จะสู้ไปเพื่ออะไร ฉันเฝ้าแต่ถามตัวเอง
นั่งถามตัวเองอีกครั้งว่า ทำไมถึงเหงา
เหงาเพราะผิดหวัง...ใช่ สิ่งที่เคยคิด เคยหวัง มันไม่เคยมี สิ่งที่เคยคิดว่าเห็น เคยคิดว่ามี จริงๆแล้ว...แค่เคยคิดไปเอง ก็เลยผิดหวัง แล้วก็เลยเหงา อย่างนั้นเหรอ แล้วจริงๆแล้ว อาการอย่างนี้ มันคือเราเหงา หรือว่าเราผิดหวังกันแน่
ก็มีบางครั้งที่รู้สึกว่า ความเหงาไม่เลวร้าย แต่ความเหงาจะทำร้าย ก็ต่อเมื่อเราอยู่กับตัวเองไม่ได้ เราอยู่กับตัวเองไม่ได้ เพราะเราหวังว่าเราจะไม่ต้องอยู่กับตัวเอง แล้วเมื่อผิดหวัง เราจึง "ว่างเปล่า" ก็เลยหันเข้าหาสิ่งต่างๆให้ใจยึดเหนี่ยว เลิกหวังได้ คงเลิกเหงา
2-3 วันนี้รู้สึกไม่ค่อยดี คงเพราะนอนเช้ามืด ตื่นเช้าตรู่ วันนี้โดดเรียนบัลเล่ต์เพราะมึนตึ้บ ไปถึงโรงเรียนแล้ว แต่ไม่เรียน เปลี่ยนใจกลับบ้านเสียดื้อๆ ถ้าเข้าไปเต้นแล้วเต้นไม่ดี ก็ไม่อยากจะเข้า ไม่อยากจะเสียกำลังใจมากไปกว่านี้ เลยแบก laptop มาอุ้มต่อ แล้วเดินลากขากลับบ้าน
เคยเป็นไหม เวลาเราร่างกายเหนื่อยๆ หัวใจล้าๆ เราก็จะยิ่งเห็นความวุ่นวายของสังคมได้ชัดเจนยิ่งขึ้น และก็ยิ่งเปราะบางต่อรั้วลวดหนามที่กั้นพื้นที่ระหว่างผู้คน มันยิ่งกว่าทุกๆวัน ยิ่งเดินยิ่งหมดแรง กว่าจะถึงบ้านก็เกือบหัวทิ่มไปหลายหน ถึงหน้าบ้านก็ต้องปั้นหน้าระรื่นก่อนเปิดประตูเข้ามา เพราะบางทีการตอบคำถามว่าเป็นอะไร มันเหนื่อยเสียยิ่งกว่าการเอารอยยิ้มแปะอยู่บนหน้า
ปิดไฟเข้านอนไปตั้งแต่ตอน 2 ทุ่มกว่าๆ ทั้งๆที่มึนเหมือนเมาปรัชญามาตั้งแต่ตอนบ่ายๆ มันดันนอนไม่หลับเอาซะงั้น หัวคิดนู่นคิดนี่ เรื่องราวค้างคาใจมากมาย เหมือนแมลงวันมาหวี่ๆในเปลือกตา นอนไปก็คงเท่านั้น ตื่นขึ้นมาทำงานต่อดีกว่า
แล้วความเงียบรอบๆตัวก็คุกคามจิตใจที่ไร้ภูมิคุ้มกัน อันเนื่องมาจากความผิดหวังอันรุมเร้า แล้วก็พบกับความว่างเปล่าเมื่อต้องอยู่กับตัวเอง เลยมานั่งเขียนอะไรเล่นๆในนี้
จะสู้ไปเพื่ออะไร ฉันเฝ้าแต่ถามตัวเอง
เมื่อฝันที่ฝันไปเอง มันเหมือนบทเพลงที่ฟังเลื่อนลอย
ก็ฟ้าฝั่งนั้นที่เก่า ที่เราเคยมองด้วยกัน
วันนี้เหลือเพียงแต่ฉัน และฟ้าฝั่งนั้นก็หมดความหมาย

Create Date : 22 มกราคม 2551 |
|
7 comments |
Last Update : 31 มกราคม 2551 21:07:03 น. |
Counter : 1267 Pageviews. |
|
 |
|