ทริปตุรกี 2556

ตุรกีเป็นประเทศที่เราใฝ่ฝันมานานด้วยด้วยเหตุผล 3 ประการ อย่างแรก ที่นี่มีสิ่งมหัศจรรย์ของโลกอยู่ 2 แห่ง คือ วิหารเทพีอาร์เทมิสที่เอฟีซุส และ วิหารเซนต์โซเฟียที่อิสตัลบูล อย่างที่สอง สมัยเด็กๆมีคนส่งโปสการ์ดภาพปามุคคาเล่มาให้ แล้วรู้สึกว่ามันมหัศจรรย์มาก อย่างสุดท้าย เคยอ่านนิยายที่พูดถึงพระราชวังทอปกาปึและสมบัติข้างใน ไม่แน่ใจว่าของคุณจันทร์รำไพรึเปล่า แต่ชื่อนี้ติดแน่นอยู่ในสมอง เลยอยากไปให้เห็นวังสุลต่านของจริง

มาเจอตัวเร่งปฏิกิริยาก็เมื่อเพื่อนคนหนึ่งไปตุรกีเมื่อปีที่แล้ว และได้ขึ้นบอลลูนที่คัปปาโดเจีย สิบปีก่อนเราเคยขึ้นบอลลูนที่อื่น พอเห็นรูปของเพื่อนเลยชักคิดถึงบรรยากาศบนท้องฟ้า อยากไปสัมผัสอีกรอบ แต่บอกตรงๆว่า คัปปาโดเจีย คืออะไร ข้าพเจ้าไม่รู้หรอก คิดแต่ว่ามันคงสวยดี คนถึงขึ้นบอลลูนไปทัศนา

งวดนี้ก็ไปกับทัวร์อีก รู้ทั้งรู้ว่าต้องมีอะไรที่ไม่สะดวกและไม่ตรงใจ แต่ก็เฉยๆ ช่างมัน สาเหตุหลักคือ ไม่มีเวลาและแรงจะจัดโปรแกรมและเตรียมการ แปลเป็นภาษาชาวบ้านง่ายๆว่า ขี้เกียจ ^^; ถึงจะมีอะไรไม่สมบูรณ์หลายอย่าง แต่ไปงวดนี้ประทับใจหัวหน้าทัวร์นะ รู้สึกว่าเค้าเป็นคนที่มองทะลุดีว่าลูกทัวร์ร้อยพ่อพันแม่แต่ละคนต้องการ อะไร ทำให้เราคุยแล้วไม่ลำบากใจ พอเกิดปัญหาก็พลิกแพลงกลบเกลื่อนให้ผ่อนคลายไปได้ ไม่สงสัยเลยว่าคงผ่านประสบการณ์มามาก ชั่วโมงบินสูงว่างั้นเหอะ



พูดถึงโปรแกรมทัวร์นิดนึง ทัวร์ตุรกีที่เราเห็นมาส่วนใหญ่จะคล้ายกัน มีแตกต่างชัดเจนอยู่สามอย่าง คือ ขาไปบินกลางวันหรือกลางคืน มีบินในประเทศหรือไม่ และ ไปเที่ยวเมืองทรอยหรือเปล่า ของเราบินกลางวัน บินในประเทศ และไม่เที่ยวเมืองทรอย คิดว่าตัวเองเลือกถูก เพราะน่าจะเหนื่อยน้อยกว่า ถ้าบินกลางคืนไปถึงอิสตันบูลเช้าแล้วเที่ยวต่อเลยจะฝืนสังขารอันไม่ใช่น้อย ของข้าพเจ้าเป็นอันมาก ถ้าไม่บินไปอิซมีร์และจากคัปปาโดเจียกลับอิสตันบูลจะต้องนั่งรถมาราธอนหนัก กว่าเก่า (แค่จากปามุคคาเล่ไปคัปปาโดเจียก็สลบแล้ว) และถ้าไปเที่ยวเมืองทรอยซึ่งต้องตีโค้งออกนอกเส้นทางก็จะต้องเหนื่อยต่ออีก หลายชั่วโมงในเวลาที่มีจำกัด ที่สำคัญ ทรอยมันเหลือแต่ซากจริงๆ ถึงข้าพเจ้าจะชอบหินหัก แต่แบบนั้นมันฮาร์ดคอร์เกิน

เทียบกับอียิปต์แล้ว สถานที่ท่องเที่ยวโดยรวมของอียิปต์ดูน่าประทับใจกว่าหลายเท่า ถ้าเราให้คะแนน ตุรกีงวดนี้ ระดับห้าดาวมีแต่วิหารเซนต์โซเฟีย โดยมีเอฟีซุสและนั่งบอลลูนชมคัปปาโดเจียแจกให้ที่ละสี่ นอกนั้นสองหรือสามดาวทั้งหมด ในขณะที่อียิปต์สี่ห้าดาวเป็นว่าเล่น สองหรือสามดาวไม่กี่แห่ง แต่ในแง่ความโหดของทริป อียิปต์ต้องอาศัยแรงอึดระดับเทพรา+อานูบิส (หรือเพราะเราเลือกโปรแกรมทัวร์ไม่ดีเองก็ไม่รู้) ในขณะที่ตุรกีสามารถชิลๆเป็นสนมสุลต่าน ยกเว้นวันที่นั่งรถมาราธอน 11 ชั่วโมง จากปามุคคาเลไปคัปปาโดเจีย

ต่อไปนี้จะพูดถึงสถานที่ที่ตั้งใจมาดูตามที่บอกไว้ตอนขึ้นบล็อก เหมือนทริปก่อน คือจะไม่เล่าประวัติศาสตร์ ไม่สาธยายรายการ ไม่บันทึกเป็นไดอารี่ และพยายามจะไม่โพสต์รูปภาคบังคับที่ใครๆก็ถ่ายกัน ดังนั้น ถ้าอ่านแล้วดูเหมือนตุรกีไม่มีอะไร ต้องขอบอกว่าของจริงที่น่าสนใจยังมีอีกหลายอย่าง ที่บอกกล่าวในบล็อกนี้มีแค่ความประทับใจไร้สาระของเราเอง

โหลดโหดมากๆ ขอเตือน แนะนำให้เปิดทิ้งให้รูปขึ้นหมดก่อน

.
.
เอฟีซุส

เมืองกรีกโบราณอายุ 2500 ปีแห่งนี้มีหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคเก่า คือวิหารเทพีอาร์เทมิส ซึ่งปรากฏว่าพอไปถึงสิ่งที่เห็นคือ



ซาก ซาก ซาก และ ซาก T____T เสาหักๆที่เห็นนั่นละ วิหารอาร์เทมิส คือ เราคาดหวังมากเกินไปเองแหละ เพราะที่อียิปต์โบราณสถานหลายแห่งยังสมบูรณ์อยู่ อย่างว่านะ ภูมิอากาศภูมิประเทศมันต่างกัน พอทำใจได้ เดินๆไปก็พบว่า

อ๊ะ



อาร์เทมิส!



*โดนคนอ่านฟาดด้วยหินฐานวิหารที่หล่นอยู่แถวนั้น*

*กบน้อยหน้าโชกเลือดปีนขอบกำแพงขึ้นมาเพื่อจะบอกว่า*

ลูน่าก็มีนะจ๊ะ



สำหรับคนที่ไม่เข้าใจ อาร์เทมิสเป็นชื่อแมวขาวของเซเลอร์วีนัส ลูน่าเป็นชื่อแมวดำของเซเลอร์มูน



คือ ที่นี่แมวเยอะมากกกก พี่ท่านประดิษฐานตามมุมต่างๆประหนึ่งพร็อพที่การท่องเที่ยวแห่งตุรกีจัดมาบ ริการ ใครที่มีใจรักแมวอยู่บ้าง มาที่นี่แล้วไม่ยกกล้องขึ้นมาส่องน้องเหมียวเลยก็ใจร้ายเกินไป

พักเรื่องแมวไปก่อน ที่จะบอกก็คือ ท่ามกลางซากปรักหักพังดั่งลานตากเสาเข็มและบล็อกคอนกรีต ยังมีของหลายอย่างที่อยู่ในสภาพที่ “ดี” พอจะจินตนาการต่อเป็นรูปเป็นร่างได้ สิ่งที่ประทับใจที่สุดคือ หอสมุดประจำเมืองค่ะ เห็นครั้งแรกตาค้าง ลายสลักแบบว่าละเอียดอ่อนช้อย สง่างามอะไรอย่างนี้



สิ่งที่ประทับใจรองลงมา คือโรงละครครึ่งวงกลม แบบว่ากรี๊ดๆๆๆ (โปรดให้อภัยคนชอบเสาหัก หินผุ กำแพงพังอย่างข้าพเจ้าด้วยเถอะ) สภาพโอเคมาก เราไม่สามารถถ่ายรูปที่ทำให้เห็นความอลังของมันได้ ขอรูปในเน็ตมาโชว์ละกัน เขาว่านั่งได้ถึงสองหมื่นกว่าคน




ปามุคคาเล่

แปลว่า ปราสาทปุยฝ้าย เป็นน้ำตกหินปูนสีขาว ที่มีน้ำแร่ไหลลงมาเป็นบ่อทีละชั้นๆ นี่คือภาพสวยๆที่กบน้อยใฝ่ฝันแต่เด็กว่าจะได้ไปเห็น







แต่พ่อแม่พี่น้องคะ นี่ค่ะ ภาพความเป็นจริง OTL



ขอยืนยันว่าน้ำท่วมดีกว่าฝนแล้งนะคะ คุณลุงไพบูลย์ บุตรขัน T^T

จริงๆก็มีบริเวณน้ำไหลให้เราถอดรองเท้าลงไปเดินเล่นเหมือนกัน แต่น้อยนิดกระจิดริด และบางจุดเป็นของปลอมที่ทางการตุรกีสร้างให้นักท่องเที่ยวอีกต่างหาก ขอยืนยันว่าหวงหลงสวยกว่าเป็นไหนๆ *วิ่งหนีไปร้องไห้คร่ำครวญเป็นภาษาธิเบต*


คัปปาโดเจีย
สารภาพว่าไม่รู้จักคัปปาโดเจียมาก่อนจนกระทั่งเพื่อนพูดถึง จากนั้นถึงได้รู้ว่ามันเป็นพื้นที่ประหลาดที่มีก้อนหินและภูเขารูปร่างแปลก ตาซึ่งเป็นผลจากการระเบิดของภูเขาไฟเมื่อหลายล้านปีก่อน ต่อมามีชาวคริสต์ที่หนีการตามล่าของพวกโรมันไปเจาะหินขุดถ้ำตั้งชุมชนในภูเขา เพื่อซ่อนตัว กลายเป็นเมืองเล็กเมืองน้อย บางแห่งมีโบสถ์เขียนลายสีตกแต่งเสียสวยงามด้วย



ส่วน ที่เป็นเมืองใต้ดินสำหรับหลบภัยของชาวคริสต์ก็สนุกดี โปรดนึกถึงบ้านตัวตุ่นที่ลึกและซับซ้อนสุดๆ ตอนจะลงไปเราสวนทางกับพวกที่เดินขึ้นมา แต่ละคนทำท่าเหมือนเหนื่อยมากเมื่อยมาก แต่เอาเข้าจริงเราว่าเฉยๆนะ โพรงแคบๆมุดไปมุดมามันส์ดีออก เหมือนเล่นเกม ^^

แต่ส่วนที่เวิร์คที่สุดในคัปปาโดเจียสำหรับเราคือการนั่งบอลลูนชมภูมิประเทศ รายการนี้ต้องตื่นแต่ไก่โห่เพื่อไปชมพระอาทิตย์ขึ้น



การขึ้นบอลลูนที่คัปปาโดเจียเป็นกิจกรรมที่นิยมกันมาก ทุกเช้าเลยมีบอลลูนลอยตุ๊บป่องเป็นลูกโป่งฟ่องฟ้า ดูแล้วตื่นตาตื่นใจดี แอบส่องไส้ในบอลลูน ก็พบว่าเครื่องยังหน้าตาเหมือนสมัยเมื่อสิบปีที่แล้ว ^^



ท้องฟ้าข้างบนสงบสบายสมใจเหมือนอย่างที่เคยเจอ <3



ภูมิประเทศสวยแปลกตา บางตอนเหมือนกระดูกไดโนเสาร์



ข้อดีของบอลลูนนอกจากวิวมุมสูงคือ ชมธรรมชาติแบบสบาย เพราะพื้นที่มหาศาลขนาดนี้ ให้เดินเองคงไม่ไหว



แน่ นอนว่าทุกที่เมื่อมีหินแปลกๆ ก็ต้องมีคนตั้งชื่อประหลาดๆ ที่นี่มีทั้งหินอูฐ หินเห็ด ปล่องไฟนางฟ้า ฯลฯ ดังนั้น พอหินไร้ชื่อทั้งหลายเข้ามาในสายตาเรา เราจึงตั้งชื่อมั่ง



ครีมที่ปาดแล้วป้ายข้างเครื่องตีไข่
หอยมือเสือ (หรือว่าทองหยิบ?) กับเห็ดโคน
เลย์แผ่นหยัก
เห็ดออรินจิ
อาลัว (หรือ hugs&kisses?)
ขนมผิง
สะดือ?!

(ไม่ใช่ละ มันคือที่ทำการไปรษณีย์ของคนโบราณต่างหาก เราเดาว่าเขาขุดเป็นช่องไว้เป็นเก็บนกพิราบสื่อสารน่ะ)

ว่าไงนะ เทรนด์การตั้งชื่อเรามีแต่ลงกระเพาะเหรอ ไม่มั้ง



ปิดท้ายด้วยคุณคนนี้ เราประทับใจเธอจัง เธอใส่ชุดแบบกอธิคโลลิต้ามาเที่ยวเกอเรเม (เมืองใต้ดิน) แต่งหน้าทำผมพร็อพพร้อม *ยกนิ้วให้สองข้าง*


เซนต์โซเฟีย
หรือ ฮาเยียโซเฟีย แต่เดิมเป็นโบสถ์ จากนั้นกลายเป็นสุเหร่า และสุดท้ายเป็นพิพิธภัณฑ์ เป็นสถานที่ไฮไลท์สำหรับเรา เดินไปทางไหนก็กรีดร้อง (อยู่ในใจ) ไม่น่าเชื่อว่าสร้างมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 5! ฝีมือถ่ายรูปเราไม่เอาถ่านไม่เอาแก๊ส ดังนั้นขอเอารูปจากเน็ตมานำเสนอแทน กดดูรูปใหญ่เอานะคะ



งามทั้งสถาปัตยกรรม ซุ้มโค้ง ลายเขียนสี และ....



อลังมั้ย แต่ดูใกล้อีกนิด มันไม่ใช่ภาพวาด แต่เป็น...



โมเสคค่ะ *น้ำตาไหลพรากปลาบปลื้ม* ภาพโมเสคฝาผนังพวกนี้ถูกชาวอิสลามโบกปูนหนาปึ้กทับเพื่อแปลงโบสถต์เซนต์ โซเฟียเป็นสุเหร่า มาตอนหลังถึงได้มีการแงะของเดิมออกมาให้ดู

ประทับใจที่สุดแล้วในทริป T^T


พระราชวังทอปกาปึ
ปัจจุบัน เป็นพิพิธภัณฑ์จัดแสดงสมบัติของราชวงศ์ในอดีต ถ่ายรูปไม่ได้เลยไม่มีอะไรมาให้ดู เราอาจจะประทับใจมากกว่านี้ถ้ามีเวลา แต่บังเอิญทัวร์เร่งมาก แทบไม่ได้ดูอะไรเลย เสียดายอย่างแรง ประทับใจอย่างนึง ห้องสมุดซ้วยสวย น่านั่งชะมัดเลย แต่ไม่มีหนังสือนะ ตรงนี้ถ่ายรูปได้ แต่รูปที่ถ่ายมามีแต่คน เลยเอาในเน็ตมาให้ดู



เราชอบลายประดับตามประตูหน้าต่างหลังคาของตุรกีมาก ประดิดประดอยสวยงามดีจริงๆ



(ซ้าย ฝีมือข้าพเจ้า ขวา จากเน็ต)

เก็บตก
ช่วงที่ไปเป็นหน้าทิวลิปบานพอดี หลายๆที่เลยประดับสวนด้วยทิวลิปลานตา มางวดนี้ได้รู้อะไรที่ไม่เคยรู้มาก่อนเกี่ยวกับตุรกีหลายอย่าง เรื่องที่ทิวลิปเป็นดอกไม้ของตุรกีอันนี้รู้อยู่แล้ว แต่ไม่ยักรู้ว่าเทอร์ควอยซ์แปลว่า หินของตุรกี ด้วย บัคลาวามีต้นกำเนิดที่ตุรกี และนัสรูดินก็เป็นคนตุรกี ช่างเป็นประเทศที่น่าศึกษาจริงๆ บ้านเมืองดูดี ผู้คนเป็นมิตร อาหารก็ใช้ได้ ชีสปิต้าอร่อยมาก <3 ได้กินเตอร์กิชดีไลท์ที่แม่มดขาวใช้ล่อลวงเอ็ดมันด์จากเรื่องนาร์เนียสมใจ เสียดายว่างวดนี้เราไม่ค่อยได้ถือกล้อง จึงไม่มีรูปอาหารเลย

อีกประการหนึ่งซึ่งอาจจะไม่เป็นทางการ แต่เราว่า ตุรกีเป็นประเทศแมว

แบบ ว่าเจอมันเกือบทุกสถานที่ท่องเที่ยวที่เราไปเลยอะ ถ่ายรูปทันบ้างไม่ทันบ้าง

เช่น โฉมงามที่เอฟีซุส



แสนซนที่เฮียราโพลิส



หนวดจิ๋มที่พระราชวังโดลมาบาเช่



หรือตอนที่แวะกินข้าวเที่ยงที่ร้านอาหารแห่งนึงในคัปปาโดเจีย เราพบว่าที่นั่นมี


ป้ายระวังแมว

แมวร้านนี้ใจง่ายที่สุดในสามโลก แค่เดินไปใกล้ ยกมือขึ้น ก็ยืดตัวยืนสองขาฉกหัวมาแปะใต้ฝ่ามือเราขอให้ลูบไล้ทันที เสียดายถ่ายรูปไม่ทัน โปรดเอารูปที่ใกล้เคียงไปแทน



มาตุรกีมีเรื่องให้ยิ้มอีกอย่างหนึ่งคือภาษา แน่นอนว่าภาษาเตอร์กิชกับภาษาอังกฤษไม่เหมือนกัน แต่คำยืมภาษาอังกฤษของเขาคล้ายภาษาเยอรมันตรงที่เขียนตรงตัวจนตลก (ถึงจะไม่มีใครขำไปกับเราก็เถอะ) ถ่ายป้ายบางส่วนมาให้ดู ลองเดากันนะคะว่ามันคืออะไรบ้าง




สรุป

ถึงเราจะบอกว่าอียิปต์มีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่งที่ตื่นตาตื่นใจกว่า แต่ถ้าให้ไปอีก เราขอคิดหนักๆก่อน ในขณะที่ตุรกีเป็นประเทศที่เรารู้สึกว่าโอเค มาไม่ยาก (ไม่ต้องขอวีซ่า) และอิสตันบูลท่าจะเที่ยวไม่ลำบาก ถ้ามีเวลาและโอกาส (เรอะ?) ก็ไม่รังเกียจที่จะไปอีก

ขอบคุณภาพจาก
Wikicommons
//therriegamboa.blogspot.com
//konokene.com
//teslasociety.com

Create Date : 01 พฤษภาคม 2556		8 comments
Last Update : 2 พฤษภาคม 2556 9:17:10 น.
Counter : 4648 Pageviews.
Share Tweet