แหล่งกบดาน
<<
เมษายน 2558
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
8 เมษายน 2558

ควันหลง What If? : จะเกิดอะไรขึ้นถ้าทุกคนมีเนื้อคู่ที่แค่สบตาก็รู้ว่าใช่

สืบเนื่องมาจาก รีวิวหนังสือเล่มที่แล้ว



บทหนึ่งในเล่มพูดถึงเรื่อง เนื้อคู่ (soul mate) คำถามก็คือ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าทุกคนที่เกิดมามีเนื้อคู่ที่แค่สบตาก็รู้ว่าใช่ อยู่ที่ไหนสักแห่งในโลกนี้ และเราจะไม่มีวันมีความสุขถ้าไม่ได้อยู่คนที่ไม่ใช่เนื้อคู่ที่แท้จริง

อนึ่ง ต้องบอกไว้ก่อนว่าฝรั่งส่วนใหญ่ไม่เชื่อในเรื่องเวียนว่ายตายเกิด ดังนั้นไม่มีประมาณตามหาเนื้อคู่ข้ามภพข้างชาตินะคะ

เข้าเรื่องดีกว่า ประเด็นคือนี่เป็นการตอบคำถามในเชิงวิทยาศาสตร์ ดังนั้นจะไม่มีพระเจ้า หรือเทพพ่อสื่อแม่สื่อมาเกี่ยวข้อง คนเขียนตั้งสมมติฐานว่า เนื้อคู่เป็นการเลือกแบบสุ่ม

ดังนั้นย่อมจะเกิดปัญหาหลายอย่างตามมา เช่น เนื้อคู่จะเกิดในยุคเดียวกับเราหรือเปล่า เราอุแว้ออกมา เนื้อคู่อาจจะตายไปแล้ว หรือเนื้อคู่จะเกิดในอีก 200 ปีข้างหน้าหลังเราตายไปแล้ว ...อย่างนี้คงหากันไม่เจอแน่

เพื่อให้ง่ายขึ้น สมมติว่าเนื้อคู่เกิดในยุคเดียวกับเราก็ได้ และเพื่อป้องกันความสยองที่อาจจะเกิดขึ้น เราจะสันนิษฐานด้วยว่าเนื้อคู่อายุใกล้เคียงกับเรา ภายใต้ข้อจำกัดนี้ ค่อยตีวงแคบลงมาได้ว่า มีคนประมาณห้าร้อยล้านในโลกนี้ที่อาจจะเป็นเนื้อคู่ของเรา

ต่อให้ไม่นับปัญหาเรื่องภาษา วัฒนธรรม และรสนิยมทางเพศ (แน่ใจเหรอว่าเนื้อคู่จะไม่ใช่เพศเดียวกับเรา) ก็ยังมีประเด็นที่ว่า ต้องสบตาถึงจะรู้ว่าใครเป็นเนื้อคู่

โอกาสที่เราจะได้เนื้อคู่นั้นน้อยมาก ลองนึกถึงจำนวนคนแปลกหน้าที่เราได้สบตาด้วยในแต่ละวัน ซึ่งมีตั้งแต่เกือบ 0 (สำหรับพวกฮิกกี้ หรือคนที่ไม่เคยออกจากเมืองที่ตัวเองอยู่) ไปจนถึง หลายพัน (เช่น ตำรวจที่ไทมส์สแควร์)

แต่เพื่อความยุติธรรม เราจะตั้งสมมติฐานว่า เราได้สบตากับคนแปลกหน้าประมาณ 20 คนต่อวันก็แล้วกัน ถ้า 10% ในนั้นมีอายุใกล้เคียงกับเรา ก็แปลว่าเราน่าจะได้สบตากับคนประมาณ 50,000 คน ในชั่วชีวิตของเรา เมื่อเทียบกับจำนวนผู้มีโอกาสน่าจะเป็นเนื้อคู่ 500,000,000 คน จึงเป็นตามภาพนี้



ความเสี่ยงที่จะตายโดยไร้คู่มันดูเลวร้ายมาก สังคมเราอาจจะมีการจัดระเบียบใหม่ ด้วยการพยายามเพิ่มจำนวนการสบตาของคนเราให้มากขึ้น โดยอาจจะทำเป็นสายพานหมุนไปเรื่อยๆดังนี้



แต่... ถ้าการสบตาในเว็บแคมได้ยังได้ผล แล้วทุกคนในโลกนั่งอยู่หน้าเว็บแคมวันละ 8 ชั่วโมงทุกวัน โดยใช้เวลาตัดสินใจแค่ไม่กี่วินาทีว่าคนนี้เป็นเนื้อคู่ของเราหรือไม่ ในทางทฤษฎี ระบบนี้อาจจะช่วยให้มนุษย์ทั้งโลกหาเนื้อคู่ของตัวเองพบ ในเวลาประมาณ 20 ปี

คนเขียนเค้าทำโมเดลคำนวณง่ายๆด้วย ^^

แต่ในความเป็นจริง คนเรามีเวลาที่จะหาความรักน้อยมาก คนที่มีเวลาไปนั่งหน้าคอมตั้ง 20 ปี อาจจะมีแค่ 1%

ดังนั้นอาชีพที่คนจะตบตีแย่งชิงกัน จะเป็นอาชีพที่ได้สบตาคนเยอะๆ ได้แก่ แคชเชียร์, ตำรวจที่ไทมส์สแควร์, คนตรวจกระเป๋าที่ BTS สยาม? ผู้คนจะหลั่งไหลเข้าเมืองมาเพื่อโอกาสแห่งการเจอเนื้อคู่

ความเครียดและความกดดันอาจจะทำให้คนบางคู่แกล้งทำเป็นว่าเป็นเนื้อคู่กัน แล้วเล่นละครหลอกคนอื่นไปชั่วชีวิต

โลกที่มีเนื้อคู่แบบสุ่มคงเป็นโลกที่อ้างว้างมาก

ที่มา : What If? - Randall Munroe



Create Date : 08 เมษายน 2558
Last Update : 24 ธันวาคม 2562 9:45:43 น. 4 comments
Counter : 2747 Pageviews.  

 
โอ้

แค่อ่านก็น่าสนใจ เห็นความเป็นไปได้แล้วปวดใจ ฮาา


ขอเตือนในฐานะคนที่ไม่ไปงานหนังสือหนึ่งครั้ง พอไปรอบนี้..ก็อย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ อย่างกะคนอดอยากง่าา

โหวตหนังสือนะคะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 9 เมษายน 2558 เวลา:14:37:50 น.  

 
โฮ่...งั้นรอดูความเสียหายเดือนตุลาของบล็อกนี้นะคะ

ไม่ต้องโหวตกลับค่ะ แฮ่..บล็อกนั้นแค่อัพเองว่าได้หนังสืออะไรมาบ้างน่ะค่ะ แหะๆ

ที่จริงปุ่มโหวตยังอยู่นะ แต่มันจะขึ้นช้าหน่อยแหละค่า


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 9 เมษายน 2558 เวลา:17:50:22 น.  

 
ขอบคุณมากค่า อ่านแล้วฮาภาพสายพานหมุนให้คนสบตา ฮ่าๆ คนเขียนเข้าใจคิดเนอะคะ แต่ละบทนี่ต้องล้วงลึกถึงบึ้งทีเดียว

กดโหวตให้ค่า


โดย: ออโอ วันที่: 9 เมษายน 2558 เวลา:21:33:46 น.  

 
น่าสนใจค่ะ อย่างนี้คนที่มีโอกาสทำงานที่ต้องมองตาคนบ่อยๆก็จะมีโอกาสเจอเนื้อคู่มากกว่าสิคะ เปลี่ยนอาชีพด่วน 55


โดย: natcharat วันที่: 14 เมษายน 2558 เวลา:20:08:31 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Froggie
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 29 คน [?]




[Add Froggie's blog to your web]