No. 668 บล๊อกประจำ ศุกร์ - อาทิตย์ |
|
|
หัวข้อนี้ เขียนยาก ล่อแหลมการกระทบกระทั่งมากที่สุด พอ ๆ กับ การเมือง |
ทั้งสอง มีความเชื่อ ความศรัทธา เป็นหลัก |
แต่พุทธศาสนา นำมาปฏิบัติ จะเห็นผล หมดข้อกังขา. แต่การเมือง เข้าไปแล้ว ติดใจ หุ หุ |
อยาก "เล่น" ต่อ อยากมีอำนาจ ตำแหน่ง แบบนี้พวกเรา เซ็งเหมือนกันเนาะ
|
ตอนเป็นเด็ก แม่เข้าวัดตามประเพณี ใส่บาตร แต่ผมไม่ไปเลย แหะ ๆ |
แม่ได้ยินข่าวว่า มีภิกษุรูปหนึ่ง เวลาเทศน์จะมีคนไปฟัง เทศน์มาก เลยพาผมไปฟังเทศน์ด้วย |
ที่วัดมหาวัน ถนนท่าแพ เชียงใหม่ |
|
ตุ๊เจ้ารูป(ภิกษุ)นี้รูปร่างสูง ขอบตาลึกท่านพูดภาษาชาวบ้าน |
พูดเนิบ ๆ สำเนียงแปร่ง ๆ มีจังหวะ ฟังง่าย ท่าน ใช้ภาษาบาลี สันสกฤตน้อยมาก |
ผมนั่งฟังแล้วเข้าใจเกือบหมด |
|
หลังจากที่ท่านเทศน์เสร็จ ก็ให้ศิลให้พร เนิบ ๆ ชอบวิธีการเทศน์ของท่านมาก |
ภิกษุรูปนี้คือ หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ ตอนนั้นท่านไปอยู่วัดอุโมงค์ เชียงใหม่ ภายหลังจึงได้ |
ไปร่วมก่อสร้างวัดชลประทานรังสฤษด์ ที่ ปากเกร็ด นนทบุรี |
|
จำได้ว่า ท่านให้ละเว้นการทำบาป ปฏิบัติตนไม่เบียดเบียนคนอื่น นั่นคือการทำบุญ |
แต่ท่านมิได้บอกว่า การทำบุญแบบไหน ได้บุญมากกว่า... |
เรา ๆ ก็รู้ว่า การใส่บาตรแก่พระ หรือให้ทานแก่คนอื่น นั่นคือ การทำบุญชนิดหนึ่ง |
|
ผมเองไปรับ ขนม อาหารที่ภิกษุ วัดหัวข่วง ให้กินบ่อย ก็ของมันเคย แหะ ๆ ยังกะช้างป่าเขาอ่าง |
ฤาใน ยืนดักรถบันทุกอ้อยมันสัมปะหลังผ่าน ผมเพียงแต่ รอให้หลวงพี่ฉันอาหารเช้าเสร็จ |
ตุ๊เจ้าหลวงพี่คงรู้ว่า ผมหิว ..ผมเปล่าเป็น ขะโยม(เด็กวัดนะเออ) เป็นเด็กข้างวัด |
คือไปกินเฉย ๆ ไม่ได้ช่วยงานวัดเลย |
เพื่อน ๆ มันเคยรู้เรื่อง บอกว่า เมิง ไม่ใช่ขะโยม แต่เป็นเปรต.. คอยขอส่วนบุญ ผมเถียงมันว่า |
ฮา(กรู)ไปช่วยรับขนมเทียนกิน ตุ๊เจ้าให้ทาน เท่ากับท่านทำบุญ คือ |
ช่วยให้ท่านได้ บุญ ไง... |
|
มีอยู่เรื่อง ทำบุญ ที่จะเล่าต่อไปนี้ ไม่รู้ว่า "ขำ" หรือ ขำไม่ออก |
ชีวิตห่างวัดนานสิบกว่าปี ไม่ได้เข้าวัด หรือ ใส่บาตร มัวแต่ทำงาน แถวถนนเพลินจิต |
รู้จักเพื่อนมาก รวมทั้งเพื่อนบริษัทในเครือเดียวกัน
|
ใคร นำซองผ้าป่า หรือกฐิน ก็มอบซอง แก่ผมแล้ว เขาไม่ผิดหวัง ผมใส่ซองทุกครั้ง |
ไม่มีแกล้งลืม |
อยู่ทำงานที่นั่น 10 ปีได้มั้ง จู่ ๆ ก็มี ห่อพัสดุแกะออกมาเป็นซองผ้าป่า 50 ซองขอให้โยม |
ไวน์ช่วยเรี่ยไรกับเพื่อน ๆ ส่งให้วัดด้วย |
ปกติไม่เคยเรี่ยไรใคร เกรงใจเป็นทุน ทำไงดี นึกได้ว่า |
เพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง อยู่บริษัทในเครือ สนิทกันนำซองมาให้ผมทำบุญ 7 ปีติดต่อกัน |
|
อะ..งั้นต้องไปหาคนแรก หวังเต็มเปี่ยมเพื่อนจะได้บุญแน่นอน |
พอเพื่อนคนนี้ เห็นผมเดินถือซองผ้าป่า วางไว้บนโต๊ะ เชิญร่วมทำบุญ |
อ๋อ.. คุณไวน์ ไปข้างหน้าเถอะ |
ตื้นตันคอหอย... ผิดหวังอย่างแรง... เลยถือซองกลับไปบริษัท จิตตกจริง ๆ รู้สึกเคียด |
แค้น ผิดหวังอย่างแรง รู้เลยว่า "บาป" หนาในการคิดไม่ดีกับคนนี่ว่า |
"เคยเป็นเพื่อน" 555 |
นำเงินส่วนตัว ส่งทำบุญให้ภิกษุที่วัด ก้อนหนึ่ง ทางธนาณัติ ไม่แจกซองใครอีกเลย |
จนถึงปัจจุบัน.. คิดไว้เลยว่า "ทำบุญเฉพาะตัวเอง" ดีที่สุด
ระยะหลังได้ไปทำบุญ เข้าวัดบ้าง ข้างล่างไปปฏิบัติธรรมที่ สำนักสงฆ์เขาพระครู อ.ศรีราชา
|
|
ชีวิตห่าง ๆ วัดเหมือนเดิม จนกระทั่งได้ฟัง ภิกษุนัยตา ลึก.. แถวเมืองนนทบุรี เทศนา |
คนฟังเยอะ ท่านเน้นเทศน์ให้ คนหนุ่มสาว วัยรุ่นฟัง อะ..เราก็ยังหนุ่มนี่นาแม้จะ เหี่ยวบ้าง หุ หุ |
|
ท่านเทศน์คำธรรมดามาก ๆ เคยไปวัดท่านหลายครั้ง เห็นภิกษุนั่งเรียงราย ใต้ต้นไม้ |
มึคนถวายอาหารเยอะเช่นกับวัดอื่นๆ เรียกว่า เหลือเยอะ ในระยะแรก ๆ
|
ทราบว่า ท่านเจ้าอาวาสองค์นี้ ให้โรงเรียนแถวนั้น มารับอาหารไปให้เด็ก ๆ กินเป็นอาหาร
ปัจจุบันท่านคงจะ มอบอาหารที่เหลือ ให้ คนที่อยู่ในวัดแทน
|
กลางวัน... มีคนถวายเงินให้ท่าน ๆ ก็นำเงินเข้าบัญชีวัด รวมทั้งให้ภิกษุอื่น ต้องทำตาม |
มีการนำเงินไปใช้เป็นประโยชน์แก่คนมากที่สุด |
|
ท่านรับคนว่างงาน หนุ่มสาว เข้าฝึกงาน มีที่พักให้ มีอาหารให้ทาน มีเบี้ยเลี้ยงให้ทุกคน |
ฝึกคนให้เป็นช่าง ฝึกให้ค้าขายเป็น เอะ เป็นกิจของสงฆ์หรือเปล่า
|
นั่นซิ.. แต่ผมว่าใช่นะ เพราะท่านมีเมตตา ทำบุญ สอนให้คนทำงานเป็น ให้โอกาสคน |
ไม่ให้กินอาหารเฉย ๆ แต่ให้จอบเสียม ไปทำงาน ทำสวนฝึกงานให้เป็น |
|
ท่านรับ เครื่องเรือน เครื่องใช้ในบ้าน เครื่องไฟฟ้า เสื้อผ้าที่พอใช้ได้ เศษวัสดุมาให้คน |
ในวัดแก้ไข ซ่อมแซม แล้วตั้งขายให้คนซื้อไปใช้แบบ "ถูกมาก " |
ผมเอง นำของไปมอบเครื่องใช้ไฟฟ้า เครื่องเรือน หนังสือที่เหลือใช้แก่วัดแห่งนี้หลายครั้ง |
เป็นการทำบุญชนิดหนึ่ง |
เพื่อน ๆ คงจะทราบแล้วว่า ภิกษุท่านนั้น คือ พระอาจารย์พยอม กัลยาโน วัดสวนแก้ว |
|
แต่การทำบุญแล้ว ได้บุญมากที่สุด หลายพระอาจารย์ ท่านบอกผมไว้ว่า |
การทำสมาธิหรือ ฝึกทำสมาธิ ได้บุญมากที่สุด |
รอง ๆ คือให้ทาน เช่นการอาหารใส่บาตร หรือถวายเงินสร้างวัด หรือสร้าง...ใหญ่ที่สุดในโลก
เลยได้เข้าเรียนสมาธิหลายแห่ง และ ได้เข้าเรียนเป็น ครูสมาธิที่วัดธรรมมงคล
ข้างล่างเป็นเพื่่อนที่กำลังจะเป็น ครูสมาธิ พวกเราสอบทฤษฏี สอบปฏิบัติผ่าน รอเวลาเดินธุดงค์ที่ ดอยอินทนนท์
หลักสูตร ต้องธุดงค์กินนอน สวดมนต์ที่นั่น จึงจะมีสิทธิ์เป็น ครูสมาธิได้
เลยไปทานอาหาร แล้วก็ ร้องเพลงกัน หุ หุ (เรามิใช่ภิกษุ เลยร้องเพลงได้)
|
|
ผมเลย ไปฝึก ไปทำสมาธิหลายแห่ง ทั้งปฏิบัติด้วยตนเอง และไปร่วมกับคนอื่น เพื่อให้ |
พลังจิตคนอื่นล้อมรอบตัวเรา ส่งให้เรา เข้าสมาธิง่าย และ ลึก |
ที่ผมไป ร่วมปฏิบัติธรรม หลายครั้ง คือ แม้จะได้เป็นครูสมาธิ ผมก็ยังไป แต่มิได้บอกให้ใครรู้
ทำตัวเหมือนคนอื่น
|
ที่ร่มอารามธรรมสถาน โดย พระอาจารย์ชาญชัย อธิปญฺโญ อยู่ที่คลองสิบ ถนนไปนครนายก
แต่บอกก่อนนะครับ ต้องจองไว้ล่วงหน้านานมาก จึงจะมีสิทธิเข้าไปร่วม เดือนนี้ มีนาคม แต่คนจอง
เต็มจนถึง เดือน ธันวาคม 2561 แล้ว
ตารางอบรมข้างล่างเป็นของจริง ดึงจากเวฟ ร่มอารามฯ
|
|
ผมเองไปเข้าร่วมหลายครั้ง รู้เลยว่า ทำให้จิต อ่อนโยน จิตเข้มแข็ง มีเมตตาเพิ่มขึ้น |
|
เคยมีคนค่อนแคะว่า ไหนปฏิบ้ติธรรม แล้ว ทำไมโกรธคนแซงรถปาดหน้า |
แหะ ๆ ก็มีโกรธบ้างแหละ แต่เมื่อปฏิบัติธรรม ทำให้รู้ว่า "ไม่ควร" โกรธ และรู้สึกตัว |
ได้ไว กว่าคนอื่น มีสติสมาธิดี ปล่อยเขาไป..... |
การเรียนสมาธิ มีหลายวัด หลายสถาบัน ถ้าที่ใดเน้นปฏิบัติ ไปได้เลยครับ
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
End 1,222,530 |
st. ผู้เข้าอ่าน 1,220,206 |
= 2,324 |
งานเขียน ชนิด Diarist |
|
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์
ผมว่ายังมีความเข้าใจผิดอยู่มากในเรื่องของการปฏิบัติธรรม
หลายคนบอกว่าปฏิบัติธรรมแล้วต้องไม่โกรธ ไม่เศร้า ไม่ทุกข์ ไม่เสียใจสิ
อ้าว --- ไม่มีอารมณ์ ก็ไม่มีแบบทดสอบในการฝึกจิตสินั่น 5555
เคยมีคนถามหลวงปู่ดู่ว่า
"หลวงปู่เคยโกรธไหมครับ ?"
ท่านตอบน่ารักมากว่า "โกรธ แต่ไม่เก็บ"
ส่วนเราๆท่านๆ ผมว่า ทั้งโกรธและทั้งเก็บเลยล่ะครับ 5555
วัดมหาวันผมยังไม่เคยเข้าไปเลยครับ
โหวตครับพี่