Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2561
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
8 ตุลาคม 2561
 
All Blogs
 

No. 731 เรา สอง สาม ต่างมีใจหนาวเหน็บ ด้วยกัน(ตะพาบ)




No. 731 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี


วันนี้เขียนเรื่องราวแห่งความรักชอบ  เรา สอง สามคน เห็นกัน ไม่กี่วันก็ผูกพัน มิลืมเลือน จริง ๆ นะ
เหตเกิด ณ โรงพยาบาลจุฬาฯ
สวัสดีคะ โทรจากโรงพยาบาลจุฬา คุณไวน์ใช่เปล่าคะ
ใช่ครับ
ที่คุณไวน์ ขอคิวเข้าผ่าตัด ตา อาจารย์มีคิวว่าง วันที่ 28 ธันวา เราสำรองห้องพักพิเศษ ได้ด้วย
ดีเลยครับ
ดีคะ ตอนบ่าย 27 เข้าพักที่โรงพยาบาล จะได้เตรียมตัว เข้าผ่าตัดเช้าวันที่ 28 นะคะ
วันนัดก็ขึ้นแท๊กซี่ ไปรายงานตัว เข้าห้องพักที่จองไว้.... ตอนบ่าย ทั้งหมอ และ จนท. ให้นั่งวัดสายตา และจับ
เอ้ย ให้ผมนอนราบ วัดสายตา ในแนวนอนมั่ง หรือแนวเฉียงอะไรไม่รู้ รู้แต่เพียงว่า วัดนานมาก
มีเสียงหวาน ๆ แนบชิดใกล้ ๆ หู มือหอม ๆ ด้วย 555

อาหารมื้อเย็น ใช้ได้เลยแหละ ปกติผมไม่ชอบ คือไม่กล้ากินอาหารของโรงพยาบาลที่ไหนเลย มันฝังติดแน่น
มาตั้งแต่เด็ก 555 นั่งดูทีวี จิบกาแฟ เพลินก่อนนอน คุณพยาบาล นำยา อะไรไม่รู้มาให้กิน
คุณไวน์จิบกาแฟ เดี๋ยวนอนไม่หลับ ทานยาแล้วเข้านอนเลยนะคะ




ผมเลยวางถ้วยกาแฟ ทำตัวเป็นเด็กดีว่า ว่าง่าย นอนก็ง่าย ทานยาปิดไฟ เปิดเฉพาะหัองน้ำให้สลัวสาดออกมา แหะ ๆ ยัง
กลัวผีอยู่นี่นา... ไม่นานก็หลับปุ๋ย ไปเลย

ตื่นมาตอนตี 4 นอนลืมตามองดูเพดาน คุณพยาบาลเข้ามาบอกว่า

ทานยา แล้วไปแปรงฟัน อาบน้ำ นอนรอที่นี่
จะเข้าห้องผ่าตัดตอนเช้าเลย... อย่าลืมสระผมด้วยนะคะ

ผมทานยา แล้วไปอาบน้ำ ทำตัวให้ดีว่างั้น แต่ก็ยังคิดเลยว่า หมอ กับ จนท.คงเหม็นเส้นผมของเราเนาะ 555
นอน แบบครึ่งหลับครึ่งตื่น จนท.ชายก็เข็นรถไป พร้อมกับเสาน้ำเกลือ ไปนอนรอที่ห้องผ่าตัด
คุณเอ้ย.. หนาวเย็น ไปทั้งตัว นอนเกือบ ช.ม. ขา ตัว แม้แต่พุงน้อย ๆ สั่นระริก ส่วนใจและจิต สั่นระรัว
ครู่เดียวเขาก็ นำพลาสติกคล้ายไข่ไก่ วางไว้ลูกนัยตา ข้างที่จะผ่าผูกมัดด้วยยางรัดให้กดชิดแนบเหมือนจะให้ลูกตาแบน
ความหนาวเย็น...เย็นจับไปทั่วตัว จิต หนาวเหน็บยิ่งกว่า
ก็กลัวถูกผ่าตัดนี่ครับ ..พยาบาลคงสังเกตเห็น เลยนำผ้ามาคลุมอีก น่าจะแทงเข็มฉีดยาเข้าถุงน้ำเกลือด้วย
อีกครู่ เห็นลาง ๆ หมอใช้เข็มฉีดยา แทงในเบ้าตา ช่องว่างเหนือลูกนัยตา..บอกตรง ๆ เจ็บมาก พอเดินยาเสร็จ
รู้สึก คลายความกลัวไปเยอะ



ตลอดเวลารู้ว่า มีคนมายุ่ง ๆ กับลูกนัยตา นานเหมือนกัน.. เสียง ชมว่า สวย... เนียบ





คิดเลยว่า เอ..หมอชมเราว่าสวย หรืออะไร แหะ ๆ ทีมหมอชาย หญิง กับ จนท.คุยกันสนุกสนาน แหย่กันเล่น
หมอไปวอร์ด นั้นบ่อย ไปหาน้องเขาใช่เปล่า
สงสารน้องเขานะ ไปให้เขาเห็นหน้าบ่อย จะได้รู้ว่า มีคนหล่อ สนใจไง
แหวะ..
นอนฟังเพลินขำ ๆ ไม่วิตกเลย....อ้อคุณ..ตื่นแล้ว ต่อไปนัยตาคุณจะมองอะไรก็ สวยเห็นชัด..แน่ แต่คงต้องนอนโรงบาล
หลายวันหน่อย ไม่ต้องห่วงนะ ห้องว่าง..ไม่มีใครแย่ง หุ หุ เขาไปเที่ยวปีใหม่กันหมด
ขอบคุณ.หมอครับ
จากห้องผ่าตัดเล็ก เขาว่านะครับ 555 เขาเข็นกลับ ห้องพัก...เขาช่วยกัน ยกชายผ้าทั้งสี่มุมที่มีผมนอนอยู่
ไปวางบนเตียงนอนที่เขาปรับ ให้ราบเสมอกัน



คนใข้นอนนิ่ง ๆ ห้ามผงกหัวเด็ดขาดนะคะ ความดันลูกนัยตาจะเพิ่ม ทำให้แผลเย็บแตก ต้องผ่าตัดใหม่
อยากฉี่ก็ ให้คนเฝ้าใช้ กรวยฉี่รองรับ... อยากจิบน้ำก็ใช้หลอด ดูดนิดหน่อยก็พอ
ต้องนอนนิ่งกี่ ชม.ครับ
นอนนิ่ง ๆ จนถึงเช้าก็แล้วกัน คงไม่หิวข้าวแล้ว เราให้น้ำเกลือคงช่วยได้
นอนได้สัก ชม. เพื่อน ๆ ก็มาเยี่ยมหลายคน สาว ๆ ทั้งนั้นเลย...เลยต้องเล่าวิธีการเข้า ผ่าตัดซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
ชักปวดฉี่..มากขึ้น ๆ จนขนลุก อยากจะฉี่ก็อาย เมื่อไรจะกลับวะ (คิดในใจ)

อั้นไว้ จนกระทั่งเย็น เพื่อนคนสุดท้ายกลับ คนเฝ้ารูดม่าน เขาเอากระบวย มาให้ แล้วออกไปนอกม่าน เลยพยายามฉี่
แต่ฉี่ไม่ออก พยายามต่อ ครู่เดียวฉี่ไหลพรั่งพรู หมด..แม๊กซ์เลยแหละ 555 สบาย ๆ



โล่ง กระเพาะไป
กลางคืน พยาบาล จะเข้ามาดู ว่า ผมใช้มือ ปัดที่ครอบตา ออกหรือเปล่า...มาดูเป็นระยะ ๆ
วันรุ่งขึ้นกับอีกวัน ห้องพักเงียบ ไม่มีคนเดินหน้าห้องเลย แหง..เนาะ คนเขาไปต่างจังหวัดสิ้นปีหมด ผมเลยเดิน
ไปห้องพัก รวมที่อยู่เลยไป เจอคนผ่าตัดนัยตา หลายคน มีครอบตา นั่งคุยกัน
ทีนี้ละไม่เหงา พวกเรานั่งคุยกัน หลายอย่าง บางคนมีอาชีพ ขายลูกโป่ง อีกคนขายก๊วยเตี๋ยว ร้านดัง อีกคน
เป็นอาจารย์ นั่นสมชาย ขายล๊อตเตอรี่
พี่ไวน์ ได้ห้องพักเดี่ยว ผมอิจฉานะ
ก็ ผมจองไว้เมื่อ 3 เดือนก่อน 555 ผมเลยชวนไปคุยที่ห้องผม 3 คน สบาย ๆ คุยกัน สนุกสนาน
เรานอนจนถึง วันที่ 2 ของปีใหม่...หมอก็เข้ามาเยี่ยม น่าจะเป็นหมอที่ผ่าตัด และบอกว่าวันพรุ่งนี้กลับบ้านได้นะ
พอหมอไป พวกเราก็จับกลุ่มคุยที่ห้องผมอีก
คุณไวน์ เคยกลัวผีหรือเปล่า
ตอนนี้ไม่กลัว
เพื่อนคนนี้ชื่อ สมชาย เราเรียกว่า คุณชาย โก้ซะเลย เขามีสายตาด้านซ้ายเห็นเลือนลาง ด้านขวามี
ครอบพลาสติกครอบไว้ เหมือนพวกเรา คุณชายเล่า...เมื่อวาน
ผมเบื่อ วิรัชมัน(ผ่าตาเหมือนกัน) พาผมเดิน จูงกันไป แล้วมันก็เล่าว่า เห็นคนสวยแต่งสีชมพู
พยาบาลก็สวย มันพาผมลัดเลาะ ไปไกลมาก มันพาผมไปนั่งที่เก้าอี้ บอกว่า ให้นั่งรอตรงนี้นะ มันปวดฉี่อย่าไปไหนนะ
นั่งรอนานมาก ไม่ได้ยินเสียงใครเลย นึกได้ว่าหลายคนคงไปเที่ยวจังหวัด จนท.คงไปห้องน้ำ 555
เลยลุกขึ้นดู เห็นลาง ๆ เลยเดินไปดูป้ายที่โต๊ะกับป้ายหน้าประตู เพ่งดู
ป้ายอะไรเหรอ


 จนท.คงไปทำธุระ มั้ง
ผมอยากรู้ เลยเดินคลำเขาไปในห้อง อากาศหนาวเย็นพุ่งออกมา ใช้มือคลำ พอรู้ว่าอะไร รีบเผ่นออกมาเลย
 เดินชนรถเข็น แล้วก็ชนคน จนเขาเซ..
รีบขอโทษ ถามว่า ห้องพักผู้ป่วยรวม ผ่าตัดตาอยู่ที่ไหน เขาชี้ให้ผมดู ผมเห็นลาง ๆ พอเดินก็ชนรถเข็นอีก เขาเลย
จูงมือผมเดินมาส่งที่ห้องพัก ไกลเกือบกิโลมั้ง
คุณชาย กลัวอะไรขนาดนั้น
แหม..ผมไม่เห็นชัดก็จริง  แต่ก็รู้ว่าอะไร




ห้องดับจิต นะคุณไวน์ วิรัชมันแกล้งผม ฮึ...
พวกเรานั่งฟังแล้ว หัวเราะกิ๊กกั๊กกัน ยกเว้น วิรัช รีบ ๆ เร้นกายหายไปจากห้อง 555

หมายเหตุ.... พยาบาลเขาแนะนำให้สระผม ก่อนเข้าผ่าตัด มิได้กลัวเหม็น... เขาห้ามสระผมเกือบเดือน จะสระต้องนอนหงายแบบร้านทำผม ถ้าอยู่บ้านลำบากแน่

อีกข้อ... เรานอนฟังทีมแพทย์ พยาบาลคุยแบบกันเอง  ทำให้เราคนไข้คลายเครียดได้มากจริง ๆ


ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
L               1,387,580
st. ผู้เข้าชม  1,384,427
=                     3,153
งานเขียนประเภท Diarist




 

Create Date : 08 ตุลาคม 2561
33 comments
Last Update : 14 ตุลาคม 2561 17:37:17 น.
Counter : 1780 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณRananrin, คุณmambymam, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะว่าก๋า, คุณtuk-tuk@korat, คุณสองแผ่นดิน, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณhaiku, คุณตะลีกีปัส, คุณmoresaw, คุณอุ้มสี, คุณวลีลักษณา, คุณSweet_pills, คุณtoor36, คุณnewyorknurse, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณauau_py, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณschnuggy, คุณALDI, คุณJinnyTent, คุณSertPhoto, คุณkae+aoe

 

อ่านไดอารี่ของคุณไวน์วันนี้
ได้ความรู้สึกหลายอารมณ์นะคะ

ทั้งน่ารักกับคุณหมอคุณพยาบาล
น่าหวาดเสียวตอนห้องผ่าตัด
แล้วก็น่ากลัวตอนห้องดับจิตค่ะ

สนุกมากเลย ขอบคุณค่า

 

โดย: Rananrin 8 ตุลาคม 2561 5:22:52 น.  

 

กำลังสนใจเรื่องทำตาอยู่พอดีเลยค่ะ
อ่านที่พี่ไวน์เล่าแล้วก็ไม่น่ากลัวเท่าไหร่นะคะ
หมอสมัยนี้เก่งมากๆ
แต่ตอนเดินคลำเข้าไปในห้องเย็นๆที่มีคนนอนแล้วเท้าโผล่ออกมา พร้อมกับมีป้ายห้อย
ทำเอาหลอนเหมือนกันนะคะ อิอิ


 

โดย: mambymam 8 ตุลาคม 2561 6:01:54 น.  

 



สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

อ่านไป นึกภาพตามไปด้วย
ยังไงก็น่ากลัวนะครับพี่ 555
ประสบการณ์ในโรงพยาบาล
ทำให้ใจสั่นหวั่นระทึกตลอดเวลาจริงๆครับ
จะด้วยบรรยากาศหรือความเคีรยดในการรักษาก็ตาม

โหวตครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 8 ตุลาคม 2561 6:39:05 น.  

 

ข้าเจ้าก่กั๋วเจ้า

 

โดย: tuk-tuk@korat 8 ตุลาคม 2561 8:05:16 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับ พี่ไวน์
ผ่าตัดตาต้อกระจก คุณแม่เคยไปผ่าตัดครับ ได้เพื่อนใหม่รอบเตียงเลยครับ
พี่ไวน์ผ่าใส่เลนส์ใหม่แล้ว มองเห็นชัดขึ้นใช่ไหมครับ

 

โดย: สองแผ่นดิน 8 ตุลาคม 2561 8:11:47 น.  

 

คุณเพื่อนแสบมาก ๆ ค่ะ เจอแกล้งแบบนี้ช็อคตายง่าย ๆ เลย

 

โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 8 ตุลาคม 2561 8:17:44 น.  

 

สวัสดีมีสุขค่ะ

หนาวเหน็บจริงๆค่ะ ถ้าเราคลำไปเจอใครในห้องดับจิต
ด้วยตาที่มองไม่ค่อนเห็น...น่าหวาดหวั่นค่ะ

 

โดย: ตะลีกีปัส 8 ตุลาคม 2561 9:02:23 น.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ผู้ชายในสายลมหนาว Music Blog ดู Blog
The Kop Civil Sports Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog

สมัยเด็กๆ มัธยม
ไปหาพี่อ้อมที่โรงพยาบาล
เดินผ่านตึก & ห้อง 38
ไม่รู้ว่าคืออะไรมีแต่คนร้องไห้
พอมาถามพี่อ้อมว่าคืออะไร 38
พี่อ้อมมันคือห้องกับจิต
พอโตมาค่อย GET ค่ะ

 

โดย: อุ้มสี 8 ตุลาคม 2561 13:59:04 น.  

 

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่ไวน์

ช่วงนี้ผมกลับมาอ่านพุทธสายตันตระ
หรือมหายานแถวธิเบต
อ่านสนุกนะครับ
เอาเข้าจริงก็เป็นหลักการเดียวกับกับเถรวาทเช่นกัน
เพียงแต่รายละเอียดและชื่อเรียกจะต่างกันเท่านั้นเอง

 

โดย: กะว่าก๋า 8 ตุลาคม 2561 15:47:45 น.  

 

เคยพาแม่ไปผ่าตัดต้อกระจกสองข้าง แม่เก่งมากไม่บ่นเลย เพิ่งรู้ว่าเจ็บมากตอนมาอ่านประสบการณ์ของคุณไวน์นี่แหละค่ะ

 

โดย: วลีลักษณา 8 ตุลาคม 2561 20:15:22 น.  

 

ไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้ครับ และไม่อยากมีด้วย มันคงไม่ดีเท่าไหร่ถ้าต้องไปผ่าตัด

ห้องเดียว มันก็ดีตรงส่วนตัวดี แต่ถ้าเป็นห้องรวมมันก็ดีตรงมีเพื่อนคุย

ผมฮาตรงที่พี่ไวน์คิดในใจว่า "เมื่อไรจะกลับวะ" เข้าใจอารมณ์คนปวดฉี่เลยครับ 555

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 9 ตุลาคม 2561 0:24:54 น.  

 


สวัสดีค่ะ
คุณไวน์เล่าละเอียดเลยนะคะ
น้อยไปเป็นเพื่อน เพื่อนผ่าตัดตาไม่นานมานี้
ทำเร็วมาก และยาที่เขาให้ยาไม่แรง ให้ยาอ่อนๆ
ให้ไม่รู้สีกเจ็บและจำอะไรไม่ได้ว่าเกิดอะไรขี้นด้วย
วันนั้นพยาบาลมาบอกให้น้อยไปรับเพื่อน เพื่อนเจอ
หน้าบอกว่าหมอให้กลับได้แล้ว พยาบาลเอาเสื้อมาให้
เพื่อนเปลี่ยนเสื้อ(ที่นี่ผ่าตัดตาเขาให้เปลี่ยนแต่เสื้อ)
เพื่อนเปลี่ยนเสื้อเอง พยาบาลเอาน้ำผลไม้มาให้ดื่ม
และถามว่าไปห้องน้ำไหม พาไปห้องน้ำแล้วก็บอกว่า
ให้พากลับบ้านได้ เราก็รับเพื่อนกลับบ้าน
วันรุ่งขี้นเพื่อนถามว่าเอ เมื่อวานใครใส่เสื้อให้เรา
เราจำไม่ได้ พยาบาลเขาเปลี่ยนให้หรือ น้อยก็บอก
คุณเปลี่ยนเองแหละ เขาบอกเออ ยาที่ให้คงยังไม่
หมดฤทธิ์ เลยจำอะไรไม่ได้ ....

 

โดย: newyorknurse 9 ตุลาคม 2561 5:14:41 น.  

 



สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์


 

โดย: กะว่าก๋า 9 ตุลาคม 2561 6:49:31 น.  

 

มีแต่คนบอกให้หนูไปทำเลสิค ก็ไม่กล้าค่ะ 555

เอาไว้ให้แก่ เป็นต้อแล้วค่อยไปยุ่งกับตาดีกว่า

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
เริงฤดีนะ Sports Blog ดู Blog
toor36 Cartoon Blog ดู Blog
Kavanich96 Funniest Blog ดู Blog
ยังไงก็ได้ว่ามาเลย Literature Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 9 ตุลาคม 2561 9:55:29 น.  

 

ขอบคุณโหวตด้วยครับ

 

โดย: moresaw 9 ตุลาคม 2561 11:29:42 น.  

 

หมอใช้เข็มฉีดยาเเทงในเบ้าตา อ่านเเล้วนึกภาพตามรู้สึกหวาดเสียวเลยค่ะ
เคยไปนอนเฝ้าแฟนที่ รพ.เกือบเดือน ตอนเเรกๆนอนไม่หลับเพราะกลัวผีเหมือนกันค่ะ หลังๆชินหลับสนิทเลยค่ะ

 

โดย: Sweet Toddy Palm 9 ตุลาคม 2561 13:18:51 น.  

 

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่ไวน์

ลายมือของผมก็ปรับมาเรื่อยๆ
เปลี่ยนไปตามวัยจริงๆครับ

เพลงนี้ผมใช้เวลาแต่งไม่นานครับพี่
เวลาน้อย บีบให้คิด ให้เขียนได้เร็วขึ้นครับ 555
ซ้อมสามวัน อัดเสียงที่บ้านเลยครับ 555


 

โดย: กะว่าก๋า 9 ตุลาคม 2561 15:08:46 น.  

 

อ่านเพลินมากค่ะพี่ไวน์ หมอเดี๋ยวนี้เก่งเนอะ
พี่ที่ทำงานคนนึงก็เพิ่งเลเซอร์จอประสาทตาค่ะ เคสจอประสาทตาเสื่อมตามอายุ พี่บอกว่า "เจ็บแบบจิ๊กๆๆๆๆ เอาหมุดปัก" อาการนี้เป็นอาการที่ซ่อมไม่ได้ เพียงแต่ปักหมุดไม่ให้กระจายมากกว่าเดิมค่ะ

 

โดย: auau_py 9 ตุลาคม 2561 16:54:16 น.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
อุ้มสี Diarist ดู Blog
นกสีเทา Travel Blog ดู Blog
ravio Education Blog ดู Blog
ตะลีกีปัส Diarist ดู Blog
auau_py Review Travel Blog ดู Blog
ฟ้าใสวันใหม่ Home & Garden Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog

หนาวสะท้านค่ะ

 

โดย: เจ้าหญิงไอดิน 9 ตุลาคม 2561 22:47:08 น.  

 

ไปเห็นที่บล็อกคนบ้านป่ามา

มีโจทย์ดีๆ หรือไม่ค่อยดีก็ส่งโจทย์มาได้ทาง "หลังไมค์" ได้เลยครับ ผมอยากให้คนที่ร่วมเขียนบ่อยๆ ช่วยกันส่งนะครับ โจทย์จะได้มีความหลากหลาย ชาวบล็อกแก๊งจะได้เขียนกันหลากหลาย

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 9 ตุลาคม 2561 23:09:22 น.  

 


สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์

 

โดย: กะว่าก๋า 10 ตุลาคม 2561 7:01:48 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ไวน์

การผ่าตัดตาผ่านพ้นไปด้วยดีแล้วนะคะ
ระหว่างผ่าตัดเราไม่เจ็บแต่ยังได้ยินอยู่ การที่คุณหมอและคุณพยาบาลพูดคุยกัน
ก็น่าจะช่วยให้ผ่อนคลายได้ดีจริงๆค่ะ
ต่างจากทันตแพทย์ที่ต๋ารักษาที่มักฮัมเพลงไปด้วย รู้สึกดีที่คุณหมอไม่เครียด
แต่เราไม่ได้ฉีดยาชาขณะรักษา ผ่อนคลายแต่ความเจ็บก็ยังรู้สึกอยู่ค่ะ

เพื่อนที่แกล้งกันแบบนี้ทำอีกฝ่ายช็อกได้ง่ายๆเลยนะคะ
แต่ละเหตุการณ์หนาวเหน็บสมตามชื่อเรื่องค่ะพี่ไวน์

 

โดย: Sweet_pills 10 ตุลาคม 2561 8:17:11 น.  

 

หวาดเสียวมากค่ะ หมอใช้เข็มฉีดยา แทงในเบ้าตา ช่องว่างเหนือลูกนัยตา..
แค่อ่านก็เจ็บมากแล้วค่ะ แต่ฟังหมอ พยาบาล เขาคุยกันก็ผ่อนคลายดีนะคะ
ขำคุณไวน์ "แหวะ"

 

โดย: ALDI 10 ตุลาคม 2561 14:09:21 น.  

 

พี่อ่านแล้วเข้าใจว่า คุณไวน์ไปสลายต้อกระจก
และเปลี่ยนเลนซ์นะคะ แต่แปลกใจว่าทำไมต้อง
อยู่ร.พ. พี่และคนข้างกายก็ไปทำมาแล้วและเคย
คุยกับคนไข้อื่นๆและหมอที่ทำให้ ไม่เคยมีคนไข้
คนไหนต้องเป็นคนไข้ในเลยค่ะ นอกจากจะมี
ปัญหาอย่างอื่นร่วมด้วย พี่ทำผ่าตัดทีละข้าง
เสร็จแล้วก็กลับมาดูแลตัวเองที่บ้าน รุ่งเช้าก็ไป
ให้คุณหมอเปิดดูแผล เรียบร้อยแล้วก็กลับมา
ดูแลตัวเองต่อไป แล้วกลับไปให้หมอตรวจตาม
นัดอยู่ประมาณหนึ่งเดือน ไม่ได้พบห้องดับจิต
เลยค้าบบบบ เสียดายจุง อิอิ

พี่ไม่เคยมีความหลังอย่างที่คุณไวน์เข้าใจน้าาา
โจทย์พาไปท้างน้านค้าบ

 

โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 10 ตุลาคม 2561 16:38:16 น.  

 

แล้วก็ไม่บอกว่า 22 ปีมาแล้ว
แล้วทำไมต้องเปลี่ยนเลนซ์เร็วจัง
สงสัยอีกพี่ 55 มาป่วนไปงั้น
ไม่ต้องตอบหรอกค่ะ

 

โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 10 ตุลาคม 2561 19:55:01 น.  

 

ช่วงนี้ผมอ่านพุทธตันตระมากเป็นพิเศษครับ
ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน
กลับมาอ่านเที่ยวนี้เข้าใจเนื้อหาเยอะกว่าการอ่านครั้งแรกมาก
พุทธสายธิเบตก็มีอะไรน่าสนใจไม่แพ้พุทธฝั่งเถรวาทเช่นกันครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 10 ตุลาคม 2561 20:49:00 น.  

 

วันนี้หลากหลายอารมณ์มากเจ้าคุณไวน์
หวาดเสียวตอนผ่าตัดต๋าและสะดุ้งใจตกไปอยู่ต๋าตุ่ม
หันป้ายชื่อห้อยนิ้วเท้าคน ๆ หนึ่ง
แค่เห็นฮูปหนังหัวยังจะลู่ปองเลยเจ้า
จินเป็นคนขี้กลัว บะผ่อหนังสือ บะอ่านหนังสือผี
ไผ๋เล่าเรื่องผี ไค่ฮู้แบบกล้า ๆ กลัว ๆ 555

สายต๋าจินกะบะค่อยดีเจ้า
ถอดแว่นบะเด่วอ่านมือถือบะได้ละ
ตัดแว่นโปรเกรสซีปมา 2 ปี กว่าจะไปเปลี่ยน
อดเอาหื้อได้สัก 3-4 ปี เจ้า ก้าเลนส์มันแปง 5555

 

โดย: JinnyTent 10 ตุลาคม 2561 21:00:58 น.  

 

มี้เก๋ผ่าตัด 2 ครั้ง ครั้งแรกเนื้องอก มี้ไม่สลบ แถมมองเห็นเลือดตัวเองที่กระจกด้านบน หุหุ น่ากลัวดี ครั้งที่ 2 ผ่าน้องซีออกค่ะ

 

โดย: kae+aoe 10 ตุลาคม 2561 21:07:58 น.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ผีเสื้อยิปซี Literature Blog ดู Blog
lovereason Literature Blog ดู Blog
สองแผ่นดิน Photo Blog ดู Blog
haiku Fanclub Blog ดู Blog
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
วลีลักษณา Literature Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog

 

โดย: จันทร์ใส 11 ตุลาคม 2561 3:04:31 น.  

 



สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์




 

โดย: กะว่าก๋า 11 ตุลาคม 2561 6:28:08 น.  

 

เวลาผ่านไปเร็ซนะคะ ตอนนี้ผ่านมา 10 ปีแล้ว น้องซีก็โตขึ้นเรื่อยๆ

 

โดย: kae+aoe 11 ตุลาคม 2561 8:22:51 น.  

 

ขอบคุณพี่ไวน์สำหรับกำลังใจค่ะ

 

โดย: Sweet_pills 11 ตุลาคม 2561 9:13:48 น.  

 

มาโหวต BEST ให้พี่ไวน์ค่ะ

 

โดย: อุ้มสี 12 ตุลาคม 2561 3:12:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ไวน์กับสายน้ำ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [?]





เขียนการเดินทาง
ด้านธรรมชาติ
จักรยานเสือภูเขา



หลังไมค์ครับ
Friends' blogs
[Add ไวน์กับสายน้ำ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.