|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
อาหารจานผวา กับรูปถ่ายธรรมดา
 ---ทุกครั้งที่จะเดินทางไปไหนสักแห่ง เรื่องการถ่ายรูป ในฐานะของคนทำหนังสือ นับว่าเป็นเรื่องปกติที่ทำกันค่ะ ก่อนที่กล้องดิจิตอลจะฮิต เวลาจะถ่ายรูปสักรูปก็จะคิดแล้วคิดอีก เพราะค่าฟิล์ม ค่าล้างรูปมันแพงไงคะ เล็งกันแทบตาย แสงได้มั้ย องค์ประกอบภาพเป็นไง กดไปแต่ละแชะ ก็เงินทั้งนั้น แต่พอมีกล้องดิจิตอล ทีนี้ล่ะถ่ายกันไปเถอะ ไม่ต้องเสียค่าฟิล์ม!---
 ---และเพราะตอนนี้เราคิดถึงเรื่องค่าใช้จ่ายน้อยลง จินตนาการในการถ่ายรูปของเราก็บรรเจิดกันขึ้นมาอย่างที่ไม่มีอะไรมาขวางกันไว้ได้อีก ดังนั้นพอไปเที่ยวไหน เห็นอะไรสะดุดหัวใจเข้าก็คว้ากล้องกันทันที
การเดินทางแต่ละครั้ง นอกจากไปพักผ่อน หลังจากที่เหนื่อยกับงาน ก็จะมีโจทย์อยู่ในใจเสมอว่า ไปเที่ยวครั้งนี้จะได้ งาน อะไรกลับมาบ้าง พี่บางคนเขียนเรื่องท่องเที่ยว ก็จะแนะนำว่าให้ไปตรงนั้น ตรงนี้ เพื่อจะได้ถ่ายรูปสถานที่ท่องเที่ยวด้วย บางคนเขียนเรื่องร้านอาหาร หรือกำลังทำเกี่ยวกับเรื่องอาหารก็จะแนะนำร้านให้ว่าไปที่นั่นสิ ที่นี่สิ จะได้ทำงานด้วย สรุปว่าไปไหนแต่ละครั้งก็จะมีของแถมเป็น งาน กลับมาทุกครั้ง---
 ---ล่าสุด เดินทางไปสุโขทัย เราไปกันหลายคน มีทั้งผู้ใหญ่ และเด็ก ดี.มีโจทย์ในใจว่ารอบนี้อยากถ่ายรูปอาหารพื้นบ้านเก็บไว้ เพราะอยากเขียนเรื่องเกี่ยวกับอาหาร
ขณะที่รถผ่านจังหวัดนครสวรรค์ เห็นมันแกวหัวใหญ่ๆขายอยู่ข้างทางเต็มไปหมด พี่สาวหันมาบอกทันทีว่า ผัดมันแกวกับหมูอร่อยนะ ก็เริ่มมีเสียงวิจารณ์กันขึ้นมาว่ามันแกวเอามาทำเป็นกับข้าวได้ด้วยเหรอ ไม่เคยได้ยินเลย พี่สาวยืนยันว่าอร่อยจริงๆ เมื่อบอกอย่างนั้นก็ต้องพิสูจน์ จอดรถลงไปซื้อกันทันที ได้มันแกวมาหัวนึงค่ะ หนัก 5 โล 50 บาท ทุกคนได้แต่เหล่มองพี่เขย ซึ่งเป็นคนซื้อว่าจะเอาไปเลี้ยงคนทั้งหมู่บ้านหรือไง เพราะหัวใหญ่มั่กมาก---
 ---บ้านพี่เขยอยู่ที่อ.คีรีมาศ จ.สุโขทัยค่ะ ไปพักที่นั่นสะดวกทุกอย่าง เมื่อเดินทางไปถึง บรรดาญาติๆที่อยู่ที่นั่นพากันฮือฮากันอีกรอบว่าจะเอามันแกวเนี่ยนะมาผัดกับหมู พี่สาวรีบนำเสนออีกรอบว่าอร่อยมาก เดี๋ยวจะทำให้ทาน (แต่คนทำน่ะพี่เขยนะคะ ไม่ใช่พี่สาว) และแล้วมันแกวก็ถูกแบ่งออกไปเพียงเสี้ยวเดียวก็ได้ผัดมันแกวใส่หมูจานโต ทานกันได้ทั้งบ้าน ชิมกันคนละคำ 2 คำ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ลงความเห็นว่าอร่อย เพราะเนื้อมันแกว ทั้งหวาน ทั้งกรอบ---คนนำเสนอน่ะยิ้มแก้มปริ ส่วนคนทำน่ะชินแล้ว เพราะทำอาหารทีไรถูกชมทุกที (เพราะถ้าไม่ชมว่าอร่อย ไอ้พวกที่รอกินกันน่ะอด!) แต่ก่อนจะทานกัน พี่เขยซึ่งเป็นช่างภาพมืออาชีพ ถ่ายรูปไว้ให้ด้วย เพราะรู้ว่าดี.จะเก็บไว้ทำงาน---
 ---อาหารมื้อต่อมา เราไปทานก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยกัน ไปทานกันที่ร้านเก่าแก่ที่ร้านหนึ่งในอำเภอสวรรคโลก ที่ร้านนี้นอกจากก๋วยเตี๋ยวอร่อยแล้ว ขนมเบื้องญวนก็อร่อย ไม่ว่าใครสั่งอะไรมาทาน ก่อนทานก็ต้องเอามาให้พี่ถ่ายรูปไว้ก่อน ลูกๆหลานๆของพี่ที่ไปด้วยนั่งงอนแก้มป่อง เพราะไปเที่ยวกันมาหิวแล้ว แทนที่จะได้ทาน ก็ไม่ได้ทานกันสักที มัวแต่ถ่ายรูปกันอยู่นั่นแหละ ไม่รู้ถ่ายทำไมนักหนา บางจานถ่ายรูปเสร็จก็ลืมคืนเจ้าของ ไอ้คนสั่งก็ถามอย่างเกรงใจว่าถ่ายเสร็จหรือยังน่ะ จะได้กินบ้าง...นี่ถ้าไม่ถามก็อดล่ะค่ะ!---
---เช้าวันใหม่...
พี่เขย กับพี่สาว ลุกขึ้นมาทำกับข้าวตั้งแต่เช้า ตั้งใจว่าเดี๋ยวเด็กๆ และทุกคนในบ้านตื่นขึ้นมาจะได้ทานกัน โดยดูว่ามีอะไรในตู้เย็นที่พอจะทำอาหารได้บ้าง ซึ่งก็สรุปได้ว่าทำหมูทอด กับไข่ดาว ในตู้มีไข่อยู่เท่าไหร่ก็ทอดไว้ทั้งหมดให้เด็กๆทานกัน แถมด้วย น้ำปลาพริกอีกถ้วย ทำง่ายๆแค่นี้แหละสำหรับมื้อเช้า จากนั้นก็ชวนคนที่ตื่นแล้วไปเดินเล่นในตลาดกัน ไม่ต้องห่วงลูกๆเพราะมีอาหารเตรียมไว้ให้ทุกคนอยู่แล้ว
มัวแต่เดินร่อนกันอยู่ 10 โมงถึงได้กลับมาที่บ้าน เมื่อมาถึงก็พบว่าทุกคนในบ้านนั่งรออยู่ เด็กๆน่ะนั่งหน้าหงิก อารมณ์โมโหหิวกันเป็นแถว อาหารทุกอย่างที่ทำไว้ยังอยู่ครบเหมือนเดิม พี่สาวถามว่า
ทำไมไม่กินกินกันน่ะ เด็กๆไม่หิวกันเหรอ
ผู้ใหญ่คนหนึ่งที่อยู่ที่บ้าน หันมาบอกว่า
อ้าว! กินได้เหรอ นึกว่าจะต้องถ่ายรูปก่อน
พี่เขยตบหน้าผากปั่ก ถ่ายรูปไข่ดาว กับ น้ำปลาพริกเนี่ยนะ!!
พี่สาวหันมากระซิบ นี่ถ้าฉันกลับมาบ่ายสอง สงสัยลูกฉันอดข้าวเช้า ข้าวเที่ยง
อ้ายตัวดี...แกนะแก...ตัวต้นเหตุ !
จากอาหารพื้นบ้านจานธรรมดา กลายเป็นอาหารจานผวาไปซะแล้ว...ดี.ก็ได้แต่ยิ้มแหะๆ...ไม่กล้าขอถ่ายรูปอาหารแล้ว เดี๋ยวจะโดนคนโมโหหิวตื๊บซะก่อน
...................................................
เดี๋ยวคราวหน้าค่อยตั้งโจทย์ใหม่ว่าอยากเขียนเรื่องอะไรดี อิอิ !
 
Last Update : 30 มีนาคม 2549 22:59:58 น.
| Create Date : 30 มีนาคม 2549 |
| Last Update : 13 มิถุนายน 2550 20:21:27 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 562 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: my_view  วันที่: 31 มีนาคม 2549 เวลา:7:53:13 น. |
|
|
|
| โดย: น้องโทน.... IP: 203.170.176.137 วันที่: 31 มีนาคม 2549 เวลา:19:12:59 น. |
|
|
|
|
|
|
|
---ทุกครั้งที่จะเดินทางไปไหนสักแห่ง เรื่องการถ่ายรูป ในฐานะของคนทำหนังสือ นับว่าเป็นเรื่องปกติที่ทำกันค่ะ ก่อนที่กล้องดิจิตอลจะฮิต เวลาจะถ่ายรูปสักรูปก็จะคิดแล้วคิดอีก เพราะค่าฟิล์ม ค่าล้างรูปมันแพงไงคะ เล็งกันแทบตาย แสงได้มั้ย องค์ประกอบภาพเป็นไง กดไปแต่ละแชะ ก็เงินทั้งนั้น แต่พอมีกล้องดิจิตอล ทีนี้ล่ะถ่ายกันไปเถอะ ไม่ต้องเสียค่าฟิล์ม!---
---และเพราะตอนนี้เราคิดถึงเรื่องค่าใช้จ่ายน้อยลง จินตนาการในการถ่ายรูปของเราก็บรรเจิดกันขึ้นมาอย่างที่ไม่มีอะไรมาขวางกันไว้ได้อีก ดังนั้นพอไปเที่ยวไหน เห็นอะไรสะดุดหัวใจเข้าก็คว้ากล้องกันทันที
---ล่าสุด เดินทางไปสุโขทัย เราไปกันหลายคน มีทั้งผู้ใหญ่ และเด็ก ดี.มีโจทย์ในใจว่ารอบนี้อยากถ่ายรูปอาหารพื้นบ้านเก็บไว้ เพราะอยากเขียนเรื่องเกี่ยวกับอาหาร 
---บ้านพี่เขยอยู่ที่อ.คีรีมาศ จ.สุโขทัยค่ะ ไปพักที่นั่นสะดวกทุกอย่าง เมื่อเดินทางไปถึง บรรดาญาติๆที่อยู่ที่นั่นพากันฮือฮากันอีกรอบว่าจะเอามันแกวเนี่ยนะมาผัดกับหมู พี่สาวรีบนำเสนออีกรอบว่าอร่อยมาก เดี๋ยวจะทำให้ทาน (แต่คนทำน่ะพี่เขยนะคะ ไม่ใช่พี่สาว) และแล้วมันแกวก็ถูกแบ่งออกไปเพียงเสี้ยวเดียวก็ได้ผัดมันแกวใส่หมูจานโต ทานกันได้ทั้งบ้าน ชิมกันคนละคำ 2 คำ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ลงความเห็นว่าอร่อย เพราะเนื้อมันแกว ทั้งหวาน ทั้งกรอบ---คนนำเสนอน่ะยิ้มแก้มปริ ส่วนคนทำน่ะชินแล้ว เพราะทำอาหารทีไรถูกชมทุกที (เพราะถ้าไม่ชมว่าอร่อย ไอ้พวกที่รอกินกันน่ะอด!) แต่ก่อนจะทานกัน พี่เขยซึ่งเป็นช่างภาพมืออาชีพ ถ่ายรูปไว้ให้ด้วย เพราะรู้ว่าดี.จะเก็บไว้ทำงาน---
---อาหารมื้อต่อมา เราไปทานก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยกัน ไปทานกันที่ร้านเก่าแก่ที่ร้านหนึ่งในอำเภอสวรรคโลก ที่ร้านนี้นอกจากก๋วยเตี๋ยวอร่อยแล้ว ขนมเบื้องญวนก็อร่อย ไม่ว่าใครสั่งอะไรมาทาน ก่อนทานก็ต้องเอามาให้พี่ถ่ายรูปไว้ก่อน ลูกๆหลานๆของพี่ที่ไปด้วยนั่งงอนแก้มป่อง เพราะไปเที่ยวกันมาหิวแล้ว แทนที่จะได้ทาน ก็ไม่ได้ทานกันสักที มัวแต่ถ่ายรูปกันอยู่นั่นแหละ ไม่รู้ถ่ายทำไมนักหนา บางจานถ่ายรูปเสร็จก็ลืมคืนเจ้าของ ไอ้คนสั่งก็ถามอย่างเกรงใจว่าถ่ายเสร็จหรือยังน่ะ จะได้กินบ้าง...นี่ถ้าไม่ถามก็อดล่ะค่ะ!---
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 72 คน [