No. 613 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี
ตะพาบ ตอน..ความฝันอันบรรเจิด
|
|
| |
| ตอนเป็นเด็ก ได้อยู่บ้านหลังโต ตรงสี่แยกใหญ่ของอำเภอปาย แม่ฮ่องสอน |
| จำได้เคร่า ๆ ว่าแม่เปิดร้านขายของจาก เชียงใหม่ เรียกว่าขายไปได้เรื่อย ๆ |
|
| |
| อากาศจะหนาวมาก ๆ ในฤดูหนาว พี่สาวกับแม่จะจูงไป อาบน้ำปายสายเก่า เป็นตลิ่งสูง |
ตรงนั้นจะมีน้ำไหลจากท่อไม้ไผ่ แม่บอกว่าข้างบนเป็นร่องน้ำใหญ่ ซึมออกมา
|
| ไปยืนอาบน้ำที่พุ่งออกมา ไออุ่นลอยขึ้นจากสายน้ำ ..แม่จะใช้มือควักน้ำ มะซักที่ถูกทุบ แช่น้ำเป็นฟอง |
| ลูบตัวใล่ขี้ใครมั้ง ฟอกตัว หัวแล้วไปยืนรอให้น้ำ ชะล้าง จนสะอาด |
|
| พี่สาวบอกว่า มะซักเป็น เม็ดต้นไม้ใหญ่ กลมแห้ง เราจะใช้ไม้ทุบ แช่น้ำแทนสบู่ เพราะ |
| ตอนนั้นสบู่แพง มีอีกชื่อว่า ปะคำดีควาย |
| คุณตา คุณพ่อเป็น ข้าราชการ ก็ดูดี เรียกว่า |
| อยู่สบาย ๆ |
| ต่อมาคุณตาย้าย ไปเป็นนายอำเภอ ขุนยวม .... ครอบครัวเราเลยย้าย ไปอยู่เชียงใหม่ |
| แม่มองการณ์ไกล จะให้ลูก 4 คนได้เรียนโรงเรียนใหญ่ขึ้น ส่วนน้องสาวยังอยู่ในท้องแม่ไป |
| คลอดที่เชียงใหม่ การเดินทางลำบาก |
| |
| ไปอยู่เชียงใหม่ ต้องไปเช่าบ้านเขาอยู่...2 แห่ง แม่ต้องขายทองเป็นค่าเช่า ค้าขายเล็ก ๆ น้อย ๆ |
| ให้พวกเราได้เรียน ไต่จาก ชั้นล่าง ขึ้นชั้นบน ตามลำดับ 555 เป็นเช่นนั้นจริง ๆ |
จากประถมเขาให้อยู่ชั้นล่าง ก็ขาสั้น โตมา ขายาวเลยให้อยู่ชั้นที่ 3
|
|
| ชีวิตเด็กที่เชียงใหม่ ต้องปลูกผัก เลี้ยงหมู เลี้ยงไก่ ไว้กิน ส่วนหมูไว้ขาย ยามว่างก็วันหยุด |
| ไปตกปลาด้วยเบ็ด ในทุ่งนาคนอื่น ฤดูแล้ง ไปวิดปลา หาหน่อไม้มาให้แม่ กับพี่สาวทำอาหาร |
| ถ้าเป็นหน่อไม้ไผ่ป่า จะปอกเปลือก ทำหน่อไม้ดอง |
|
| บ้านที่เราเช่าแห่งที่ 3 เป็นบ้านไม้สัก โบราณหลังโต ถ้าลมแรง จะพัดดินขอ(กระเบื้องบางมีขอเกี่ยว) ปลิวหาย |
| ต้องนอนตากฝน ซอกห้องกว่า เจ้าของบ้านมาซ่อมให้ก็หลายวัน |
| ลำบากมาก แต่ต้องทน ไม่ย้ายไปไหน ก็ คือ ๆ ติดค้างค่าเช่าเขาบ่อยนี่นา แหะ ๆ |
หลังคาที่ปลิว ไปกับลมพายุเดือน เมษายน ของทุกปีแรงมาก พวกเรากลัวกัน
|
| ตอนได้เข้าเรียน ร.ร.ยุพราชวิทยาลัย ขึ้นเรียนชั้นบน ของเรือนเพชร ที่นั่นเขาเรียกอาคารเรียนว่า เรือน...ยามที่ครู |
อารมณ์ดี จะเล่าว่า กรุงเทพเป็นเมืองใหญ่ มีร้านค้า รถมาก มีรถเมล์ วิ่งไปมา
|
| อาหารขายเยอะ บริษัทจะมี พนักงานหญิงชายหลายคน ชายใส่กางเกงเวสป้อยท์ |
เสื้อขาว..ถ้าเป็นบริษัทฝรั่ง จะใส่กางเกงสีเข้ม เสื้อแขนยาวขาว
|
| พวกเธอต้องขยันเรียน แล้วไปเรียนต่อให้สูงขึ้น ถ้าไปเรียนที่กรุงเทพได้ยิ่งดี.. ตอนนี้ |
| มหาวิทยาลัยยังเปิดรับนักศึกษา ที่ทำคะแนนดีเข้าเรียนได้เลย ต่อไปจะต้องมีการสอบแข่งขัน |
| จบมาแล้ว จะได้มีเงินเดือนสูง แต่งตัวดี |
| ใครขี้เกียจอยู่เชียงใหม่ก็ได้ มีอาชีพได้นะ ขายอ้อยควั้น หรือไม่ก็ ถีบสามล้อ |
ครูเข้าใจ ขู่่
|
| ครูไม่ใช่ครูแนะแนวแบบปัจจุบัน.. ผมก็นั่งฟังไปเรื่อย ๆ |
| ไม่ได้ฝันอะไรมาก ตั้งเป้าแค่ |
| ได้เรียนต่อที่กรุงเทพ ได้เข้าทำงานบริษัทฝรั่ง นุ่งกางเกงขาวยาวดำ เสื้อเชิร์ตแขนยาวขาว |
| โก้ไม่เบา ฝันบรรเจิดจริงเลย 555 |
|
| ที่ไหนได้ เรียนต่อ กท.ไปเรื่อย ๆ ยังเรียนไม่จบ ได้งานทำควบคู่กันไป เป็นบริษัท |
ที่มีชื่อ ภาษาจีน ทำนองนี้แหละ อังสูง บ่เหี้ยม กงสี (อาจออกเสียงไม่ถูก)
บริษัทนี้ ปัจจุบันมีสาขาทั่วประเทศ มีชื่อเป็นภาษาไทย ถ้าเอ่ยชื่อ ก็ร้อง อ๋อ..กัน
ได้แต่งตัว กางเกงขายาว จริงด้วย เป็นแบบข้างล่างนี้ ไปเที่ยวเพชรบุรีด้วยกัน
ซ้ายมือ ชื่อเกียรติศักดิ์ ลอยด์ พี่ชายพิธีกรทีวีหญิง ผมอยู่กลาง คนหล่อขวา สมศักดิ์ ฯ
|
| เจ้าของผู้ก่อตั้งต้องเป็นจีนอยู่แล้ว แต่ท่าน จบจาก เมกา.. สมัยใหม่มาก ระบบงานที่นั่น |
| เยี่ยมที่สุด ก็เพิ่งทำบริษัทแรก ใครจะมาสู้นิ... |
| |
| นับว่าผมโชคดี แม่ชอบอ่านหนังสือ ผมเลยติดการอ่าน นิยาย หนังสือแปล เรียกว่าอ่านเยอะ |
ที่บ้านชอบอ่าน หนังสือกันทุกคน
|
| มีหนังสือแปลที่ติดใจ ชุด เด็กชายชาวนา แอลแมนโซ ของลอร่า อิงกัลล์ เขียนน่าจะ |
มี 7 เล่มหรือไงนี่แหละ อ่านซ้ำ ๆ ไม่เบื่อ
|
| พ่อของลอร่า พาครอบครัวไปอยู่ในทุ่งหญ้าแพรี่ ดงอินเดียนแดง เจอหมาป่า อินเดียนแดง |
ที่โผล่หน้าเข้ามา หยิบของกินโดยไม่ขออนุญาต. มีลำห้วย Prum Creek ใกล้บ้าน ความหนาวเย็นในฤดูหนาว
อันยาวนาน |
|
| พ่อเลย ตัดไม้ใหญ่ด้วยขวาน ชักลากโดยวัว มาสร้างบ้านไม้สูง ใช้ขวานถาก ซิ่วเจาะ |
| กว่าจะเสร็จนานมาก ทำให้บ้านแข็งแรง.. รอบบ้านมีดอกไม้ ขึ้นเต็ม กระต่ายออกมาเล่น |
| แสงจันทร์ มีความสุขมาก อาหารก็เป็น เนื้อกระต่าย กวาง ทำสตูว์ |
|
ฝันซิครับ อยากมีบ้านแบบนั้น บ้าง
|
| หลังจากเรียนจบ ทำงานกับบริษัทเดิม แล้วถูกย้ายไป พิษณุโลก แม้งานจะมากแต่ก็ไม่ขาด |
ความฝัน อยากมีบ้านเป็นของตนเอง
|
| (คงเป็นปมด้อยที่ต้องเช่าบ้านเขาอยู่มังครับ 555 ) |
| |
| ใจคิด เอ...พิษณุโลก มีป่าไม้ก็ อ.วังทอง ทุ่งแสลงหลวง ติดต่อเขตเพชรบูรณ์ เราจะไป |
| ตัดไม้ป่าแบบพ่อของลอร่าสร้างบ้าน |
| คงไม่ต้องสร้างบ้านแน่ ตำรวจคงให้อยู่ ในที่จำกัด ต้องไปต่อยหินทำถนนแทนนั่ง |
| พิมพ์ดีดบนโต๊ะทำงาน แน่เลย |
| ไม่เอาดีกว่า |
| งั้น เราซื้อที่ดินเงินผ่อนไว้ก่อนดีกว่า ติดต่อคุณพยุง เขาจัดสรรที่ดิน แถววัดชีปะขาวหาย |
กับแถว โคกมะตูม ชาย ๆ เมืองหน่อย
|
| ไปดูแล้วตัดสินใจ เลือกที่ดิน โคกมะตูม มีต้นตาล 2 ต้นอยู่กลางที่ ด้านหลังที่ดิน |
| เป็นทุ่งนา สีเหลืองทองอร่าม สวย..... |
| |
คุณพยุง คนขายที่ดิน เขาชมว่า สมุห์เป็น คนหนุ่มที่กล้าตัดสินใจอายุแค่ยี่สิบกว่าเอง
|
ผมก็บ้ายอ ด้วย นิ
555 เลยผ่อนส่งจนครบ ได้รับโฉนดเรียบร้อย
ไม่น่าเชื่อ ได้ปลูกบ้านไม้หลังเล็ก คล้ายกันนี้ด้วย เป็นบ้านหลังแรกของชีวิต
ตีฝาไม้ แบบตั้ง ไม่ทาสีแบบข้างบน ปลูกบนที่ดินเงินผ่อนนั่นเลย
ตอนเข้าอยู่วันแรก ยังไม่มีประตูหน้าต่าง ฝนสาด ต้องใช้เสื่อรำแพน ตีปิด 555
ปัจจุบันรื้อแล้วนะครับ |
| |
แต่ความฝันจะมีบ้าน อยู่บนเนิน ปลูกดอกไม้ รอบบ้าน หน้าบ้านมีต้น
ดอกฟอร์เก็ตมีนอต แหะ ๆ ที่จริงเขาเรียก แวววิเชียร คิดว่าเป็นดอกชนิดเดียวกัน ปลูกผักกาด |
ถั่วแปบ สีขาว กับสีม่วงไว้กิน
เพื่อน ๆ ชอบไปเที่ยวที่บ้าน นั่งกินอาหารกัน
|
| ยามเย็นจะนั่งกินข้าว มองทุ่งนา........ ฝันครับ ฝันต่อ ว่าจะบรรเจิดหรือไม่ |
จากการตัดสินใจซื้อ อย่างไม่ลังเล ไม่กลัวการเป็นหนี้
|
จากการซื้อที่ดินเงินผ่อน และสำเร็จด้วยดี ผ่อนเสร็จใน 2 ปี แต่กว่าจะได้โฉนดอีก 3 ปี
เจ้าของที่ดินตาย ที่ดินตกเป็นของ เด็ก กว่าจะตั้งผู้จัดการมรดกได้ นานมาก
|
| ปัจจุบัน ที่ดิน ใกล้แปลงที่ซื้อไว้ กลายเป็นที่ในเมืองไปเรียบร้อย มีธนาคารแนบชิดอยู่ |
เฮ้อ... ทุ่งนากลายเป็นบ้านคนไปซะอีก
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| end 888,290 |
| st. ผู้เข้าชม 885,714 |
| = 2,576 คน |
| งานเขียนประเภท Diarist |
| |
) สุดท้ายก็ยังไม่มีที่เลยค่า เดี๋ยวนี้ยิ่งซื้อไม่ลง
ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 86 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ฝันเรื่องบ้านของผมก็ยังไม่จบครับพี่
ยังมีปัญหาเรื่องบ้าน 555
ตอนมาเชียงใหม่ใหม่ๆก็เช่าบ้านอยู่
อยู่แถวสมเพชร แต่ย้ายมากลางเทอม
เลยเข้ายุพราชไม่ได้ ผมเลยต้องไปเรียนที่หอพระแทน
เวลาไปเรียนก็เดินจากกาดสมเพชรไปโรงเรียน
เดินทุกวันก็ว่าไม่ไกลเท่าไหร่
บางวันผมก็เดินจากโรงเรียนไปโรงแรมเชียงอินทร์ (สมัยนัน้)
ไปซื้อหนังสือเก่ามือสองราคาถูกมาอ่าน
บางทีเลยไปถึงกาดโฮ้วจินเฮงที่กาดหลวงเลย
ตรงนั้นก็มีร้านหนังสือเก่าเช่นกัน
อ่านบล็อกพี่ไวน์แล้วจินตนาการในอดีตย้อนกลับมาครับ 5555
โหวตครับพี่