ถึงขนาดราคาเกลืออยู่ที่เกวียนละ 4800 บาท รัฐบาลนำเข้าเกลือจากอินเดียส่งผลให้ในปีถัดมาเกลือลงราคาเหลือเพียง 2300 บาทต่อเกวียน

ชาวบ้านทั่วไป มักไม่ค่อยได้ใช้เกลือ จึงเห็นว่าเกลือไม่ค่อยสำคัญ แต่สำหรับงานอุตสาหกรรมบางอย่าง ถือว่าเกลือเป็นปัจจัยสำคัญ อย่างการทำไอติม การทำนากุ้ง การต้มยาไทย การหมักดองผัก ผลไม้ การล้างไส้ไก่ ไส้หมู กระเพาะหมู มีลูกค้าหลายคนมักบ่นว่า หาซื้อเกลือทะเลลำบาก เลยมักจะมาขอปันเกลือไปใช้อยู่เป็นประจำ

เล่ายาวเลยเนอะ ฟังเล่น ๆ ไปก็แล้วกันไม่มีอะไรมีสาระเลยนะเนี่ย ^^

ได้ความรู้เพิ่มเติมเรื่องความสำคัญของเกลือ...จากคุณโอ๋

พี่ก็มีรูปดองเยอะ บล็อกดองของคุณชีริวคือเรียบร้อยเป็นบล็อกพร้อมออนแล้วมัง แต่ของพี่ยังไม่ได้ทำรูปเลย

หอยหลอดโผล่หน้ามาทักทายแขกผู้มาเยือน
อืม..เป็นแบบนี้เอง
อาหารน่าทานทั้งหมดเลย

เฮ้

ตะพาบอะมาหรือยังเนี่ยบ้านนี้

ดูจากรูป แล้วเค็มกันไป 555
รออ่านตะพาบจ้า