No. 646 บล๊อกประจำ ศุกร์ - อาทิตย์ |
|
|
ระยะนี้ได้เห็นข่าวเรื่อง แรงงานประท้วงได้โบนัสน้อย ขอเพิ่มอีก |
นึกย้อนหลังไปเมื่อหลายปีก่อน มีการประท้วงจาก แรงงานแถวถนนอุดมสุข เรื่องราวใหญ่โต |
มีการเผาอาคาร นายจ้างหรือบริษัทต่อรอง อย่างไรก็ไม่สำเร็จ
|
จากข่าววงใน บริษัททำกำไรไม่ค่อยได้ เรียกว่า ถอดใจจะไม่ทำต่ออยู่แล้ว |
เลยกลายเป็นฟางเส้นสุดท้าย เขาเลยปล่อยฟางเส้นนั้นหลุดไปกับ กระแสน้ำที่ไหลเชี่ยว |
ปิดบริษัทเลย แน่นอนมีคนตกงานหลายคน หนึ่งในนั้นมีเพื่อนผมด้วยหนึ่งคน หุ หุ |
|
นั่งนึกถึงเรื่องนั้นแล้ว หนักตึ๋ง.. ยังครับ ยังไม่พอวันนี้ มีโรงงานใหญ่มากผลิตกระจกโฟลท แผ่น |
โตแบบที่ใช้เป็นผนังอาคาร
เขาใช้เครื่องจักรทำงานเกือบทั้งหมด ไม่เห็นคนงานเลย |
มีเพียง พนักงานคอมพิวเตอร์ไม่กี่คน นั่งทำ ควบคุมระบบทั้งหมด หนาวแทนคนไทย |
ที่ใช้แรงงาน นับว่าเขาลงทุนสูง แต่ดีสำหรับอนาคต ผมว่าดีนะสำหรับคนลงทุน |
|
ใจนึกถึง อีก 10 ปีข้างหน้า คนจะว่างงานอีกเยอะ โรงงานต่าง ๆ คงจะหาเครื่องจักรที่คุม |
ด้วยคอมพิวเตอร์มาทำงานแทน แรงงานคน |
|
ไม่กี่วันมานี้แวะเข้าไปดูแหล่งเรียนรู้การทอผ้า ที่ หัวหิน |
และเข้าชมสินค้าพื้นเมือง ผ้าฝ้าย กับเส้นใยบางชนิด มีสินค้าอย่างอื่นวางขายด้วย ลองดูราคา |
ผ้าซิ่น เนื้อละเอียดมาก ยอมรับว่าสวย ขายผืนละ 450 บาท แบบภาพแรก
|
ไม่แพงเลย เพราะใช้เวลาทอกว่าจะได้หนึ่งผืน นานพอสมควร ทอวันเดียวไม่ได้แน่นอน |
ฝีมือดี เส้นด้ายเล็ก ค่าแรงปัจจุบันก็ ไม่ต่ำอีกแล้ว ถ้าทำผ้าถุงขาย คงจะลำบาก |
|
แต่กลุ่มทอผ้า เขาพลิกรูปแบบ ผลิตภัณฑ์เป็นแบบใหม่ รูปแบบดี สีสวย ดูแล้วไปได้ดีทีเดียว |
|
ไม่มีคนนุ่งผ้าถุงอีกแล้ว หุ หุ เลยช่วยซื้อของแห้ง ไว้กินดีกว่า |
|
กลับไปวิลล่าริมทะเล (พูดซะโก้ เช่าเขานะครับ) ที่ผมพักอยู่ติดกัน ดูแบบโบราณ แต่สวยนะเออ
ค่าที่พักถูกดี 6,000 บาทต่อคืนสองคืน หมื่นกว่า หุ หุ แต่ได้ส่วนลด ดีหน่อย ไว้ดูภาพภายหลังนะครับ ให้เห็นนิดเดียวซ้ายมือ..
นั่งนึกถึง อาชีพที่ทำมา |
ก็ขายผ้า สำหรับตัดเสื้อผ้าสตรี ติดต่อกันกว่าสิบปี ราคาผ้าต่อชิ้นแพง |
ลูกค้าซื้อไป จ้างช่าง ตัด ค่าแรงรวมทั้งผ้าซับใน กระดุม ซิบ ตกชุดละ 400 บาท เข้าใจแรก ๆ |
พอไหว เสื้อผ้าสตรี มีการ เว้า โค้งตัดยาก กว่าจะเสร็จ นาน
|
สตรีเขาไม่ได้ออกกำลังกาย แบบสมัยนี้ หุ หุ. บรรดาร้านตัดเย็บเลยเล่นตัว ปรับราคาค่าตัดขึ้น |
เป็นชุดละ 750 บาท อย่างต่ำ ..ผมเห็นแล้วแต่พูดไม่ออก เริ่มวิตก จะไปรอดเหรอ |
|
ระยะนั้นเริ่มมีชุดสำเร็จรูป ราคาต่ำ เข้ามาตีตลาด แน่นอนผมก็เล่นด้วย คือขายได้ เพราะเป็น |
แฟชั่น เปลี่ยนเร็วมาก พลิกตัวให้ทัน ชุดที่รับมา 30 วันขายไม่หมด จะล้าสมัย |
ต้องเลหลัง..ต้องรีบปล่อยให้เร็วที่สุด ไม่งั้นเจ๊ง |
|
ปัจจุบันชุดสตรีสวย ๆ มีแต่คน ส.ว.มีเงินหรือ หุ่นอวบตัดใส่ ช่างตัดก็จ๋อย...ลูกค้าน้อยลง |
แต่มีการนำเสื้อผ้าสำเร็จรูป ออกแบบเก๋ มาขายราคาถูกด้วย |
ตัวละ 149 บาท เผลอ ๆ กางเกงขาสั้น 100 บาท ยังครับยังไม่พอ มีคนนำเสื้อผ้ามือสอง |
หรือมือสามสี่ขาย ตัวละ 50 บาท |
กางเกงยีน เขาว่าใช้ผ้า เดนิม..หนาแต่นิ่ม จริงเปล่าไม่รู้ ขายตัวละ 250 บาท ขายได้ไง |
สงสัยจะ มั่วนิ่ม |
|
การค้าผ้า ค้าเสื้อผ้าสำเร็จรูป เจอปัญหา ตามเขาไม่ทัน เลยต้องปล่อย ไม่เอาแล้ว หุ หุ |
เลยทำงานอย่างอื่นแทน |
ทำหน้าที่ในบริษัท กึ่งลูกจ้าง กึ่งนายจ้าง เจอปัญหาเยอะมาก ช่างเฟอร์นิเจอร์ บางคน |
ทำงานดี เข้าใจ ได้ปรับค่าจ้างขึ้นสูง คนไหนทำเช้าชามเย็นชาม ก็เป็นเพียง "แรงงาน" |
วันหนึ่ง ห.น.ฝ่ายผลิต พาลูกน้องมาหาที่ห้องทำงานในโรงงาน |
|
ผจก. ผมขอไปทำนาที่บ้าน พอเสร็จแล้วจะกลับมาทำงานต่อ |
อ้าวผมจองตู้ขนสินค้ามาแล้ว จะได้ชิพของลงเรือ ช่วยกันทำงานล๊อตนี้ให้เสร็จก๋อนซิ |
ผมนัดรถพิคอัพมารับแล้ว |
นายได้ค่าแรงมากกว่าเพื่อน ทำงานต่อ เอาค่าแรงไปจ้างคนทำนาได้ 4 คนถ้าเราส่ง |
สินค้าเข้าตู้ช้า ชิพของลงเรือไม่ทัน โรงงานจะถูกตปท.ปรับหลายนะ |
ไม่ได้ครับ ผจก. ขอผมลาไปทำนาเถอะครับ |
เออ พูดไม่รู้เรื่อง งั้นนายไปแล้วไปเลย
|
คนต่างจังหวัด เขาชอบสนุกสนาน ทำนา เสร็จก็ร้องเพลงกัน
|
นั่งเงียบ ๆ ในห้องทำงาน นึกถึง LC เล็ตเตอร์ออฟเครดิตที่ ลูกค้าจากญี่ปุ่นส่งให้เพื่อยืนยัน |
สั่งผลิต ถ้าเราผลิตชิพของลงเรือ ธนาคารไทยก็จะจ่ายเงินให้ |
เราต้องสั่งวัตถุดิบมาผลิต ใช้เงินเยอะ รวมทั้งค่าแรง ก็นำแอลซีไปแพคกิ้งเครดิต ก็นำไปค้ำ |
ประกันเงินกู้จากธนาคารไว้ |
ถ้าผลิตไม่ทัน ต้องไปขอผลัดจากธนาคารไว้ก่อน ดอกเบี้ยขึ้นทุกนาที |
สำคัญที่สุด คือต้องส่งสินค้า ไปให้ลูกค้าภายใน ตุลาคม เขาจะได้กระจายสินค้าขายให้ทันก่อนสิ้นปี |
ถ้าไม่ทัน คงไม่ได้รับคำสั่งซื้อล๊อตต่อไปอีก เฮ้อ.. |
|
แต่ยังโชคดีบริษัทเขาลงทุน นำเครื่องจักรมาทำงานตัวละสิบกว่าล้านบาท คุมด้วยคอมพิวเตอร์ |
มาตั้งแต่แรก เพราะสินค้าเราเป็นแบบ น๊อคดาวน์ หรือสินค้าให้ลูกค้า นำไปประกอบเองง่าย ๆ |
เราเพียงแต่ ผลิตขนาดเท่ากัน รูเจาะต้องแม่น พื้นผิวสีเนี๊ยบ...เป็นหลัก |
ผมกับ ห.น.ฝ่ายผลิตเลยให้ ช่างสำรองทำหน้าที่แทน เจ้าคนที่ลาไปทำนา |
เรียกว่าพอได้ คงต้องให้ทำโอที ล่วงเวลากัน |
|
นั่งเงียบ ๆ ในห้องทำงานที่โรงงาน ก็ร้องเพลงงึมงำ น้ำใจน้องพี่สีชมภู ผมเปล่าจบจากที่นั่น(เพราะความ |
แค้นที่ลูกน้องไม่เห็นใจ หึ หึ ผมนั่งรถเมล์ จุฬาสำเหร่บ่อย) |
|
เออ..ไม่นานหรอกแล้ว เอง จะรู้สึก ไร้น้ำใจ เราช่วยเหลือทุกอย่าง |
เมื่อครู่นี้เห็นบล๊อกเกอร์สาวสวย โพสต์ภาพ กิจการที่รุ่ง กับ ร่วงในปี 2561 เห็นแล้วหนาว |
มีคนชำนาญการด้านเศรษฐกิจ ประมาณการว่า |
|
น่าจะไม่เกิน 10 ปี คนจะตกงานเยอะ เครื่องจักรคงเข้ามาทำงานแทน |
ไม่งอแง ไม่ขอขึ้นค่าแรงบ่อย |
คนไทย คงต้องหันไปปลูกยางพารา มะเขือพวง หมามุ่ยเพิ่ม แหะ ๆ
มันสัมปะหลัง ปลูกข้าวกันเยอะ ๆ |
แล้วจะไปขายให้ใคร
|
คงปลูกข้าว ผัก พืชสวนครัว ไว้กินเองในครอบครัว อยู่กันอย่างพอเพียง น่าจะดี
มาเล่า ปนบ่นให้ เพื่อน ๆ เตรียมตัวกัน...
|
แต่... เด็ก ๆ ที่กำลังโต จะเอาเงินจากไหนไปเรียน หรือไปเรียน ร.ร.ที่ดัง ๆ ก็กลัวรุ่นพี่ ตึ๊บเอา |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
end 1,070,793 |
st. จำนวนผู้เข้าชม 1,064,507 |
บล๊อกนี้ = 6,286 |
งานเขียนประเภท Diarist |
|
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ที่แน่นอนแล้วคือ
ปีหน้าธนาคารหลายแห่งจะลดพนักงานและปิดสาขาย่อยเยอะมากครับพี่ไวน์
ถามว่ารัฐบาลได้เตรียมการอะไรรองรับไว้บ้างไหม
ตอบเลยว่าไม่มีแน่นอนครับ 555
ช่วยตัวเองตามยถากรรม
งาน สินค้า ความชอบ
หลายๆอย่างคงจะเปลี่ยนไป หายไป
เหมือนที่ฟิล์มถ่ายรูป เทป ดีวีดี ฯลฯ กำลังจะหายไป
โลกกำลังก้าวเข้าสู่ยุค AI
กำลังเข้าสู่ยุคเทคโนโลยี
เด็กรุ่นใหม่ที่ไม่มีทักษะด้านนี้
คงจะอยู่ยากจริงๆครับ
โหวตครับพี่