ตอนที่3: ซึนเมี๊ยวดราม่า ภาค1

'ติดตามชมตอนต่อไป'

{   '  เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผ่านมาตั้งนานแล้วล่ะค่ะ เป็นสิ่งที่จำได้ไม่มีวันลืมเลยล่ะ

มันแหงอยู่แล้ว ไม่ว่ารักครั้งไหนๆก็ไม่มีทางที่จะลบมันออกไปได้หรอกใช่มั๊ยคะ ?

ความรักนี่ก็แปลกเนอะ มันมีหลายความรู้สึกในคำๆเดียว จะสุขจะเศร้าเหงาเซงก็ปะปนกันไป

และถึงแม้ว่ารักครั้งไหนก็ตามมันจะจบลง แต่สิ่งที่ยังอยู่คือความทรงจำที่เคยมี ไม่ว่าจะดีหรือร้ายก็ตาม

แต่มันก็ตอกย้ำเสมอว่า "ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน" :)  '    }

สวัสดีค่าาพี่ๆทุกคน~

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณพี่ๆที่คอยติชมและให้คำแนะนำอ้อม

ไม่ว่าจะหน้าบล็อค หรือหลังไมค์นะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ^^

และต้องขอบอกว่าปลื้มมากค่าที่จะตามอ่านซึนเมี๊ยว(หง่าว)

ถึงแม้จะพูดตามมารยาทก็เถอะ แต่ก็ทำให้ยัยซึนนี่ยิ้มได้นะค๊า เย้

┌(^_^)┘♪└(^_^)┐

และอีกอย่างเลย ต้องขอโทษจริงๆนะค๊า

หายไปตั้ง2วันแหน่ะ >_<' ลืมกันไปยังน๊อ กระซิกๆๆ

............................

สำหรับซึนเมี๊ยวตอนนี้ ออกจากเศร้าไปสักกะนิด

ผิดคอนเซปความหลั่นล๊าเลย แป่ววว = =''

จะว่าไปผู้ญ เป็นกันทุกคนรึป่าวคะ เวลาทะเลาะกัน

หรือน้อยใจ ก็ประชดใส่ บอกเลิกมั่งงี้ ฮ่าาาาา

บางทีนิสัยตรงนี้ก็ควรจะปรับๆบ้างอะเนอะ

เอาซึนเมี๊ยวตอนนี้เป็นอุทธาหรณ์เลย ><จริงๆนะเอ้อ

ความจริงวาดอีกตอนนึงไว้ แต่เมื่อวานดันมีเรื่องมาสะกิดนิดนึง

แต่เรายังหลั่นล๊าได้อยู่น๊าาา อิอิ

ว่าแต่เรื่องอะไรน๊ออออ ที่มาสะกิดใจยัยแมวซึนนี่ได้

ฮิฮิฮิ ติดตามตอนต่อไปค่าาาา

หมายเห็ด : กรุณาอย่าหลับตาอ่าน อาจทำให้ความสามารถในการมองเห็นไม่ทำงาน 

ปอลิงกินกล้วย' :  มีการเสริมเนื้อหาและเนื้อเรื่องเข้าไป โปรดใช้วิจารณญาน นะค๊า ((: