No. 670 บล๊อกประจำ ศุกร์ - อาทิตย์ |
|
ปกติไปเชียงใหม่ หรือ เชียงราย จะไม่ค่อยเข้าตัวเมือง พอถึงตัวจังหวัด มักจะขับรถเลี่ยงเมือง |
ไปพัก อยู่อำเภอรอบนอก ที่อากาศไม่ว่า ตอนเช้า กลางวัน หรือกลางคืน |
จะเย็นกว่าในเมือง ไม่ต้องเปิดแอร์ |
|
ไปครั้งนี้อยู่บริเวณแอ่งดอย มีสายน้ำไหล เป็นถิ่นเก่าที่เคยขึ้นชื่อว่าเป็น รีสอร์ทที่สวยงาม |
แต่ได้ปิดตัวลงนานแล้ว ปัจจุบันละแวกนั้น มีรีสอร์ท บ้านชาวบ้าน ไร่ผักเขียว |
นานาชนิด กลางคืนมองขึ้นไปบนดอย จะเห็นไฟจุดสว่าง ขาวโพลน เพื่อเพิ่มแสงให้แก่ผัก |
จะได้ใช้แสงสังเคราะห์อาหารเลี้ยงต้น ใบ |
|
เราไปพักบ้านที่ปลูก ริมลำห้วย เป็นแอ่งดอย เย็นสบาย กลางคืนห่มผ้านวมหนาหน่อย |
อยู่อย่างสบาย ๆ ทำอาหารกินกัน วันก่อนขับรถไปเที่ยว อ.สะเมิง |
อยู่ห่างจากที่พัก สิบกว่ากิโลเมตร.... กลับมานอนพัก อ่านหนังสือ ร้องเพลง |
|
|
แอ่งดอยตามภาพข้างบน ลึกเข้าไปตามถนนอีกเส้นที่เคียงคู่ เส้นขวามือ |
กับที่เราเดิน จะพบ ที่ผลิตน้ำดื่ม ออร่า เป็นน้ำแร่ชนิดหนึ่งที่ส่งขาย ในประเทศ และส่ง |
ไปญี่ปุ่น กับฮ่องกงส่วนหนึ่ง |
|
เป็นน้ำแร่ที่ ชาวต่างชาติหรือไม่ก็คนไทย ที่ชอบดื่มและเชือว่าดีแก่ร่างกาย เท่าที่อ่านบท |
ความ น้ำที่ว่า จะค่อยไหลซึมจากดอยสูง 2,700 เมตร ซึมผ่านแร่ธาตุที่ดีแก่ร่างกาย |
เมื่อถึงจุดข้างล่างที่โรงงานอยู่จะเป็น น้ำพุ ดันขึ้นข้างบน
|
พวกเรากินข้าวเสร็จ นั่งอ่านหนังสือ จนเบื่อ เลยเดินไปเที่ยว แถว ๆ บ้านตอน 10 โมงเช้า
เดินชึ้นบันใด สู่ที่จอดรถที่สูงเสมอ ถนน ออกประตูมองไป ซ้ายมือ เป็นถนน ลาดสูงต่ำสู่ถนนสาย เชียงใหม่ ไป สะเมิง
ตรงถนนนี้บรรจบ เป็นวัดเฉลิมพระเกียรติ เป็นวัดใหญ่ สวย แต่เดินขึ้นสูงหน่อย
|
หันหน้าไป ขวามือ เป็นถนนสู่ เอราวัณรีสอร์ทที่เคยโด่งดังเมื่อ หลายปีก่อน แต่ปิดกิจการไปหลายปี เราเดินเที่ยว ไปเรื่อย ๆ
|
|
ซ้ายมือ เป็นสัน ดอยสูง ขวามือเป็นแอ่งดอย มีบ้านชาวบ้าน ธรรมดา ที่ทำไร่ผัก สตรอเบอรี่ ปลูกต้นซาโยเต้ หรือฟักแม้ว
เพื่อเก็บยอดขาด
|
|
เรายืนที่ห้องทานอาหาร มองลงมาจะเห็น ไร่ผัก บางส่วน เลยต้องเดินมาดู ดีเหมือน
กันจะได้ออก กำลังกาย อยู่ ตจว.พุงชักหลามเข้าไปทุกที เอ้ย พุงหลามออกลำหน้าทุกที หุ หุ
|
|
ภาพข้างล่าง เมื่อสามปีก่อน คนต่างถิ่นมาสร้างรีสอร์ท จะบริการนักท่องเที่่ยวไปพัก ได้พูดคุยด้วย
เขาจะทำสลิงเหล็กจากอาคารที่เห็น ให้ลูกค้าหรือแขก รูดลงสู่ริมลำห้วย
แต่คงเจอปัญหา การตลาด ปีก่อน ๆ เห็นแสงไฟ มีคนมาพัก แต่ตอนนี้เงียบ ๆ ไปนิดหน่อย
อะ เราเดินต่อ
เราโชคดี ได้ดูสวนผัก ฟรี ๆ ไม่ต้องรดน้ำ ใส่ปุ๋ย เพราะอยู่ในกรุงเทพเบื่อ แบบ ข้างหน้า ท้ายรถเก๋ง
ข้างซ้าย รถเมล์ ข้างขวา รถเก๋ง
ยืนถ่ายรูป หันหลังมองถนนที่เราเพิ่งเดินมา เห็นถนนเป็นเนินสูง แสงแดด ทอดยาวมาสู่เรา อุ่นนิดหน่อย
ภาพข้างล่าง เป็นบ้านชาวบ้าน ทำเกษตร ปลูกพืชเมืองหนาว บ้านเขามีลำห้วยผ่าน
ข้างล่างเป็น รีสอร์ท เขาเน้น ด้านสุขภาพกาย และ ทำสมาธิมั้ง
ค่าบริการคงจะ สูงตามสภาพการลงทุน แต่เขายินดีไปถ่ายภาพ ก็แหง..ละ พวกเรานำไปลงในเวฟ เขาไม่ต้องเสียค่า
โฆษณานี่เนาะ
เราเดินผ่าน ไปเรื่อย ๆ
...
รีสอร์ทต่าง ๆ เขาลงทุนสูง หวังผลระยะยาว ดูแล้ว เขา ขาย ธรรมชาติ มองดูด้วยตา ยิงภาพด้วยกล้อง
ผมว่าดีนะ นำที่ดิน ที่รก แผ้วถาง นำต้นไม้มาปลูกเพิ่ม เกิดเงาร่มเย็น มีแขกมาพักก็สบายใจทั้งเจ้าของ
ทั้งลูกค้า สภาพบ้าน ต้นไม้ งาม
มีการจ้าง งาน หลาย ระดับ เช่น เสมียน คนครัว คนงานทำสวน ผจก.ขาย ผจก.รีสอร์ท
แต่ถ้า ผจก.ฝ่ายขาย หรือการตลาดไม่เก่ง คนเข้าน้อยก็ใจหาย...
เรา 4 คนเดินมาเรื่อย ๆ จากบ้านมาประมาณ 1 ก.ม. จิ๊บ ๆ เหงื่อไม่ออกเลย หนาว ๆๆ
ใช่แล้ว เราเข้าสู่บริเวณ เอราวัณรีสอร์ท ที่เคยโด่งดังมาก สมัยก่อน
ปัจจุบัน คงอยู่ขั้นเตรียมการบางอย่าง มีคนปลูกผัก ให้เห็น
ถนนในนี้ เข้าไปได้ ไม่มีใครอยู่ เราเดินไปเรื่อย ๆ
เป็นอ่างน้ำใหญ่
.....
ยืนหันไปถ่ายรูป แชะ ๆ ท้องฟ้าสดใส แสงแดด ตอน 10 โมง สวย
อ้าว ยืนอยู่ขวามือ กะจะให้เห็นต้น ไม้เปลี่ยนสี...
ข้างใน เป็นรีสอร์ทเก่า ผมเคยไปเมื่อหลายปีก่อน... ไปดูน้ำซับ ในแอ่งดอย เขาบอกว่าจะไปฝั่งโน้น
ต้องนั่งเรือไป ...ไม่เอาหรอก กลัวเรือล่ม มันหนาว
...
|
มองกลับไปทาง สันเขื่อนที่กว้าง เส้นทางที่เราเดินมา
เดินกลับ แบบสดชื่น ไม่ต้องเสียตังค์ด้วย หุ หุ ก็ได้ชมสวน กับสิ่งสวยงามฟรี
มาถึงที่พัก..
มองแล้ว อืมสวยดี เมื่อมาดูภาพแล้ว อ้อ...บ้านอยู่หลายปี คงต้องขูดทำสี
เหมือนกับ ทำสวน ก็ต้องจ้างคนทำสวน หาที่พัก หาปุ๋ย ไม่งั้นสถานที่ไม่สวย จะทำเอง คงจะยาก
กลับไปนั่งอ่าน หนังสือ ที่มีอยู่ พวก พอคเก็ตบุค ต่วยตูน... เพลินดี ยืนมองไปอีกฝั่งของบ้าน เป็นดอย
มีถนนขึ้น ม่อมงาม ม่อนแจ่ม
ใจคิดถึง กรุงเทพมานิด ๆ ก็มีคนโทรสอบถาม เรื่องบัญชี ภาษี ของบริษัท เสร็จยัง ฮึ...
แต่ ผมห่วง เรื่องเขียน ลงบล๊อกแก๊ง มากกว่า 555
ก็เขียนอะไรดี...
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
End 1,228,446 |
st. ผู้เข้าอ่าน 1,225,193 |
= 3,253 |
งานเขียน ประเภท Diarist |
|
สวนสวยบรรยากาศดี๊ ดี
คิดถึงไดอารี่พี่ไวน์เหมือนกัน
ชอบเสื้อลายสีแดงด่วยค่ะ
Take care นะคะ