No. 705 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี |
|
ภูเขา ณ อำเภอเนินมะปราง พิษณุโลก ทำงานที่นี่จังหวัดนี้ หลายปี แต่อยู่ในเมืองนะ เออ
เห็นภาพแล้วอย่ากลัวเลยครับ... ไม่ได้พาเข้าถ่ำหรอก เป็นที่น่าท่องเที่ยวแห่งหนึ่ง
เมื่อกลับไปเที่ยว ณ อ.นครไทย นึกถึงสภาพการทำงาน ตอนนั้น ร่างกายที่ผอม ดูไม่จืด ดูภาพต่อ ๆ ไป นี่เป็นภาพเกือบ
ปัจจุบัน ก็แหะ ๆ หลายปี
|
ตั้งแต่เรียนจบมา ได้ทำงานกับบริษัท ที่ทำธุระกิจการค้ามา ตลอด อ้อ มีอยู่ระยะหนึ่ง |
ทำงานรัฐวิสาหกิจ เลยเห็นการทำงานที่แตกต่างกัน ค่อนข้างชัด |
|
ถ้ารักความก้าวหน้า หน้าที่การงานจะดีขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งทำการค้าด้วยตนเอง ถ้าขวนขวาย จะได้ |
เงินเป็นกอบเป็นกำ สร้างฐานะได้ดี เก็บเงินโดยซื้อ พวกที่ดิน บ้าน แทนเล่นบอล หุ หุ |
|
บริษัท ส่งผมไปประจำสาขาพิษณุโลก เป็นสาขาที่ 4 ของการทำงาน |
ผจก.ฝีมือดีมาก หาลูกน้องฝ่ายขายมาได้เยอะ
|
ฝึกสอนการขาย การเข้าหาลูกค้าใหม่ให้เพิ่มขึ้น
ผม มีหน้าที่ดูแล กิจการภายใน ดูแล การเงิน |
บัญชี การออกสัญญา การรับจ่ายเงิน ให้ลูกค้า มีพนักงานหลายคน ทำงานบริการ ทีมงานขาย |
|
หัวใจของกิจการต้อง มีลูกค้าให้มาก เพิ่มขึ้น และให้เขาเป็นลูกค้านานตลอดไป |
เงินที่รับจากลูกค้า ปีแรก บริษัทมีรายจ่ายเยอะมาก เพราะบริษัทหวังจะให้ลูกค้า ชำระในปีต่อไป |
ถ้าลูกค้าทิ้งไม่ทำประกันต่อ บริษัทขาดทุนแน่นอน |
สมุห์บัญชีคือ ผมต้องรักษาลูกค้าเก่าให้ดีที่สุด แต่ร่างกายผอมบางมาก หุ หุ |
|
ก่อนส่ง งบทุก 15 วัน ทุกคนในสาขาต้องช่วยกัน ทำงานกลางคืน ผมจะให้เงินวันชัย พนง.รับใช้ |
ไปซื้ออาหารเลี้ยง พนง.ทุกคน.. กว่าจะได้กลับก็ เกือบ 5 ทุ่ม เงินที่ผมเลี้ยงพวกเพื่อน ๆ |
|
มาจาก % ที่บริษัทให้ผมจาก เงินที่ลูกค้าเก่าที่จ่ายให้บริษัท..มีอัตราให้ผมแน่นอน จ่ายทุกเดือน |
ถ้าเทียบแล้วมากกว่า เงินเดือนเกือบสองเท่า เลยจ่ายสบาย ๆ |
แม้ผมจะเคี่ยว แต่ไม่ใช่เขี้ยว...น่าจะมี พนง.ชอบ มากกว่า เกลียด อันนี้ไม่แน่ใจ หุ หุ |
|
บริษัทมีสาขามาก จึงต้องจัดส่ง พนักงานตรวจสอบ ไปตรวจสาขาต่าง ๆ |
|
แต่ละคน อื้อหือ เขาเป็นคนละเอียดยิบ จู้จี้ ระเบียบกริ๊บ.. ปฏิบัติผิดระเบียบนิดหน่อยไม่ได้ |
จะรายงานลูกเดียว... แต่บางคนก็ดีแสนดี ใบหน้ายิ้ม สาขาทำผิดนิดหน่อยก็แนะนำให้แก้ไข
|
เข้าใจ สภาพการทำงานที่แท้จริง แบบนี้เราสบายใจ อยากให้เขามาบ่อย ๆ |
ปกติผมก็ทำงานไปเรื่อย ๆ ให้ พนง.ทำงานอย่างสบายใจ แต่ก็ต้องเร่งรัดงานให้ทันกำหนด |
และงานเรียบร้อย จนเป็นที่ชื่นชอบของ สำนักงานใหญ่บริษัท |
|
มี ผู้ตรวจสาขา คนหนึ่ง เป็นชายอายุ 45 ปีได้มั้ง |
ชื่อ สายหยุด ผู้ชายเมืองสุพรรณบุรี เป็นคนเนี๊ยบมาก ยอดจู้จี้ ที่สุด มาตรวจสาขา |
|
ก่อนเวลาเข้างาน พี่แกจะมายืนรอหน้าออฟฟิศ คอยจับตาดู แต่ละคน |
เข้าเซ็นชื่อ นั่งโต๊ะ ส่วน พนง.เงิน จะเปิดตู้เซฟเวลาไหน
|
พนง.เงินเปิดแล้ว จะนำเงินสดในมือ กับเงินที่ยังไม่เปย์เข้าธนาคารมาให้ คุณสายหยุดตรวจนับ |
พี่แก จะกระทบยอดไปเรื่อย เช็คเอกสารเปย์อิน
|
อ้าว คุณสุรสิทธิ์. มีเงินเกินมา เก้าพันกว่าบาท ทำไมไม่เปย์อินเข้าธนาคาร ผิดระเบียบ |
คุณต้องทำตามคำสั่งบริษัท ไม่งั้นถูกไล่ออกนะ |
ทราบครับ.. ผมนำเงินส่งธนาคารไม่ทันจริงครับ แต่ ๆ |
ยังไงก็ผิด ผมต้องรายงานต่อบริษัทที่กรุงเทพ |
ผมนั่งมอง นั่งฟัง แล้วสงสาร พนง.เงินเป็นคนพูดไม่เก่ง เลยบอก ผู้ตรวจสอบ |
|
อ๋อผมเห็น.จ่าเริง พนง.เก็บเงิน เข้าออฟฟิศตอน ทุ่มกว่า สุรสิทธิ์ เลยเซ็นรับเงินไว้นะครับ |
เหรอ..แล้วทำไมคุณสุรสิทธิ์ ไม่เขียนเวลา รับเงิน ไว้ใกล้ ๆวันที่ด้วย |
ระเบียบบริษัทไม่ได้ระบุไว้นี่ครับ ผมว่าผ่าน ๆ ไม่ต้องรายงานได้หรือเปล่า |
นั่นแหละ ใช้สามัญสำนึกในการทำงานด้วยนะ คุณบอก พนักงานคุณด้วย |
|
คุณสายหยุด จะอยู่ตรวจ หรือนั่งดูการทำงานของพวกเรา สามถึง ห้าวัน ไม่พบทุจริต พี่แก |
คงตี อู้ กินเงินเบี้ยเลี้ยงแน่เลย หุ หุ |
แต่แกไม่ยอมรับเลี้ยงอาหารแม้แต่มื้อเดียว ยอมดื่มเครื่องดื่ม ผมเลยให้ วันชัย นักการ |
ไปสั่งข้าง ๆ บริษัทมาเลี้ยงทุกวัน |
|
เมื่อเดินเข้าสาขาตอนเช้า จะใช้มือลูบโต๊ะ ที่นั่งตรวจเอกสาร เดินไปห้องน้ำผ่านแผนกเงิน |
ก็ใช้มือลูบหลังตู้เซฟที่สูงใหญ่ 130 ซม.ได้มั้ง พอเจอฝุ่น ก็เรียก วันชัยมา
|
ดูซิ ทำงานได้ไง ไม่เช็ดฝุ่น คุณไวน์ดูลูกน้องคุณนะ |
ครับเดี๋ยวผมจัดการให้ |
|
หลังจากนั้นสองวัน ผมไปกินก๊วยเตี๋ยวร้านมังกรไชย กับกินเป๊ปซี่ ร้านขายเครื่องดื่มติดกัน |
สมุห์ ชอบกินเป๊กซี่ หรือ โอเลี้ยง ชาเย็ง บ้างเปล่า |
ก็กินบ้างพวกชาเย็น มีอะไรเหรอเฮีย
|
วังก่อนอีวังชัยมาซื้อ โอเลี้ยง 2 แก้วกับชาเย็ง ผงก็ใส่พวงให้ไป.. เห็นอีว่ามีแขกมา |
ใช่ ๆ แขกเขาก็ว่า เครื่องดื่มร้านเฮียอร่อย |
จุ๊ ๆ อย่าบอกใครนะ อีตาวังชัย หิ้วพวงไป ผมเดินตามไปจะไปดูของร้านโน้นหน่อย |
มันบ้วนน้ำลายใส่ โอเลี้ยง กับชาเย็ง สองแก้วแล้ว ใช้นิ้วชี้คน ๆ นะ
|
หา.. ขอบใจเฮียที่บอก.. พูดแล้วต้องรีบกลืนน้ำลาย |
คุณสายหยุด คงได้กินโอเลี้ยงสูตรพิเศษ แล้ว ชาเย็นที่ผมกินบ่อย เอื๊อก .ๆๆ ไม่ไหวแล้ว |
จะอ๊วก.. |
บังเอิญวันนั้นเห็น ผจก.สาขา หิวน้ำเลยมอบ ชาเย็นดื่มแทน ส่วนผมรอดไปเพราะมีน้ำใจ |
เกือบแล้วไหม ตรู.. เรื่องนี้ผมไม่รู้จริง ๆ นะครับ 555
|
เขียนเล่าเรื่องนี้ เพราะไม่สนับสนุน การวางอำนาจ ข่มขู่ และไม่ควร ระบายความโกรธ เกลียดแบบข้างบนนะครับ
|
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า รู้กฏ รู้กฏหมายดี อย่าวางอำนาจมากนัก ดูว่าเด็ก ๆ ทำงานหนัก มีเจตนาดีหรือเปล่า |
ผมเปล่าว่า ท่านผู้นั้น เอ้ย คุณ....คนนั้น นะเออ... |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L 1,324,297 |
st. ผู้เข้าชม 1,321,944 |
= 2,233 |
งานเขียนประเภท Diarist |
|
สงสัยจะอร่อยเป็นพิเศษ
ไม่รู้ก็ไม่เป็นไรนะคะ
อรุณสวัสดิ์ เช้าวันจันทร์ค่ะ