|
ต้อยติ่ง....กับความทรงจำ...ที่จดจำเสมอ
 ตอนเด็กๆ ชอบเก็บเม็ดต้อยติ่งมาเล่น เม็ดแก่ๆ อมเข้าไปในปากให้โดนน้ำลาย แล้วมันก็แตกโพ๊ะในปาก สนุก รู้สึกคันยุกยิกในปาก แต่ทันทีที่คุณป้ารู้ก็โดนดุ โดนนิ้วโป้งกับนิ้วชี้หนีบเข้าที่แขน อุ๊ย! เจ็บ คุณป้าหวังดีบอกว่าอมเข้าไปในปากได้ไง ปั๊ดเดี๋ยวก็ติดคอตาย พอโดนดุก็เลิก ไม่ได้กลัวเม็ดต้อยติ่งติดคอตาย แต่กลัวโดนหนีบ ก็โธ่ ถ้าเนื้อไม่เขียว คุณป้าเลิกซะที่ไหน
 
 
แต่ความชอบเก็บเม็ดต้อยติ่งก็ยังมีอยู่ เก็บๆมาเยอะๆ คราวนี้ไม่เอาเข้าปากแล้ว แต่โยนลงน้ำแทน มีความสุขมากตอนที่เห็นเม็ดดีดแตก ยิ่งเยอะๆ ยิ่งชอบ ดังเป๊ะๆๆ แต่ทันทีที่คุณป้าเห็นก็โดนดุอีก โดนนิ้วโป้งกับนิ้วชี้หนีบเข้าที่แขน อุ๊ย! เจ็บ คุณป้าหวังดี บอกว่าเดี๋ยวมันกระเต็นเข้าตา ตาบอดไม่รู้ด้วย พอคุณป้าขู่อย่างนี้ก็เลยเลิก ไม่ได้กลัวตาบอด แต่กลัวมองไม่เห็นนี่นา...
 แต่ในวันนี้....เติบโตขึ้นมา คุณป้าไม่อยู่แล้ว ไม่ได้โดนนิ้วโป้งกับนิ้วชี้เหน็บเข้าที่แขน ไม่มีใครคอยห้าม แต่ก็ไม่ได้เล่นเม็ดต้อยติ่งแล้ว สิ่งที่มองเห็นในเวลาต่อมาก็คือความสวยของดอก สีม่วงอ่อนๆที่แทรกอยู่ตามใบเขียวๆ ดอกต้อยติ่งสวย แต่บอบบาง สวยเสมอเวลาที่อยู่กับต้น แต่จะเหี่ยวเฉา และหมดงาม ทันทีที่เด็ดออกมา
ยืนมองๆก็คิดขึ้นมาได้ว่าเอ๊...ทำไมตอนเด็กๆไม่เก็บดอกมาเล่น ถ้าเก็บดอกก็คงไม่โดนหนีบให้เนื้อเขียว
มาคิดได้อีกทีก็ช้าไปหลายปี...อยากถามคุณป้า...
แต่แหมคุณป้าไปสวรรค์ซ๊าแล้วไม่ยอมอยู่ให้ถาม
ก็เลยตั้งใจว่าอีกสักหลายๆปีหน่อย ค่อยตามไปถามคุณป้าบนสวรรค์ว่า...ถ้าหนูเก็บดอกต้องติ่งมาเล่นหนูจะโดนสองนิ้วหนีบจนเนื้อเขียวไหมคะ
แต่ขอเวลาอีกสักหลายปีหน่อยนะคุณป้าขา...แบบว่าหนูไม่รีบที่จะอยากรู้น่ะนะ
 ---ตอนเด็กๆใครโดนหนีบเหมือนดี.บ้างน๊า---
Last Update : 24 กรกฎาคม 2549 9:49:58 น.
| Create Date : 22 มิถุนายน 2549 |
|
53 comments |
| Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2553 20:28:34 น. |
| Counter : 2104 Pageviews. |
|
 |
|
ตอนเด็กๆ ชอบเก็บเม็ดต้อยติ่งมาเล่น เม็ดแก่ๆ อมเข้าไปในปากให้โดนน้ำลาย แล้วมันก็แตกโพ๊ะในปาก สนุก รู้สึกคันยุกยิกในปาก แต่ทันทีที่คุณป้ารู้ก็โดนดุ โดนนิ้วโป้งกับนิ้วชี้หนีบเข้าที่แขน อุ๊ย! เจ็บ คุณป้าหวังดีบอกว่าอมเข้าไปในปากได้ไง ปั๊ดเดี๋ยวก็ติดคอตาย พอโดนดุก็เลิก ไม่ได้กลัวเม็ดต้อยติ่งติดคอตาย แต่กลัวโดนหนีบ ก็โธ่ ถ้าเนื้อไม่เขียว คุณป้าเลิกซะที่ไหน
แต่ในวันนี้....เติบโตขึ้นมา คุณป้าไม่อยู่แล้ว ไม่ได้โดนนิ้วโป้งกับนิ้วชี้เหน็บเข้าที่แขน ไม่มีใครคอยห้าม แต่ก็ไม่ได้เล่นเม็ดต้อยติ่งแล้ว สิ่งที่มองเห็นในเวลาต่อมาก็คือความสวยของดอก สีม่วงอ่อนๆที่แทรกอยู่ตามใบเขียวๆ ดอกต้อยติ่งสวย แต่บอบบาง สวยเสมอเวลาที่อยู่กับต้น แต่จะเหี่ยวเฉา และหมดงาม ทันทีที่เด็ดออกมา
---ตอนเด็กๆใครโดนหนีบเหมือนดี.บ้างน๊า---
ตามพี่แพ้ทมาแปะรูปอะ
สวัสดีค่าคุณดี. ช่วงนี้คงไม่ค่อยยุ่งแล้ว จัดระบบงานก็เป็นผลดีกับตัวเองล่ะค่ะ ได้รู้ว่าจะทำอะไรก่อนหลังดี 
เคยเล่นจ้า....
แวะมาทักทายค่า
ฮิๆๆ คิดถึงสมัยเด็กๆ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 72 คน [
แล้วตอนเด็กๆ จามีเกาะดินกลางน้ำ ตะเข้ชอบไปเก็บดอกบัว แถวนั้น แล้ว พวกเราเรียกเกาะนั้นว่าเกาะต้อยติ่งด้วยแหละ อิอิ ^ ^
เดี๋ยวนี้กลับไป เกาะต้อยติ่งหายไปแล้ว ไม่มีบึงบัวอีกแล้ว เขาถมปลูกบ้านกันหมด
คิดถึงชีวิตแสนมีความสุขตอนเด็กๆจัง
เพิ่งจะเข้าใจตอนโตแล้ว ว่าทำไม ใครๆมันจะชอบพูดว่า "อยากกลับไปเป็นเด็กๆอีก" นินินิ ว่ามั๊ยเจ้าคะ อิอิ