ตะกอนเหงา และความงมงายหลังตื่นนอน
มันเหงา ทำไมถึงเหงา มีหลายๆคนเคยถาม บางคนถามครั้งเดียว บางคนถามหลายครั้ง ส่วนคนตอบ... คำตอบไม่เคยเหมือนเดิมสักที
มันเหงา ความเหงามันเหมือนตะกอน นอนอยู่ในก้นบึ้งของความรู้สึก มีเหตุผลร้อยแปด อันจะทำให้บ่อน้ำแห่งความรู้สึกนี้ หมุนวนจนตะกอนลอยขึ้นมาขุ่นคลั่ก
อย่าถามเลยว่าเหงาเพราะอะไร ตอบยากนะ
เรื่องบางเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับความเหงา แต่มีส่วนที่เหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งคือ ความที่ไม่รู้ว่ามันเกิดจากอะไร นั่นคือ... ความฝัน ฝันถึงอะไรอย่างหนึ่ง
ทำไมถึงฝัน บอกตัวเองไมได้หมือนกัน และทุกครั้งที่ฝันเกี่ยวกับสิ่งนี้ ทำไมถึงจำความฝันได้แม่นยำ ทั้งๆที่ปกติแล้ว พอตื่น ก็ลืม แต่ทุกทีที่ฝันอย่างนี้ มันจะจำได้แม้กระทั่งความรู้สึกที่เกิดขึ้นในนั้น ราวกับว่า ประสาทสัมผัสทั้งหมดนั้น ได้เดินทางไปสัมผัสกับสิ่งนั้นจริงๆ
เป็นครั้งที่ 3 แล้วสินะ ที่สิ่งนี้มาเยี่ยมเยือนในความฝัน ชัดเจนแจ่มชัด ตราตรึงยิ่งนัก
ทบทวนเรื่องราวต่างๆ ทุกๆ ครั้งที่ฉันตื่นนอน
บทกวีไม่มีความหมาย ฉันงมงายสวดมนต์ขอพร
หากจะมีโอกาสอีกหน จะร่ายมนต์กับสายน้ำจันทน์
เพื่อจะได้หลับตาลงสักครั้ง แล้วพบกับเธอผู้เป็นนิรันดร์

Create Date : 19 มกราคม 2551 |
|
9 comments |
Last Update : 19 มกราคม 2551 21:51:27 น. |
Counter : 1364 Pageviews. |
|
 |
|