[The Platform] การจัดสรรทรัพยากรสู่คนต่างชนชั้น นานทีปีนี้สองหน กับบล็อกรีวิวหนังครับ วันนี้พาไปเที่ยวชมหลุมที่คนใช้ชีวิตกินนอนกันในเรื่อง The Platform ภาพยนตร์จากสเปนออกฉายปี 2019 และยังมีให้ดูบน Netflix ชื่อหนังตอนฉายที่สเปนคือ El hoyo ซึ่งแปลว่า "หลุม" เนื้อหาเรื่องนี้เป็นแนวเขย่าขวัญพิลึกพิลั่น ผู้คนที่เข้ามาบนแพลตฟอร์มจะแบ่งกันอยู่ตามชั้นต่างๆ แต่ละชั้นจะมีแท่นกลางห้องที่เลื่อนลงมาเรื่อยๆ บนแท่นมีอาหารมากมาย เมื่อชั้นบนกินแล้วแท่นจะเลื่อนลงมาชั้นต่อไปเรื่อยๆ คนชั้นล่างลงมาก็จะต้องกินของที่เหลือจากชั้นบน นั่นคือคนที่อยู่บนสุดจะมีอาหารหรูหราให้เลือกกินมากมาย ในขณะที่คนชั้นล่างๆ อาจไม่เหลืออะไรยาไส้ เมื่อลงไปถึงชั้นล่างสุดแล้ว แท่นที่เหลือแต่จานเปล่าก็จะพุ่งกลับขึ้นไปด้านบน และแต่ละเดือน จะทำการสุ่มสลับคนไปอยู่ชั้นอื่นแล้วแต่ดวง หนังเรื่องนี้ไม่ใช่เกมเอาชีวิตรอด ไม่ต้องการเหตุผลเชิงฟิสิกส์ ดังนั้นขอให้ลืมคำถามว่าแท่นมันเลื่อนลงมาได้ไงเมื่อไม่มีแกนไม่มีสลิง ไม่ต้องคำนวณว่ากว่าอาหารจะลงไปถึงชั้นล่างสุดจะต้องใช้เวลากี่วัน ไม่ต้องสนใจว่าผู้คนมันเข้ามาอยู่ในแพลตฟอร์มทำไม คนสร้างต้องการอะไร เพราะทั้งหมดในเรื่องนี้คือ "สัญลักษณ์" ที่ส่งเสียงวิจารณ์เรื่องชนชั้นทางสังคมและจิตสำนึกในการอยู่ร่วมกับคนต่างชนชั้นได้แบบไม่ต้องมีคำอธิบายเพิ่มเติม ทำให้หนังเรื่องนี้ถูกนำไปฉายในเทศกาลหนังต่างประเทศและได้รับรางวัลมากมาย คนส่วนใหญ่ที่เข้ามาในแพลตฟอร์มเป็นอาชญากรที่ถูกควบคุมตัว ในขณะที่บางคนก็สมัครใจเข้ามาอยู่แลกกับอะไรบางอย่าง โกเรง เป็นชายหนุ่มผู้สมัครใจเข้ามาในแพลตฟอร์มโดยเชื่อว่าหากอยู่ได้ถึง 6 เดือน เขาจะได้ใบรับรอง (ซึ่งในเรื่องก็ไม่บอกว่ามันเป็นใบรับรองเอาไว้ทำอะไร) คนที่เข้ามาจะสามารถบอกเมนูที่ชอบได้คนละอย่างเพื่อให้เจ้าหน้าที่จัดไว้บนโต๊ะ และสามารถนำของติดตัวเข้ามาได้หนึ่งชิ้น ก่อนอื่นขอแนะนำตัวละครหลักๆ ในเรื่องก่อนนะครับ       โกเรง (Goreng) คำแปลชื่อ - ผัด (ภาษาอินโดนีเซีย) สาเหตุที่เข้ามา - สมัครใจ ของติดตัว - นิยายดอนกิโฮเต้ อาหารที่ชอบ - หอยทาก (เอสคาโก้) โกเรงเริ่มต้นที่ชั้น 48 ได้เพื่อนร่วมห้องคือตรีมากาซี ที่อยู่ในนี้มานับปี ทำให้เขาได้เรียนรู้การทำงานของแพลตฟอร์ม และความโหดร้ายของระบบนี้ เมื่อดำเนินเรื่องไปจะเกิดเหตุการณ์ให้เพื่อนร่วมห้องถูกฆ่าตายบ้าง ฆ่าตัวตายบ้าง โกเรงเคยขึ้นไปอยู่สูงถึงชั้น 6 และเคยลงไปอยู่ต่ำถึงชั้น 171 ก่อนจะร่วมมือกับบาฮารัต พยายามนำอาหารลงไปให้ถึงชั้นล่างสุด ซึ่งพวกเขาก็ไม่รู้ว่ามันลึกเท่าไหร่กันแน่ นอกจากคนที่อยู่ตามชั้นต่างๆแล้ว วันดีคืนดีก็จะเจอกับมิฮารุ หญิงสาวที่ขึ้นไปนั่งบนแพลตฟอร์มลงไปตามชั้นต่างๆ     ตรีมากาซี (Trimagasi) คำแปลชื่อ - ขอบคุณ (ภาษาอินโดนีเซีย) สาเหตุที่เข้ามา - โมโหที่โดนไดเร็คเซลส์หลอกขายของเลยทุ่มทีวีลงไปโดนคนต่างด้าวตาย ของติดตัว - มีดซามูไรพลัส อาหารที่ชอบ - ไม่ทราบ ตรีมากาซี ชายผู้รู้กลไกของแพลตฟอร์มเป็นอย่างดี และทำตามสัญชาติญาณของมนุษย์ เมื่อมีโอกาสกินก็จะกินแบบไม่สนใจคนที่อยู่ข้างล่าง และรู้ตัวดีว่าไม่มีสิทธิ์ไปเรียกร้องอะไรกับคนที่อยู่ข้างบน ไม่ทำอะไรเพื่อคนอื่นหากตัวเองไม่ได้ประโยชน์ แม้แต่การบอกเล่าเรื่องที่ตัวเองรู้ก็ต้องให้โกเรงบอกข้อมูลอื่นมาแลกเปลี่ยนกัน พอเดือนถัดมาถูกสุ่มลงไปอยู่ชั้น 171 ก็รู้ว่าจะไม่มีอาหารเหลือมาแน่ๆ เลยจับโกเรงมัดไว้เพื่อเฉือนกินวันละนิด โชคดีที่มิฮารุเข้ามาเชือดลุงแกทิ้งไปซะก่อน     อิโมกิรี (Imoguiri) คำแปลชื่อ - เป็นชื่อสุสานในชวา สาเหตุที่เข้ามา - สมัครใจ ของติดตัว - สุนัขชื่อรามเสสที่ 2 อาหารที่ชอบ - ไม่ทราบ เจ้าหน้าที่ของที่นี่ ทำหน้าที่มา 25 ปี และเชื่อว่าที่นี่มีไว้เพื่อสร้างจิตสำนึกให้คนนึกถึงประโยชน์ส่วนรวมมากขึ้น เธอเป็นมะเร็งจะอยู่ได้อีกไม่นานจึงต้องการใช้ชีวิตที่เหลืออาสาลงมาช่วยเหลือคนที่อยู่ที่นี่โดยกินเฉพาะที่จำเป็นและขอให้คนข้างล่างแบ่งอาหารออกมาเท่าที่จำเป็นให้คนชั้นต่อไปลงไปเรื่อยๆ เพื่อให้อาหารมีเพียงพอไปถึงชั้นล่างสุด แต่ก็ไม่มีใครยอมทำตาม หลังหมาสุดที่รักถูกมิฮารุเชือดกินและท้อแท้กับอาการตัวเองที่แย่ลงทุกวัน เมื่อถูกสุ่มลงมาอยู่ชั้นที่ 102 อิโมกิรีก็ฆ่าตัวตาย เพื่อหวังให้โกเรงใช้เนื้อของเธอต่อชีวิตต่อไป     มิฮารุ (Miharu) คำแปลชื่อ - ปกป้อง (ภาษาญี่ปุ่น) สาเหตุที่เข้ามา - ไม่ทราบ ของติดตัว - อูคูเลเล อาหารที่ชอบ - บิบิมบับ หญิงสาวเสียสติที่ขึ้นไปนั่งบนแพลตฟอร์มลงไปตามชั้นต่างๆ เพื่อตามหาลูกชาย ทั้งที่เธอไม่มีลูกชาย บางทีก็ฆ่าคนเพื่อเพิ่มโอกาสที่จะสุ่มไปเจอลูก บางทีก็ถูกคนอื่นจับไปข่มขืนหรือทำร้ายซะเอง มิฮารุใช้เวลาเดินทางไปมาบนแพลตฟอร์มอยู่นานจนกระทั่งถูกชายฉกรรจ์ในชั้นที่ร้อยกว่าๆ ฆ่าตาย     บาฮารัต (Baharat) คำแปลชื่อ - เครื่องเทศ (ภาษาอาหรับ) สาเหตุที่เข้ามา - ไม่ทราบ ของติดตัว - เชือก อาหารที่ชอบ - ไม่ทราบ โกเรงเจอกับเขาที่ชั้น 6 บาฮารัตเป็นชายผิวดำผู้มีความหวังที่จะขึ้นไปข้างบนด้วยเชือก แต่พอปีนขึ้นไปทีไรก็จะมีบางชั้นไม่ยอมให้เขาขึ้นไป เขาร่วมมือกับโกเรง ปกป้องอาหารให้ลงไปถึงชั้นล่าง และพยายามส่งสารขึ้นไปถึงผู้ดูแลระบบให้แก้ไขระบบที่เลวร้ายนี้     แพลตฟอร์มคือตัวแทนของการกระจายทรัพยากร ปัญหาใหญ่ในสังคมโลกทุกยุคทุกสมัยคือทรัพยากรมีอยู่อย่างจำกัด และปัญหาที่ใหญ่กว่านั้นคือโอกาสในการเข้าถึงทรัพยากรของคนแต่ละกลุ่มก็แตกต่างกันไป หน้าที่ของรัฐคือการจัดสรรทรัพยากรให้เหมาะสมต่อการต่อยอดสร้างมูลค่าเพื่อได้มาซึ่งทรัพยากรที่จะช่วยขับเคลื่อนสังคมไปข้างหน้าต่อไปเรื่อยๆ ความเหลื่อมล้ำไม่จำเป็นจะต้องถึงกับหมดไป แต่รัฐบาลจะต้องทำให้ประชาชนไม่ผลาญทรัพยากรมากเกินความจำเป็นโดยไม่ได้สร้างการเติบโตทางเศรษฐกิจ ในขณะเดียวกันก็ต้องพยายามไม่ให้มีกลุ่มคนที่ทรัพยากรไปถึงไม่เพียงพอ ประเทศไทยก็เป็นหนึ่งในประเทศที่ประสบปัญหานี้ ไทยมีความเหลื่อมล้ำด้านความมั่งคั่งเป็นอันดับต้นๆ ของโลก เราจึงไม่ควรแปลกใจว่าทำไมคนถึงบ่นว่าจะอดตายในขณะที่ยังมีคนต่อแถวไปซื้อไอโฟน 14 ก็มันคนคนละกลุ่มกันไง! และปัญหานี้ก็ยังคงทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ นโยบายส่งเสริมแรงซื้อต่างๆ อย่างคนละครึ่ง เราเที่ยวด้วยกัน ช้อปดีมีคืน ดูเหมือนเป็นการให้เงินช่วยเหลือกลุ่มเปราะบาง แต่สุดท้ายเม็ดเงินก็ไหลไปเข้านายทุนรายใหญ่ที่ตอบรับนโยบายพวกนี้ได้ง่ายกว่ารายย่อยมาก และการอัดทรัพยากรลงไปเอื้อประโยชน์ให้ชนชั้นบนอาจทำให้คนชั้นบนที่กุมขนาดเศรษฐกิจขนาดใหญ่รักษา GDP ของประเทศเอาไว้ได้ แต่กำลังซื้อจากการอัดฉีดที่ไม่ใช่กำลังซื้อปกติก็ทำให้เม็ดเงินหมุนได้เพียงช่วงสั้นๆ ในขณะที่สาธารณูปโภคหรือระบบขนส่งพื้นฐานที่ราคาพุ่งสุดๆ หยุดไม่อยู่ ทั้งด้วยสถานการณ์โลก (อย่างสงครามรัสเซีย-ยูเครนหรือการฟื้นตัวจากโควิด) และด้วยการบริหารประเทศ (อย่างการสำรองไฟมากเกินไปแถมยังประกันกำไรให้โรงไฟฟ้าเอกชน หรือการให้สัมปทานผูกขาดระบบขนส่ง) ก็ทำให้กลุ่มเปราะบางต้องแบกภาระหนักยิ่งกว่าส่วนที่ได้ชดเชย ในขณะที่ทรัพยากรจำนวนมากก็ถูกจัดสรรไปให้ชิ้นส่วนที่ไม่ได้สร้างผลผลิต เช่น เงินบำนาญข้าราชการ งบกองทัพ และ... อะ ข้ามไปละกัน แม้ตัวตนเหล่านี้จำเป็นต้องมีด้วยเหตุผลบางอย่าง แต่จำนวนเงินที่ลงไปเมื่อเทียบกับขนาดเศรษฐกิจแล้วถือเป็นเงินก้อนใหญ่เกินไปจนเป็นภาระแก่ภาคการผลิตและบริการที่แทบจะไม่เหลือทรัพยากรไปกระตุ้นการลงทุนจากภายนอก ...นั่นละครับความผิดพลาดในการจัดสรรทรัพยากรที่หนังเรื่องนี้ทำให้ออกมาดูเป็นรูปธรรม   วิธีการที่แตกต่างกันในการต่อสู้กับระบบ แน่นอนว่าหากต้องการเปลี่ยนแปลงระบบ จำเป็นต้องต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งการเปลี่ยนแปลง เช่นเดียวกับการปฏิวัติที่เคยเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์โลก ไม่ว่าจะเป็นการปฏิวัติโดยสงบอย่างอินเดียยุคต่อต้านอังกฤษที่รอจนปัจจัยจากภายนอกเข้ามาเปลี่ยนแปลงกติกาสากล ไม่ว่าจะเป็นการปฏิวัติด้วยกำลังอย่างการปฏิวัติฝรั่งเศสหรือรัสเซียที่โค่นล้มราชวงศ์ แต่สิ่งที่ต้องจำให้ขึ้นใจคือเราไม่สามารถปฏิวัติด้วยกำลังได้ หากเราไม่มีกำลัง การที่ฝรั่งเศส หรือรัสเซีย หรือแม้แต่คณะราษฎรของไทย (ที่ปฏิวัติไม่สมบูรณ์) ทำได้ก็ต้องมีกองทัพที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับคนครองอำนาจปัจจุบัน ผู้นำในประเทศที่ประชาธิปไตยไม่สมบูรณ์จึงพยายามควบคุมกองทัพให้เบ็ดเสร็จมากกว่าการซื้อใจประชาชน เพราะมันเพียงพอให้พวกเขารักษาอำนาจ หรือแม้กระทั่งโค่นอำนาจของฝั่งตรงข้ามได้แบบที่ไม่ต้องถามเสียงส่วนใหญ่ ตัวละครในเรื่องนี้ตกอยู่ในเงื่อนไขที่ไร้กำลังโดยสมบูรณ์ เหมือนกับที่ตรีมากาซีบอกกับโกเรงว่าไม่ต้องไปคุยกับคนข้างบน เขาไม่มีทางคุยด้วยเพราะมันไม่มีประโยชน์อะไร เราทำได้เพียงรอรับสิ่งที่เขาจะเอื้อเฟื้อเหลือลงมาให้ ตรีมากาซีถือเป็นคนที่เล่นตามเกมโดยไม่สนใจต่อต้านระบบ แม้จะต้องลงไปอยู่ชั้นล่างๆ เขาก็ทำได้แค่เบียดบังเอาทรัพยากรของคนในชั้นเดียวกันหรือชั้นต่ำกว่าเพราะเขาเอื้อมถึงได้เพียงเท่านี้ ตามที่ระบบมันออกแบบไว้ อิโมกิรีเคยชื่นชมระบบที่ดูเหมือนจะช่วยสร้างจิตสำนึกสาธารณะให้เกิดขึ้น เธอเรียกแพลตฟอร์มนี้ว่า "ศูนย์ดูแลตัวเองแนวตั้ง" โดยเชื่อว่าหากทุกคนกินเท่าที่จำเป็น ก็จะมีอาหารเหลือพอสำหรับคนทุกชั้น ซึ่งนั่นไร้เดียงสาพอๆ กับพวกที่เชื่อว่าคนดีจะทำให้การเมืองดีทั้งที่ระบบมันพัง อิโมกิรีไม่สามารถเรียกร้องให้คนทั้งชั้นบนและชั้นล่างทำตามเธอได้ แต่โกเรงใช้ผลประโยชน์นำ ด้วยการขู่ว่าหากไม่ทำตาม เขาจะป้ายขี้ลงบนอาหารให้หมด ทำให้คนชั้นล่างต้องยอมทำตามแบบเสียไม่ได้ ดังที่เราพูดกันปาวๆ นะครับ ว่าต้องเห็นประโยชน์ส่วนรวมมาก่อนประโยชน์ส่วนตัว ซึ่งโคตรโลกสวยแบบที่คนพูดก็ไม่คิดจะทำตามอยู่แล้ว นักปฏิบัตินิยมจึงชอบประโยคที่ว่าเราต้องทำให้ประโยชน์ส่วนรวมและประโยชน์ส่วนตัวกลายเป็นเรื่องเดียวกัน นั่นแหละสังคมถึงจะเดินบนกติกาที่ส่วนรวมต้องการ โกเรงบังคับให้คนชั้นล่างทำตามได้ แต่ก็ไม่สามารถบังคับคนที่อยู่ข้างบนได้อยู่ดี "ผมส่งขี้ขึ้นไปข้างบนไม่ได้" ในช่วงสุดท้าย เขาได้ร่วมมือกับบาฮารัต นั่งบนแพลตฟอร์มเพื่อบังคับให้แต่ละชั้นกินเท่าที่เขาแจกให้ นั่นทำให้มีอาหารลงไปถึงชั้นล่าง แต่คนที่อยู่ชั้นบนที่มีสิทธิ์ได้กินอยู่แล้วจะต้องเสียผลประโยชน์ จึงมีการต่อต้านในหลายชั้น ซึ่งโกเรงและบาฮารัตที่เตรียมอาวุธมาต่อสู้กับผู้ต่อต้านก็จัดการพวกหัวแข็งได้ไม่ยากนัก แม้จะปรารถนาดี แต่นี่ก็คือการใช้กำลังเข้าจัดระเบียบโลกใหม่ เป็นการเปลี่ยนระบบเศรษฐกิจเป็นคอมมิวนิสต์ ซึ่งในหนังก็ดูเหมือนจะดีเพราะมันคือคอมมิวนิสต์ในอุดมคติที่รัฐบาล (พวกโกเรง) ไม่ได้กั๊กทรัพยากรไว้ปรนเปรอพวกตัวเอง แต่ต้องการกระจายลงไปให้ถึงคนข้างล่างจริงๆ แต่ระเบียบโลกใหม่นี้ก็ยังไม่สมบูรณ์แบบในเมื่อพวกเขาทำได้เพียงบริหารจัดการทรัพยากรที่เหลือมาจากข้างบน โดยที่ยังคงไม่สามารถทำอะไรกับคนที่อยู่ชั้นบนกว่าได้อยู่ดี หากคนจับอาวุธขึ้นจัดระเบียบสังคมไม่ได้มาจากชั้น 6 แต่เป็นคนจากชั้นที่ 100 กว่า พวกเขาก็คงไม่เหลือทรัพยากรอะไรให้ไปจัดสรรอยู่ดี   โลกแห่งความจริงไม่ได้เปลี่ยนชั้นกันง่ายๆ แพลตฟอร์มจะทำการสุ่มให้คนสลับชั้นทุกเดือน ทำให้ทุกคนมีโอกาสทั้งได้อิ่มเอมกับทรัพยากรชั้นบน และอดอยากหิวโหยอยู่ชั้นล่าง เป็นระบบที่ทำให้คนเกิดความเห็นอกเห็นใจ และสวมตัวเองลงไปในสถานการณ์ของคนอื่นได้ง่าย จึงทำให้หลายคนมีความคิดที่จะทำอะไรบางอย่างเพื่อคนที่อยู่ข้างล่าง แต่โลกแห่งความเป็นจริงดูจะเลวร้ายกว่านั้น เมื่อคนที่อยู่ชั้นบนมีโอกาสมากมายในการรักษาความมั่นคง ในขณะเดียวกันก็กีดกันไม่ให้คนจากชั้นล่างขึ้นมา และคนที่อยู่ชั้นล่างที่หมดแรงไปกับการหาปัจจัย 4 ให้เพียงพอไปวันๆ ก็มีโอกาสไต่ระดับชั้นทางสังคมได้ยาก โดยเฉพาะกับสังคมที่มี social mobility ต่ำ หรือสังคมที่ไม่เปิดโอกาสให้มีการเปลี่ยนแปลงชนชั้นตามการศึกษาหรือความสามารถ   ทุนนิยมเมื่อผนวกกำลังกับการป้องกันการเปลี่ยนชนชั้นแล้ว ยิ่งทำให้คนชั้นบนมีทุนต่อทุนให้มั่งคั่งมากขึ้น ก็ยิ่งทำให้ความเหลื่อมล้ำถ่างออกจากกันมากขึ้นเรื่อยๆ ประเทศที่ใช้ทุนนิยมแล้วประสบความสำเร็จจึงจำเป็นต้องมีกลไกต่างๆ มากำกับ ทั้งการป้องกันการผูกขาด การเปิดตลาดให้แข่งขันได้อย่างเสรี และการลดขนาดหรือการกำกับโดยรัฐ ซึ่งประเทศไทยที่กลุ่มธุรกิจใหญ่ล้วนเติบโตมาด้วยการรับสัมปทานโดยไม่ต้องพัฒนานวัตกรรมเพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันด้วยแล้ว ทรัพยากรก็จะถูกชนชั้นบนเอาไปละลายเพื่อสร้างทุนอันมี margin บางเฉียบ ในขณะที่ทรัพยากรเหล่านั้นควรถูกแบ่งลงมาสร้างความเข้มแข็งให้คนชั้นล่าง เพื่อให้มีกำลังอุดหนุนในสินค้าไฮเอนด์ หรือเพื่อสร้างคู่แข่งรายใหม่ลงมาในตลาด จะเป็นการกระตุ้นให้ภาคการผลิตต่างต้องเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันด้วยนวัตกรรมมากกว่าการยึดทรัพยากรไปต่อทุน คณะกรรมการนวัตกรรรมของภาครัฐที่ตั้งกันขึ้นมาซ้ำซ้อนมากมายก็เลิกสงสัยได้แล้วนะครับว่าทำไมประเทศไทยถึงไม่ค่อยมีนวัตกรรม ก็ตลาดมันไม่ได้ถูกออกแบบมาให้ผู้เล่นจำเป็นต้องมีนวัตกรรมไง   คนชั้นล่างที่ไม่ถูกรับรู้ตัวตน อิโมกิรี ในฐานะอดีตผู้ดูแลระบบตั้งใจกระจายทรัพยากรลงไปถึงคนข้างล่าง แต่พวกเธอเองก็เข้าใจว่าหลุมนี้มันสิ้นสุดที่ชั้น 200 นั่นทำให้แม้เธอจะได้รับความร่วมมือและส่งอาหารลงไปได้ตามที่ต้องการจริงๆ มันก็ไปถึงแค่ชั้น 200 โดยน้อยคนมากที่จะรู้ว่ามันมีชั้นที่ลึกกว่านั้น โกเรงและบาฮารัตลงมาถึงชั้นที่ 333 พวกเขาได้พบเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ทั้งที่อิโมกิรีเคยยืนกรานว่าที่นี่ไม่มีเด็กอายุต่ำกว่า 16 พวกคนชั้นล่างล้วนมีชีวิตที่ย่ำแย่เพราะทรัพยากรลงมาไม่ถึงพวกเขา แต่เด็กคนนี้ย่ำแย่ยิ่งกว่านั้น แม้จะแก้ไขระบบต่างๆ ให้กระจายทรัพยากรได้อย่างสมบูรณ์แล้ว แต่ก็ดูแลได้เพียงคนที่รัฐบาลมองเห็น ไม่สามารถดูแลคนที่่รัฐบาลไม่รับรู้ว่ามีอยู่ได้ ก่อนที่เราจะพูดว่าจะไม่ทอดทิ้งใครไว้เบื้องหลัง ก็ต้องทำให้มั่นใจก่อนว่าเรามองเห็นกลุ่มประชากรที่ควรได้รับการดูแลทั้งหมดแล้วหรือยังนะครับ ชื่อของเด็กคนนี้คือมาลี (Mali) เป็นชื่อของประเทศในทวีปแอฟริกา และเป็นหนึ่งในประเทศที่ยากจนที่สุดในโลก ตามที่บอกตั้งแต่ต้นบล็อกว่าเรื่องนี้เป็นหนังเชิงสัญลักษณ์ ไม่ให้ความสำคัญกับกฎเกณฑ์ในโลกแห่งความจริง จึงขอให้พวกเรามองข้ามไปก่อนนะครับว่าน้องกินอะไรถึงมีชีวิตอยู่ในชั้นล่างได้นานขนาดนี้ ถึงกระนั้นนี่ก็ยังไม่ใช่ชั้นล่างสุด แพลตฟอร์มยังคงเลื่อนลงไปข้างล่างต่อ จนแม้แต่คนดูก็ยังไม่รู้ว่ามันไปสิ้นสุดที่ไหน ปกติหากเก็บอาหารไว้หลังแพลตฟอร์มเลื่อนลงไปแล้ว ห้องจะร้อนขึ้นหรือเย็นลงจนอยู่ไม่ได้ แต่ครั้งนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หนังไม่ได้บอกชัดเจนว่าเป็นเพราะพวกเขานำอาหารลงมาถึงชั้นล่างสุดเท่าที่ยังมีคนอยู่ตามที่ระบบต้องการแล้ว หรือมันอยู่ลึกเสียจนระบบก็ไม่เห็นว่าพวกเขายังเก็บอาหารอยู่   สารถึงคนข้างบน คนที่เข้ามาในแพลตฟอร์มและต้องการรับมือกับระบบก็มีวิธีที่แตกต่างกันไป แต่สิ่งที่ทุกคนไม่สามารถทำอะไรได้ก็คือการส่งเสียงถึงคนข้างบน แม้แต่ชั้นบนถัดขึ้นไปแค่ชั้นเดียว ก็ไม่มีสิทธิไปร้องขอให้เขาทำอะไรทั้งนั้น ยังไม่ต้องไปพูดถึงเหล่าผู้ดูแลระบบที่อยู่ชั้นที่ 0 เลยด้วยซ้ำ ในเรื่องนี้กำหนดให้ผู้ดูแลระบบที่ชั้น 0 มีหน้าที่เพียงเตรียมอาหารตามที่คนในหลุมร้องขอ และวางมันลงบนแพลตฟอร์ม จากนั้นก็ปล่อยให้คนข้างล่างแย่งชิงกันเองแบบไม่ต้องสนใจว่าใครจะได้รับมากน้อยแค่ไหน และไม่สนใจว่าระบบที่สร้างขึ้นนี้มันดีงามหรือเลวร้ายอย่างไร นี่คือการตัดเงื่อนไขมโนธรรมของผู้ดูแลระบบออก เขาไม่ได้มีเมตตาหรือเลวทราม เขาเพียงทำหน้าที่อย่างตรงไปตรงมาเหมือนกฎธรรมชาติ ดังนั้นโจทย์เดียวที่เหล่าผู้อยากแก้ไขระบบต้องทำให้ได้ก็คือจะทำยังไงให้เสียงของพวกเขาไปถึงข้างบน โกเรงและบาฮารัตได้ปกป้องอาหารให้ลงมาถึงคนชั้นล่าง สักพักก็ได้พบกับผู้ปราดเปรื่อง เขาแนะนำว่าแม้ทั้งสองคนจะทำสำเร็จแต่วันพรุ่งนี้ทุกอย่างก็เหมือนเดิม จำเป็นต้องมีสารบางอย่างขึ้นไปถึงข้างบน พวกเขาจึงเลือกปันนาค็อตต้า อาหารที่หรูหราที่สุด และต้องปกป้องมันไม่ให้ใครแตะต้อง จนกระทั่งมันกลับขึ้นไปถึงข้างบนได้ เพื่อให้ผู้ดูแลระบบรู้ว่ามันมีความเคลื่อนไหวอะไรบางอย่างข้างล่างนี้ ทั้งสองคนต่อสู้กับคนที่ไม่ยอมทำตามพวกเขา จนกระทั่งบาดเจ็บสาหัสในการต่อสู้กับชายฉกรรจ์สองคนที่ฆ่ามิฮารุตาย แต่ก็พยายามลากร่างอันบอบช้ำปกป้องปันนาค็อตต้าลงมาถึงชั้นล่าง จนกระทั่งเจอกับมาลีและยอมยกปันนาค็อตต้าให้เธอ บาฮารัตหมดลมหายใจไป ก่อนโกเรงจะได้พบกับตรีมากาซีที่ตายไปแล้ว เขาแนะนำให้ส่งมาลีขึ้นไปเป็นสาร และนี่คือสารที่ทรงพลังที่สุด เสียงของพวกเด็กๆ ที่ต้องใช้ชีวิตหลังจากนี้ไปอีกนาน พวกเขาเติบโตในโลกที่ผู้ใหญ่สร้างขึ้น ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างไปจากที่ผู้ใหญ่รับรู้ในยุคของตัวเอง จึงมีสิทธิอย่างเต็มที่ที่จะออกเสียง ต้องการเพียงผู้ใหญ่ที่จะช่วยเปิดทางให้เสียงของพวกเขาดังขึ้นมา ผู้ใหญ่ไม่เคยเติบโตในโลกที่ขาดแคลนแรงงานจนคนวัยทำงานต้องแบกรับ productivity มากเป็น 4 เท่าของคนในสองรุ่นก่อนหน้า ผู้ใหญ่ไม่เคยเติบโตในยุคที่ต้องเรียนพิเศษเพื่อให้ได้เข้าเรียนประถม และ ป.โท เป็นเพียงการศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อให้ได้เข้าทำงานในบริษัทชั้นนำ ผู้ใหญ่ไม่เคยอยู่ในยุคที่เงินเดือนระดับแสนก็ยังแค่เพียงพอต่อความต้องการพื้นฐาน และต้องวางแผนสร้าง passive income ให้อยู่ได้อีกครึ่งชีวิต เพราะในสังคมผู้สูงวัยรัฐไม่สามารถผลาญงบประมาณไปกับเงินบำนาญต่อหัวมหาศาลเหมือนแต่ก่อนได้ ผู้ใหญ่ไม่ได้เติบโตในยุคที่ที่ดินหรือต้นทุนกิจการมีราคามหาศาลแบบที่ไม่สามารถเริ่มต้นด้วยเสื่อผืนหมอนใบได้ ในขณะที่การเข้าถึงตลาดในยุคนี้ แม้แต่สินค้านวัตกรรมก็ยังต้องลงไปแข่งขันกับบริษัทใหญ่ที่มีทุนสร้างนวัตกรรมมากกว่ารายย่อยแบบเทียบกันไม่ติด ผู้ใหญ่ไม่ได้เติบโตในยุคที่การผลิตพลังงานหรือสินค้าให้เพียงพอก็ยังไม่ตอบโจทย์สังคม แต่การผลิตนั้นต้องส่งผลเสียต่อโลกน้อยที่สุดไปจนถึงไม่มีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเลยในอีกไม่กี่สิบปีข้างหน้า และอาจต้องดูดซับคาร์บอนกลับลงพื้นโลก เพื่อชดใช้สิ่งที่คนรุ่นก่อนหน้าทำไว้ ผู้ใหญ่อาศัยอยู่ในยุคที่ผู้ถือครองทรัพยากรมีความได้เปรียบในการแข่งขัน แต่เด็กอาศัยอยู่ในยุคที่ผู้ถือครองทักษะมีความได้เปรียบในการแข่งขัน ตลาดที่มีการแย่งชิงความรู้และมีการเปลี่ยนแปลงผู้นำตลาดตลอดเวลาจึงเป็นโลกที่แตกต่างในจากอดีตมาก   เมื่อโกเรงบรรลุเป้าหมายแล้วเขาก็ลงจากแท่น และเดินจากไปพร้อมตรีมากาซี หลังจากนี้คนรุ่นหลังจะเป็นผู้นำเรื่องราวให้ดำเนินต่อไป   หากมองข้ามความน่าสยดสยองของการเอาตัวรอดในแพลตฟอร์ม หรือความไร้เหตุผลของตัวละครและระบบในเรื่องนี้แล้ว The Platform ก็จัดเป็นหนังที่มีเนื้อเรื่องสวยงามนะครับ ขอมอบปันนาค็อตต้าให้สามอัน     Create Date : 25 กันยายน 2565 52 comments Last Update : 26 กันยายน 2565 21:06:00 น. Counter : 1411 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสองแผ่นดิน, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณhaiku, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณRain_sk, คุณกะว่าก๋า, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณtoor36, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณNENE77, คุณkae+aoe, คุณThe Kop Civil, คุณSleepless Sea, คุณกิ่งฟ้า, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณtanjira, คุณอุ้มสี, คุณnewyorknurse, คุณSweet_pills, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณTui Laksi, คุณNoppamas Bee, คุณInsignia_Museum

ตอนแรกก็เฉยๆ กับเรื่องนี้ แต่พออ่านกฎกติกา ดาร์กมากเลยเรื่องนี้ ประเทศไทยเราความเหลื่อมล้ำอันดับ 1 ของโลกเลยนะ ช่วงนี้แม้จะไม่ได้มีอะไรที่พออวดได้แต่เรื่องนี้น่าจะพออวดได้ คิงคัพก็ชวดแชมป์ วิธีการของโกเรงจะเปรียบเทียบแบบนั้นก็ได้ แต่นั่นอาจเป็นวิธีที่ดีที่สุดในตอนนั้นแล้ว ในความเป็นจริงก็เช่นกันพวกที่อยู่ข้างบนเขา็ไม่มาสนเราหรอก ถ้าเขาไม่ได้ประโยชน์ หรือถ้าเริ่มเสียประโยชน์อันนั้นแหละ จะหันมามองเรา ตอนนี้เราก็อยู่บนแพลตฟอร์มที่ชื่อว่าประเทศไทย ซึ่งตอนนี้บอกเลยว่าไม่มั่นคงเสียเลย และดูเหมือนจะกำลังนับถอยลังรอวันล่มสลายคนข้างล่างกำลังจะตาย โดยที่คนดูแลระบบไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย หรืออาจรู้แต่ไม่เคยสนใจเพราะใจคิดว่ายังไงมันก็ต้องยอม   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 25 กันยายน 2565 20:48:59 น.

หนังแนว เขย่าขวัญ เนื้อเรื่องน่าสนใจ เปรียบไป หลุมก็คือคุก คนดีคงไม่เข้ามา แล้ว มีหลุมอื่นอีกไหมครับ จากรีวิวเมื่อโกเรงบรรลุเป้าหมายแล้วเขาก็ลงจากแท่น และเดินจากไปพร้อมตรีมากาซี โชคดีที่มิฮารุเข้ามาเชือดลุง(ตรีมากาซี) แกทิ้งไปซะก่อน คนชั้น 0 เปรียบได้กับผู้คุม มีเชฟทำอาหารอีก   โดย: สองแผ่นดิน 25 กันยายน 2565 21:19:12 น.

พี่ก๋าดู แต่ดูไม่จบ ดูแล้วไม่เข้าใจนี่ล่ะครับ 555 พอมานั่งอ่านที่น้องชีริวรีวิวไว้ โหยยย...ทึ่งการรีวิวมากกว่าครับ แสดงว่าน้องชีริวสามารถดูหนังยากๆ แต่เข้าใจได้ พี่ก๋าดูแมททริกซ์ ดูยังไงก็ไม่เข้าใจครับ 555 เชียงใหม่ยังไม่หนาวเลยนะครับ ฝนตกเยอะมาก กลัวน้ำจะท่วมก่อนด้วยซ้ำ 555   โดย: กะว่าก๋า 25 กันยายน 2565 22:07:55 น.

ชอบการรีวิวหนังแบบนี้มากเลยครับ ให้ปันนาค็อตต้าไปเลยสิบอัน โลกที่เราอยู่ก็เป็นอย่างนี้ล่ะนะครับ มีระบบที่เราก็ไม่สามารถแย้งอะไรได้นัก เราทุกคนก็ต้องดำเนินชีวิตต่อไป ต้องพยายามอยู่ให้ได้ ถ้าอยู่ไม่ได้ ไม่ไหวจริงๆ ก็จากไป สารเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องสื่อ แต่ก็มักจะไม่ไปถึงคนข้างบนหรอกครับ คนชั้นล่างอยู่นอกสายตาครับ "อยู่นอกสายตา ของเธอตั้งไกล ฉันนั้นก็ทำได้ แค่มองจากตรงนี้ แต่ฉันยังรอสักวัน เธอหันมองผ่านทางนี้ แค่สักวินาที เธอเห็นฉันคนนี้ในสายตา..." (มาเป็นเพลง) หนังเรื่องนี้น่าดูมากเลยครับ เดี๋ยวผมจะเก็บไว้ในลิสต์ก่อน ตอนนี้ผมดู 'เด็กชายในชุดนอนลายทาง' ค้างไว้อยู่ครับ เดี๋ยวต้องไปดูต่อก่อน เพราะสิ้นเดือนเขาจะเอาออกละ   โดย: ยากันยุง (สมาชิกหมายเลข 7147732 ) 25 กันยายน 2565 23:02:16 น.

อ่านมาถึงว่า ไม่มีเด็กอยู่ที่นี้ผมเกิดวูบเพราะง่วง อยากอ่านให้จบนะครับ เนื้อเรื่องน่าสนใจ กระทบกระแทกสังคมอยากลึกซึ้ง ทำให้อยากไปหามาชมมั่ง . . จากบล็อกไอโฟน 14 ที่อเมริกา ขาดตลาด ครับ ของผมยังไม่ได้ ที่แรกมีเครื่องให้มีของให้ แต่ติดปัญหาที่ผมต้องการเบอร์เดิม... เลยเปลียนไปอีกที่อีกค่าย..ที่นี่ ไม่มีปัญหาเรื่องใช้เบอร์เดิม แต่ต้องรอเครื่องกว่าจะมาอีกสองสัปดาห์ครับ   โดย: Rain_sk 26 กันยายน 2565 4:46:56 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องชีริว   โดย: กะว่าก๋า 26 กันยายน 2565 5:57:07 น.

หายไปชั่วโมงเศษๆไปดูหนังมาจบล่ะครับ แข็งใจดูจนจบฮา ขอบคุณนะครับสำหรับ แนะนำหนังสาระ..ได้ข้อคิดเยอะเลย   โดย: Rain_sk 26 กันยายน 2565 6:37:11 น.

ความเลื่อมล้ำนี่หากไม่ยกออกมาถกกัน..ก็ไม่ได้ให้ หรือไม่เห็นความสำคัญนะคะ จนผู้คนพูดถึง...เปรียบเทียบ อืม.. ไว้จะค่อยๆเลือกดูตามนะคะ   โดย: เริงฤดีนะ 26 กันยายน 2565 7:51:00 น.

เรื่องนี้ค่อนข้างเป็นหนังหนักจ้า มิน่าเลยไม่เคยผ่านตา เพราะว่า โลกแห่งความจริงมันก็หนักพอแล้วนะชีริว   โดย: หอมกร 26 กันยายน 2565 8:44:32 น.

สวัสดีค่ะ.. หนังหนักมากนะคะ.. แต่ก็อาจจะเกิดขึ้นได้ ไม่ช้าก็เร็วล่ะ..   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 26 กันยายน 2565 12:54:00 น.

เรื่องนี้ผมว่าผมเคยอ่านรีวิวที่ไหนสักที่แล้วแน่ๆ แต่จำไม่ได้แล้วว่าที่ไหน ระบบโหดเกินแถมเราไม่รู้เงื่อนไขทั้งหมดในเรื่องด้วย สมมติว่าเราไปอยู่ในนั้น น่าจะรอดยากหากอยู่ชั้นล่างๆ เราจะต่อสู้กับระบบอย่างไร ในเมื่อผู้คุมเกมนี้ไม่ได้สนใจเรา เขาอาจมองเราเป็นแค่สัตว์ ผิดๆ ควรจะบอกว่ามองเราต่ำกว่าสัตว์เลี้ยงของเขาด้วยซ้ำ ถ้าเปรียบเทียบกับประเทศไทยในปัจจุบันคนอยากลุกขึ้นเยอะนะ แต่ปัญหาคือลุกแล้วต้องจบ เพราะถ้าไม่จบตัวเขาก็อาจจบ แต่ก็นั่นแหละตอนนี้แต่ละคนก็เหมือนจะแทบที่จะไม่มีแรงลุกขึ้นแล้ว ถ้าคนที่อยู่บนๆ เกิดความเห็นอกเห็นใจคนอยุ่ล่างบ้าง มันก็โอเคแต่ในชีวิตจริงมันไม่เป็นแบบนั้นนี่สิ ผมเปรียบเทียบกับเกมละกัน ถ้าเรามีทุนตั้งต้นในเกม (แต่ต้องคืนเงินทีหลังนะ) เราจะอัปตัวละครเราได้เร็วมากๆ ผิดกับพวกที่ปั้นเองเล่นเองแบบไม่มีทุนเลย "เสียงของพวกเด็กๆ ที่ต้องใช้ชีวิตหลังจากนี้ไปอีกนาน พวกเขาเติบโตในโลกที่ผู้ใหญ่สร้างขึ้น ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างไปจากที่ผู้ใหญ่รับรู้ในยุคของตัวเอง จึงมีสิทธิอย่างเต็มที่ที่จะออกเสียง ต้องการเพียงผู้ใหญ่ที่จะช่วยเปิดทางให้เสียงของพวกเขาดังขึ้นมา" ---> ผมขอยกคำพูดนี้มาทั้งหมดเลยละกันครับ นี่น่าจะเป็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในประเทศไทย เพียงแต่เด็กพูดแล้วแต่ผู้ใหญ่ก็ไม่ฟัง และไม่เคยคิดที่จะฟังเลย กลับกันดันมองว่าเด็กเป็นพวกทำลายชาติเสียอีก ไม่แปลกใจที่หลายคนจะท้อจนรู้สึกว่ามันคงเปลี่ยนไม่ได้แล้วจนมุ่งมั่นย้ายประเทศกัน   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 26 กันยายน 2565 16:11:07 น.

มีหนังหลายเรื่องมากครับ ที่พี่ก๋าดูไม่เข้าใจ แต่หนังที่พี่ก๋าดูแล้วเข้าใจ ก็ไม่มีอยากดูนะ 555 เคยเปิดหนังอินดี้ของเกาหลี กับหนังอิหร่านให้มาดามดู เธอบอก 5 นาทีก็หลับแล้ว หนังบ้าอะไรครึ่งชั่วโมงพูดกันประโยคเดียว 555 นำ้ปิงขึ้นสูงมากครับ ทำให้เดจาวูไปถึงปีที่น้ำท่วมหนัก น้ำปิงก็เอ่อๆปริ่มๆแบบนี้เลย   โดย: กะว่าก๋า 26 กันยายน 2565 21:22:44 น.

อ่านริวิวเสร็จตอมอยากชมเกิดเดี๋ยวนั้น อีกอย่างเมื่อวานผมง่วงมากๆอ่านๆอยู่ เกิดหลับคาจอฮาเลยไปหาชม ภาพมันไม่ดูเท่าไหรหนังเรื่องนี้ แต่เรื่องราวของหนังชวนติดตาม เลยดูจนจบครับ . . ไอโฟน14 ที่อเมริกา ขาดตลาดเพราะเอาเลอบรอนเจมส์ นักบาสดังมาเป็นนายแบบ มันเกียวไหมของเลยขาดตลาดหนัก   โดย: ทั่นขุน (Rain_sk ) 26 กันยายน 2565 23:07:57 น.

เคยดูจำได้เลือนลาง แต่สนุกดี ใช้ได้เลยล่ะ เหมือนลุ้นว่าอีพระเอกจะได้กินอะไรกะเขาบ้างงี้   โดย: NENE77 27 กันยายน 2565 0:03:18 น.

โอ้ยไม่ได้ทวนคอมเม้นท์ รีบๆเขียนแล้วไปดีนะที่กลับมาอีก "ขาดแคลน" ครับ   โดย: Rain_sk 27 กันยายน 2565 1:27:18 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องชีริว   โดย: กะว่าก๋า 27 กันยายน 2565 5:27:02 น.

เป็นหนังที่มีข้อคิดเลยค่ะ สุดยอด   โดย: kae+aoe 27 กันยายน 2565 8:10:02 น.

สวัสดีครับคุณชีริว ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ขอจองที่ไว้ก่อน เดี๋ยวมาอ่านบล็อกนะครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 27 กันยายน 2565 13:00:08 น.

จากบล็อกมันก็เหมือนเลือกเอดส์ หรือมะเร็ง แต่ไม่แน่อาจมีโรคแทรกซ้อน อัมพาต เข้ามาแทนก็ได้ ตอนนี้สำนักข่าว หรือข้อมูลในไทย น่าจะไร้ซึ่งความน่าเชื่อถือไปเกือบหมดแล้วล่ะ   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 27 กันยายน 2565 13:44:01 น.

พอคุณชีริวมารีวิว ทำให้ผมนึกถึงขึ้นได้ว่าเคยดูหนังเรื่องนี้จากที่ไหนจำไม่ได้แล้วครับ เหมือนเทศกาลหนังที่เซ็นทรัลเวิร์ลนะ อ่านที่คุณชีริวริวิวมาความเหลื่อมล้ำมีอยู่ทุกที่ทั่วโลกจริง ๆ โดยเฉพาะบ้านเรา คนจนกับคนรวยต่างกันราวฟ้ากับเหวเลย ต้องไปตามหามาดูอีกละครับสำหรับเรื่องนี้   โดย: The Kop Civil 27 กันยายน 2565 14:23:54 น.

ซีรีย์ดาร์ก ๆ ที่ดูตอนเครียด ๆ จะสะใจมาก ผมดูเรื่องนี้ต่อจาก Snowpiercer พอกันเลยครับ ขอบคุณการวิเคราะห์ครับ อ่านแล้วรู้สึกว่าตัวเองหายไปหลายจุดเหมือนกัน ผมเบลอๆ อาจเม้นไม่ค่อยรู้เรื่องครับ จากบล๊อก จริงๆ ผมก็นึกถึงฝนตกที่หน้าต่างครับ แต่เฮียแกขายวิญญาณให้ปีศาจไปแล้ว เวลาถูกคลื่นดันท้องรถใจสั่นเลยครับ กัวชนแบร์ริเออร์ ที่ยิ่งกว่านั้นคือผมเคยเหินน้ำแถวราชพฤกษ์ เพราะขับแข่งมากับซีวิคอีกคัน เค้าโยกหลบ แล้วบังไลน์พอดีผมไม่เห็นน้ำ เลยหมุน แต่เพราะเล่นกันมา เค้าก็รีบเปิดไฟฉุกเฉินกันรถให้แล้วพาเข้าข้างทางไปตั้งหลัก เค้าก็มายืนเป็นเพื่อน เอ็นดูธงแดงมากครับ ขิตไปเรียบร้อย เพลงสวนสยามกลับมาฉิตใน Tik Tok มากครับตอนนี้ ฉากเป็นน้ำท่วม.....   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 27 กันยายน 2565 16:00:11 น.

พี่ก๋าไม่แน่ใจว่าชื่อเรื่อง taste of cherry รึเปล่า แต่ชอบมากครับ ดูมาสองสามรอบแล้ว กับหนังเกาหลี ชื่อ The bow พูดน้อยพอกันครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 27 กันยายน 2565 22:48:57 น.

สวัสดีครับคุณชีริว มาคุยแล้วค้าบ ^^ อย่างแรกที่สะดุดตาคือ โปสเตอร์สวยจัง ส่วนพล็อตเรื่องแหวกดี แต่มีความหดหู่อยู่ในตัว และชอบที่คุณชีริวทำ Character Data มาไว้ให้ด้วยครับ ชื่นชมคุณชีริวที่ดูหนังยากๆ ได้แบบเข้าใจง่าย และถ่ายทอดมาเป็นรีวิวได้ละเอียด เห็นด้วยครับที่ว่าโลกความจริงไม่ได้เปลี่ยนชั้นกันง่ายๆ ยังไงซะ คนที่อยู่ชั้นสูง ก็ย่อมมีลู่ทาง หรือคอนเน็กชั่นที่ดีที่ทำให้ไม่ตกชั้นวันยังค่ำ นึกไปถึงพวกที่มีตังค์ทุ่มเงินบิตหนังสือนะ... แหมเราไม่มีมั่งแล้วไป อิอิ ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยนะครับ จำได้ว่า ตอนเด็กๆ เครื่องปิ้งขนมปังถูกใช้งานทุกเช้าที่บ้าน เราก็สนุกสนานกับการทำอะไรแบบนั้น ยังมีช่วงหนึ่งที่สนุกกับเครื่องทำแซนวิชด้วย ใส่ไส้นู้น เปลี่ยนไส้นี่ เพลินเลยครับ แต่ยังไม่ถึงขั้นมีที่ทำวาฟเฟิล ตัดมาปัจุบันผมมาปิ้งขนมปังบนกระทะครับ อิอิ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 27 กันยายน 2565 22:55:05 น.

สวัสดีค่ะน้องซีริวพี่กิ่งแวะมาอ่านรีวิวหนังเรื่องนี้แล้วรู้สึกสงสารคนชั้นล่างจริงๆ ประเทศไทยก็มีความเหลี่ยมล้ำสูง คนที่รวยก็รวยล้นฟ้าจนไม่รู้ว่าจะเอาเงินไปทำอะไรซื้อที่ไว้มากมายกลายเป็นที่รกร้างทำใหเกิดความรำคาญบ้านคนอื่นที่อยู่ใกล้เคียงอีก คนจนก็แทบจะไม่มีอาหารกินจนต้องไปขโมยของในห้างดูข่าวแล้วสลดใจจริงๆ หนังเรื่องนี้ต้องตั้งใจดูดีๆถึงจะดูรู้เรื่องค่ะน้องซีริวรู้สึกว่าดูแล้วเครียดนะคะ อิอิ โหวต Movie Blog หลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 28 กันยายน 2565 2:01:23 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องชีริว   โดย: กะว่าก๋า 28 กันยายน 2565 5:22:03 น.

หนังของเน็ตฟลิกซ์ มีหลากหลาย ทำให้เราเห็นหนังของประเทศอื่น เช่นของฟินแลนด์ ถ่ายทำดี บทสนทนา ซ่อนเงื่อน มุมกล้อง การใช้ภาษาพูดที่เราไม่คุ้น (ก็ไม่คุ้นทุุกหนังแหละ 555) ดีเหมือนกันค่อย ๆ ดูยามว่าง ยามเบื่อแต่ใช้สายตาเยอะนี่ซิ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 28 กันยายน 2565 8:39:37 น.

สวัสดี จ้ะ น้องชีริว นาน ๆ เธอจะรีวิว วิเคราะห์วิจารณ์ภาพยนตร์สักครั้ง มีคุณภาพ เหมือนเดิม จำได้เคยชอบที่เธอวิเคราะห์วิจารณ์เรื่อง ไททานิค เรื่อง นั้น ครูก็ชอบ สำหรับเรื่องนี้ อ่านชื่อหนังแล้ว ชื่อก็แปลกดี มันจะ แปลแล้วก็ยังงง ๆ อิอิ แต่เธอก็ไขข้อข้องใจแล้วว่า ไม่ต้องไปคิด ถึงหลักอะไร เพราะเป็นภาพยนตร์ที่ต้องการแสดงสัญลักษณ์สื่อถึง เรื่องชนชั้น การเมือง ความเหลื่อมล้ำของของคนในสังคม เรื่องการสื่อด้วยสัญลักษณ์ เป็นเรื่องยากในการวิเคราะห์วิจารณ์นะ แต่เธอวิเคราะห์ ได้ละเอียดยิบเลย ครูใช้เวลาอ่านไปหลาย ชั่วโมง คิดตามไปด้วย สังคมของทุกประเทศมันก็มีลักษณะอย่างที่ เธอวิเคราะห์แหละ รวมถึงประเทศไทยเราด้วย น่าจะเป็นปัญหาของ โลกมนุษย์เนาะ อิอิ อิโมกิรี น่าจะเป็นตัวละคร แสดงสัญลักษณ์ในเรื่องของการ เสียสละ อิโมกิรีก็ฆ่าตัวตาย เพื่อหวังให้โกเรงใช้เนื้อของเธอต่อชีวิตต่อไป เพื่อสานฝันเธอที่จะเห็นคนในแฟลตฟอร์ม ชั้นล่าง ๆ ได้อาหารที่อิ่มท้อง ไม่ใช่ไม่เหลืออะไรเลย น่ายกย่อง ตรีมากาซี น่าจะเป็นตัวละคร แสดงสัญลักษณ์ของความเห็น แก่ตัว ไม่เคยคำนึงถึงผู้อื่น ขาดความเมตตา เอาแต่ตัวเองรอด อย่างเดียว เห็นได้จากตอนไม่มีอะไรจะกินก็จะฆ่า โกเรง เอาเนื้อ โกเรงกิน มันโหดเกิน มิฮารุ เสียสติ คิดเองเออเอง คนประเภทนี้ ก็มีในสังคม เป็นสัญลักษณ์เป็นปัญหาของสังคม น่าจะเป็นสัญลักษณ์คนติดยา เป็นปัญหาใหญ่ของสังคมในขณะนี้ เนาะ บาฮารัต เขาร่วมมือกับโกเรง เพื่อแก้ไข และปกป้องอาหาร ให้ลงไปถึงชั้นล่างสุด ทั้งโกเรงและ บาฮารัต จึงน่าจะเป็นสัญลักษณ์ของคนที่เสียสละ คนที่พยายามจะช่วยให้คนในสังคมมีสภาพความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น คนประเภทนี้ ถ้าในสังคมมีมาก ๆ ก็คงจะ ชนะและสารที่ต้องการสื่อและให้คนที่อยู่เบื้องบนรับรู้ ก็อาจจะเป็น ทางหนึ่งที่จะแก้ไขปัญหาความเหลื่อมล้ำของคนในสังคมได้บ้างเนาะ เฮ้อ ! แต่ กิเลสของคนในยุคปัจจุบัน มันเยอะมาก หลักศาสนา ก็เอาไม่อยู่ ถ้าว่าตามหลักความเชื่อของพุทธศาสนา ก็คงจะเข้าใกล้ กาลียุคแล้วจ้ะ เพราะนี่มันก็เลยกึ่งพุทธกาลแล้ว อิอิ แต่เชื่อเถอะ ใครก่อกรรมอะไรไว้ ก็จะต้องได้รับกรรมนั้น ๆ ตามสนองแน่นอน เพียงแต่ว่า จะช้าหรือเร็วเท่านั้นแหละ โหวดหมวด ภาพยนตร์   โดย: อาจารย์สุวิมล 28 กันยายน 2565 13:49:37 น.

สวัสดีค่ะชีริว เรื่องนี้ดาร์กไป พี่ขอผ่าน แค่อ่านรีวิวก็หนักอยู่ล่ะค่ะ บางเรื่องหนักไปก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ พี่ว่าทุกประเทศก็มีความเลื่อมล้ำกันทางชนชั้นล่ะค่ะ ..... มีบ้านอยู่หลายหลังก็ดีนะคะชีริว บ้านนี้ท่วมก็ไปอยู่อีกบ้าน ไม่เดือดร้อนที่อยู่ดีค่ะ ส่วนพี่ไม่ได้ย้ายเพราะต้องเฝ้าสมบัติ 555 อยู่เป็นเพื่อนพ่อค่ะ แม่ไปอยู่บ้านน้องชาย เลยไม่มีปัญหาอะไร ปีนี้ไม่น่าจะท่วมค่ะ น้ำยังไม่เข้าท่อหลังบ้านเลยค่ะ .... สุขกายสบายใจนะคะชีริว   โดย: tanjira 28 กันยายน 2565 14:25:25 น.

Snowpiercer ก็แนวการต่อสู้กับความเลื่อมล้ำเหมือนกันครับ แนวเกาหลีผมไม่ค่อยดูอ่ะครับ อ่านซัพไม่ทัน ไอ่นักเว็คบอร์ดอยู่แถวบ้านผมแหละ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 28 กันยายน 2565 16:37:36 น.

สวัสดีค่ะน้องซีริว ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจบล็อกขนมจีบนะคะ จากบล็อกพี่กิ่งชอบขนมจีบเลยไปหาดูวิธีทำจากยูทูบแล้วลองทำดูค่ะ ยังไงๆก็ต้องอร่อยแน่ๆค่ะเราทำเองเครื่องปังๆ 555 หลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 29 กันยายน 2565 1:04:14 น.

เรื่องนี้นั่งดูไป 10 นาที งง เลยไม่ดู   โดย: อุ้มสี 29 กันยายน 2565 10:35:24 น.

จากบล็อก เอาจริงๆ เราไม่อยากให้มันเกิดนะ ถ้ามันเกิดประเทศจะยิ่งพัง   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 29 กันยายน 2565 12:13:06 น.

จากบล็อก รอดูถนนสายนี้มีตะพาบครั้งต่อไปได้เลย มีต่อแน่นอน แต่ก่อนหน้านั้นวันจันทร์ผมจะอัปประกาศผลที่เปิดให้โหวตๆ กันครับ กกต.บ้านนี้ประกาศผลอย่างเป็นทางการช้า (ผลด่วนประกาศไปแล้วที่บล็อกต้นเรื่อง) แต่ก็เร็วกว่าบางประเทศครับ แหะๆ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 29 กันยายน 2565 20:51:41 น.

สวัสดี ยามสาย จ้ะ น้องชีริว ขอบใจจ้ะ ที่เข้ามาอ่าน เม้นท์ ให้กำลังใจที่บล็อกครู และช่วยแนะนำจนบล็อกทวาทศมาส ตอนที่ 3 นี้ ออกสู่สายตาได้ นึกว่าจะ ต้องลาจากบล็อกแก๊งไปชะแล้ว อิอิ รออ่านงานเขียนของเธอ นะ มีเวลาก็เขียนให้สมาชิกอ่านเร็ว ๆ หน่อย นะจ๊ะ บล็อกที่มีคุณภาพ จ้ะ   โดย: อาจารย์สุวิมล 1 ตุลาคม 2565 9:08:03 น.

สุด้ทายก็ตรงตามโพยที่เราได้มา ไม่น่าเชื่อว่ามันจะจริงตามโพล 6:3   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 2 ตุลาคม 2565 16:50:38 น.

หนังแนวเขย่าขวัญยังชมได้ทาง Netflix นะคะ น่าสนุก น่าชมค่ะ ขอบคุณน้องชีริวมากนะคะที่แวะทักทายพี่ต๋า พี่ต๋ามาเชียงใหม่เพิ่งได้เข้าบล็อก พรุ่งนี้จะกลับแล้วค่ะ ฝันดีนะคะน้องชีริว   โดย: Sweet_pills 3 ตุลาคม 2565 0:37:42 น.

จะว่าไปแล้ว ดูหนังดูละครแล้วย้อนดูตัว คนไทยนี่ก็เหมือนอยู่ในPlatformเช่นเดียวกัน แบ่งชั้นด้วยพื้นฐานทางเศรษฐกิจ การศึกษา วัยวุฒิ คุณวุฒิ ความแตกต่างทางภูมิภาค ตลอดจนความนึกคิด   โดย: เริงฤดีนะ 8 ตุลาคม 2565 13:17:58 น.

ต้นตีนตุ๊กแกขึ้นเองด้วยครับ ดอกสวย พี่ก๋าชอบถ่ายภาพเก็บไว้เสมอเลย   โดย: กะว่าก๋า 8 ตุลาคม 2565 13:20:33 น.

สวัสดีค่ะน้องซีริว ขอบคุณมากนะคะที่ไปให้กำลังใจและร่วมไว้อาลัยให้กับผู้ที่เสียชีวิตจังหวัดหนองบัวลำพูค่ะ เป็นข่าวใหญ่ระดับโลกไปแล้วทุกประเทศเริ่มเพ่งเล็งประเทศไทยแล้วคราวนี้การท่องเที่ยวน่าจะยอดตกนะคะ รอชมบล็อกประวัติศาสตร์อยู่นะคะ อิอิ   โดย: กิ่งฟ้า 8 ตุลาคม 2565 13:48:47 น.

หัวเราะนี่น่าเกลียด และน่ารังเกียจเลย แล้วก็ 3 ป. แต่ละคนตอบคำถามแบบปัดสวะให้พ้นตัวทั้งนั้น ประเทศเราเรื่องฉาวๆ ไม่ซาเลย วันนี้ก็เอาอีก https://www.matichon.co.th/local/news_3607558 ข่าวสารการเมืองไหลเร็วมาก จริงๆ ประเด็นการเมืองมันไม่ควรเยอะขนาดนี้ แต่ยุคนี้ข่าวไม่เป็นเรื่องจากผู้นำที่โง่เขลา เรื่องมันเลยเยอะ ในช่วงที่ผ่านมา 2 ปีนี้มีแต่ข่าวงามไส้ทั้งนั้น มันคงถึงเวลาแล้วกระมังที่ระเบิดจะระเบิดออกมา แล้วมันคงจะมีต่อไปอีกเรื่อยๆ   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 8 ตุลาคม 2565 20:48:45 น.

จากบล็อก ชนะคู่ไปเลยครับง่ายดี ผมกลัวอยู่อย่างนึงคือคะแนนเสมอกันทั้ง 4 คน ถ้าเป็นอย่างนั้นหนักเลยครับ แต่โชคดีที่บล็อกเกอร์ในบล็อกแก๊งบางส่วนเป็นพวกปั่นโหวต ไม่อ่านบล็อก ไม่งั้นอาจมีคนพยายามให้คะแนนเสมอก็ได้ รอพร๊อพร้านกาแฟอยู่เหมือนกันครับ กำหนดการของออกที่ญี่ปุ่นเดือนนี้ แต่ไม่แน่ใจว่าช่วงไหนของเดือน ถ้าออกปลายเดือนกว่าจะเข้าไทยมีหวังเรทไปเดือนธันวาคมแน่ๆ ><   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 8 ตุลาคม 2565 20:53:41 น.

ขอบคุณกำลังใจค่ะน้องชีริว พี่ต๋ากลับมาทำอาหารนึ่งไม่นานนี้เอง ส่วนมากจะผัดๆต้มๆมากกว่าค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะคะน้องชีริว   โดย: Sweet_pills 9 ตุลาคม 2565 0:31:18 น.

ผมไม่เคยดูนะแต่อ่านรีวิวแล้วน่าสนใจมากครับ นี่เป็นการนำประเด็นการจัดสรรทรัพยากรแบบโคตรเหลื่อมล้ำ มานำเสนอแบบภาพยนตร์เป็นรูปธรรมดีจริง ๆ ผมเข้าใจประเด็นในเรื่อง The Platform นะครับ แต่สิ่งที่เค้านำเสนอ (ที่อนุญาตให้กินอย่างเดียวไม่ให้สะสมอาหาร) มันทำให้ผมนึกถึงระบบนิเวศสัตว์ป่ามากกว่ามนุษย์แฮะ ประมาณระบบนิเวศทุ่งหญ้าแอฟริกาอะไรประมาณนั้น คือผู้ที่อยู่จุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหารเลือกกินของดี ๆ ก่อน พออิ่มแล้วก็จากไป ทิ้งไว้ให้พวกห่วงโซ่รอง ๆ กินต่อไปเรื่อย ๆ กินแล้วกินเล่า จนพวกห่วงโซ่ท้าย ๆ (ตัวอะไรก็ไม่รู้) ได้แต่เล็มกระดูก ถ้าบ้านเมืองไหนไม่มีการจัดสรรทรัพยากร หรือจัดสรรโคตรแย่ จากที่เป็นมนุษย์อยู่ดี ๆ คงได้อยู่แบบกฎของสัตว์ป่าอะครับ ใครแข็งแรงสุด อยากได้อะไรก็เอาไป คุณจะเป็นสิงโต ได้อยู่บนห่วงโซ่อาหาร (platform) บนสุด หรือจะเป็นสิ่งมีชีวิตห่วงโซ่อาหารระดับล่าง (platform) ตัวอะไรก็ไม่รู้ แต่ถ้าเกิดเป็นตัวอะไรแล้วก็ต้องเป็นตัวนั้นไปตลอดชีวิต ไม่สามารถเลื่อนสถานภาพได้เลย...เศร้าแท้   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 9 ตุลาคม 2565 0:57:02 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องชีริว   โดย: กะว่าก๋า 9 ตุลาคม 2565 6:06:57 น.

ต่อเนื่องจากวันที่เกิดเหตุก็มีข่าว ยิงกันเรื่อยๆ เลย กลายเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อนกลายๆ ไปแล้ว บาบาเรี่ยนไทยแลนด์ แลนด์ออฟโนเมอร์ซี่   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 10 ตุลาคม 2565 13:15:40 น.

สวัสดีครับคุณชีริว จากบล๊อก ฝนปีนี้ตกได้สมศักดิ์ศรีน่าฝนมากครับ ตกทุกวันไม่แผ่วเลย อย่าว่าแต่ริมคลองหนาวเลยครับ ผมนี่ก็หนาว กำเบอร์รถสไลค์ไว้แน่นเลย เตรียมสไลค์หนี 5555 หมาดื้อสุดครับ เจอน้ำก็ย่ำเล่นประจำ - -'' กทม อาทิตย์ก่อนนี่สุดติ่งครับ 555เวลา Burn out ผมเกียร์ว่างเลยครับ 55555 เดินห้างเล่นอยู่โน้นนนนน หายเซ็งก็ทำงานใหม่   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 10 ตุลาคม 2565 15:11:37 น.

เรื่องนี้น่าดูครับ ขอบคุณ ที่แวะไปครับ   โดย: Sleepless Sea 11 ตุลาคม 2565 17:46:54 น.

คุณชีริวเขียนวิเตราะห์วิจารณ์หนังเยอะ มวยปล้ำก็มี อยากเห็นวิจารณ์เดี่ยว13 ในทัศนะของบล็อกนี้บ้าง   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 15 ตุลาคม 2565 9:28:44 น.

เห็นว่าไปงานหนังสือบ้านนี้จะมีรีวิวศูนย์ประชุมที่สร้างใหม่ กับงานหนังสือมั้ยครับ?   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 17 ตุลาคม 2565 20:53:41 น.

วิจารณ์ได้ละเอียดมาก ชอบค่ะ   โดย: Noppamas Bee 22 ตุลาคม 2565 18:32:34 น.

The Platform น่าสนใจครับ อ่านรีวิวอย่างละเอียดแล้ว น่าจะทำให้ดูเข้าใจและสนุกขึ้นครับ   โดย: Insignia_Museum 26 ตุลาคม 2565 11:24:37 น.

เห็นข่าวสวนสัตว์พาต้าแล้วนึกถึงคุณชีริวขึ้นมาเลยครับ ตอนนี้คนไปกันเพิ่มขึ้นเยอะเลย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 30 ตุลาคม 2565 18:08:41 น.