| No. 715 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
|
| อยู่ในวงการก่อสร้างและมีผลิตสินค้าก่อสร้างด้วย มีปัญหามากมายเหนื่อยใจมาก.. และแล้วก็ถูกตามตัวไปทำงาน |
| บริษัท แถวซอยนานาเหนือ แอร์เย็นฉ่ำ แต่.. ต้องเดินทางไปทำงานที่โรงงาน ที่เมืองชลบุรี |
| รู้สึกสบายใจขึ้นมาก นายใหญ่กับนายเล็ก บอกว่า |
| ไปทำที่เมืองชล คุณไวน์ไปพักที่ห้องพัก แถวชายทะเลก็แล้วกัน เราจัดให้นะ |
| ขอบคุณครับ |
| ระหว่างที่เตรียมการ งานด้านสร้างโรงงาน รับสมัครคนงาน ช่างฝีมือที่โน่น ผมก็เดินทางไป |
ทำงานที่นั่น ก็เกี่ยวกับ รับสมัครคนงาน
|
| ได้เจอ ผจก.โรงงาน ดูแล้วผ่านงานมาเยอะ เป็นคนหนุ่มหัวค่อนข้างโต ดูแล้วคล่องแคล่ว |
| กับโฟร์แมนอีก 5 คน... เลยเห็นเขาวางผัง เครื่องจักรทำเฟอร์นิเจอร์ ทั้งเล็กใหญ่ |
| ผมก็ดูเขาทำเงียบ ๆ ก็ไม่รู้เรื่องการวางผังนี่นา |
| |
| ได้คุยกับ ผจก.โรงงาน คือผมสอบถามมาก พวกซื้อไม้ยางพาราที่ไหน กาวชนิดต่าง ๆ |
ใบเลื่อยวงเดือน เครื่องใสไม้ แพคกิ้งแบบไหน พอรู้คร่าว ๆ
|
| ดู ๆ แล้ว ผจก.โรงงาน คงจะรู้ว่าผม ไม่ค่อยรู้เรื่องโรงงานเฟอร์นิเจอร์ แต่ก็ไม่ได้แสดงความ |
| เบื่อหน่าย แต่คงคิดว่า ผมจะทำงานไหวเร้อ 555 |
|
| พี่ไวน์ ถามจริง เคยทำงาน ไม้ บ้างเปล่า |
| เคยซิ |
ทำอะไรบ้างพี่
|
| ก็ตัดไม้ไผ่ซาง ทำเล้าหมู ทำหลังคาปูด้วย ใบตองตึง โห..หมูชอบอยู่มันเย็น |
| อีตา ผจก.โรงงานชื่อเล่นว่า อิคคิว หัวเราะกิ๊ก |
| ไม่ไหวมั้งพี่ไวน์ งานของเราเป็นงานละเอียดกว่าเยอะ ว่าแต่ว่า พี่ไวน์ทำเล้าหมูด้วยไม้ซาง |
| ใช้ฆ้อนตีตาปูตรึงไว้ไม่อยู่มั้ง |
| ก็ไม่ค่อยอยู่ กว่าจะทำเสร็จ ตีตาปูถูกนิ้วมือ บวมหลายวัน |
ผจก.อิคคิว หัวเราะ หุ หุ
|
แต่ผมไม่ได้บอกหรอกว่า ผมไม่ได้ใช้ตาปูตอกแบบที่เขาคิดหรอก ใช้ไผ่ซางเจาะรูแล้ว |
ร้อยด้วยไม้ไผ่รวกลำเล็ก คือ
พูดลวงให้ขำ ๆ เรียกว่า ถล่มตัวเองไว้ก่อน หุ หุ |
|
| แรก ๆ ที่ไปก็ขับรถจาก กรุงเทพไปทำงาน แถวห้วยกะปิ เมืองชล ไปกลับ เหนื่อยซิครับ |
| จะพักที่โรงงาน แบบเดียวกับ ผจก.โรงงาน กับโฟร์แมนก็ได้ |
| แต่ดูแล้วคงไม่เหมาะ ห้องมันเล็ก สำคัญ น้ำประปาไม่ค่อยไหล อากาศอบอ้าว |
| |
| เลยหอบผ้า ไปนอนค้างห้องพักชายทะเลที่ นายจัดให้ ค่อย ๆ ขับรถผ่านถนนสายหมอ |
เลี้ยวเข้าตรอกเล็ก ๆ ลึกเข้าไปเกือบ 300 เมตรได้มั้ง มีที่จอดรถ 3 คัน
|
| บ้านพักเป็นบ้านไม้ชั้นเดียว มองข้างล่างเป็นน้ำทะเล เสียงละลอกคลี่นซัดเสาปูนบ้าน |
| มีห้องพักกว้างพอประมาณ เพียงแต่ห้องน้ำใช้ร่วมกันทั้งบ้าน |
กลางคืนนอนฟังคลื่นซัดเข้าใต้ถุน เพลิน วันหยุดค่อยกลับบ้านที่กรุงเทพ
|
|
| หลังจากทำพิธีเปิดป้ายโรงงานท่าน ผู้ว่าให้เกียรติไปเปิด หลังทำพิธีเสร็จ ก็มีการเลี้ยงอาหาร |
ตามปกติ แล้วก็เริ่มเดินเครื่องจักร..... โฟร์แมนก็สอน คนงานใหม่ ทำงานไม้
|
| ที่สำคัญ บอกวิธีทำงานที่ปลอดภัย โดยเฉพาะเข้าทำงาน เลื่อยสายพาน ถ้ายืนผิดที่ป้อน |
| ชิ้นงาน ใบเลื่อยที่เล็กหมุนขึ้นลงอย่างแรง อาจจะขาด... ใบเลื่อนที่ขาดแหลมเปี๊ยบ อาจจะ |
เสยคางคนที่อยู่ใกล้ทะลุที่แก้ม
เจี๋ยว...มาก ๆ |
|
| ผมสนใจ เครื่องใสไม้ ดูจะไม่อันตราย แต่ทำงานใสไม้แผ่นโต 26 นิ้วเรียบ อย่างรวดเร็ว |
| สนใจ เลยก้มมองช่องข้างล่างที่มี เศษไม้เป็นฝอย ตกลงมา เลยหยิบเศษไม้จะ |
เขี่ยเศษไม้ออก ให้มันโล่ง แหะ แบบอยู่เฉย ๆ ไม่เป็น
|
| อย่า พี่ไวน์ |
| เลยรีบหยุดนิ่ง ผจก.ชื่อเล่นอิคคิว เลยถือโอกาศบอกคนงาน 5 คนกับผมด้วย |
| ในตัวเครื่องใส เป็นตัวกบกลมใหญ่ หมุนรอบตัวตามแนวนอน |
| หมุนรอบตัวด้วยมอเตอร์ไฟฟ้ากว่า หลายพันรอบต่อนาที... คนไม่รู้ปิดเครื่องเสร็จคิดว่าใบมีหยุดหมุน จริงแล้วยังมีแรงเฉื่อย |
| หมุนยังไม่หยุด กะจะดึงเศษไม้ออก นิ้วขาดไปทั้งหมด ระวังนะ |
| |
| ออเดอร์แรกของโรงงาน เป็นกล่องไม้ขนาด ครึ่งฟุต ฝาปิดด้านบนเป็นรูปโค้งคล้ายสะพาน |
| ลูกค้ารายนี้ ตปท. จัดส่งสเป็คเตอร์มา ให้คำปรึกษา ก็คล้ายกับ คิวซี มาประจำที่โรงงาน |
เขาเน้น สีไม้อ่อน
|
| ผจก.อิคคิว กับโฟร์แมนนั่งดูตัวอย่างที่เขาส่งมาให้ เขาเริ่มแกะแบบการเข้าไม้ ที่ลูกค้าให้ |
แผ่นกระดาษมาแค่แผ่นเดียว อุปกรณ์ล๊อคเล็ก ๆ ให้เราจัดหาในประเทศ
|
| เห็นเขาปรึกษากัน ก็เอียงหูฟัง แหะ ๆ สนใจนะครับ เห็นวิธีการทำงานเขาแล้ว รู้สึกทึ่ง |
| ที่เขาเอาใจใส่รายละเอียด เลยพลอยซักถามเขาด้วย |
| |
| เอ..ทำไมเขาไม่ใช้แลกเกอร์ หรือน้ำมันตราปลาทะเบียนทาเนาะ สีมันจะได้สวย |
| แล้วเป็นไงพี่ไวน์ |
| ก็เคยทำการฝีมือตอนเด็ก เลื่อยเป็นรูปช้างชูดอกบัวใส่แต่เปลี่ยนเป็น ใส่หลอดไฟอ่านหนังสือ |
| ขัดแล้วทาน้ำมันสีเหลืองปนชมภูสวยดี แต่ตามตัวอย่าง ใช้น้ำมันน้อยไปเนาะ สีด้าน ๆ ไงไม่รู้ |
|
เสียงหัวเราะดังเกรียว พี่ไวน์ฝรั่งต่างประเทศนะ เขาชอบงานไม้ เห็นลายไม้ เนื้อไม้ที่เรียบ |
| ต้องใช้แลกเกอร์ด้านเท่านั้น และราคาแพงกว่าแลกเกอร์มันที่คนไทยชอบนะพี่ |
|
| ว่าแต่พี่ไวน์เคย อยู่โรงงานผลิตแผ่นพื้นสำเร็จ คอนกรีตงาน คงเปื้อนฝุ่น มาเจอแบบนี้ |
| เอ้อ..พูดไงดี..เรียกว่า เป็นงานชั้นสูงละเอียดก็แล้วกันนะพี่ |
| ผมฟังแล้ว ก็รู้เลยว่า งานปูน คสล.ติดดิน ต่ำต้อย ส่วนงานไม้เป็นงานชั้นสูง ว่างั้น ก็ได้แต่อมยิ้ม |
| ปล่อยเขาคิดไปก่อนก็แล้วกัน |
| |
เพื่อนร่วมงาน เขายังไม่ค่อยยอมรับ งานด้านภาษี บัญชีที่ผมต้องทำ
พูดตรง คือเขา ดูแคลน
|
| มันติดนิสัย ไม่ค่อยอาย ถ้าสนใจหรือไม่เข้าใจ จะถามเลย |
| แล้วจะ ทำให้ พวกเขายอมรับ...เรา ได้แบบไหนหนอ..... นี่ซิ หรือว่า เราจะล้มเหลวอีก |
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| L 1,350,560 |
| st. ผู้เข้าชม 1,346,279 |
| = 3,281 |
| งานเขียนประเภท Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ผมเคยเข้าไปอบรมเรื่องความปลอดภัยในโรงงาน
แต่ละเคสที่วิทยากรยกตัวอย่าง
น่ากลัวมากครับ
การทำงานกับเครื่องจักรในสมัยก่อน
เป็นเรื่องเสี่ยงจริงๆ
นิ้วขาด แขนขาด
โดยเฉพาะกับเครื่องเลื่อย เครื่องบด
ในปัจจุบันนี้คงจะปรับปรุงทั้งเรื่องความปลอดภัยของคนทำงาน
และตัวเครื่องจักรเองก็คงพัฒนาไปเยอะแล้วนะครับ
ผมเดาว่าอันตรายก็คงลดลงมาก
โหวตครับ