No. 736 บล๊อกประจำ ศุกร์ - อาทิตย์ |
|
|
หลังจากไปทำงานหนัก วันละหลาย ชม. มักจะ จัดแบ่งเวลา ไปออกกำลังกายเป็นระยะ ให้ร่างกายแข็งแรง |
เมื่อออกกำลังกายบ่อย สุขภาพจิตจะดี ไม่ค่อยหงุดหงิด มีความจำดีขึ้นกว่าเดิม |
จริงนะ จำชื่อคนที่ ยืมตังค์แล้วไม่ค่อยใช้ 555 |
|
ลงแข่งบ่อย(เป็นไม้ประดับ)เลยได้ทำงานเพื่อส่วนรวม ด้วย เรียกว่า ทำงานการกุศลที่เพื่อน ๆ จัด บ่อย บางครั้งเป็นกรรมการจัด |
งานบางครั้งก็เป็นคนหา สปอนเซอร์ เพื่อจะได้ เงินมาสมทบทุน หน่วยงานที่เราจะมอบให้ |
|
เลยต้องคลุกคลี การจัดสถานที่ หาอาหาร หาเสื้อสำหรับมอบให้ ผู้เข้าร่วมแข่ง จัดทำเหรียญ ร่างแบบ กำหนดโลหะ |
ส่งแบบให้ ร้านค้าทำตามแบบ แน่นอนรวมทั้งทำให้ ได้ราคาที่เป็นธรรม
|
ส่วนใหญ่จะเรียกร้านค้าเสื้อ หรือร้านทำของชำร่วยว่า บอกเขาว่าใครทำเสื้อตัวอย่าง ผ้าที่เราเลือก เสื้อตัวอย่าง สวย |
และราคาต่ำกว่าคนอื่น จะได้รับงาน |
|
โดยส่วนตัวแล้ว ลงแข่ง จะได้รับแจกเสื้อที่มีโลโก้ ของสปอนเซอร์ติดไว้ด้านหน้า ด้านหลัง แต่เขา ใช้ผ้าที่ไม่เหมาะ |
ส่วนใหญ่เป็นเสื้อปีปก มีแขน..น้ำหนักมาก เลยไม่ใส่ลงแข่งหรอกครับ มันร้อน
ข้างล่าง นี้เป็นเพื่อน ๆ ไฟแรงในปัจจุบัน ใช้เสื้อผ้าเหมาะ..มาก ส่วนผมได้แต่นั่งมองกลุ่มนี่วิ่งกัน ส่วนผมแขวนร้องเท้าวิ่งแล้ว
|
|
ผมเคยร่วมจัดวิ่งแข่งมาราธอน แข่งจักรยานหลายครั้ง เมื่อเข้าที่ประชุมก่อนแข่ง เราจะเลือก |
แบบเสื้อ เนื้อผ้าที่เหมาะสม โดยให้ร้านหรือบริษัทที่รับผลิต ส่งเนื้อผ้าให้เลือก
|
ถ้าเป็นใยสังเคราะห์ ยามเหงื่อออกต้องไม่ติดตัวคนใส่ ระบายความร้อนได้ดี เบาบาง เมื่อใส่แล้วเห็น หัวนม ก็โอเค |
แหะ ๆ นักวิ่งหญิงจะใช้ผ้ารัดอกหรือบราฯ ส่วนชาย จะใช้พลาสเตอร์ ปิดหัวนม มิให้เสื้อเสียดสี ให้หัวนม ถลอกมัน เจ็บ
ถ้าวิ่งแข่ง 42.195 กิโลเมตร |
|
ขนาดเสื้อ S M L เน้นไซส์คนไทย เพราะเคยได้รับแจก เป็นไซส์ฝรั่ง เวลาใช้แล้ว ตรงรักแร้ห้อยลงเกือบถึง เอว |
ยานเชียว 555 พวกเราก็อายเป็นนี่นา ขนจักกะแร้ยาว ไม่ได้ขลิบทิ้ง
ขอบคุณคุณโอ (คนอะไรหน้าตาดีสีไม่ตก) กับเพื่อน ๆ คุณโอ ที่ผมแอบนำภาพมานะครับ 555 |
|
ทีนี้มาพูดถึง จะสั่งผลิต แต่ละไซส์ กี่ตัว คือพวกเรากลัวว่าจะ ไม่ตรงกับความต้องการของคนร่วมวิ่ง หรือร่วม |
เต้นแอโรบิก... |
ปีแรก ๆ งง... โชคดีได้ นักวิ่งแข่งมาร่วมจัดงาน เขาแนะนำว่า เรารับสมัคร นักแข่งวิ่ง แอโรบิก เป็นคนใหม่ หรือ เก่า.. |
เป็นหญิง หรือ ชายมากว่ากัน |
น่าจะมีแม่บ้านเป็นส่วนใหญ่ กับสาว ๆ คนทำงานตามออฟฟิศ... เราก็จินตนาการหุ่น อ๊วบ อวบ |
ต้องผลิตไซส์ L 300 ตัว XL 500 ตัว S เพียง 100 ตัว (ไม่ได้เป็นสูตร ใช้กะๆ เอา)
เสื้อกล้ามเขาจะ ออกแบบสำหรับ หญิง และชาย ไม่เหมือนกัน |
|
เรามองในแง่ดีว่า ถ้าเป็นนักวิ่งใหม่ ๆ จะใส่เสื้อที่เรามอบให้ แต่นักวิ่ง หรือนักเต้นแอโรบิก เก๋าหน่อย จะใส่เสื้อตัวเก่ง |
ติดเบอร์แข่งไว้หน้าอก ส่วนเสื้อที่รับมาจะเก็บไว้ใส่เดินเล่น มากกว่า |
|
แต่ถ้าหน่วยงานที่จัด ต้องการให้ พนง. หรือคนมาร่วมใส่เสื้อที่เขาแจก จะจัดทำให้มีสีสวย ออกแบบการตัดหรือ |
คัตติ้งสวย เนื้อผ้าดี กำหนดไว้ว่า ให้ใส่วันแข่งทุกคน และประชาสัมพันธ์ว่า |
มี ของชำร่วย มอบให้ผู้ใส่เสื้อที่เราแจกและเข้าเส้นชัยเท่านั้น 555 จะนำภาพไปโฆษณาด้วยนะ |
|
เป้าหมายการจัด เช่น ต้องการระดมเงิน ที่สปอนเซอร์มอบให้ รวบรวมให้ สถาบัน หรือหน่วยงาน เป็นหลักใหญ่ |
ทีมงานจึงต้องเร่ง หาสปอนเซอร์ให้มากที่สุด และให้สัญญาว่า จะติดโลโก้หลังเสื้อ
|
ถ้าบริษัท จ่ายเช็คไวและทันก็จะ สกรีนติดเสื้อ. ถ้าส่งเช็คไม่ทัน เราจะติดชื่อโลโก้ไว้ที่เวที หรือจุดปล่อยตัว |
|
ส่วนเงินค่าสมัคร ของคนลงแข่ง ใช้เป็นเงินค่าใช้จ่าย บางส่วน ซึ่งผู้แข่งเหล่านี้ เป็นสีสันทำให้งานยิ่งใหญ่ |
เปรียบเสมือนนักแสดง นักกีฬาที่ใคร ๆ ก็ชื่นชม |
|
มีเรื่อง ขำ ๆ แต่บางคนก็ขำไม่ออก เป็นแบบไหน....อ่านต่อเลยครับ |
|
แวดวง นักวิ่ง พวกเราจะเดินทางไปแข่งขันกันตั้งแต่ตี 4 บางครั้งไปค้างแรม เช้ามาก็ลงแข่ง เลยมีความสนิทสนม |
นับถือ กันและกัน ไปมาหาสู่ที่บ้านบ่อย มีนักวิ่งแข่ง มืออาชีพ เอะ หรือว่า เท้าอาชีพดี 555 |
เป็นหญิงสาว จะเรียกผมว่า ป๋า เธอไปกิน นอนที่บ้าน เข้าครัวทำอาหาร กินกัน กันหลายปีตลอดมา ครอบครัวเรา |
สนิทกันมาก..
|
ป๋า หนูลงแข่งไตรกีฬา แถวจันทบุรี เส้นทางริมทะเล จาก อ.แหลมสิงห์ ถึง อ.ท่าใหม่ จุดแรกว่ายน้ำทะเล
|
พอครบเส้นทางก็ ขึ้นปั่นจักรยาน
เป็นทิวแถว หนูก็สวมรองเท้าวิ่ง จนครบ
มีทั้งหนูทิ้งห่าง บางคนก็ทิ้งหนู อิ อิ |
เออ แล้วเป็นไง |
หนูชนะได้ที่ 2 หญิง รุ่นโอเวอร์ออล ได้เงินรางวัล 70,000 บาท |
ดีใจด้วย แบ่งรางวัลให้ป๋ามั่ง |
นี่แหละ หนูเลยมาหาป๋า หนูถูกประกาศว่า ชนะ แล้วผ.อ.ผู้จัด มากระซิบว่า เช็ครางวัล จะส่งให้ทีหลัง หนูถูกเบี้ยว ทำไงดี |
ป๋าช่วยหนูทวงให้หน่อยดิ หนูลงทุนซ้อม เสียค่าสมัครเยอะนะป๋า ขึ้นเวที ได้รับถ้วยชนะ กับ ป้าย รางวัล
หนู ว่ายน้ำ 1500 เมตร ปั่นจักรยาน 40 กม..วิ่งอีก 10 กม..หมดแรง
|
เลยสอบถามเรื่องราว ของผู้จัด กับทีมงาน รวมทั้งผู้ที่เข้าแข่งเช่น มีชาวต่างชาติ มากน้อย หรือ นักแข่งแนวหน้า |
มากน้อยเพียงใด.... พอรู้ว่า เป็นงาน อินเตอร์ เลยแนะนำนักแข่งหญิงคนนี้... |
ให้นางโทรไปหา ผ.อ.สถานี คนที่จัด บอกว่า คุณพ่อ..จะโทรมาคุยกับท่านอีกอาทิตย์หลังจากไป ต่างประเทศ |
|
นาง นักแข่งไตรกีฬาก็โทรไปคุย แล้วก็มาบอกผมที่บ้านว่า ทำตามแล้วนะคะ |
|
ผมเลยทิ้งช่วง..แล้วโทรคุยกับ ผอ.แนะนำตัวไปว่าชื่อ.... ทำงานในกรุงเทพ ผอ.ท่านก็เล่าเหตการณ์ให้ผมฟัง |
ผมเลยบอก เคยจัดวิ่งแข่งหาสปอนเซอร์มาก่อน..เคยถูกสปอนเซอร์ จ่ายช้าเอางี้ท่าน ช่วยเหลือเด็กที่ลงแข่ง |
แบ่งรางวัลสัก 2 งวดก็ได้นะครับ ผมเข้าใจ ผอ.ท่านนั้นก็รับปาก |
|
อีกครึ่งเดือนต่อมา นักวิ่งแข่งสาวคนนี้ก็ มาบอกว่า หนูได้เงินครบแล้ว ขอบคุณป๋ามากคะ แล้วมาเล่าเรื่องที่คุย |
กับ ผอ.ผู้จัด ผมฟังแล้ว สะดุ้ง |
นางไปบอกว่า ผมทำงานอยู่สำนักงาน กฏหมาย ที่สีลม ไปดูงานที่ต่างประเทศบ่อย ทำงานพิเศษเป็น สื่อสารมวลชนด้วย |
ผมงี้ขำ กลิ้ง.. จะว่าไปแล้ว นางก็มิได้โกหก... ผมเป็นที่ปรึกษา สำนักงานกฏหมาย ที่สีลมจริง
|
แต่เป็น สำนักงานกฏหมาย และบัญชี ผมดูแลบัญชีที่ สน.ก.ม. เขารับทำบัญชีทั่วไป |
ส่วนที่ว่าไป ต่างประเทศ ไปดูงาน ระยะนั้นไป ดูโลเคชั่น วัฒนธรรมที่ ทะเลสาป อินเล พม่า กลับมาเขียนบล๊อก |
น่าจะเรียกว่า ทำงานสื่อสารมวลชน ได้เนาะ ก็พยายามเขียน แต่ไม่ค่อยมีคนเข้าอ่าน 555 |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพโดยเฉพาะคุณโอ อินทนนท์ |
L 1,396,712 |
st. ผู้เข้าชม 1,395,552 |
= 1,160 |
งานเขียนประเภท Diarist |
|
แถมเข้ามาเจิมด้วย
อย่าน้อยใจไปเลย อิ อิ