โจทย์คราวนี้ ของเป็ดเองครับ

ให้ทุกคน เขียนเกี่ยวกับ

“ ดาวลูกไก่ บ้านบนเนินเขา และ บทสนทนาในค่ำคืนหนึ่งระหว่าง

บารัก โอบาม่า กับมนุษย์ต่างดาว “

มาอ่านกัน










ภาพจาก //upload.wikimedia.org


---------------------------



“ ท่านประธานาธิบดี “ เสียงแสดงความนอบน้อมดังขึ้น

หลังจากชายผิวดำวัยกลางคนก้าวลงมาจากสามล้อเครื่องประจำตำแหน่ง

“ ไม่ต้องพิธีรีตรอง เราไม่ต้องการเป็นจุดสนใจ” เขาเอ่ยห้าม

ขณะที่ชายคนแรกกำลังจะเต้นระบำฮาวายโชว์

ชายคนแรก คือผู้อำนวยการ องค์การ ”อ้าซ่า “ องค์กรลูกของนาซ่าอีกทีนึง

ส่วนคนหลัง คือประธานาธิบดีผิวสีคนแรกของประเทศมหาอำนาจ

แห่งซีกโลกตะวันตก

ชายคนแรกคือ “ แพมแพม จุ่น” คนหลังคือ บารัค โอบาม่า


ทั้งคู่ แต่งกายด้วยชุดไทยประยุกต์

เบื้องหน้าของพวกเขา คือเนินเขาขนาดย่อมเนินหนึ่ง

บ้านหลังเล็กให้ความรู้สึกเป็นมิตร ตั้งเด่นอยู่บนนั้น

ดาวลูกไก่ทั้งเจ็ด ทอแสงตัดกับท้องฟ้าสีนิล


“ บนนั้นสินะ? “ ชายผิวสีรู้สึกหน่วงๆที่หู ด้วยความที่ประหม่า

“ เพคะ “ ชายอีกคนใช้สำนวนให้เข้ากับชุด เวรกรรม มันดันใส่ชุดผู้หญิงมา


ฝรั่งนี่ช่างไม่ประสีประสาเอาซะเลย




.

.


.

.



ห้องนั้นมีขนาดไม่ใหญ่นัก ขนาดก็ประมาณสนามตะกร้อขนาดมาตรฐาน

โต๊ะไม้สีน้ำตาลกับเก้าอี้สามตัว ตั้งอยู่กลางห้อง

แสงไฟสีเหลืองจากโคมไฟบนเพดาน

ส่องกระทบชายในชุดไทยประยุกต์ทั้งสอง

ทำให้พวกเขา ดูเซ็กซี่มากๆ




“ ได้เวลาแล้ว “ แพมแพมเอ่ย หลังจากเล่นเป่ายิงฉุบฆ่าเวลามาได้ซักพัก

“ ก๊อกๆๆ “

หน้าประตูของบ้าน ชายชราในชุดผ้าขาวม้าคาดพุงนุ่งโสร่ง

ท่าทางใจดีและไม่ชอบเคี้ยวหมาก

“ ลุงเชิด “ ทั้งคู่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร พร้อมกับดมคางกันเป็นการทักทาย




.

.

.





“ ปลาร้าชั้นดี “ ชายชราเอ่ยชม พลางเลียน้ำปลาร้าที่ติดตามปลายนิ้ว

ส้มตำจานใหญ่ ข้าวเหนียว และไก่ย่าง ตกอยู่ในวงล้อมของคนทั้งสาม

“ จากหมู่บ้านแถวนี้นี่เอง ของขึ้นชื่อของจังหวัดน่ะครับ “ บารัคกล่าวด้วยน้ำเสียง

เห็นด้วย

“ สถานการณ์ของเผ่าพันธุ์ของคุณ เริ่มควบคุมได้ลำบากขึ้น“

ชายชรากล่าวเสียงราบเรียบ

“ ข้อนั้นเราทราบ โชคดีของเรา ที่มีมิตรอย่างเผ่าพันธุ์ของท่าน “

“ อย่าพูดเหมือนคนอื่นคนไกล “ ชายชรายิ้ม

“ อันที่จริงก็ไกลโขอยู่นะ “ แพมแพมเล่นมุก

ทุกคนหัวเราะ





.

.

.





งานเลี้ยงอันแสนจะเรียบง่าย ระหว่างสองเผ่าพันธุ์จบลง

พร้อมของแลกเปลี่ยน แทนมิตรภาพระหว่างดวงดาวอันไกลโพ้นสองดวง

หนึ่งคือดาวเคราะห์สีส้ม ในกลุ่มดาวลูกไก่ ซึ่งเผ่าพันธุ์หนึ่งได้ถือกำเนิด

อีกหนึ่งคือดาวเคราะห์สีน้ำเงิน นามว่าโลก ที่ซึ่งเผ่าพันธุ์ของมนุษย์เราถือกำเนิด

แต่มิได้ถือกำเนิดขึ้นโดยบังเอิญ บรรพบุรุษชายหญิงคู่แรกของเรา

เดินทางมาจากดวงดาวสีส้ม สู่ดวงดาวสีน้ำเงิน เพื่อขยายเผ่าพันธุ์

แต่วิวัฒนาการนั้นมีปัญหา

ลูกหลานของมนุษย์ถูกพบว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ก้าวร้าว

ร่ำๆว่าจะถูกกำจัดอยู่หลายหน

แต่ก็ด้วยสายสัมพันระหว่างสองเผ่า สองดวงดาว

เทคโนโลยีที่ใช้ควบคุมสัญชาตญาณเถื่อนจึงถูกคิดค้นขึ้น




ภาพจาก //www.jb.man.ac.uk


.

.

.







ลุงเชิด กลับไปสู่ดวงดาวสีส้มดวงนั้นที่เขาจากมา

ก้อนแร่สีดำ จากอวกาศอันไกลโพ้นในมือของชายผิวสี

คือสิ่งที่ใช้ควบคุมระดับความเถื่อนของเผ่าพันธุ์มนุษย์

ให้พออยู่ร่วมกันได้

ไม่นานหลังจากเขากลับถึงประเทศ มันจะถูกนำเข้าสู่กระบวนการแปรรูป

จากนั้น จะถูกยิงขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศโลก

อานุภาพของมัน มากพอที่จะทำให้มนุษย์ใจเย็นไม่เข่นฆ่ากันง่ายเกินไป

แต่ด้วยจำนวนที่เพิ่มขึ้นของประชากร ทำให้การควบคุมเริ่มมีปัญหา

และที่แย่ไปกว่านั้น

แร่สีดำดังกล่าว กำลังจะหมดสิ้นไปจากดวงดาวสีส้ม





.

.

.





การคิดค้นเทคโนโลยีที่ใช้ควบคุมต่อจากนี้

ยังไม่ประสบผลสำเร็จ

อนาคตของเผ่าพันธุ์นี้ ช่างริบหรี่

พอๆกับแสงจากดาวลูกไก่อันไกลโพ้น

ใช่....ความหวังของเรา

มาจากดวงดาวอันไกลโพ้นเหล่านั้น









คุยกันท้ายเรื่อง

อยากจะเขียนสั้นๆครับงวดนี้

ขายไอเดียกันอย่างเดียว

จินตนาการเพี้ยนๆของผมเองครับ

ใครไม่เก็ต ไม่ต้องแปลกใจ

แสดงว่าคุณปรกติดีครับ

เอิ้กกก

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมจ้า



ลงนาม เป็ดสวรรค์ ณ ดาวลูกไก่





มีใครเขียนบ้าง? มาดูกัน




ตะพาบ กะว่าก๋า

ตะพาบ peeamp

ตะพาบ mastana

ตะพาบ ซองขาวเบอร์ 9

ตะพาบ Charming Princess

ขาดการประชาสัมพันธ์ไปนิด ขออภัยจ้า

การเมืองมันร้อนนนน

Create Date : 13 พฤษภาคม 2553
Last Update : 14 พฤษภาคม 2553 0:31:03 น.		90 comments
Counter : 1661 Pageviews.
Share Tweet