สุดเส้นทางประเทศไทยที่สุไหงโกลก มาต่อทริปยะลา-นราธิวาสช่วงปลายปีกันต่อครับ  ใน 77 จังหวัด นราธิวาส เป็นจังหวัดสุดท้ายที่ผมได้ไป (ถ้าไม่นับอำนาจเจริญที่ขับรถผ่านนอนค้างคืนนึงแต่ยังไม่ได้เที่ยวนะ) เป็นจังหวัดที่อยู่ไกลจากกรุงเทพมากที่สุด เป็นจังหวัดชายแดนภาคใต้ และเป็นจังหวัดที่สถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจน้อยกว่าจังหวัดอื่นๆ ในภาคใต้ ผมมาถึงนราธิวาสวันที่ 24 ธ.ค. เป็นช่วงที่มรสุมเข้าสองจังหวัดนี้พอดิบพอดี หลังจากออกจากเบตงฝนก็ยังตกไม่หยุด วันเที่ยวที่เหลือจึงเต็มไปด้วยการวิ่งฝ่าฝนเข้าไปถ่ายสถานที่ที่ชีวิตนี้อาจไม่ได้มาอีกแล้ว ที่แรกที่แวะมาคือ มัสยิดวาดีลฮูเซ็น อ.บาเจาะ จ.นราธิวาส ไม่ให้เอารถเข้า ต้องจอดรถไว้ในซอยแถวนั้นแล้วเดินเข้ามานิดนึงครับ ไม่ไกลเท่าไหร่ แต่ความยากคือฝนมันตกน้ำขัง ต้องเดินบนผิวน้ำเข้าไปแบบจิงโจ้น้ำและนินจาฮาโตริ มัสยิดแห่งนี้สร้างขึ้นในปี พ.ศ.2167 ปัจจุบันอายุ 400 ปีเข้าไปแล้ว (แต่เรียกติดปากกันมาว่ามัสยิด 300 ปี) เป็นอาคารไม้สองหลังติดกัน และเป็นที่เก็บคัมภีร์**ฺBloggang แบนชื่อคัมภีร์หลักของอิสลามครับ ไม่รู้ทำไม -_-** ซึ่งวันฮุซเซน อิหม่ามผู้ก่อตั้งมัสยิดเขียนขึ้นด้วยมือ แวะกินข้าวที่ครัวสองฤดู อ.เมืองนราธิวาสครับ ไม่รู้เป็นเพราะฝนตกหนัก หรือบรรยากาศท่องเที่ยวของจังหวัดนี้มันเงียบเหงาอยู่แล้ว ร้านเลยไม่มีคนเลย ร้านนี้ขายเมนูท้องถิ่นของแถบนี้คือข้าวเหนียวมะพร้าวปลาเค็ม ฟังแล้วก็ไม่น่ากินด้วยกันได้ แต่อร่อยเหลือเชื่อเลยครับ ข้าวเหนียวมูลหวานมันตัดกับความเค็มของปลา เมนูนี้มีชื่อท้องถิ่นว่า ปูโล๊ะยออีแกกือริง จานขวาคือข้าวเหนียวหวานโรยน้ำตาลกินเป็นของหวานได้ด้วย จานละ 30 บาทเท่านั้น มาที่ วัดเขากง บริเวณนี้เคยเป็นพุทธสถานสมัยทวารวดีของนิกายมหายาน เช่นเดียวกับที่บ้านยะรัง จ.ปัตตานี จึงเหมาะสมที่จะสร้างเป็นวัดพุทธที่มีอยู่น้อยแห่งในภาคใต้ตอนล่าง และที่นี่ยังเป็นพุทธมณฑลแห่งเดียวในภาคใต้ ประดิษฐานพระพุทธทักษิณมิ่งมงคล สูง 23 เมตร เป็นพระพุทธรูปที่สูงที่สุดในภาคใต้ สร้างเสร็จในปี พ.ศ.2512 ภายในบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ และดินจากสังเวชนียสถาน นอกจากพุทธมณฑลที่ศาลายาแล้ว ประเทศไทยมีพุทธมณฑลประจำภูมิภาคอีก 9 แห่ง  คือ พิษณุโลก, นครสวรรค์, สมุทรสาคร, ลำปาง, พะเยา, นครพนม, ขอนแก่น, เพชรบุรี และนราธิวาสนี้ รัฐบาลที่แล้วเคยมีแนวคิดจะสร้างพุทธมณฑลภาคใต้ที่ จ.ปัตตานี แต่ถูกคัดค้านจากคนในพื้นที่ซึ่งส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม และเป็นสัญลักษณ์ของมุสลิมที่เข้มแข็งที่สุดในประเทศจนได้รับการยอมรับทั้งการเป็นฮับการส่งออกอาหารฮาลาลและอื่นๆ การฝืนยัดความพุทธเข้ามาในพื้นที่จะทำลายคุณค่านี้ไปด้วย ขับต่อลงมาที่ อ.สุไหงโกลก ซึ่งเป็นอำเภอที่ไกลที่สุดจากกรุงเทพ นี่คือปลายทางของการเดินทางนี้แล้วครับ แค่อยากมาเพราะมันไกลเท่านั้นจริงๆ เอาจริงตรงนี้ก็ไม่ค่อยมีที่เที่ยวเท่าไหร่ แวะมาที่ ศาลเจ้าแม่โต๊ะโมะ ในเขตเทศบาลเมืองสุไหงโกลก เจ้าแม่โต๊ะโม๊ะเป็นเทพธิดาแห่งท้องทะเล องค์เดียวกับเจ้าแม่ทับทิม เดิมเคยมีศาลอยู่ที่เขาโต๊ะโม๊ะ อ.สุคิริน จ.นราธิวาส ซึ่งชาวอังกฤษที่เข้ามาสัมปทานเหมืองแร่ทองคำได้สร้างขึ้นเพื่อสักการะบูชา ศาลถูกทิ้งร้างในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง หลังสงครามสิ้นสุดแล้ว ร่างทรงเจ้าแม่ขอให้ย้ายองค์เจ้าแม่ไปประดิษฐานที่สุไหงโกลก จึงสร้างศาลใหม่แห่งนี้ขึ้นในปี พ.ศ.2495 ภายในจะมีลำดับการไหว้ 9 จุด มีเจ้าหน้าที่คอยให้คำแนะนำคล้ายศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวที่ปัตตานีครับ ค่าวัตถุมงคลสามารถจ่ายได้ทั้งเงินไทยเงินมาเล แถวนี้ไม่ค่อยมีร้านใหญ่ๆ แต่ก็อยากลองกินอาหารท้องถิ่นแบบที่คนแถวนี้เขากินกันเหมือนกัน จบที่ร้านแถวที่พักครับ ข้าวหมกไก่จีระพันธ์ ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับไก่ย่างจีระพันธ์นะ ร้านอยู่ตรงข้ามโรงเรียนบ้านสุไหงโก-ลก จอดรถข้างถนนแล้วเดินฝ่าฝนเข้ามา มีทั้งข้าวหมก ข้าวแกง ก๋วยเตี๋ยว ข้าวแกงมีเมนูให้เลือกเป็นสิบอย่างเลย เสียดายเป็นมื้อเย็นแล้วไม่มีถาดอุ่น อาหารเลยชืดหมด เท่าที่ลองดูกูเกิ้ลสาขา 2 น่าจะดังที่สุดครับ คืนนี้นอนที่ Green View Boutique Hotel คืนละ 993 บาทรวมอาหารเช้า ถือว่าไม่แพงเลยครับ wifi ดี มีลิฟต์สะดวก พื้นที่ส่วนกลางทำเป็นสวนหย่อมดูโล่งโปร่งสบาย ถ้ามาสุไหงโกลกอีกก็จะมาพักอีก แต่โอกาสมาอีกก็น้อยนิด   วันถัดมา (25 ธ.ค. 66) หลังกินข้าวเช้าที่โรงแรมแล้วก็ออกไปสถานีรถไฟกันแต่เช้า แน่นอนว่าฝนก็ยังคงตกแบบไม่เกรงใจนักท่องเที่ยว ทำให้บรรยากาศของสถานีสุดท้ายของประเทศไทยดูเหงาขึ้นไปอีก   สถานีรถไฟสุไหงโก-ลก สร้างขึ้นในปี พ.ศ.2464 จากนั้นจึงปรับปรุงเป็นอาคารคอนกรีตสองชั้นในปี พ.ศ.2509 เป็นสถานีสุดท้ายของทางรถไฟสายใต้ ห่างจากกรุงเทพ 1,142 กิโลเมตร และไปสุดทางที่เมืองรันตูปันยัง ประเทศมาเลเซียครับ ที่นี่เป็นสถานีร่วมไทย-มาเลเซีย มีคนมาเลเซียมาใช้บริการด้วย   กลับมาที่ อ.ตากใบ ใกล้ถึงอ่าวไทยจะมี ตลาดตาบา เป็นตลาดชายแดนและมีของสดขายด้วย หลังโควิดเดิมทีก็เงียบเหงาอยู่แล้ว ช่วงนี้พายุเข้าอีก ที่เห็นอีกฝั่งนั่นคือประเทศมาเลเซียกั้นด้วยแม่น้ำโกลก เหนือตลาดขึ้นไปนิดเดียวก็เป็นปากน้ำสู่อ่าวไทยแล้วครับ   ขับขึ้นมาทางเหนือจนถึงทะเลตรงนี้คือหาดใต้สุดของไทย หาดเสด็จ มีหาดทราย และสวนสาธารณะ ถ้าอากาศดีคงน่าเที่ยวอยู่นะครับ หน้าหนาวแกนโลกเอียงไปในองศาที่ทำให้ตรงนี้เป็นจุดแรกของประเทศไทยที่จะเห็นแสงแรกของปีใหม่ด้วยนะครับ ไม่ใช่ตะวันออกสุดอย่างโขงเจียมแบบที่คนส่วนใหญ่เข้าใจ อยากให้ส่งเสริมการท่องเที่ยวเป็นเรื่องเป็นราวไปเลยเหมือนกัน จบภารกิจกับนราธิวาสแล้วครับ ขับรถกลับขึ้นมาว่าจะเที่ยวเมืองยะลากับวัดคูหาภิมุข แต่ถนนโดนน้ำท่วมขาดไปเลย ตอนนี้อย่าว่าแต่เข้ายะลาเลยครับ หาทางกลับไปที่หาดใหญ่ให้ได้ก๊อน!! ...ว่าแล้วก็เปลี่ยนเส้นทาง ไปเส้นเลียบทะเล เข้าตัวเมืองปัตตานี ไหนๆ ก็มานอกแผนแล้ว ก็ขอแวะกินมื้อเที่ยงร้านที่อยากกินแต่ไม่ได้อยู่ในแพลนครับ โรงปี๊บ จ.ปัตตานี ร้านอยู่ในซอยน้ำใส ทางเข้าออกจะแคบสักหน่อย จอดรถริมถนน แต่ในร้านโอ่โถงผิดคาด ดัดแปลงจากโรงผลิตปี๊บเก่าเป็นร้านอาหารแบบโรงเตี๊ยมจีน มีของเก่าแต่งร้านให้ชมเพียบ เมนูชูโรงคือราดหน้าโรงปี๊บ แกงปู แกงมัสมั่น และชาโรงปี๊บ ร้านนี้มีเบเกอรี่ด้วยนะ แต่มื้อนี้จุกจริงจัง เลยไม่ได้ลองครับ คืนสุดท้ายนอนที่หาดใหญ่ ก่อนจะบินกลับในวันถัดมา เป็นประสบการณ์ท่องเที่ยวด้วยสายการบินในประเทศที่ไม่ค่อยได้ใช้บริการ เพราะชอบขับรถไกลๆ นั่งเครื่องบิน+เช่ารถมันประหยัดเวลาประหยัดแรงได้เยอะจริง แต่ค่าใช้จ่ายก็สูงขึ้นมาอีกครับ   ปีนี้น่าจะได้กลับมาบินเที่ยวต่างประเทศสักที ตั้งแต่โควิดไม่ได้ออกนอกประเทศมาห้าปีแล้ว     Create Date : 16 มีนาคม 2567 31 comments Last Update : 19 มีนาคม 2567 1:16:32 น. Counter : 1057 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณทนายอ้วน, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse, คุณหอมกร, คุณกะว่าก๋า, คุณkae+aoe, คุณmultiple, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณThe Kop Civil, คุณ**mp5**, คุณtoor36, คุณRain_sk, คุณดอยสะเก็ด, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณสวยสุดซอย, คุณtanjira, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณpeeamp

มัสยิดไม้นี้แหละ ที่พี่อยากไป แต่ไปไม่ถึง...แต่ไม่น่าจะได้ไปซ่อมแล้วค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 16 มีนาคม 2567 18:19:04 น.

ชอบหาดแบบในรูปสุดท้ายครับ ทำให้คิดถึงตอนเด็กๆที่ไปเที่ยวทะเลแถบระยอง ซึ่งตอนนั้นยังห่างไกลความเจริญมากทีเดียว   โดย: ทนายอ้วน 16 มีนาคม 2567 19:46:29 น.

เจิมไม่ทัน เดี๋ยวผมมาอีกที ผมรู้คุณชีริวไม่รีบอัปบล็อกหนีผมหรอก เดี๋ยวมาอีกทีครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 16 มีนาคม 2567 22:10:42 น.

ตามเที่ยวครับ 4 จังหวัดภาคใต้ คงไม่ได้ไปครับ   โดย: สองแผ่นดิน 16 มีนาคม 2567 22:10:49 น.

มาตามชีริวไปเที่ยวแบบที่คนอื่นไม่เที่ยว เขาให้คนศาสนาอื่นเข้าไปได้ด้วยเหรอมัสยิด ร้านข้าวหมกไก่มีเนื้ออะไรอบก้อนใหญ่ด้วย อันนี้ไม่ได้บรรยาย ฝนตกตลอดเลยนะที่นั่น   โดย: หอมกร 17 มีนาคม 2567 16:55:24 น.

ที่แบนคำนั้น พี่ก๋าเข้าใจว่าเพราะช่วงหลังมีเม้นท์อันนึง ที่มาชวนคนเข้าศาสนาอิสลามนี่ล่ะครับ แปะไปทั่วเลย ทางแอดมินเลยอาจจะต้องวางคำบางคำเอาไว้ เพื่อไม่ให้เม้นท์ครับ ภาคใต้ของเรามีเสน่ห์มากๆเลยนะครับ หลายจังหวัดน่าลงไปเที่ยวมาก   โดย: กะว่าก๋า 18 มีนาคม 2567 0:30:48 น.

โอ้เที่ยว ไกล้ ไกล เลยนะครับ สุดแดนสยามเลยเชียว อ.เต๊ะ สมัยก่อนจะมาเป็น อาจารย์ ทำงานสนามบิน เค้าส่งไปทำงานที่หาดใหญ่ทุกปี ได้แต่เที่ยวแถวนั้น ไม่เคยไปไกลกว่านั้นเลยครับ นั่งเครื่องบิน แล้วไปเช่ารถนี่ ดีที่สุด ประหยัดเวลาได้แยะคิดถูกแล้วละครับ ม้สยิด ดูแล้วเก่าแก่มาก ไม่เคยเห็นมัสยิดไม้แบบนี้มาก่อนเลย เห็น นาฬิกาตั้งพื้นเรือนใหญ่ โอ้ อยากได้ เย้ย 555 ร้านอาหาร เมนูแปล้ก แปลกมาก ข้าวเหนียวมะพร้าวปลาเค็ม ฟังดูคล้ายๆ ของหวาน +ของคาว มาจอยกัน แต่ข้าวเหนียวมูล จะว่าไปกินกับอะไรก็อร่อยนะครับ วัดเขากง พระพุทธทักษิณมิ่งมงคล องค์มหึมา อลังการงามมาก ศาลเจ้าแม่โต๊ะโมะ หน้าศาลน้ำนอง เที่ยวหน้าฝน ต้องพก รองเท้าบู๊ทลุยน้ำใส่เที่ยวแล้วละครับ ข้าวหมกไก่จีระพันธ์ นี่ อ.เต๊ะ เห็น ก็ต้องแวะ เพราะเข้าใจว่า เหมือน ไก่ย่างจีรพันธุ์แน่นอน แต่เค้าหุง ข้าวหมก ร่วนสวยเลยนะครับ ถ้าร้อนซะหน่อยนี่ น่าจะอร่อยเหาะ แล้วก็ นอนที่ Green View Boutique Hotel คืนละ 993 หูย ถูกมาก ทริปนี้ พกตังไปซัก 2-30000 หักค่าเครื่องบิน เช่ารถ กินข้าว ช็อปปิ้ง น่าจะเหลือมีทอนแน่เลยนะครับนี่ แต่น่าเสียดายที่ทริปนี่ ฝนตกตลอด น้ำท่วม ทางขาด เลยไม่ได้แวะหลายที่ แต่ที่ โรงปี๊บ จ.ปัตตานี นี่ อาหาร หน้าตาดีมาก ราดหน้า +แกงมัสมั่น นี่ ของโปรด อ.เต๊ะเลย ยิ่งกินกับแผ่นโรตีปิ้งนี่ โห พุงไม่ยุ้ย ให้เตะเลยนะครับ 555   โดย: multiple 18 มีนาคม 2567 9:30:29 น.

นราธิวาสเป็นจังหวัดเดียวของภาคใต้ที่ผมยังไม่เคยไปเลยครับ ช่วงนั้นน่าจะฝนตกหนักเลยนะครับ คุณชีริวนี่สุดยอดเลย ขนาดฝนตกยังลุยฝนไปได้ มัสยิดเก่าแก่ดูขลังมากเลยครับ เห็นข้าวเหนียวปลาเค็ม ร้านครัวสองฤดู อยากกินครับ 55 โรงแรมกรีนวิว ราคาดีเลยนะครับ ผมว่าหาราคาแบบนี้ไม่ได้แน่นอนจากที่อื่น แต่ก่อนผมนั่งรถไฟสายสุไหงโกลก - กรุงเทพฯ ตลอดเลยครับ แต่ขึ้นจากสุราษฏร์ฯ นะครับ 55 พระอาทิตย์ขึ้นที่หาดเสด็จนี่เท่ห์เลยครับ ไม่ใช่ที่โขงเจียมนะ   โดย: The Kop Civil 19 มีนาคม 2567 10:02:54 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 19 มีนาคม 2567 13:05:15 น.

แวะมาก่อนอีกที วันนี้ไม่ไหวจริงๆ ที่แบนชื่อเพราะเข้ามาโฆษณาบ่อย น่าจะมีคนร้องเรียนเข้าไปเยอะ นี่ขนาดผมไม่ลงมือเองนะ แสดงว่าน่าจะมีคนร้องเรียนเข้าไปเยอะแหละ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 19 มีนาคม 2567 21:49:00 น.

ทริปนี้น้องชีริวพาเที่ยวสุดเส้นทางประเทศไทย ท่ามกลางสายฝนเย็นๆ ได้รู้จักมัสยิดวาดีลฮูเซ็น วัดเขากง ศาลเจ้าแม่โต๊ะโมะ ตลาดตาบาและหาดเสด็จสวยๆ ขอบคุณนะคะ พี่ต๋าไม่เคยเที่ยวยะลากับนราธิวาสเลย แต่ตอนเด็กๆน่าจะเคยนั่งรถผ่านเพราะพ่อขับรถจากลำปาง พาครอบครัวไปเที่ยวปีนังเลยคิดว่าผ่านค่ะ ^^ ข้าวเหนียวมะพร้าวปลาเค็ม เป็นข้าวเหนียวมูนรสหวานๆมันๆที่เข้ากันได้ดีกับปลาเค็ม คนคิดเมนูนี้เข้าใจคิดดีจัง รวมถึงทุกเมนูที่น้องชีริวสั่งที่โรงปี๊บก็น่าชิมมากด้วย สถานีรถไฟไทยแต่ละแห่งมีประวัตินะคะ ถ้ามีโอกาสพี่ต๋าก็ชอบไปสถานีรถไฟ ล่าสุดน่าจะสถานีรถไฟตะพานหิน พิจิตรค่ะ ปีนี้ไม่ว่าน้องชีริวจะเที่ยวต่างประเทศหรือในประเทศ พี่ต๋าจะรอตามเที่ยวด้วยนะคะ ขอบคุณน้องชีริวที่แวะชมเมนูบ้านพี่ต๋าด้วยค่ะ   โดย: Sweet_pills 20 มีนาคม 2567 1:08:50 น.

ผมเห็นข้อสงสัยของเพื่อนๆ หลายๆ คนรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยครับ จริงๆ คนต่างศาสนาเข้าไปชมเขากลับจะยิ่งต้อนรับนะ ผมไปชมมัสยิด หรือพวกโบสถ์คริสต์ พวกเขาต้อนรับกันดีมากเลยแหละ ถ้ามองในมุมค้าขายมีลูกค้าสนใจ เข้าร้านน่าจะเป็นผลดีมากกว่า ส่วนจะจับลูกค้าได้หรือไม่อีกเรื่อง วันนี้เขาอาจแค่มาดู วันหน้าเขาอาจสนใจก็ได้ใครจะไปรู้ ข้าวเหนียวมะพร้าวปลาเค็ม รู้สึกไม่ค่อยน่าจะเข้ากัน แต่ถ้าคุณชีริวบอกอร่อยก็น่าจะดีระดับหนึ่งแหละ พูดยากเพราะไม่เคยลองด้วย ตอนแรกกำลังจะพูดเรื่อง ไก่ย่างจีระพันธ์ แต่โดนดักไว้ก่อน 555 ในภาพที่พัก เขาเอาลูกโป่งอัดแก๊สแล้วให้มันลอยแบบนั้นเหรอ? แบบนี้ก็ต้องเปลี่ยนบ่อยๆ สิ ต่อให้เอาขึ้นไปติดก็เถอะ แต่โดนลมมากๆ มันก็แตกเองได้นะ สถานีรถไฟไทยเท่าที่เห้นจากหลายๆ ที่ ถ้ามีการปรับปรุงควรทำเป็นแบบชานสูงได้แล้ว เข้าใตหรอกว่าชานต่ำมันประหยัดงบ แต่คนมันไม่สะดวกในการขึ้นลงนะเออ เด็กอนุบาลแถบจะหมดสิทธิ์ขึ้นเองเลยถ้าผู้ใหญ่ไม่ช่วยอุ้ม พูดถึงบินต่า่งประเทศอยากบินอีกเหมือนกันครับ อยากไปญี่ปุ่นอีก ญี่ปุ่นยังไงไปกี่ครั้งก็ไม่เคยพอ ส่วนเที่ยวในไทยนี่ไม่ไหวแล้วครับ ค่าตั๋วเครื่องบินแพงไม่ต่างจากบินนอกเลย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 มีนาคม 2567 23:03:21 น.

จากบล็อก มิกุมันมีหลายเวอร์ชั่นเกินไปครับ ที่เห็นผมขาวเป็น Hatsune Miku: Lonely SEKAI Ver. มันก็จะดูแปลกตาหน่อย Lonely เลยผมขาวเลย รออีกหน่อย ปีนี้ผมจะเปิดตัวพวก ม้าสาว เยอะๆ เลย (ไม่รู้จะทำได้รึเปล่านะ)   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 มีนาคม 2567 23:06:34 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องชีริว การตั้งคำถามสำคัญจริงๆครับ คำถามที่ดี มักได้รับคำตอบที่ดีนะครับ ส่วนคำถามที่ไม่ทำการบ้านให้ดี มักโดนด่าครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 21 มีนาคม 2567 6:13:18 น.

สวัสดีครับคุณชีริว เพิ่งเคยเห็นภาพข้างในมัสยิดนะครับเนี้ย อาหารใต้แบบมุสลิมทานยากไหมครับ อ่านแล้วทรงจะทานยาก แต่เห็นคุณชีริวให้รสชาติ 4 ยิ้มๆ ก็น่าจะเวิร์คอยู่นะ เจ้าแม่โต๊ะสังกัดเดียวกับเจ้าแม่ทับทิมหรอกหรอครับ ศาลสวยเลยครับ ไก่จีระพันธ์!!!! อยู่ในปั๊ม ปตท เต็มเลย เพื่อนผมกินบอกว่าอร่อยดี ทรงไม่น่าใช่ไหม อันนี้ข้าวหมกไก่ ชอบบรรยากาศร้านโรงปี๊บไฟสีส้มๆ มากครับ แหม่....แพ้ไฟแนวนี้ แพ้ความสลัวมาก อยากดื่มชา อิอิ ชาก็ได้ครับ โรตีก็ดี 5555 ว่าแต่ไม่ค่อยตะคุ้มราคาหรอครับ หน้าตาดูน่าทานอยู่นะ เรื่องเที่ยวต่างประเทศ ผมจำได้ว่า บล๊อกแรก ๆ ที่ผมเริ่มติดตามอ่านคุณชีริวนี่เป็นบล๊อกเที่ยวต่างประเทศ ประเทศที่ไม่ใช่ที่เที่ยวฮิต เหมือนตะวันออกกลางหรืออะไรซักอย่างแนวๆ นี้ไหมครับ อิสราเอล อิร่าน รึป่าวครับ แต่ผมชอบมาก ละเอียด อันซีน แล้วก็ตามอ่านเรื่อยมาเลย ^^   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 21 มีนาคม 2567 16:48:23 น.

นราธิวาสเงียบเชียบจริง ๆ แฮะ ไม่รู้คุณชีริวจงใจถ่ายหลบคนเปล่านะ คือนอกจากชาวบ้านแล้ว แทบไม่เจอนักท่องเที่ยวเลย ขนาดในร้านอาหารที่เป็นเวลามื้ออาหารก็ไม่เห็นลูกค้าคนอื่นด้วย (อย่างงี้น่าจะเรียกเหมาร้านได้มั้ย ^^") แต่อาหารได้ 3 ยิ้ม 4 ยิ้ม ท่าทางน่าจะอร่อยอยู่นะ ที่พักโรงแรมนี้ตั้งราคา 993 บาท แปลกจัง เค้าไม่ได้ตั้งราคาแรกเริ่มเป็นสกุลเงินบาทหรือเปล่าครับ เลยมีเศษแบบนี้ ป.ล. จากบล็อกนู้น~ สแกนเนอร์ผมเสียครับ รูปวาดภาพประกอบและแผ่นพับ ผมใช้กล้องถ่ายรูปถ่ายเอา (ต้องถ่ายกลางแจ้งด้วยนะถึงจะชัด ^^")   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 21 มีนาคม 2567 21:52:44 น.

เพิ่งทราบจากบล็อกนี้ว่าประเทศไทยมีพุทธมณฑล 9 แห่ง เสียดายที่ไม่ได้สร้างที่ปัตตานี แต่ก็เอาเถอะ พุทธศาสนาเป็นศาสนาที่ไม่มีคำสอนให้เบียนเบียดผู้อื่นก็ต้องใช้เวลาในการพิสูจน์ น่าเสียดายที่ฝนตกเลยอดชมภาพสวยๆไป.. ข้าวเหนียวมูลปลาเค็มอร่อยครับ ไม่ได้กินนานเช่นกัน   โดย: Rain_sk 21 มีนาคม 2567 23:23:11 น.

สวัสดีค่ะน้องชีริว บางครั้งพี่ต๋าซื้อปลาตัวใหญ่ก็จำเป็นต้องหั่นครึ่ง เคยลงบล็อกไปนะคะ หั่นครี่ง นึ่งเสร็จแล้วตอนลงจานเอามาประกบกันใหม่ ^^ ขอบคุณน้องชีริวมากนะคะสำหรับกำลังใจ พักผ่อนมีความสุขในวันหยุดค่ะ   โดย: Sweet_pills 24 มีนาคม 2567 0:18:15 น.

555 ม้ามืดชีริว น่าจะไม่พลาดแชมป์ ดองบล็อกปีนี้แน่นอน เพราะตอนนี้ อ.เต๊ะ กำลังคิดว่าจะอัพบล็อกใหม่อยู่พอดี เย้ย 555 ส่วนบล็อก คุณทุเรียน นี่ ถึงนานๆจะอัพที แต่ก็ไม่ใช่บล็อก ไก่กาทั่วไป เป็นบล็อก วิทยานิพนธ์ เข้าชิงรางวัลออสก้า ดีๆนี่เองนะครับ อ.เต๊ะ จะมาเม้นท์แต่ละที ต้องตั้งสติ กินให้อิ่ม นอนมาเต็มที่ ไม่งั้นเอาไม่อยู่เลยนะครับ 555 ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนกันนะครับ ว่าที่ แชมป์ เย้ย 555   โดย: multiple 24 มีนาคม 2567 10:20:42 น.

ที่ไปคุย พวกศาสนสถานบรรยากาศสงบจริงๆ ครับ พวกเขายินดีต้อนรับนะ อาจเพราะเห็นว่าเราสนใจอาจมาศรัทธาเปลี่ยนศาสนาก็ได้ พูดถึงมัสยิด มัสยิดบางแห่งถ้าเป็นผู้หญิงเข้า เขาจะให้ยืมญิฮาดเลย ผมมองว่าคล้ายของพุทธเราที่เข้าวัดให้ใส่เสื้อให้มิดชิดหน่อยมั้ง ชานชาลาสูงมันดีกว่าจริงๆ ครับในแง่ของการขึ้นลงของผู้โดยสาร แต่มันเปลืองงบก่อนสร้าง แล้วก็ถ้าคนที่อยู่บนชานชาลาเกิดร่วงลงไปที่รางรถไฟ มันมีโอกาสบาดเจ็บมากกว่า แต่ถ้า + - ขอ้ดีข้อเสีย ผมเลือกชานสูงครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 24 มีนาคม 2567 10:50:21 น.

สวัสดี จ้ะ น้องชีริว มาให้กำลังใจแล้ว ยังไม่ได้เม้นท์ ช่วงนี้ มีงานเยอะ ทั้งสุขภาพ ทั้งงานช่วยสมาคมนักเรียนเก่า ครูเก่า งานเธอ นาน ๆ จะเขียนและเข้ามาเยี่ยมบล็อกครูที ก็จะอ่าน เรื่องเที่ยว เรามันเป็นคอเดียวกัน คือ ชอบเที่ยว นั่นเอง อิอิ จังหวัดในประเทศไทย เธอคงเที่ยวครบแล้วมั้ง เรียกว่าแต่ละ จังหวัด เธอเที่ยวแบบเจาะลึก สอดแทรกความรู้ต่าง ๆ จุดเด่นของแต่ละจังหวัด ซึ่งครูถือว่า ได้ประโยชน์สำหรับคนอ่านดีนะ สำหรับ จังหวัด นราธิวาส ครูก็ยังไม่เคยไปเลย ได้ยินแต่รถไฟ สายใต้ที่ยาวที่สุดของไทย คือ สถานีสุุไหงโกลก เพื่อนครูที่อยู่ ปัตตานี เคยสอนที่ ร.ร. โคกโพธิ์ นั่งรถไฟไปสุไหงโกลกประจำ แหล่งท่องเที่ยว ที่แรกของเธอ -มัสยิดวาดีลฮูเซ็น อายุกว่า 400 ปี นับเป็นมัสยิดที่แปลกกว่าที่ อื่น ๆ ที่เคยเห็น เป็นอาคารม้ ดูทึม ๆ น่ากล้วเหมือนกัน นะ อิอิ ก็น่าจะเป็นเช่นนั้น เพราะสร้างมานานมาก คงไม่ได้บูรณะดูให้มีสีสัน--ครัวสองฤุดู หน้าตาอาหารที่เธอถ่ายมาให้ดู ดูแปลกดี แต่คงอร่อย สำหรับเธอแน่ เพราะเธอให้คะแนนความอร่อย ตั้ง 4 แน่ อิอิ -วัดเขากง เป็นวัดไทย เป็นพุทธมณฑลแห่งเดียวในภาคใต้ มี พระพุทธรูปที่สูงที่สุดด้วย เห็นบันไดที่จะเดินขึ้นไหว้ ก็ท้อเหมือน กันนะเนี่ย อิอิ น่าจะเหนื่อยเลยด้วยวัยอย่างครู ห้าห้าห้า - ศาลเจ้าแม่ โต๊ะโมะ เห็นรูปแล้ว คิดถึงศาลเจ้าแม่ลิ้มโกวเนี้ยว เลยนะ ศิลปะการสร้างศาลเหมือนกันเลย ครูเคยไปศาลเจ้าลิ้มโกว เนี้ยว 2-3 ครั้ง ล่าสุด เมื่อปีที่แล้วที่ไปเบตง ช่วงนั้นแดดร้อนมาก เหลือหลาย มีการไหว้ 9 ขั้นตอนเหมือน เจ้าแม่โต๊ะโมะเลย จ้ะ มีเจ้าหน้าที่คอยให้คำแนะนำในการไหว้แต่ละที่ - ร้านอาหาร จีระพันธ์ จากรูปอาหารที่ถ่ายมาให้ดู ครูคงกินได้ เพียงอย่างเดียว คือ ข้าวหมกไก่ ห้าห้าห้า - สถานีสุไหงโกลก สร้าง 2462 โห ! เก่าแก่มากเลยเนาะ ครู ยังไม่เกิดเลย ห้าห้าห้า - ร้านอาหารโรงปี๊บ ชื่อแปลกตา แต่ทราบประวัติแล้วก็โอเค นะ การจัดร้านดูแปลกตา มีบรรยากาศของโรงเตี้ยมในหนังจีนเลย เมนู ชูโรง ราดหน้า แกงปู มัสมั่น ชาโรงปี๊บ ราคาคงแพงมาก เพราะเห็นคะแนนเธอให้ เพียง 2 ดวง แต่ถ้าอาหารอร่อยก็โอเค จบทริป นราธิวาส ได้ความรู้สถานที่เที่ยวเหมือนเดิม จ้ะ สนุกไปกับการเดินทางไปกับเธอด้วย จ้ะ โหวดหมวด ท่องเที่ยว   โดย: อาจารย์สุวิมล 26 มีนาคม 2567 16:14:00 น.

จากบล๊อก นิ้วผมหายละครับ ตอนคัตเตอร์เข้านิ้วนี้กรี๊ดลั่นห้อง 55555 จริงครับ มันควรรวมไปตอนต่อภาษีไปเลย เพราะไหน ๆ ก็บังคับให้มีอยู่แล้ว เนี้ยต้องทำ 2 รอบแล้วของผมมันห่างเดือนกันมาก ตอนนี้ใส่ป้ายแดงอยู่นาน รอประมูลป้าย งงมากเลยครับ งงจนลืม ใบสั่งเอาจริงๆ ยังไม่ลิ้งค์นะครับ ผม 3 ใบ ไม่ได้จ่ายก็ต่อภาษีได้ จริง ๆ มันต้องเข้าไปดูแยกในเวปของจารจรอ่ะครับ มีครบ กดขอโต้แย้งได้ด้วย แต่ดูทรงแล้วไม่รู้จะโต้อะไร เหอะๆๆ อ้อ ผมเล่นเปียโนได้อยู่แล้วครับ แต่เพิ่งจะมาซ้อมให้หลานได้ เพราะหลานผมว่า น้าไม่ได้ไปเรียน จะสู้เค้าที่เรียนมาได้ยังไง 5555 เออ เข้าใจได้ ภาษาจีน 55555 ผมนับ 1-10 ได้เพราะหลานเหมือนกันครับ หลานพยายามพูดคำว่า ตา ปาก หน้า ผมบอกว่าพอเลย...น้าไม่ไหว.... ลดดื่ม...ยากเลย 55555   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 27 มีนาคม 2567 10:37:31 น.

สวัสดีค่ะชีริว ทางใต้นี่พี่ไปแค่ ภูเก็ตค่ะ นี่พี่ก็เพิ่งกลับมาเมื่อวันพฤหัสที่แล้วค่ะ อากาศร้อมากเลยค่ะ ยะลา นราธิวาส น่าจะหมดสิทธิ์ไปแล้วค่ะ เอาจริงๆคือพี่ไม่คิดจะไปมากกว่าค่ะ มันไกลไป ชีริวยังไปเที่ยวได้อีกเยอะนะคะ ในประเทศนอกประเทศ ไปตามฝันเลยค่ะ สบายๆเนาะ ....   โดย: tanjira 27 มีนาคม 2567 14:54:25 น.

ไปครบทุกจังหวัดได้สุดยอดเลยจริงๆ เมืองไทยน่าจะไม่มีแบบญี่ปุ่น ญี่ปุ่นเขาที่เขาให้ประทับตรายาง แต่ถ้าเป็นพวกปีนเขา หรืออุทยาน (มั้ง) เหมือนจะมีให้ประทับตรา ทางใต้นอกจากสงขลา ถ้าต่ำกว่านั้นไม่ค่อยกล้าไป จริงๆ แล้วพังเมืองแถบนั้นทำออกมาได้ดี วัฒนธรรม 3 ศาสนาร่วมกัน แต่เรื่องความไม่สงบนี่แหละที่ทำให้มันมีปัญหา และคนไม่อยากไป ที่ไปเจอด่านเยอะมั้ยล่ะนั่น เห้นนายกลงไป ด่านหาย พอนายกหายด่านกลับมา จริงๆ เรื่องผู้ก่อการร้าย เท่าที่เราได้ยินจากคนรู้จัก มันก็ชาวบ้านที่ไม่พอใจนี่แหละ ดังนั้นคุณจับไม่ได้หรอก ตราบเท่าที่ยังแก้ไขปัญหาด้วยกำลังแบบนี้ 100 ปีก็แก้ไม่ได้ แต่นั่นอาจเป็นผลดีกับผู้มีอำนาจก็ได้ เพราะทรัพยากรมันจะลงไปเยอะ เห็นป้ายจีระพันธ์ นึกไปถึงไก่ย่างเหมือนกัน ตกลงไม่เกี่ยวข้องกันนะ   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 27 มีนาคม 2567 23:08:54 น.

ถ้ามีเวลาอยากเชิญท่านมาร่วมเป็นหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์กับบล็อกนี้ครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 2 เมษายน 2567 21:51:16 น.

ยังไงเราก็ยังทำใจจะด่าพรรคที่่ตัวเองเคยชอบไม่ได้จริงๆ ยอมรับเลย คงต้องให้เวลาตัวเองอีกหน่อย นี่จะครบรอบเลือกตั้งแล้ว แต่ขอประกาศไว้ตรงนี้เลยว่า นโยบายที่พวกเขาเคยหาเสียงไว้ คิดเหรอว่าเขาจะทำ โลกสวยเกินไปแล้ว   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 2 เมษายน 2567 22:25:16 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องชีริว   โดย: กะว่าก๋า 7 เมษายน 2567 6:14:55 น.

ถนนคนเดินเป็นที่ปล่อยของของศิลปินหลายคนนะครับ อย่างไม้เมืองก็ดังจากถนนคนเดินเลย ร้านอาหารดังๆในเชียงใหม่ ก็เป็นที่บ่มเพาะศิลปินดังๆในตอนนี้เลย หลายวงเล่นในผับ ในร้านอาหาร ก่อนจะไปเป็นศิบปินครับ   โดย: กะว่าก๋า 8 เมษายน 2567 18:35:18 น.

ไม่ได้แวะมาบล็อกนานมาก มาตามรอยคนคุ้นเคย เป็นคนชอบฝน ชอบอาหารทะเลชอบอาหารใต้ และชอบนั่งรถไฟ แต่เดินทางลงใต้ไกลสุดแค่สุราษฎร์ธานีค่ะ อยากลองชิมปูโล๊ะยออีแกกือริง สักครั้ง   โดย: แอมอร (peeamp ) 8 เมษายน 2567 20:01:25 น.

ขอบคุณที่แวะมาร่วมเป็นหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์ครับ ผมเตรียมบล็อกงานหนังสือไว้เรียบร้อยแล้วครับ รออัปครั้งหน้า ครั้งนี้ถึงคิวของถนนสายนี้มีตะพาบ ต้องยกให้ตะพาบก่อน   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 8 เมษายน 2567 20:51:39 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องชีริว   โดย: กะว่าก๋า 9 เมษายน 2567 6:03:42 น.