No. 711 ความลับ..แง้มให้ดูนิด (reunion) No. 711 บล๊อกประจำ จันทร์ - พฤหัสบดี มีหลายคน ถามว่า พี่ไวน์จำเรื่องราวครั้งเป็นเด็ก กับเรื่องการทำงานนาน ๆ ได้ดีมากทำได้ไง จริงแล้ว ผมจำไม่ค่อยได้หรอก แต่เพิ่งค้นพบไม่นาน วันไหนว่าง ก็จะไปปั่นจักรยานครั้งละหลายสิบ ก.ม หยุดพักในที่ห่างไกลผู้คน ตอนเช้าแดดค่อย ๆ สาดแสง แมลงปอบินโฉบไปโฉบมา ลมเย็นพัดมาเบา ๆ ใบไม้เริ่มสั่นระริก สดชื่นมาก นั่งอยู่บนขอนไม้ นัยตาก็มองไปไกล เห็นผืนน้ำใหญ่ แสงแดดสาดส่องพริ้วน้ำเป็นประกาย อาการเหนื่อยหอบค่อย ๆ หายไป ระบบหายใจเริ่มสงบจิตเริ่มนิ่ง เลยถือโอกาศนั่งสมาธิ เพราะปลอดจากผู้คน พระอาจารย์สอนสั่งไว้ว่า ทำสมาธิแล้ว งดเล่าที่เกินกว่าคนอื่นรู้ งดการทำนายทายทัก โดยเด็ดขาด เมื่อออกจากสมาธิยังคงนั่งมองพลิ้วน้ำที่กระเพื่อมเพราะกระแสร์ลม ภาพเรื่องราวที่ผ่านมาหลาย ปีค่อย ๆ กลับมาสู่ความจำ มีทั้งความสนุก งานหนัก อาหารอร่อย บางอย่างก็ อมยิ้มเพราะ ขัน. คงเป็นด้วยเมื่อจิตเราว่าง สิ่งที่ผ่านมาดี ๆ จะผุดขึ้นมาเอง เช่น เข้าไปเรียนต่อที่กรุงเทพจันทร์ถึง เย็นวันศุกร์ จะรีบขึ้นรถเมล์ไปดัก รถขนน้ำมันแถวช่องนนทรีย์ ของบ้านพี่คนรอง ไปสระบุรี รอเวลาที่จะวิ่งผ่านตัวเมืองได้ ที่บ้าน เป็นคลังน้ำมันเครื่องประจำภาคกลาง ของบริษัทน้ำมัน ดัชท์ บางคืน รถบรรทุกจะเข้าไปรับ น้ำมันเครื่องต่าง ๆ คนงานที่พักอยู่เพียงคนเดียว กลิ้งถัง สองร้อยลิตรขึ้นรถไม่ไหว ผมก็ต้องช่วยเข็ดขึ้นรถผ่าน แผ่นไม้ที่พาด ความหนาวมันหนาวจริง ๆ ใช้ฝ่ามือกลิ้งขึ้นไปด้วยความเจ็บ เพราะถังน้ำมันเปียกน้ำค้างผสม น้ำมันจับ เมื่อใช้ฝ่ามือค่อย ๆ ดันขึ้น เจ็บมาก แต่ก็ต้องทน.. กลางวันช่วยดูแล เล้าไก่ที่พี่สาวเลี้ยงไว้หลายร้อยตัว เติมน้ำ หยอดวิตามินใส่ถังน้ำให้ไหล สู่กรง ไก่จะจิกปุ่ม กินน้ำ บางตัวร้อง อ๊อก ๆ อย่างมีความสุขที่ได้กินอาหาร แล้วก็ถ่ายปรู๊ด ลงข้างล่างที่เรา วางแผ่นสังกะสี ทุกกลางวัน ผมจะต้องดึงสังกะสีออกไป ข้างนอกปาดขี้ไก่กองตากแดด แล้วย้ายสังกะสีไปล้างขี้ไก่ออก เมื่อแห้งก็สอดกลับไปรอง ส่วนไข่ไก่ พี่ติดต่อส่งที่ โรงแรมเกียวอัน ควบคู่ไปกับร้านอาหาร เลยมีโอกาสที่พี่ พาไปกินอาหารที่ร้านเกียวอันด้วย.. อาหารที่นั่นอร่อยมาก ๆ แต่ผมไม่ กินอาหารที่ใส่ไข่นะครับ แหะ ๆ เหม็นขี้ไก่อยู่ในใจมั้ง ชีวิตเริ่มเกี่ยวข้องกับ ภัตตาคาร... ระหว่างที่เรียนในกรุงเทพ ก็ต้องซื้ออาหารกิน โดยผลัดกันไปซื้อ แถวร้านลิตเติ้ลโฮมแถว ถนนจักรพรรดิพงค์ คือพวกเราเขียนใส่กระดาษเป็นแผ่น ผลัดกันไปซื้อ เช่นข้าวมันไก่ตอน ไหหลำ ข้าวหน้าเป็ด หน้าไก่ หมูกะปิแห้ง แบบคนจีน เกี้ยว บะหมี่ เบื่อมาก เพราะต้องกินนอกบ้านตลอด พอเรียนจบมา บริษัทส่งไปอยู่ ระยอง จันทบุรี ตราดก็กินอาหารทะเล จนเอียนโดยเฉพาะ ปลาฉลามตัดขวางลำตัว ทอด แหวะ ๆ บางครั้งเขาหั่นเป็นลูกเต๋า ผัดใส่ขิง เต้าเจี้ยว มีอยู่ระยะหนึ่ง บริษัทส่งให้ไปอบรมงานด้านบริหาร กับ คณิตศาสตร์ประกันภัย เป็นเวลา 1 เดือนที่หัวหิน พักที่โรงแรมใหญ่ ตอนนั้นเป็นของ รถไฟให้ใครเช่าไม่รู้ ตอนเช้าไปเล่นฟุตบอลชายหาด แล้วอาบน้ำแต่งตัวตามทานอาหาร บริษัทสั่งอาหารโรงแรมให้ พวกเรากินอาหารวันละ 3 มื้อ กลางคืนก็นั่งฟัง นักร้องสาว ชายร้องเพลงคลอ แกรนด์เปียโน บ้านทรายทอง แหะ ๆ เก่ามากๆ บางครั้งเราก็เบื่ออาหารทะเลของโรงแรม มื้อเย็นเราพากันไปกิน อาหารที่ร้าน โต๊ะสนุ๊ก อาหารชาวบ้านแบบเผ็ดร้อน อร่อยดี ย้ายไปทำงานบริษัท แถวถนนเสือป่า เลยได้กินอาหารที่ ภัตตาคารดัง ๆ บ่อยมาก บริษัทจัดประชุม ทีไรก็เดินข้ามไป ทานอาหารที่นั่น... ตอนนั้นอาหารจีนอร่อยมาก ๆ แต่รู้ ๆ กันว่า ภัตตาคารแต่ละแห่ง กีดกันคนเดินผ่านครัว หรือถ่ายภาพเด็ดขาด เขากลัวเราเห็น กุ๊กลากเกี๊ยะไม้ ทำงานบนพื้นที่แฉะ หรือเขากลัวคนอื่นรู้สูตรอาหาร ? ผิดกับสมัยนี้เนาะ พวกเราถ่ายอาหาร ส่งออกทางเน็ตทันที ทางภัตตาคารยินดีด้วยซ้ำที่ เราถ่ายอาหาร บริเวณในร้าน ยังไม่พอ ให้เชพที่ตุ้ยนุ้ย ทำอาหารโชว์หน้าเราเลย และชีวิตก็ผันแปร ได้ไปทำงานบริษัท กิจการภัตตาคาร ที่มีชื่อดัง ๆ หลายชื่อ เช่น อยู่แถวสี่พระยา ย่านปิ่นเกล้าริมเจ้าพระยา ราชดำริ กับอีกหลายแห่ง ที่นี่เคยทำมาตั้งแต่ เริ่มก่อสร้าง ผมนั่งทำงานที่บ้าน ผ.อ. คีย์เอกสาร ซื้อสินค้าเข้าคอมพิวเตอร์ ตัดบัญชีรายจ่ายให้ผู้ส่งสินค้าทุกบริษัท กระทบยอดเสต็ตเม้นท์บัตรเครดิตแต่ละเครื่อง คลุกคลีอาหารสด ถ้าเป็นวันลอยกระทง พวกเราถูกเกณฑ์ไปช่วย เสิรฟ อาหาร ตักน้ำแข็ง  เช็คบิล แบ่งกันไปแต่ละร้าน เหนื่อยแต่สนุก อาหารกลางวัน หรือมื้อเย็น แต่ละร้านจะ ทำส่งรถตู้ของร้านให้พวกเรากิน เช่นร้านราชดำริ อาหารไทยชาววัง อาหารทะเลแถวศิริราช ไก่ย่าง ปอเปี๊ยะสดร้านแถวซังฮี้ อาหารทะเลที่ ริเวอร์ซิตี้..วันเวียนกันไป กินจนเอียน... ผมอยากกินอะไรก็โทรไปสั่งที่ร้าน ในเครือ เขาก็จะจัดส่งมาทางรถตู้ แหะ ๆ สั่งให้ส่ง บ้าน  ผ.อ. ซึ่งเป็นที่ตั้งสำนักงานบัญชีบริษัทในเครือ พวกกุ้งมังกรเจ็ดสี ฮะเก๋า ซาลาเปา หูฉลามแผ่นน้ำแดง ฯ รถตู้ของร้านจะไปส่งก่อนเวลา มีอยู่วันหนึ่ง ผอ.เรียกให้ไปพบที่ร้าน แถวริมน้ำเจ้าพระยา เลยซังฮี้ไปซอยวัดเทพากร ตอนนั้นหวั่น ๆ ว่าจะถูกด่าอะไรหรือเปล่า เอ้ามาแล้วหรือ ครับ ผอ. จะกินอะไรสั่งเลย ผมจะ เปิดร้านใหม่แถวพุทธมณทล กินกันก่อนแล้วค่อยคุยนะ คุณไวน์ ผมเลยสั่งของชอบ ลาบเป็ด ปอเปี๊ยะสด เป็ดย่าง แล้วก็กะเพาะปลาน้ำแดง นั่งกินกับ ผอ. แต่ผอ.ไม่แตะอาหารที่ผมสั่งเลย นั่งสงสัยเลยถาม ผ.อ.ไม่ทานที่ผมสั่งเหรอครับ ไม่เอา เบื่อพวกเราทำอาหารให้ลูกค้ากินมาหลายสิบปี จนเอียน ชิม ปรุง กิน สู้นี่ไม่ได้ ว่าแล้วผ.อ.ก็ใช้ถั่วฝักยาวต้มจิ้ม นำพริก แนมด้วยปลาทูทอดตัวเขื่อง แล้วก็มีห่อหมก หอยแมลงภู่ กินกับข้าวหอมมะลิ ไม่ใช่ข้าวขาวมะลินะครับ เจ้าของ หุ้นส่วนร้านผับ บาร์ ภัตตาคาร ที่ผมทำงานด้วย 20 กว่าแห่งเกือบ 20 ปี กินกันธรรมดามาก ๆ ส่วนดื่มนั้น ดื่มเหล้าเชลยที่ฝากเกินเวลาไม่ไปใช้บริการ ดื่มกันเรื่อย ๆ  แต่ไม่ติด น่าคิดนะครับ ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ L               1,337,662 st. ผู้เข้าชม  1,335,312 =                     2,300 งานเขียนประเภท Diarist   Create Date : 30 กรกฎาคม 2561 33 comments Last Update : 3 สิงหาคม 2561 5:37:33 น. Counter : 1119 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณmambymam, คุณเริงฤดีนะ, คุณกะว่าก๋า, คุณเนินน้ำ, คุณmoresaw, คุณtoor36, คุณข้ามขอบฟ้า, คุณtuk-tuk@korat, คุณวลีลักษณา, คุณRananrin, คุณล้งเล้งลัลล้า, คุณhaiku, คุณruennara, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณALDI, คุณRinsa Yoyolive, คุณmariabamboo, คุณwbj, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณschnuggy, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณก้นกะลา, คุณMax Bulliboo, คุณชีริว, คุณlife for eat and travel, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณอุ้มสี, คุณสองแผ่นดิน

พี่ไวน์ได้กินอาหารหลากหลายจริงๆ แต่ละอย่างที่พี่ไวน์พูดมาแต่ะเมนูทำเอาอ่านไปน้ำลายไหลไป ข้าวมันไก่นี่ คนไหหลำทำอร่อยจริงๆนะคะ ใครทำก็ไม่เหมือนเค้า ข้าวเป็นเม็ดเรียงสวย ไก่ก็นุ่ม น้ำจิ้มก็แซ่บ พูดแล้วหิวค่ะ อิอิ การทำอาหาร สมัยนี้เปิดโชว์เต็มที่ ให้เห็นทุกขั้นตอน ซึ่งคนสมัยนี้ชอบด้วย หันมาใส่ใจการกินการปรุงกันมากขึ้น แต่ไม่ว่าจะเป็นอาหารชนิดไหน ก็สู้น้ำพริกกะปิปลาทูไม่ได้นะคะ เป็นอาหารที่กินได้ตลอดจริงๆ ไม่มีเบื่อ   โดย: mambymam 30 กรกฎาคม 2561 6:15:57 น.

จริงค่ะ กินอะไร ไม่เริดอร่อยเท่าน้ำพริกปลาทู ผักสด ผักต้ม หยอดหัวกะทิด้วย เริดสะแมนแตน   โดย: เริงฤดีนะ 30 กรกฎาคม 2561 6:49:05 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์ อ่านจนจบถึงบรรทัดสุดท้าย นึกถึงคำจีนที่ว่า "สูงสุดคืนสู่สามัญ" เลยครับ 555 คนกินอร่อย กินดีๆตลอด สุดท้ายกลับไปหากลับข้าวที่เรียบง่าย อร่อย ปลอดภัยต่อสุขภาพนะครับ อาหารยิ่งอร่อย ผมรู้สึกเลยว่ายิ่งปรุงมาก ใส่เครื่องปรุงเยอะ และนั่นก็เป็นอันตรายต่อสุขภาพของคนกินด้วยครับ โหวตครับ   โดย: กะว่าก๋า 30 กรกฎาคม 2561 7:31:20 น.

อ่านบล็อกพี่ไวน์วันนี้แล้วรู้สึกหิวเป็นพิเศษเลยค่าาาา   โดย: เนินน้ำ 30 กรกฎาคม 2561 8:34:43 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่ไวน์ หนังสือเล่มนี้เก่ามากแล้วครับพี่ไวน์ แต่เนื้อกระดาษยังดีอยู่เลย พิมพ์สี่สีอย่างดี ราคาตอนนั้นไม่แพง แต่พอมาซื้อตอนนี้ ราคาแพงกกว่าเดิมเยอะเลยครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 30 กรกฎาคม 2561 9:21:45 น.

ขอบคุณค่ะพี่ไวน์   โดย: mambymam 30 กรกฎาคม 2561 10:03:02 น.

ไม่ส่าอะไรก็ตามถ้ามันมากไป บ่อยไป มันก็เบื่อเป็นธรรมดา สมัยก่อนพวกอาหารทะเล ยังไม่แพงเหมือนเดี๋ยวนี้ หอยแมงภู่นี่ถูกๆ เลย รุ่นคุณไวน์ตอนยังเด็ก น่าจะตักขายแบบไม่ต้องชั่งกิโลเลยมั้ง พูดถึงเทรนอาหารเห็นเขาว่า (เขานี่ใคร) ต่อไปแมลงจะเหมือนอาหารทะเลครับ คือราคาแพง เพราะฉะนั้นตอนนี้จะกิน ต้องรีบกินก่อนที่มันจะแพง ส่วนหนึ่งที่จำเรื่องวราวในอดีตได้ เพราะมันมีส่วนที่เรารู้สึกดี หรือไม่ดีในเหตุการณ์นั้นๆ ด้วยแหละครับ ถ้ารู้สึกเฉยๆ จะจำไม่ได้หรอก   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 30 กรกฎาคม 2561 10:07:08 น.

ตอนนี้ก่กิ๋นข้าวบ้านตลอดเจ้าเบื่อแอ่ว   โดย: tuk-tuk@korat 30 กรกฎาคม 2561 17:32:58 น.

เข้ามาอ่านประสบการณ์ชีวิตคุณไวน์ค่ะ ได้ข้อคิดอะไรมากมายเช่นเคย   โดย: Rananrin 30 กรกฎาคม 2561 21:25:50 น.

กลับจากพักผ่อนแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะที่ช่วยดูแลบ้านให้ ระลึกถึงเสมอค่ะพี่ไวน์ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต คนบ้านป่า Literature Blog ดู Blog tuk-tuk@korat Travel Blog ดู Blog ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: ล้งเล้งลัลล้า 30 กรกฎาคม 2561 23:16:10 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 31 กรกฎาคม 2561 6:39:29 น.

อาหารระดับโรงแรมและภัตตาคารน่าทานค่ะพี่ไวน์ ส่วนน้ำพริกกะปิปลาทูทอด เมนูธรรมดาที่อร่อยและหาได้ง่ายตามบ้าน กลับดูพิเศษขึ้นมาเพราะอาจหาสั่งไม่ได้ตามตามภัตตาคารหรูๆนะคะ ภาพห้องครัว เชฟมักใช้ chinese wok กับกระบวย ต๋าอยากลองใช้บ้างก็ซื้อมานะคะแต่ไม่ถนัดเท่าตะหลิวค่ะพี่ไวน์   โดย: Sweet_pills 31 กรกฎาคม 2561 7:37:54 น.

คุณไวน์ทำสมาธิ แล้วได้เห็นบรรยากาศเก่าๆด้วย อนุโมทนาค่ะ น้อยเองก็ทำทุกเช้าเย็น ใจยังไม่สงบเลยค่ะ แต่ไม่คาดหวัง ทำไปเรื่อยๆ คงจะสงบสักวัน น้ำพริกปลาทู น่ากินมากเลย   โดย: newyorknurse 31 กรกฎาคม 2561 8:09:52 น.

เกียวอันนี่สมัยทำทัวร์ใหม่ๆ มีแวะกินค่ะ จำได้ว่าอาหารอร่อยเหมือนกัน สมัยนี้ก็ไม่ใช่ทุกร้านที่ยินดีให้ถ่ายค่ะพี่ตูน หลายร้านก็ยังห้ามถ่ายอยู่ ยกเว้นร้านไหนที่เชิญไปเค้าก็จะรู้ว่า อ้อ นี่เราถ่ายเพื่อรีวิว ก็จะไม่ว่า ก็ยังหวงกันอยู่หลายร้านค่ะ เจอบ่อย ยกกล้องถ่ายอยู่แล้วเดินมาบอกว่า ห้ามถ่ายนะคะ/ครับ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog ruennara Book Blog ดู Blog ชีริว Travel Blog ดู Blog Max Bulliboo Klaibann Blog ดู Blog ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 31 กรกฎาคม 2561 10:01:03 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่ไวน์ วันก่อนก็เพิ่งอธิบายเรื่องการไหว้แบบอัษฎางคประดิษฐ์ให้หมิงหมิงฟังครับพี่ ผมเคยเห็นวิธีกราบแบบนี้ตอนไปอินเดีย ที่ร่างกาย 8 ส่วนสัมผัสไปกับพื้นดิน เป็นวิธีแสดงออกถึงศรัทธาที่มีต่อพระพุทธเจ้า เป็นการปฏิบัติบูชาแบบหนึ่ง ซึ่งผมว่าไม่ต่างกับการสวดมนตร์ หรือเดินจงกรมครับ หนังสือแนววชิรญาณมีแปลออกมาหลายเล่มแล้วนะครับพี่ ผมซื้อมาอ่านเกือบทุกเล่มเลย จริงๆก็เป็นแนวพุทธ แต่เป็นพุทธสายมหายาน หลักใหญ่ใจความไม่ต่าง แต่อาจเน้นไปที่ความเมตตาครับ ปล. ผมก็ไกลวัดนะครับพี่ 555 แทบจะไม่ได้เข้าวัดเลย   โดย: กะว่าก๋า 31 กรกฎาคม 2561 10:50:59 น.

ผอ. รักษาสุขภาพเกรงคลอเรสโตรอลสูงมั้งคะ เลยกินน้ำพริกปลาทูผักต้มแทน สมัยเด็ก ๆ ชอบไปเล่นหลังครัวร้านอาหาร เฉอะแฉะแมลงสาบเพียบเลยค่ะ   โดย: ALDI 31 กรกฎาคม 2561 15:27:11 น.

เห็นซีฟู้ดแล้วเอียนเลยค่าพี่ไวน์ 555 กินบ่อยเกิ้นนน แต่เห็นผัดผัดบุ้งกลับอยากกินนะแบบนี้ ไม่เคยได้มีโอกาสนั่งสมาธินานมากเลย อยากสงบๆ บ้าง ช่วงนี้ทำไมดูงานเยอะเวุ่นวายดีแท้   โดย: Rinsa Yoyolive 31 กรกฎาคม 2561 17:24:29 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เนินน้ำ Food Blog ดู Blog ฟ้าใสวันใหม่ Home & Garden Blog ดู Blog บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Review Food Blog ดู Blog ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น สวัสดีค่ะพี่ไวน์ การได้อยุ่กับตัวเอง ไม่ว่าจะกิจกรรมอะไรทำให้เราได้ค้นพบได้คิดถึงเรื่องราวสินะคะ แม่โมมีแต่นั่งดุรูปและฟังเพลงนี่แหล่ะค่ะจะจำอะไรได้ แหะ ๆ อยากปั่น จกย.อย่างพี่ไวน์บ้างค่ะ ไม่มีรถไม่พอ ไม่มีเวลาอีก นับขั้นบันไดที่โรงเรียนแทนละกันค่ะ เศร้า   โดย: mariabamboo 31 กรกฎาคม 2561 19:36:12 น.

โดย: Wiboon Joong (wbj ) 31 กรกฎาคม 2561 20:21:30 น.

ขอบคุณที่ชมฮูปงามเจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 31 กรกฎาคม 2561 20:53:58 น.

ลอกเม้นท์น้องต่อค่ะ หยั่งงั้นเลย แหะๆ ง่ายดีป่าว แก่แล้ว ไม่ค่อยมีแรงโม้ อาศัยทางลัดไปเรื่อย   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 31 กรกฎาคม 2561 20:56:11 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 1 สิงหาคม 2561 6:34:22 น.

บางครั้งได้กินอาหารเดิม ๆ ติด ๆ กันก็เกิดอาการเบื่อนะคะ เคยเป็นเหมือนกันค่ะ   โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 1 สิงหาคม 2561 8:31:45 น.

แต่นับถือเลยนะคะ ว่าพอไปในสิ่งที่คุ้นๆ แล้วพี่ไวน์สามารถ เล่าเรื่องราวในอดีตได้เจ๋ง และละเอียด...สุดยอด   โดย: อุ้มสี 1 สิงหาคม 2561 10:05:27 น.

สวัสดีจ้า.. เป็นประสบการณ์ชีวิตที่น่าสนุกจริงๆจ้า..   โดย: ก้นกะลา 1 สิงหาคม 2561 20:35:31 น.

ทุกเมนูบนแพลนเน็ตใบนี้ เราขอเลือกเมนูภาพสุดท้ายค่ะพี่ไวน์...ไม่ได้เจอกันมาจะชาติเศษๆแล้ว... อยากกินม๊ากกกกกก เรื่องจริงๆนะคะหากจิตว่างเมื่อไหร่ ความทรงจำจะค่อยๆหลั่งไหลเข้ามา...น่าสนใจตรงนี้มาก คิดว่าจะฝึกทำสมาธิให้บ่อยขึ้นค่ะพี่ อ่ะงั้นโหวตจ้า   โดย: Max Bulliboo 1 สิงหาคม 2561 21:09:08 น.

ผมเองก็เคยไม่ชอบไปหาหมอนะครับพี่ 555 คิดว่าตัวเองไม่ป่วยหรอก แต่เอาเข้าจริง สุดท้ายพอวัยพอเหมาะ โรคก็ถามหาเลย 555 ตอนนี้ไม่ดื้อแล้ว เพราะยิ่งเจอเร็ว ก็รักษาง่ายขึ้น ดื้อไป สุดท้ายโรคอาจจะรักษายากขึ้นก็ได้ 555   โดย: กะว่าก๋า 1 สิงหาคม 2561 21:16:31 น.

ระลึกความหลังด้วยการรนั่งสมาธิ wow! ผมก็คิดว่าพี่ไวน์มีไดอารี่เป็นลังๆที่บ้าน งานที่ทำก็หลากหลายกระทั่งล้างขี้ไก่!! โรงแรมเกียวอันอยู่แถวไหนครับ? ชื่อญี่ปุ๊นญี่ปุ่น ปลาฉลามนี่ไม่เคยกินเลย ไม่น่าจะอร่อย ชาวประมงเข้าโยนทิ้งเพราะมันเหม็นแอมโมเนีย ว่าแต่มีคนฝากเหล้าแล้วไม่ไปเอาด้วยเหรอเนี่ย แบ่งมาทางนี้จึ๊กนึง แฮ่ๆ :D   โดย: ชีริว 1 สิงหาคม 2561 23:19:59 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 2 สิงหาคม 2561 6:39:11 น.

แวะมาอ่านและโหวตค่ะ สะดุดตาตรงมันกุ้งแม่น้ำนี่ล่ะค่ะ น้ำลายสอเลย   โดย: life for eat and travel 2 สิงหาคม 2561 13:47:25 น.

สวัสดี ค่ะ คุณไวน์ อ่านเรื่องราวชีวิตในการทำงาน ภัตตาคาร ร้านอาหารแล้ว โห ! ทานอาหารดี ๆ (ตามความคิดของคนทั่วไป ) นอกจากดีและแพงด้วย ต้องคนมีเงินเท่านั้น ถึงจะเข้าไป กินได้ แต่เจ้านายของคุณไวน์ เคยทานมาจนจำเจ ก็คงต้องเบื่อแน่นอน เนาะ เลยเห็น กับข้าวสามัญ น่าอร่อย มันก็เป็นเรื่องธรรมดา ค่ะ โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ ฯ ตอบคำถามคุณไวน์ เรื่องไปตุรกี ค่ะ ตอนนี้ไปตุรกี ค่อนข้างถูกแล้วค่ะ ทีไปนี่ ทริป นี้ 10 วัน 7 คืน ราคาทัวร์ประมาณ 32,000 บาท มีค่าทิบไกด์ ท้องถิ่นและ คนขับรถ อีกคนละ 40 ดอลล่า ไกด์ไทย แล้วแต่เราจะให้ ค่ะ รวมแล้ว ก็อีก ประมาณ อีก พันกว่า ถ้าไม่นับค่าใช้จ่ายส่วนตัว 33,500 บาท ค่ะ รวมอาหารด้วย ค่าเข้าเที่ยวตามสถานที่ต่าง ๆ ล่องเรือ ด้วย ก็นับว่า ไม่แพง ค่ะ ส่วนอากาศแล้วแต่ช่วงเวลาที่ไป ค่ะ ช่วงที่ครูไป อากาศกำลังดี ไม่หนาว เย็น ๆ เท่านั้น ค่ะ มีโอกาส คุณไวน์ไปเที่ยวเลย อิอิ   โดย: อาจารย์สุวิมล 2 สิงหาคม 2561 18:45:59 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต บ่งบ๊ง Food Blog ดู Blog กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog นัทธ์ Book Blog ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Review Food Blog ดู Blog ตะลีกีปัส Pet Blog ดู Blog ravio Education Blog ดู Blog tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog ข้ามขอบฟ้า Travel Blog ดู Blog Insignia_Museum Diarist ดู Blog ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog ชอบอ่านพี่ไวน์บันทึก อุ้มเป็นคนที่เขียนบันทึกไม่ได้ เขียนเรื่องเดียว 3-4 หน้า ไม่รู้เขียนอะไรได้เยอะ นอกจากจะเขียนเยอะ ถ่ายภาพเยอะอีก   โดย: อุ้มสี 2 สิงหาคม 2561 21:21:37 น.

ยังไม่เคยกินปลาฉลามตัดขวางลำตัวทอดเลยครับ รสชาติเป็นยังไงบ้างครับ   โดย: สองแผ่นดิน 2 สิงหาคม 2561 23:21:32 น.