แสงสีทองจับเส้นขอบฟ้า อากาศตอนย่ำรุ่งหนาวเหน็บ
เสื้อโค้ทตัวหนาถูกเข้ากกระชับบตัว
เขานั่งอยู่ตรงนี้มาค่อนคืน รอคอยบางอย่าง
ชายหนุ่มระบายลมหายใจออกทางปาก
ความร้อนจากร่างกายทำให้ไอน้ำในอากาศควบแน่น
ควันจางๆของมันปรากฎเป็นเงาลางๆในแสงยามเช้า
นาฬิกาบอกเวลาเจ็ดโมงเช้า สี่สิบสองนาที
เขามองไปยังทิศตะวันออก แสงสีทองยังคงจับอยู่ที่เส้นขอบฟ้าอย่างนั้น
คอมพิวเตอร์เครื่องเล็กถูกนำมาใช้บันทึกเหตุการณ์ในเช้าวันนี้
พระอาทิตย์ขึ้นช้าผิดปรกติ เป็นวันที่เจ็ด
เวลาที่บันทึกคือ เจ็ดโมง สี่สิบสามนาที เขากรอกเสียงลงไป
ใช่ สิ่งที่เขารอคอยคือพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้น
แต่มันไม่ขึ้นมา อย่างที่ควรจะเป็น
ไม่มีใครทราบสาเหตุ.
.
.
.
สภาพอากาศของโลกเริ่มปั่นป่วนจากเวลากลางวันและกลางคืนที่เปลี่ยนไป
พายุใหญ่เริ่มก่อตัวในมหาสมุทรทั่วโลก
นักวิทยาศาสตร์ นักภาษาศาตร์ นักนิรุกติศาสตร์
ไม่เว้นแม่แต่คนโดนมีดบาดจนเลือดสาด
ต่างพากันมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
แสงประหลาดพาดผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืน แสงสีแดงพาดผ่านจากทิศเหนือ
ไปสู่ทิศใต้ ทั่วโลกรายงานพบเหตุการณ์ประหลาด
มีคนพบเห็นเขียดพูดได้ที่เยเมน
นักปีนเขาพบเยติสองตัวที่เชิงเขาเอเวอเรสต์
พวกมันกำลังเล่นหมากรุกกันอย่างเคร่งเครียด
ที่อูลานบาตอร์พบงูเหลือมเผือกเก้าตัวกำลังเล่นกระโดดยางกันอย่างสนุกสนาน
เหตุการณ์ประหลาด มากมายเสียจนพิสูจน์ทราบกันไม่หวาดไม่ไหว
มังกรตัวหนึ่งบินโฉบเหนือทำเนียบขาวเมื่อวาน
นี่ไม่ใช่โลกที่มนุษย์เคยรู้จักอีกต่อไป
.
.
.
.
.
สูงขึ้นไปจากพื้นดิน ไกลออกไปจากขอบเขตการรับรู้ของมนุษย์
สถานที่ซึ่งกล่าวถึงกันแค่ในตำนาน
ไม่มีใครพิสูจน์ได้ว่ามันมีอยู่จริง
แต่แน่นอนว่าไม่ใช่ว่ามันไม่มีอยู่จริง
จาตุมหาราชิกา ในบางภาษาที่นี่มีชื่อว่าเช่นนี้
หนึ่งวันของที่นี่ คือห้าสิบปีบนโลกมนุษย์
พุทธปรินิพพานเพิ่งล่วงมาเพียงเดือนเศษสำหรับที่นี่
และที่นี่ไม่ใช่ที่ซึ่งสงบสุขอีกต่อไป
พระบรมสารีริกธาตุซึ่งได้รับการปันส่วนมาเมื่อเดือนก่อน
คือสาเหตุของความไม่สงบ
โซโจเท็น ผู้ปกครองทางทิศครุฑใต้และทะมงเท็นผู้ปกครองยักษ์ทางทิศเหนือ
ไม่พอใจในส่วนแบ่งของตน
สงครามกำลังปะทุ
แสงสีรุ้งเรืองรองจับเส้นขอบฟ้า
เงาสีดำทะมึนของเหล่ายักษ์ปรากฎขึ้นตามแนวเส้นขอบฟ้า
.
.
.
.
.
ความรุนแรงจากการรบพุ่ง เริ่มส่งผลต่อมิติอื่นๆ
เหล่าเทพชั้นสูงขึ้นไปต่างปรึกษาหารือกัน
ว่ามื้อเที่ยงจะกินส้มตำปูหรือส้มตำปลาร้า
และยังหารือกันถึงสงครามที่กำลังส่งผลต่อภพภูมิชั่นล่างลงไป
หากปล่อยไว้เช่นนี้
นรกภูมิและภพภูมิแห่งภูติผีอสูรกาย จะปั่นป่วนเละเทะ
ผีปอบต้องหลุดออกมาบีบคอมนุษย์มากกว่าครั้งไหนๆ
.
.
.
.
แสงสีทองจับเส้นขอบฟ้า อากาศตอนย่ำรุ่งหนาวเหน็บ
เสื้อโค้ทตัวหนาถูกเข้ากกระชับบตัว
เขานั่งอยู่ตรงนี้มาค่อนคืน รอคอยบางอย่าง
สายฝนโปรยปราย
สายฝนนั้นสีแดง มีกลิ่นหอมคาวๆ
คอมพิวเตอร์เครื่องเล็กถูกนำมาใช้บันทึกเหตุการณ์ในเช้าวันนี้
พระอาทิตย์ขึ้นช้าผิดปรกติ เป็นวันที่เก้าร้อยสามสิบ
เวลาที่บันทึกคือ เจ็ดโมง สี่สิบเก้านาที เขากรอกเสียงลงไป
เขาถอนหายใจ
นี่ไม่ใช่โลกที่มนุษย์เคยรู้จักอีกต่อไป เขาพึมพำกับหอยทากเจ็ดขาตัวหนึ่ง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [
เจิมจ้าเจิม ^^