[Books] Ain't She Sweet? - Susan Elizabeth Phillips
ว่าจะเขียน Frederica แต่เพิ่งอ่านเรื่องนี้จบเลยลัดคิวมาก่อน สาเหตุน่ะเหรอ เป็นเพราะ Ain't She Sweet ทำให้นึกถึงงานของ Georgette Heyer น่ะสิ ^^
ฉากหลังของเรื่องเกิดขึ้นในยุคปัจจุบันที่เมืองเล็กๆแห่งหนึ่งในมิสซิสซิปปี้ สมัยไฮสคูล ชูการ์ เบ็ธ คือคุณหนูนางมารร้ายแสนสวยสุดแสบแห่งเมืองพาร์ริช มิสซิสซิปปี้ สิบห้าปีต่อมาเธอกลับมายังบ้านเกิดในสภาพจนกรอบ ตกอับ แต่หยิ่งเกินกว่าจะแสดงออกมา บรรดาศัตรูเก่าที่ชูการ์เบ็ธเคยทำให้เจ็บช้ำน้ำใจในอดีตพากันเรียงแถวเข้ามาเตรียมจะเอาคืนให้สะใจ แม้แต่เพื่อนร่วมแก๊งค์สมัยก่อนยังพากันตีปีกพั่บๆเตรียมร่วมผสมโรงด้วย วินนี่ น้องสาวต่างแม่ที่เคยถูกเธอกลั่นแกล้งสมัยไฮสคูล ตอนนี้กลายเป็นเจ้าของมรดกทั้งหมดของตระกูลและเป็นผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในเมือง แถมยังแต่งงานกับหวานใจไฮสคูลของชูการ์เบ็ธอีกต่างหาก แต่ที่ร้ายที่สุดก็คือบ้านที่ชูการ์เบ็ธเติบโตขึ้นมาก็ตกเป็นของคอลิน เบิร์น คุณครูคู่ปรับในอดีตที่ชูการ์เบ็ธเคยใส่ความจนหมดอนาคตมาแล้ว และยังผูกใจเจ็บไม่หาย
ยอมรับเลยว่าชูการ์เบ็ธในสมัยก่อนเป็นยัยเด็กแสบ เป็นบิช แบบ capital B เลย อ่านวีรกรรมในอดีต โดยเฉพาะเรื่องที่ทำกับวินนี่ แบบว่าใจร้ายจนไม่รู้จะเรียกยังไง แต่วันนี้ชูการ์เบ็ธไม่เหมือนเดิม หลังจากผ่านอะไรมาหลายๆอย่างในชีวิต (อย่างน้อยก็สามี 3 คน) ชูการ์เบ็ธรู้จักโลกมากขึ้น และกลายเป็นนางเอกที่เราชอบมากๆคนหนึ่ง
พระเอกในเรื่อง แน่นอนว่าคือ คอลิน อดีตครูภาษาอังกฤษในสมัยไฮสคูลของชูการ์เบ็ธและตัวละครอื่นๆในเรื่อง (แต่แก่กว่าพวกชูการ์เบ็ธแค่ 4 ปีนะ) คอลินเป็นหนุ่มอังกฤษหัวไบรท์ ปากตะไกร หยิ่งจองหอง แถมยังรสนิยมวิไลซะไม่มี ใครเค้าใส่แจ็คเก็ตกำมะหยี่สีม่วงเทาในเมืองเล็กๆในมิสซิสซิปปี้ แล้วกินแต่ของออร์แกนิคกันมั่ง คอลินถูกชูการ์เบ็ธใส่ร้ายจนต้องตกงานถูกเด้งกลับไปอังกฤษ แต่เมื่อกลับมาอเมริกาอีกครั้ง ก็สร้างเนื้อสร้างตัวจนกลายเป็นนักเขียนชื่อดังระดับเบสต์เซลเลอร์ และรวยขนาดมีเงินมาซื้อคฤหาสน์หลังโตที่เคยเป็นบ้านที่ชูการ์เบ็ธเติบโตขึ้นมาได้ เรื่องมันมาถึงพริกถึงขิงตอนที่ไม่มีใครในเมืองยอมจ้างชูการ์เบ็ธทำงานเลย แล้วคอลินเสนอให้ชูการ์เบ็ธมาทำงานเป็นแม่บ้านในบ้านที่ตัวเองเลยเป็นคุณหนูมาก่อน
ทีนี้ก็มาถึงสิ่งที่ทำให้คิดถึง GH ในเรื่อง ก็เริ่มตั้งแต่ว่า ก่อนจะขึ้นแต่ละบทจะมี quote จากนิยายของ GH 4 เรื่องมาเป็นธีมของบทนั้น (The Grand Sophy, These Old Shades, Devil's Cub, The Corinthian) อ่านแล้วหรรษาร่าเริงเป็นอันมาก อย่างเช่น
"I am afraid" confessed Pen, "that I am not very well-behaved. Aunt says that I had a lamentable upbringing"
GEORGETTE HEYER, The Corinthian
"No doubt you thought I was sadly lacking in manners. You may sit down. At my feet."
GEORGETTE HEYER, THese Old Shades
ตัวคอลินนี่ยังกะส่วนผสมของพระเอกใน 4 เรื่องนั้นเลย คือ หยิ่งแบบเอวอนใน Shades สำอางแบบริชาร์ดใน Corinthian ฟาดฟันกับนางเอกเหมือนใน Sophy และข่มขู่+หว่านล้อมนางเอกเหมือนวิดัลใน Cub
สำหรับชูการ์เบ็ธ เราคิดว่า sassy คล้ายๆโซฟี่ ใน Sophy รั้นแบบลีออนใน Shades ผสมกับความแก่นของเพ็นใน Corinthian
และบทสนทนาของเรื่องนี้ก็มีชีวิตชีวา ทั้งแสบทั้งคัน สมค่าที่ใช้ quote ของ GH เปิดบท เราคิดว่า SEP เป็นนักเขียนที่เขียนบทสนทนาตอบโต้ของตัวละครที่เก่งที่สุดคนหนึ่งที่เคยอ่านมาเลย
ชอบ
- ตอนที่ชูการ์เบ็ธกับคอลินตอบโต้กัน ซึ่งก็ประมาณ 70% ในเรื่อง อย่างเช่นตอนที่คอลินให้ชูการ์เบ็ธจัดการงานปาร์ตี้ที่บ้านตัวเอง
"He just broke that new pitcher I bought you. And did you know he was planning to use disposable aluminum pans on the buffet table? I had to remind him this was a dinner party, not a fish fry."
As she ranted on, he wanted to order her to stop putting so much energy into a party that wasnt hers. Right from the beginning, hed told her shed be waiting on his guests, but she hadnt blinked. Hed
even driven the point home by instructing her to dress appropriately.
Surprising how easy it was to play the bastard once you set your mind to it. If only shed bow those proud shoulders just once and concede defeat, he could let this go. But she wouldnt. So here they were. And, now, he simply wanted the whole thing done with.
". . . make sure you take the cost of that pitcher out of his check when you pay him tonight."
"I'll do that." The caterer had probably broken the pitcher because he was staring down her blouse.
"No, you wont. Except for me, youre Mr.Big Spender. Even with that incompetent West Coast weasel of a caterer."
"Such prejudice from someone who once lived in California herself."
"Well, sure, but I was drunk most of the time."
He caught his smile just in time. He wouldnt give in to that seductive charm. Her self-deprecating sense of humor was another manipulation, her way of making sure no one else threw the first punch.
"Is that all?"
She eyed his dark trousers and long-sleeved grape-colored shirt. "If only I hadnt sent your dueling pistols to the cleaners."
Hed promised himself hed stop sparring with her, but the words came out anyway. "At least I still have my riding crop. Just the thing, Ive heard, for disciplining an unruly servant."
- ขำทุกทีเวลานางเอกเรียกพระเอกแบบจิกกัดว่า Your Grace
- เราตกเป็นแฟนของชูการ์เบ็ธในบทที่สองที่คอลินแก้แค้นด้วยการทำในสิ่งที่ตัวเองถูกใส่ความเมื่อ 15 ปีก่อนให้เป็นจริง แต่ชูการ์เบ็ธแตะแก้มคอลินแบบเอ็นดูแล้วบอกว่า "All this time Ive hated feeling like a liar. Thanks, Mr. Byrne. Youve cleansed my soul."
- วิวัฒนาการที่คอลินกับชูการ์เบ็ธค่อยๆเปลี่ยนจากศัตรูมาเป็นเพื่อนกัน
- ฉากงานปาร์ตี้ ทั้งก่อน ทั้งระหว่าง และทั้งหลังงาน
- ตอนที่ชูการ์เบ็ธพยายามตามหาตัวคอลิน แล้วหมดมุขถึงขั้นโทรไปหาผู้จัดการของคอลินแล้วบอกว่าตัวเองเป็นนางสนองพระโอษฐ์ของสมเด็จพระราชินีอังกฤษโทรมาติดต่อคอลินที่จะให้บรรดาศักดิ์เป็นเซอร์
- ชูการ์เบ็ธบอกไรอันว่า ตกลงจะยอมแต่งงานกับคอลินก็ได้ แต่จะทำให้คอลินปวดประสาทไปตลอดชีวิตเลย จากนั้นก็ปึงปังออกไป แล้วไรอันหันมาบอกวินนี่ว่า "They deserve each other."
- ตอนที่บาทหลวงต้องรีบข้ามบท speak now or forever hold your peace เพราะกลัวแขกเหรื่อจะกระโดดหย็องแหย็งขึ้นมาคัดค้านเต็มไปหมด
แน่นอนว่ามีส่วนที่่รู้สึกว่างี่เง่าอยู่หลายจุดเหมือนกัน แต่ส่วนที่สนุกมีเยอะกลบเสียสนิท เรื่องมันน่ารักมากๆ แนะนำค่ะ ได้ยินว่ามีแปลไทยแล้ว แต่แปลไม่ดี(?) ถ้าสนใจ แนะนำให้อ่านภาษาอังกฤษค่ะ
| Create Date : 03 พฤษภาคม 2554 |
| Last Update : 25 ธันวาคม 2562 11:29:53 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 2298 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 29 คน [
