[RedLife] สถานที่ที่จะกลับไป ผลงานจากค่ายหนังน้องใหม่อย่าง BrandThink Cinema เป็นหนังนอกกระแสที่เข้าโรงในช่วงที่กระแสหนังไทยปลายปี 66 กำลังเชี่ยวกราก ทั้งสัปเหร่อ ธี่หยด และ 4Kings II ซึ่งด้วยรอบการฉายที่น้อยและการโปรโมทที่ก็คงไม่ได้โหมกระแสอะไรกันมากมาย ตัวหนังเลยไม่ได้ทำเงินเท่าไหร่ ปิดตัวที่รายได้ประมาณ 8 ล้านบาท แต่เมื่อต้นเดือน ก.พ. หนังเพิ่งเข้า netflix หลายคนเลยมีโอกาสได้ชมกัน ถือเป็นหนังน้ำดีที่ได้รับเสียงวิจารณ์ชื่นชมเกินรายได้ไปเยอะอยู่ RedLife เป็นเรื่องราวของคนชายขอบ ที่อยู่ในวังวนของอาชญากรรม ยาเสพติด โสเภณี และการใช้แรงงาน การดำเนินเรื่องแตกออกเป็นหลายเส้นทางตามตัวละครซึ่งล้วนมีบางสิ่งเป็นที่ยึดเหนี่ยวและพยายามไขว่คว้ามันโดยแลกมาด้วยบางอย่าง ชุมชนรอบวงเวียน 22 กรกฎาคม ถูกเลือกเป็นฉากของเรื่อง วงเวียนนี้อยู่ทางเหนือถัดขึ้นไปจากเยาวราช แต่สภาพความเป็นอยู่ของผู้คนบริเวณนี้ผิดกับเยาวราชราวฟ้ากับเหว มันจึงแสดงภาพจำของความเหลื่อมล้ำที่เห็นได้ด้วยตา วงเวียนนี้เป็นวงเวียนแห่งแรกของประเทศไทย สร้างขึ้นในสมัย ร.6 เนื่องจากเดิมทีบริเวณนี้เป็นชุมชนแออัด และเกิดเพลิงไหม้ครั้งใหญ่ในวันที่ 28 ธ.ค. 2460 สูญเสียไป 240 หลังคาเรือน ร.6 จึงดำริให้ตัดถนนทำเป็นวงเวียนเพื่อให้เข้าระงับเหตุได้ง่าย และผู้คนเข้าถึงการคมนาคมสะดวกขึ้น จากนั้นจึงตั้งชื่อวงเวียนนี้ว่า "วงเวียน 22 กรกฎาคม" เพื่อเป็นอนุสรณ์ของการเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่ 1 ของสยามประเทศ ที่เข้าร่วมกับสัมพันธมิตรในวันที่ 22 ก.ค. 2460 แม้จะมีถนนหนทางเข้าถึง แต่ชีวิตของผู้คนย่านวงเวียนก็ยังไม่ดีขึ้นด้วยภาวะสงคราม ตามมาด้วยวิกฤติเศรษฐกิจในสมัย ร.7 ตะวันตกของวงเวียนคือกรุงเทพชั้นในที่เต็มไปด้วยบ้านเรือนของเจ้าขุนมูลนาย ในขณะที่เยาวราชทางใต้ยังคงเป็นศูนย์กลางเศรษฐกิจของชาวจีนที่เข้ามาทำมาค้าขาย และชาวตะวันตกเริ่มเข้ามาทำธุรกิจแถวพัฒน์พงศ์ทางตะวันออก ความเจริญที่โอบล้อมเข้ามายิ่งทำให้ชุมชนวงเวียน 22 เหมือนถูกทอดทิ้งอยู่ใจกลางกรุงเทพ ภาพบน: ภาพถ่ายมุมสูงวงเวียน 22 จากในภาพยนตร์ สองภาพล่าง: ภาพชุมชนแถววงเวียน 22 ที่เจ้าของบล็อกไปเดินโต๋เต๋มาช่วงปีใหม่ปี 2022 ถ้าตกกลางคืนบรรยากาศจะผิดไปคนละเรื่องเลย มาแนะนำตัวละครหลักในเรื่องกันแบบไวๆ ครับ   เต๋อ (แสดงโดย แบงค์-ธิติ มหาโยธารักษ์) ชายหนุ่มจากต่างจังหวัดที่เข้าเมืองเพื่อสร้างตัว แต่สุดท้ายเป็นได้แค่โจรกระจอก ถึงกระนั้นเขาก็ทำทุกอย่างเพื่อให้แฟนสาวมีชีวิตที่ดีขึ้น   มายด์ (แสดงโดย จ๋อมแจ๋ม-กานต์พิชชา พงษ์พานิชย์) โสเภณีสาวที่ไม่มั่นใจว่าเต๋อจะเลี้ยงดูเธอได้ มีความทะเยอทะยานที่จะออกไปจากชีวิตแบบนี้   ส้ม (แสดงโดย ซิดนีย์-สุพิชชา สังขจินดา) ลูกโสเภณีที่อับอายความเป็นอยู่ของตัวเอง ยิ่งถูกแม่ส่งไปเรียนโรงเรียนดียิ่งรู้สึกไร้ตัวตน ในสังคมชนชั้นกลาง   พีช (แสดงโดย ฝ้าย-สุมิตตา ดวงแก้ว) ไอดอลสาวลึกลับที่ต้องการพาส้มไปสู่ชีวิตใหม่ โดยเธอเองก็ไม่เคยได้ความรักจากครอบครัว   เคี้ยง (แสดงโดย บิ๊ก-ดี เจอร์ราร์ด) หัวโจกของสลัมที่ต้องการแค่เอาชีวิตรอดไปวันต่อวัน แม้ส่วนใหญ่จะเป็นนักแสดงหน้าใหม่ แต่ก็ล้วนได้ปล่อยของกับฉากพายุอารมณ์ที่โหมกระหน่ำตลอดทั้งเรื่องแบบไม่มีใครยอมใคร และยังมีนักแสดงรุ่นเก๋าอย่าง กรองทอง รัชตะวรรณ รับบทอ้อย โสเภณีสูงวัยและเป็นแม่ของส้ม ทุ่มเททุกอย่างให้ส้มแม้มันอาจเป็นสิ่งที่ส้มไม่ต้องการ และ มานพ มีจำรัส รับบทลุงกั๊ก อดีตนักแสดงคาบาเรต์ที่คิดถึงชีวิตรุ่งเรืองในอดีต ใช้ประสบการณ์ตัวเองเยียวยาจิตใจให้ผู้คนในสลัม   **เอ็นทรี่นี้มีการสปอยล์เนื้อหาสาระสำคัญของเรื่อง** เนื้อเรื่องหลักๆ แยกเส้นเรื่องออกเป็นเรื่องราวของ เต๋อ-มายด์-เคี้ยง และ ส้ม-พีช-แม่อ้อย แม้สองเส้นจะไม่ได้มาบรรจบกันจนจบเรื่อง แต่การกระทำบางอย่างแม้ไม่ได้ตั้งใจ ก็ส่งผลต่อชีวิตของคนอื่นอย่างสาหัส ซึ่งเป็นหนึ่งในบทเรียนที่สำคัญของเรื่องนี้ ความฝังใจที่หล่อหลอมตัวตน   มายด์ เติบโตในครอบครัวชั้นล่าง มีพ่อเป็นอาชญากรที่ไม่ได้เอาใจใส่ลูก และสุดท้ายก็ไปนอนคุก ทิ้งให้มายด์เผชิญชีวิตลำพัง ต้องเลี้ยงชีพด้วยการขายบริการตั้งแต่ยังสาว มายด์ต้องการใครสักคนที่จะอยู่เคียงข้าง ไม่ต้องเลี้ยงดู ไม่ต้องหาเงินให้เธอก็ได้ ขอแค่ไม่ทิ้งเธอไปแบบพ่อ และช่วงเวลานี้เต๋อก็ดูเหมือนจะเป็นคนๆ นั้น เต๋อรักมายด์หมดหัวใจ แต่ไม่สะดวกใจที่จะยอมให้แฟนตัวเองเที่ยวมีอะไรกับคนอื่นไปทั่ว แต่เต๋อไม่มีความสามารถที่จะทำงานอะไรนอกจากเป็นโจรกระจอกฉกชิงวิ่งราวไปวันๆ มายด์พาเต๋อไปจดทะเบียนสมรสเพื่อยืนยันว่าแม้จะขายตัวก็สัญญาว่าจะไม่ทอดทิ้งเต๋อไปไหน แลกกับการขอให้เต๋อเลิกปล้น   อ้อย เป็นหญิงวัยกลางคนแม่เลี้ยงเดี่ยวที่หากินในย่านโสเภณีของชุมชนวงเวียน หนังแสดงสภาพชีวิตความเป็นอยู่และการทำงานที่ไม่น่าอภิรมย์ได้ชัดเจนแบบไม่ต้องให้ตัวละครบรรยายซ้ำ ส้มเป็นลูกสาวสุดที่รักที่เธอปกป้องมาตลอดชีวิต และส่งเสียเลี้ยงดูให้เข้าโรงเรียนดีๆ สังคมดีๆ แต่ด้วยอาชีพโสเภณีและสภาพความเป็นอยู่ที่ย่ำแย่ของแม่ก็เป็นภาพจำให้ส้มรังเกียจชีวิตแบบนี้ ยิ่งได้เข้าสังคมที่คนมีฐานะอยู่กันก็รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจที่บ้านตัวเองไม่ได้มั่งมีเหมือนคนอื่น แม้แต่ค่าเทอมก็ค้างจ่ายมาหกเทอม ครั้งหนึ่งส้มเคยทะเลาะจนหลุดปากพูดกับแม่ว่า "อยู่กับแม่ สุดท้ายหนูก็เป็นเหมือนแม่ไง!"   หนทางสู่ปลายทางที่ฝันหา   วันหนึ่งเต๋อเมายาแล้วหลอนจนเกิดความกล้าที่จะเข้าไปกรรโชกทรัพย์จากชาวต่างชาติ เป็นความบ้าระห่ำที่เพื่อนร่วมแก๊งยังตกใจ แต่มันก็ทำให้เขาได้เงินมหาศาลแบบที่การตบทรัพย์ที่ผ่านๆ มาเทียบไม่ติด เต๋อก่อคดีอีกหลายครั้ง จนมีเงินพอจะซื้อแหวนให้มายด์ เขาคิดถึงอนาคตที่จะอยู่กับมายด์โดยภรรยาไม่ต้องไปนอนกับชายอื่นอีกต่อไป   แล้วส้มก็ได้มาพบกับพีช รุ่นพี่ไอดอลสาวสวยชมรมเชียร์ลีดเดอร์ และหลงใหลในสังคมที่พีชพาส้มเข้าไป ทั้งกลุ่มเพื่อนร่ำรวยที่พูดคุยในเรื่องที่เหมือนหลุดไปอยู่คนละโลกกับเธอ ทั้งบ้านอันใหญ่โตหรูหรา ถึงกระนั้นพีชก็มีปัญหากับพ่อเลี้ยง และต้องการหนีไปอยู่กับพี่สาวที่เกาหลีโดยชวนส้มไปอยู่ด้วย และนั่นก็เป็นหนทางให้ส้มหลุดพ้นจากชีวิตในสลัมเสียที   จุดจบของความฝัน   ถึงเต๋อจะมีเงินซื้อแหวนให้มายด์แล้ว แต่เมื่อรู้ว่าเต๋อยังไม่หยุดปล้น มายด์ก็โมโหมาก แล้วเต๋อก็พลาดไปขโมยรถจนถูกจับขังคุกไปสองเดือน สุดท้ายเมื่อเขาทิ้งมายด์ไปติดคุกไม่ผิดไปจากพ่อ มายด์ก็เอาใจออกห่างแล้วไปอยู่กินกับเคี้ยงแทน เมื่อหมดสิ้นหนทางแล้ว เต๋อก็ขอเดิมพันกับการปล้นบ้านไอ้แก่พ่อเล้าที่รวยที่สุดในละแวกนี้ โดยจะยกเงินที่ได้ทั้งหมดให้เคี้ยง แลกกับการเลิกมายุ่งกับผู้หญิงของเขา แต่สุดท้ายก็พลาด เคี้ยงถูกยิงตาย ในขณะที่เต๋อหนีออกมาหัวซุกหัวซุน   แม่ขอเงินจากปู่เพื่อส่งให้ส้มไปจ่ายค่าเทอม แต่ส้มก็เอาเงินไปให้พีช เพราะเชื่อว่าพีชจะพาหนีชีวิตสลัมไปอยู่เกาหลี แต่สุดท้ายแล้วทั้งหมดนั้นก็เป็นเรื่องโกหก เมื่อส้มได้รู้จากเพื่อนๆ ว่าพีชไม่ได้มีพี่สาว และบ้านหรูหราที่เคยพาส้มไปก็เป็นแค่บ้านของชาวต่างชาติที่นานๆ จะกลับบ้านที แล้วพีชแอบงัดเข้าไปอยู่เอง   สถานที่ที่จะกลับไป คุณเอกลักญผู้กำกับเคยให้สัมภาษณ์ถึงแนวคิดหลักของการทำหนังเรื่องนี้อยู่บนคำถามว่า "การที่คนเราไม่ถูกรัก เขาจะขับเคลื่อนชีวิตไปทางไหน?" ความรักและความหวังเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้มนุษย์คนหนึ่งยังคงมีตัวตนอยู่ได้ ทุกตัวละครล้วนมีบางสิ่งให้ยึดเหนี่ยว แม้บางอย่างจะไม่เป็นดังที่วาดฝัน แต่พวกเขาก็ยังมีสถานที่ที่เรียกว่าบ้านซึ่งพร้อมจะรอคอยพวกเขากลับไปยามที่ล้มเหลวผิดหวัง โชคร้ายที่สถานที่แบบนั้นของคนชายขอบไม่ได้มีมากนัก พวกเขาจึงเปราะบางต่อการพังทลายเป็นอย่างยิ่ง มายด์คือสถานที่ปลอดภัยของเต๋อ เขาจึงพยายามทุกวิถีทางไม่ให้เสียเธอไป เมื่อรู้ว่าอาชีพโสเภณีอาจทำให้มายด์ได้เจอและตกร่องปล่องชิ้นกับคนรวยที่เลี้ยงดูเธอได้ เต๋อก็ถลำเข้าด้านมืดเพื่อหาเงินมาสร้างครอบครัว หารู้ไม่ว่านั่นกลับทำให้เขาติดคุกจนต้องเสียมายด์ไป ความผิดหวังที่มีต่อเต๋อซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำให้มายด์ปันใจให้เคี้ยง แล้วที่พักพิงแห่งสุดท้ายของเต๋อก็อันตรธานไป การกระทำของเต๋อยังทำลายความหวังที่เหลืออยู่น้อยนิดของคนชายขอบคนอื่น เช่นลุงกั๊ก แม้จะเป็นคนที่คอยให้ความหวังกับคนอื่น แต่ลุงกั๊กเองก็มีไอ้มด ผัวหนุ่มที่เป็นรักแท้ซึ่งจากไปแสนนานและเขาเฝ้ารอมานับสิบปี จนกระทั่งเขากลับมาจริงๆ แต่ก็ถูกแก๊งของเต๋อกรรโชกทรัพย์จนบาดเจ็บสาหัสและไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาล เมื่อคนที่เฝ้ารอมาตลอดชีวิตไม่มีโอกาสกลับมาอีกแล้ว ลุงกั๊กก็กินยาตายตามไป ทางด้านส้มเมื่อรู้ว่าตัวเองถูกพีชทอดทิ้งแบบไม่ใยดีแล้ว เธอจึงคิดถึงและโทรหาคนเดียวที่เหลืออยู่คือแม่ แต่แม่ก็ไม่รับสาย เพราะถูกเคี้ยงฆ่าไปแล้วตอนไปปล้นบ้านปู่ ตอนจบส้มได้กลับมาบ้าน พบกับแม่ที่รอคอยการกลับมาของเธออยู่เสมอ แต่ก็เป็นเพียงความฝันถึงภาพอดีต มันเคยเป็นชีวิตที่เธอรังเกียจ แต่มันก็อบอุ่น และมันไม่มีอีกต่อไปแล้ว ไม่มีใครทราบว่าชีวิตของส้มหลังจากนี้จะเป็นอย่างไร แต่มนุษย์ที่สูญสิ้นความหวังทั้งหมดไปแล้วล้วนพังทลาย และเข้าสู่หนทางที่ไม่อาจกลับสู่สังคมปกติได้อีกต่อไป RedLife เป็นหนังที่เดินเรื่องกระชับเข้มข้น แม้หนังจะยาวถึง 2 ชม. แต่ไม่มีช่วงน่าเบื่อ และเป็นไม่กี่เรื่องที่เจ้าของบล็อกดูรวดเดียวจบได้ แต่ด้วยความเข้มข้นโดยเฉพาะช่วงท้ายที่ตั้งใจประเคนโศกนาฏกรรมให้เหล่าตัวละครจนดูประดิษฐ์ก็กลับทำให้ผู้ชมคล้อยตามได้ยากขึ้นด้วย หนังที่ใช้ชีวิตของชนชั้นล่างในการดำเนินเรื่องหลัก มักแสดงให้เห็นถึงภาวะจำยอมที่ตัวละครต้องตกต่ำเพื่อส่งเสียงประท้วงความบิดเบี้ยวของสังคม แต่ตัวละครใน RedLife ไม่ได้หมดทางเลือก พวกเขาแค่เลือกเส้นทางที่ผิด ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติของมนุษย์ถูกหล่อหลอมด้วยสภาพแวดล้อมที่ชวนให้คิดแย่งชิงจากคนอื่นเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง เรื่องนี้จึงเป็นไปด้วยตัวละครสีเทาที่ค่อนไปทางดำ และสุดท้ายก็ได้รับผลกรรมอย่างสาสมกันถ้วนหน้า ตอนจบเต๋อเหม่อมองน้ำพุกลางวงเวียน 22 ที่สวยและสง่างาม อีกทั้งเป็นอนุสรณ์แห่งความภาคภูมิที่ไทยได้เข้าร่วมสงครามโลก มันกลับยิ่งดูเย้ยหยัน เมื่อมันไม่ได้เกี่ยวข้อง หรือไม่ได้ช่วยให้ชีวิตของผู้คนในชุมชนนี้ดีขึ้นแต่อย่างใด พวกเขายังคงเป็นกลุ่มคนที่ถูกทอดทิ้งอยู่กลางเมืองหลวง และอาจเป็นเช่นนี้ไปอีกนานแสนนาน ให้รางวัลเป็นรถของคุณลูกค้า 4 คัน สำหรับหนังเรื่องนี้ครับ   แถมท้ายแบบอยากเล่าคือในกูเกิลรีวิวของวงเวียน 22 ความเห็นที่มีประโยชน์ที่สุดได้แชร์ประสบการณ์ว่าถนนรอบวงเวียน 22 เป็นแหล่งค้าบริการที่เรตจริงตามในเรื่องเลยครับ สาวเกรดเอราคาเพียง 600-1,000 บาท (มายด์เสนอราคา 800 ลูกค้าขอต่อเหลือ 500) แบบที่หน้าตาบ้านๆ ถูกๆ ไปเลยหรือกะเทยก็มี ที่ราคาถูกเพราะทำกิจกรรมได้ไม่เกินครึ่งชั่วโมง ฟั่บๆ กันรัวๆ แล้วแยกย้าย ไม่มีเวลาเล้าโลมอะไรทั้งนั้น คืนนึงสาวๆ จะรับลูกค้าได้หลายรายครับ --จบการรีวิววงเวียน 22 เอ้ย! ภาพยนตร์เรื่องนี้แต่เพียงเท่านี้ ขอความหวังจงมีแก่ทุกท่าน     Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2567 25 comments Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2567 11:12:02 น. Counter : 1606 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณmultiple, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณSleepless Sea, คุณหอมกร, คุณกะว่าก๋า, คุณทนายอ้วน, คุณhaiku, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสองแผ่นดิน, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณThe Kop Civil, คุณtoor36, คุณSweet_pills, คุณkae+aoe, คุณRain_sk, คุณtanjira, คุณnewyorknurse, คุณดอยสะเก็ด, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณmariabamboo, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก

ถ้าแบบในรูป 1000 เดียวซื้อครับ เย้ย ซีริวบอก เอ็งนี่ ล่อซื้อง่ายจริงๆ อย่าเอ็ดไป ข้ารับประกันคุณภาพ เย้ย 555 วงเวียน 22 ไกลบ้านไปครับ พิกัดทำการ อ.เต๊ะ ไปไม่ถึงย่านนั้นครับ 555 แล้วก็ ชีวิตจริง คนจนก็ไม่มีทางเลือกมากซักเท่าไหร่นะครับ อาชีพโสเภณี อาชีพ ลักเล็กขโมยน้อย อยู่คู่สังคมมาตลอด ความหิว ผลักดัน ให้ทำได้ทุกอย่างจริงๆนะครับ สังคมคนใส่ถุงเท้าคนละสี กับ คนใส่รองเท้าแตะ นั่งริมสระ คู่ละ สี่หมื่นนี่ นึกไม่ออกแน่ๆเลยนะครับ 555 เอาจริงๆ หนังน่าจะหนักมาก บีบคั้นอารมณ์เอามากๆ อ.เต๊ะ ดูแต่หนังตลก ครับเดียวนี้ ปล.จากบล็อกนี่ อ.เต๊ะ เป็นคนหวานเข้าเส้นเลือดเลยละครับ555 แล้วก็ปีนี้ อ.เต๊ะ ว่าจะสละตำแหน่ง แชมป์ดองบล็อกให้ คุณซีริว กับ คุณทุเรียน ชิงกันเองแหละครับ อิอิ   โดย: multiple 25 กุมภาพันธ์ 2567 12:24:27 น.

สวัสดี จ้ะ น้องชัริว "เรื่องรัก โลกไม่สวย" หนังที่เธอรีวิวบล็อกนี้ อ่านแล้วรู้สึกว่า หนักหัวมาก ๆ ชีวิตของตัวละครแต่ละตัว ตั้งแต่ เด๋อ มินท์ ส้ม พีช เคี้ยง เป็นชีวิตที่อ่านแล้วสะเทือนอารมณ์ความรู้สึกมาก ๆ แสดงออก ถึงความรักของคนเป็นแม ถึงตัวเองจะลำบากมาก อาชีพที่สังคม รังเกีบจ แต่ความรักของคนเป็นแม่นั้นเต็มเปี่ยม พยายามที่จะหาเงิน ให้ลูกได้เรียนสูง ๆ อยู่ในสังคมดี ๆ แต่ลูกกลับสร้างฝันอยากออกห่างจากแม่ อยากหนีไป อับอายที่มีแม่เป็นโสเภณี ถ้าเขาตั้งใจเรียนจนสามารถมีอาชีพที่ดี เพื่อให้แม่ได้อยู่อย่างเป็นสุขได้ เฮ้อ! ส่วนเด๋อ เรียกว่า คลั่งรัก ขาดความยั้งคิด มีมินท์เป็นทาง ให้ทางดี คือ ให้เลิกนิสัยลักเล็กขโมยน้อย แต่ก็ไปทำผิดจนต้องติด คุก จนต้องเสียมินท์ไป ทั้ง ๆ ที่มิ้นท์ยอมจดทะเบียนสมรส แทนที่ จะหางานอะไรก็ได้ที่สุจริต หนักเบาเอาสู้ แต่กลับไม่ทำ ชีวิตจึงดู ไม่น่าสงสาร ไม่น่าเห็นใจ ครูก็เพิ่งได้ความรู้จากประวัติและสภาพชีวิตของชุมชนวงเวียน 22 นี้ จากบล็อกของเธอวันนี้เอง อิอิ ที่นี่เดิม ไม่ไกลจากบ้าน เดิมของครูนัก เคยผ่านไปบ่อย ๆ เหมือนกัน โหวดหมวด ภาพยนตร์ เดี๋ยวนี้ ชีริว ดองบล็อกนานอย่างที่ อ.เต๊ะ ว่านะ จะชิง ตำแหน่ง อ.เต๊ะเหรอ อิอิ บล็อกที่ครูเพิ่งเขียนไปก่อนบล็อกตะพาบ น่าจะเป็นบล็อกที่เธอชอบ เพราะมันเป็นโบราณสถานที่ เก่าแก่ของ ประเทศจอร์แดน ไง อิอิ   โดย: อาจารย์สุวิมล 25 กุมภาพันธ์ 2567 16:01:17 น.

สวัสดีครับ มาดูรีวิวหนังด้วยครับ   โดย: Sleepless Sea 25 กุมภาพันธ์ 2567 17:31:40 น.

น่าจะทำรายได้ไม่ดีจ้าเรื่องนี้   โดย: หอมกร 25 กุมภาพันธ์ 2567 20:18:05 น.

น่าเหนื่อยใจแทนคนสร้างนะครับ เก็บเงินไปได้ 8 ล้านเอง น่าจะขาดเทุนมากโขเลย เว้นแต่จะขายสายหนังต่างประเทศได้ "การที่คนเราไม่ถูกรัก เขาจะขับเคลื่อนชีวิตไปทางไหน?" เป็นคำถามที่น่าสนใจนะครับ พี่ก๋าว่าประโยคนี้เป็นเส้นเรื่องหรือแก่นแกนของเรื่องเลย ดอกสีส้มในบล็อกชื่อ แคแสด ครับ   โดย: กะว่าก๋า 25 กุมภาพันธ์ 2567 20:26:23 น.

เป็นการีวิวภาพยนต์ที่สุดยอดมากครับ   โดย: ทนายอ้วน 25 กุมภาพันธ์ 2567 20:27:03 น.

สะท้อนสังคมกทม.   โดย: สองแผ่นดิน 25 กุมภาพันธ์ 2567 22:26:46 น.

ก่อนอื่นเลย......หุยยยย คุณชีริวเขียนบทวิเคราะห์ Redlife ออกมาได้ละเอียดมากกกกกกครับ จนอยากจะถามว่าดูไปกี่รอบ 5555 เพราะผมที่ดูรอบเดียว ผมจำชื่อเจ๊อ้อยไม่ได้ จำได้แต่ตอนที่เจ๊บอกลูกค้าว่าเบาๆ หน่อยโว้ย! 5555 เรื่องนี้ผมก็ไม่ได้ดูในโรงครับ แต่ดูทาง Netflix ซึ่งผมว่าหนังดีนะ ดูเป็นหนังรางวัลได้เลย แต่เป็นหนังรางวัลที่ให้ความบันเทิงไปด้วยในตัว ปกติหนังรางวัลมักไม่บันเทิง แต่เรื่องนี้ได้เลยครับ แถมภาพ แสง สี production สวยงาม ใช้แสง ใช้สีสื่ออารมณ์ ความหมายออกมาได้ดี แต่ในเรื่องผมลำใยไอ่เต๋อมากครับ แบบว่าอะไรก็มันนักหนา บ้าๆบอๆ หลอนๆ ซ่ำแซะ ทนไม่ได้ที่แฟนตัวเองกำลังทำงาน แต่ก็เผือกนั่งรถไปกับเค้าด้วย!!! โอ่ยพ่อ!!! แต่ตอนต่อรองราคากันนี่ฮาดีครับ สงสารลูกค้า ส่วนตัวผมว่าเรื่องส้มนี่ดิ่งมากครับ แถมตอนจบตีความยากไปหน่อย แต่ไม่ได้อยากเห็นภาพนั้นครับ มาทรงนี้ต้องแตกต้องหักกันไปแล้ว จะดิ่งก็ต้องดิ่งให้สุดจะมาโลกสวยกันตอนนี้ไม่ทันแล้วไหม แต่เรื่องที่ผมว่าสวยงามที่สุดคงเป็นเรื่องของลุงคาบาเร่ครับ เป็นการเปิดการปิดที่สวยงามเหมาะกับโทนหนังที่สุดแล้ว ผมก็ดูรววเดียวจบครับ ทีแรกคิดว่าหนังแค่ 1 ชั่วโมง 30 ด้วยซ้ำ เพราะแป้บๆ จบซะแล้ว ^^ นี่ผมเพิ่งดู Gran Turismo จบครับ อันนี้ดูรวดเดียวไม่ไหว แต่ก็ดูรวดเดียวไป 70% เลยครับ ตื่นเต้น เร้าใจไม่ไหว 5555 ผมชอบหนังแข่งรถแบบแข่งรถจริงๆ ได้ยินเสียงเครื่องยนต์หวานๆ เห็นภาพลูกสูบ ล้อ เบรก โอ้.... อย่างตระกูล FF ของพี่ดอมนี่ผมไม่ชอบนะ จะชอบอย่าง Ford V Ferrari หรือ Need for speed หรือ Rush งี้ครับ ทีแรกคิดๆ อยู่ว่าจะชอบไหม เพราะกลัวจะเหมือน Ready player one ที่ผมไม่คุยกับมันเลย 5555 อาจจะไม่มีสมาธิดูด้วย แต่ GT ยาวครับ 2ชั่วโมง 15 เลย แต่ไม่อยากให้จบเลย มันส์มาก จากบล๊อก ใช่ไหมครับ ชลบุรีร้อนมา แต่คนชลฯเค้าก็บอกว่า กทม ก็ร้อนไม่แพ้ชาติใดในโลกเหมือนกันครับ 55555 .....3แก้วในวันเดียวเลยหรอครับ....ก็มันร้อนอ่ะเนอะน้ำเปล่าไม่ชื่นใจ ปลาคราฟมันก็คงร้อนครับ แต่มันโชคดีกว่าเราที่น้ำหมุนเวียนและอยู่ในร่ม ไม่ต้องร้อนเหมือนคน ฮืออออ วันนี้เพิ่งไปฟิวเจอร์พาร์คตอนพีคๆ มาครับ โอ้โห!!!! ที่จอดรถนี่ดุเดือดมาก CTW ที่จอดเยอะจริง แต่จำที่จอดไม่ได้นี่สิครับ ยิ่งถ้าเมามาด้วยไม่ต้องพูดถึง 5555 ข้างนอกมาอิซากาย่าด้วยหรอครับ ไม่เคยไปๆ ส่วนมากผมอยู่ชงเจริญ ในกรูฟ แต่นั่นแหละครับ ถ้าใครเมาจัดก็อุจาดตาคนเดินห้างหน่อย แต่แน่นอน พี่ รปภ จะช่วยหามครับ ^^ ผมเคยไปทองหล่อแล้วเพื่อนเมาคือลำบากมาก เพราะ Valet รถไว้ เพื่อนก็ยืนไม่ไหว ลำบากพี่การ์ดต้องช่วยกันลากยัดรถอีก....เรียกว่า เมาทีคนทั้งร้านรู้ โลกก็รู้.....   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 25 กุมภาพันธ์ 2567 22:39:08 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องชีริว   โดย: กะว่าก๋า 26 กุมภาพันธ์ 2567 6:29:45 น.

แวะมาก่อนครับ เดี๋ยวมาอ่านอีกทีครับ ช่วงนี้หลายๆ อย่างรัดตัวจริงๆ (ต้องทำเวลามากๆ) มีบล็อกมานำเสนอครับ ประกาศผลโหวต ที่ท่านได้เคยโหวตเมื่อปลายปีก่อน   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 26 กุมภาพันธ์ 2567 20:13:12 น.

สวัสดีค่ะน้องชีริว วงเวียน 22 กรกฏาคม เคยแต่ผ่าน ไม่เคยรู้ลึกถึงวิถีชีวิตชุมชนบริเวณนี้เลยค่ะ หนังสะท้อนชีวิตและให้ข้อคิดด้วยนะคะ การเลือกเส้นทางชีวิตผิด โดยเฉพาะพัวพันด้านมืด ไม่เพียงส่งผลเสียกับตัวเอง แต่กระทบไปอีกหลายชีวิตถึงกับเสียชีวิต หนังเข้า Netflix แล้วด้วย มีโอกาสพี่ต๋าจะดูบ้างค่ะ ขอบคุณน้องชีริวแวะชมเมนูบ้านพี่ต๋านะคะ เมเปิ้ลไซรัปเข้ากับแพนเค้กมากๆ สูตรที่ทำแผ่นเล็กๆแต่ก็ 2 มื้อถึงหมดค่ะ ขอบคุณกำลังใจนะคะน้องชีริว   โดย: Sweet_pills 27 กุมภาพันธ์ 2567 0:39:54 น.

ผมพลาดเรื่องนี้ไป ตอนแรกว่าจะดูในโรง แต่ก็ติดภารกิจไปงานวิ่ง ไม่ได้ดูสักกะที คุณชีริวรีวิวซะเดี๋ยวต้องไปหามาดูแล้วละครับ ผมมีโอกาสได้ไปวิ่ง City Run แถววงเวียน 22 มา วิ่งผ่านย่านนั้นมา 3 ครั้ง ตอนแรกไม่รู้เลยว่าแถวนั้นเป็นแหล่งอย่างว่า แต่ผมแอบเห็นแล้วว่ามีคนอยู่ ตั้งแต่หัวลำโพง เยาวราช พัฒน์พงษ์ วิ่งตอนกลางวัน บรรยากาศก็สนุกไปอีกแบบเหมือนกันครับ   โดย: The Kop Civil 27 กุมภาพันธ์ 2567 11:17:51 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องชีริว โบราณสถานกลัวมากนะครับ เวลาเห็นต้นไม้ที่ขึ้นตามซอกปูนหรือรอยแตกได้ หมายความว่าต้นไม้เหล่านี้หยั่งรากลึกและรากเดินไกลมาก ยิ่งปล่อยไว้นานๆ บางทีทำให้อาคารพังเร็วขึ้นมากเลยครับ มีหนังไทยหลายเรื่อง ที่พี่ก๋าว่าทำให้คนสร้างหรือนายทุนเข็ดขยาดไปเลยครับ สุดท้ายหนังที่ทำเงินส่วนใหญ่ในบ้านเรา ก็ยังคงเป็นหนังตลกมากกว่า หนังพล็อตดีดี ไม่ค่อยทำเงินเลย   โดย: กะว่าก๋า 28 กุมภาพันธ์ 2567 5:56:08 น.

สวัสดี ยามบ่าย จ้ะ น้องชีริว ขอบใจจ้ะ ที่แวะมาเม้นท์และให้กำลังใจ บล็อกตะพาบครูจ้ะ และดีใจที่ไปอ่านบล็อกจอร์แดนตอนที่ 1 ตอนไปเที่ยวจอร์แดน และกลับมาเขียนเรื่องจอร์แดน ครูคิดถึงเธอทันที เพราะเธอเป็นคน ชอบโบราณสถาน ของแปลก ๆ ใหม่ ๆ จอร์แดน ถ้าเธอสนใจ ถ้า ลูกศิษย์เขามีโปรราคากันเองส่งให้ครูจะส่งให้เธอดูนะทัวร์ที่ไป ไม่ใช่ ทัวร์ไฟไหม้ ครูเข้าใจผิด แต่เป็นลักษณะที่คนเสียค่าทัวร์ไปแล้ว เขายกเลิก คงได้เงินคืนเล็กน้อย ทางทัวร์ซึ่งลูกศิษย์เขารู้จัก เลย มาชวนว่า ไปไหม บริษัทขายถูก ๆ เพื่อไม่ให้เสียดาย เรียกว่า สวมสิทธิ์ ทำเรื่องเปลี่ยนตั๋วเครื่องบิน ทำวีซ่า และอื่น ๆ อีก เล็กน้อย เลยได้ราคาถูก ครึ่งราคาได้มั้ง อะไรประมาณนั้น ตอนต้น ก็กลัวโดนเท เหมือนกันนะ แต่ไปแล้ว ก็โอเค มีสิทธิ์ทุกอย่าง เหมือนคนที่เขาจ่ายเต็ม จ้ะ ครูกำลังจะเขียนตอนที่ 2 ต่อ จ้ะ เธอชอบก็อย่าลืมมาอ่าน นะ นครเพตรา สวย แปลกดี เธอต้องชอบ แน่นอน จ้ะ   โดย: อาจารย์สุวิมล 28 กุมภาพันธ์ 2567 13:58:04 น.

สวัสดีครับ ชอบที่หนังไทยมีพล็อตเรื่องแปลกๆเรียลๆไม่ใช่แนวตลาดทั่วๆไปบ้างครับ ขอบคุณคุณชีริวที่แวะไปที่บล็อกครับ   โดย: Sleepless Sea 28 กุมภาพันธ์ 2567 17:48:34 น.

ช่วงนั้นใครมาก็ดับหมดครับ นั่นมันดาวฤกษ์ของแท้เลย ผมเคยได้ยินชื่อ เคยผ่าน แต่ไม่รู้มาก่อนว่าเป็นย่านแบบนั้น จะว่าไปเยาวราชสมัยก่อนก็ใช่ย่อยนะ ผมคุ้นๆ ว่า สวรรค์ชั้น 7 ก็มีที่มาจากเยาวราช ผมอ่านเรื่องย่อแล้วนึกถึงหนังเรือง BABEL การกระทำของคนๆ หนึ่ง มันส่งผลกระทบกับคนหลายๆ คน น่าคิดเหมือนกันว่าถ้าไม่เกิดเรื่องนี้ขึ้น อาจไม่เกิดผลกระทบต่ออีกเรื่องก็ได้ เนื้อเรื่องดูโหดเหมือนกัน แต่เนื้อหาแบบนี้มันเรียลดีเหมือนกันครับ จะว่าไปภาครัฐบอกประเทศไทยไม่มีขายบริการไม่ใช่รึ ชีวิตคนจนทางเลือกก็ยิ่งน้อยลง น่าสนใจตรงที่ คนจนซื้อของแพงกว่าคนรวยนะเออ แค่ซื้อสบู่ก็ซื้อราคาแพงกว่าแล้ว คนจนซื้อก้อนเล็กราคาแพงกว่า คนรวยซื้อก้อนใหญ่ (เพราะมันซื้อหลายก้อน ราคาเลยถูกกว่า) ก็เหมือนรถเมล์นี่แหละ เรามีทางเลือกที่ไหน ขับรถเองเจอค่าที่จอดรถ แพงกว่าค่ารถเมล์ทั้งเดือนของผมอีก (ไม่รวมค่าน้ำมัน) จากบล็อกขอบคุณที่แวะมาทั้ง 2 บล็อกเลยนะครับน้องม้าเทโอได้แสดงไป 2 บล็อกละ ยังมีแววได้แสดงต่อเนื่องอีกครับ (นี่มันลูกรักชัดๆ) ช่วงนี้เวลาเลยมาจะผ่านเดือน 2 แล้ว ผมยงเคลียร์อะไรหลายๆ อย่างไม่ลงตัวเลย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 28 กุมภาพันธ์ 2567 23:33:44 น.

อีกนิด ปีนี้ไม่แจกโล่แล้วครับ คนร่วมเขียนก็ยังคงร่วมเขียนแหละครับ ก็ดีเหมือนกันจะได้วัดกันไปเลยว่า ใครเขียนเพราะอยากเขียน หรือเขียนเพราะหวังตังค์ พร็อพด๋อยที่เห็นพวกนั้นผมหามาเองจากข้างนอกครับ บางอันมาพอที่จะเอามาประยุกต์เล่นกะด๋อยได้ ดูเนียนตาดีใช่มั้ยล่ะครับ^^ ปีนี้ผมเขียนเรื่อง สาวน้อยจากนรก แต่เป็นอีกแง่มุมเป็นพวกเกล็ดความรู้นอกจากในการ์ตูน ค่อนข้างใช้เวลาเหมือนกัน น่าจะได้ชื่อว่าเป็นบล็อกที่ทุ่มที่สุดอีก 1 บล็อกเลยมั้ง มาแจ้งก่อนนิดนึงปีนี้ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดจะมีฉลองบล็อกที่ 1000 ครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 28 กุมภาพันธ์ 2567 23:37:52 น.

ไม่ได้ดูหนังไทยนานมากๆ เรื่องสุดท้ายที่เคยดูก็จำไม่ได้ พยายามอ่าน เข้าใจฉากสภาพแวดล้อมมันยาก นิดหน่อยสำหรับผม คงต้องเข้าไปหาดูตัวอย่าง...ในคลิปคงจะพอติดขึ้นมาได้ แต่อันนี้ผมพอจะเข้าสภาพของคนที่น้อยเนื้อต่ำใจสภาพครอบครัว พ่อแม่ ที่ตัวเองเกิดมาจากครอบครัวจนๆ พ่อแม่เป็นคนบ้านนอก ชาวนาชาวไร่... อันนี้เคยพบเห็นกับชีวิตจริง   โดย: Rain_sk 29 กุมภาพันธ์ 2567 21:27:15 น.

เดี๋ยวนี้ไม่ได้เข้าโรงหนังแล้ว มันหลายๆ เรื่องเลยไม่ได้เข้ามานานมากแล้ว ดีหน่อยที่เดี๋ยวนี้มีพวกสตรีมมิ่ง สบายขึ้นเยอะ เมืองไทยมันความเหลื่อมล้ำเยอะ บางที่ที่ดูหรูหรา แต่ก็มีมุมที่เรามองไม่เห็นเหมือนกัน อย่างสยามฯ ที่เราจะเห็นว่าอาหารราคาแพง แต่มันก็มีร้านข้าวแกงราคาถูกอยู่เหมือนกัน แค่ว่าเราจะหาเจอมั้ย เรารู้จากเพื่อนฝรั่งมันแนะนำ (น่าอายจริงๆ) การกระทำของใครคนใดคนหนึ่งย่อมมีผลกระทบต่อคนอื่นรอบๆ ข้าง ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม เนื้อหาในเรื่องค่อนข้างแรง เราแปลกใจเหมือนกันที่เรื่องนี้ผ่านออกมาฉายได้ แต่ดูจากรีวิว ถือว่าน่าสนใจเหมือนกันสำหรับเรื่องนี้   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 29 กุมภาพันธ์ 2567 22:38:13 น.

สวัสดีค่ะชีริว เปลี่ยนมารีวิวหนังแล้วเนาะ กับหนังไทยเรื่องนี้ ดูท่าจะหนักพิกลค่ะ พี่น่ะไม่ได้ดูหนังไทยเลย ล่าสุดก็พี่มากล่ะค่ะ ที่ขำกันลั่นโรง จากนั้นก็ไม่เคยดูหนังอีกเลยค่ะ พี่น่ะดู netflix ทั้งหนังและซีรี่ย์ค่ะ แต่ไม่ดูหนังไทย ไม่ได้แอนตี้นะคะ แต่ก็ไม่ชอบดูค่ะ ....   โดย: tanjira 2 มีนาคม 2567 14:34:55 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องชีริว   โดย: กะว่าก๋า 4 มีนาคม 2567 6:37:47 น.

ขอบคุณ คุณชีริวที่แวะไปคุยที่บล็อกนะครับ   โดย: Sleepless Sea 4 มีนาคม 2567 16:58:28 น.

สวัสดียามเย็นค่ะ คุณชีริว เข้าโรงหนังล่าสุด น่าจะเรื่องสัปเหร่อค่ะ อยากไปดูอีกหลายเรื่องเลยนะคะ แต่เวลาไม่เอื้อเลย อยากให้หงส์เก็บให้ครบ4แชมป์เลยค่ะ แต่นี่แค่ผ่านมาแชมป์เดียว นักเตะกรอบและเจ็บกันเยอะเลยค่ะ ต้องค่อยๆลุ้นไปทีละนัดเลย   โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 6 มีนาคม 2567 17:26:01 น.

ผมไม่รู้จักหนังเรื่องนี้เลยครับ แหะ ๆ ^^" ตอนเดือนพฤษจิกาน่าจะโดนหนังไทยเรื่องอื่นกลบจริง ๆ นั่นแหละ จริง ๆ เค้าน่าจะฉายวันที่ 22 กรกฎาคมนะ จะได้พอมีจุดขายหน่อย ไม่รู้เหตุการณ์ในหนังเรื่องนี้เค้าเซ็ตไว้ยุคไหนปีอะไร แต่อ่านรีวิวนี้ของคุณชีริวไม่ได้เอ่ยถึง "โรงน้ำชา" เลย แสดงน่าจะเป็นยุคปัจจุบันแล้วใช่มั้ยครับ (ถ้าพูดโคมแดงสมัยก่อนมันมาคู่กับโรงน้ำชาเลยนะ >_<) เนื้อหาน่าสนใจดีครับ แต่เค้าแคสต์นักแสดงหน้าตาดูดีไปนิด ความสมจริงอาจจะลดลงหน่อย (แต่ถ้านักแสดงหน้าตาดูเรียลเกินไป คนดูคงไม่อยากดูแน่นอนเนอะ ผมรู้จักวงเวียน 22 นะ มันเป็นที่ที่มีความหลากหลายทางสังคม แล้วแต่ว่าใครจะมองมุมไหน ใจคิดอะไรก็เจอแต่สิ่งนั้นแหละ คงคล้ายกับ ส้ม ที่ตอนแรกคิดแต่ว่าที่บ้านมันแย่ มันก็จะแย่ พอตอนท้ายกลับมาคิดว่าบ้านเป็นที่พึ่ง มันก็จะเป็นที่พึ่งตามนั้น แม้ไม่รู้ว่า "ที่พึ่ง" นั้นจะคงยังมีอยู่หรือไม่ก็ตาม...   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 11 มีนาคม 2567 14:26:29 น.

แวะมาทักทายค่ะชีริว อากาศร้อนมากมายเลยเนาะ   โดย: tanjira 12 มีนาคม 2567 6:53:31 น.