วันหนึ่งเมื่อได้เดินเล่นบนสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา บางครั้ง บางสิ่งบางอย่างผ่านมาวูบเดียว แค่ความรู้สึกหนึ่งที่เคลื่อนผ่านความรับรู้ มันได้หอบเอาความรู้สึกที่ยาวนาน และลึกล้ำมากับมันด้วย กลิ่นของความทรงจำยังคงพัดโชย ครอบคลุมพื้นที่กว้างกว่าตัวมันเองหลายเท่านัก แม้บางสิ่งบางอย่างจะเพียงแค่แตะความรู้สึก ...เพียงแผ่วเบา... แต่ผิวน้ำแห่งความทรงจำกระเพื่อมแผ่วงกว้างกว่ากว้าง แค่ลมพัดวูบหนึ่งบนสะพาน แค่ระยิบน้ำสะท้อนแสงชั่ววิบตา แค่รอยยิ้มจากใครคนหนึ่งที่เคยรู้จัก ในวันเวลาดีๆเก่าๆ ..แค่เพียงหนึ่งวินาที เพียงแค่นั้นความรู้สึกก็คล้ายได้รับการปลอบประโลม ข้ามผ่านเวลา ข้ามผ่านม่านควันพิษกลางกรุงเทพฯ กลับไปยังช่วงเวลาครั้งหนึ่ง ณ สถานที่แห่งหนึ่ง กับความรู้สึกแบบหนึ่งที่ฝังลึกในความทรงจำ แล้วก็ได้รู้ว่ามันไม่จริง ที่ใครต่างพูดกันว่า... เวลาไม่อาจไหลกลับ อดีตไม่อาจหวนคืน ที่สุดแล้ว...อดีต ปัจจุบัน อนาคต คือวงกลมเพียงหนึ่งวง ไม่ได้เป็นเส้นตรง หากเคลื่อนไหว ต่อติด เชื่อมโยงซึ่งกันและกัน ชีวิตอยู่ทั้งในเมื่อวานนี้ วันนี้ และพรุ่งนี้ คนที่มีชีวิตอยู่กับความหลัง คือคนจ่อมจมและยึดติด คนที่มีชีวิตอยู่กับความหวัง คือคนช่างฝัน คนที่มีชีวิตอย่างไร้ซึ่งอดีต และอนาคต คือคนแข็งกระด้าง ในความเป็นจริง เวลานั้นไม่มีจริง ไม่อาจแบ่งแยกได้ ชีวิตจึงไม่อาจแบ่งเป็นเมื่อวานนี้ วันนี้ พรุ่งนี้ สิ่งที่มีจริงก็คือ ... กล่องใบนั้นที่อยู่ในเราทุกๆคน ซึ่งอัดแน่นไปด้วยความรู้สึกต่างๆในทั้งหมดของชีวิต ซึ่งไม่เคยแบ่งตัวเองตามหน้าปัดนาฬิกาและปฏิทิน และคราใดก็ตามที่กล่องใบนั้นถูกเปิดออก ก็จะพบว่าสิ่งต่างๆในนั้น สดใหม่อยู่เสมอ (สารภาพว่า...แอบเบื่อ bloggang ตั้งแต่ประมาณต้นปี ก็เลยหายตัวไปแป๊บนึง ให้พอคิดถึงตะหงิดๆ บ่มเพาะความคิดถึงได้ที่ เลยกลับมาปรับแต่งบ้านนี้ จริงๆแล้ว blog นี้เขียนเอาไว้ก่อนแล้วใน space ก็เอามาแปะไว้ที่นี่ด้วยก็แล้วกัน)   Create Date : 12 มกราคม 2551 5 comments Last Update : 14 มกราคม 2551 9:24:59 น. Counter : 1075 Pageviews. Share Tweet

คิดถึงจริงๆด้วยคะ อัพบล็อกใหม่แล้วดูน่ารักมากๆเลยคะ   โดย: sawkitty 13 มกราคม 2551 6:19:15 น.

หวัดดีครับครูเสี้ยว ชอบประโยคนี้ ที่สุดแล้ว...อดีต ปัจจุบัน อนาคต คือวงกลมเพียงหนึ่งวง .... ความรัก ชีวิต ความตาย เราควบคุมหรือเลือกไม่ได้เลยนะครับ ว่าอยากให้มันดีหรือร้ายแค่ไหน บางคนบอกฉันทำให้มันดีได้ แต่ผมก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ เราแค่ "พยายาม" ทำให้มันดี แต่บางทีเหตุแวดล้อมมันดันทำให้ไม่ใช่ ผมเลยคิดว่า แทนที่จะคิดว่าจะทำยังไงให้มีความสุข เราไปรับมือกับความทุกข์ที่เกิดขึ้นดีกว่า ถ้าผ่าน "ทุกข์" ไปเรื่อยๆ มันก็เหมือนเรามีภูมิต้านทานในหัวใจ เมื่อถึงตอนนั้น ถึงทุกข์ก็ยัง "สุข" มีความสุขมากๆนะครับ   โดย: กะก๋า ฮา 3 สายสะพาย (กะว่าก๋า ) 13 มกราคม 2551 7:52:06 น.

คนอ่าน..."ก๊ากกกก" แต่คนอัพบล็อกเริ่ม "กลัว" อ่ะครับ 55555 กลัวโดนอุ้ม 5555   โดย: ก๋าโดฮุน (กะว่าก๋า ) 13 มกราคม 2551 19:15:38 น.

เขียนต่อเถอะครับ ตามอ่านอยู่ แม้ว่าบางทีจะไม่ีีมีเวลาตอบ หรือไม่รู้จะตอบอะไร ปล. ปรับแต่งบ้านใหม่แล้วดูสดใสดีครับ   โดย: Amygdala 15 มกราคม 2551 6:08:34 น.

เข้ามะแวะเวียนตามเคย,อิอิ เป็นกำลังใจให้จ้า   โดย: ผู้กำกับขยับพุง IP: 58.9.148.222 16 มกราคม 2551 11:45:10 น.