โจทย์นี้ ของเป็ดเองครับ

อันนี้โจทย์จ๊ะ


.
.
.






ชายหนุ่มเพ่งพินิจเต้านมของหมาแม่ลูกอ่อนตัวนั้นอย่างสนใจใคร่รู้
มันเต่งตึง แต่สีคล้ำเล็กน้อย แสดงให้เห็น ว่ามันได้ผ่านการสัมผัสมาแล้วพอสมควร
ชายหนุ่มค่อยๆเอื้อมมือไปสัมผัสเต้านมหมาเต้าหนึ่งอย่างแผ่วเบา
นาฬิกาฝังเพชรราคาล้านกว่าของเขา สะท้อนแสงไฟ ส่องประกาย กระทบเต้านมหมา
ยิ่งทำให้เต้านมหมาเหล่านั้น ดูเด่นเป็นที่ต้องตายิ่งนัก

หมาตัวเมียสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อชายหนุ่มบีบที่หัวนมของมันเบาๆ
ยังไม่พอใจ เขายังก้มหน้าอันคมสันหล่อเหลาของเขาลงไป
ดูดจ๊วบที่นมหมาเข้าให้ อีกมือก็บีบๆๆ
อ่าห์..
.
.
.



“ ไม่มีน้ำนมเลย ธนบดินทร์ “ เขาเอ่ยกับคนสวน
“ มิน่า ลูกมันแต่ละตัวถึงไม่โตซักที “
ชายหนุ่มละจากเต้านมมหา มาลูบหัวลูกหมาตัวเล็กๆห้าตัวที่ผอมโซราวกับกะปอม
“พามันไปโรงบาลที ไปยันฮี บอกให้หมอผ่าตัดเสริมเต้านมให้มันหน่อย
เอาแบบคิงไซส์เลยนะ “ เขากำชับ
.
.
.

ชายหนุ่มเปิดประตูใหญ่หน้าบ้าน พร้อมโค้งคำนับให้คนสวน ที่กำลังพาหมาไปเสริมเต้านม
เมื่อหันเขากลับมา ภาพที่ปรากฎเบื้องหน้าของเขา คือบ้านสีขาวหลังใหญ่คุ้นตา
สร้างด้วยหินอ่อนจากอิตาลี หลังคามุงสังกะสีอย่างดี
ถึงดูไม่สมฐานะนัก แต่ก็กำลังจะเปลี่ยนมามุงจากในอนาคตอันใกล้
ใช่ มันเป็นบ้านของเขาเอง

คฤหาสน์หลังงามนี้ เมียน้อยของเจ้าคุณปู่เป็นคนตั้งชื่อให้ว่า
“ บ้านทรายกอง “
ทุกคนต่างก็เรียกตัวเขาว่า “ ชายก้าง “
ด้วยรูปร่างที่เก้งก้างแต่ใบหน้าคมสันได้รูป
จึงทำให้เป็นที่สนใจของฝูงหมาหน้าปากซอยเป็นอย่างมาก
ผ่านไปทีไร โดนไล่ทุกทีสิน่า
.
.
.

ตระกูล “สว่างวาบ “ ของเขา เป็นเจ้าของทรัพย์สมบัตินับพันล้าน
รวมทั้งหมาคอกหนึ่ง และแมวดำอีกสองตัวด้วย
เป็นตระกูลเก่าแก่ สืบเชื้อสายมาจากสัตว์เซลล์เดียวบุคพรีแคมเบียนนู่น
.
.
.

วันนี้เขามีเรื่องสำคัญต้องขบคิดมากกว่าเรื่องหมา ที่ไม่มีนมให้ลูกกิน
ซึ่งเขาได้แก้ไขได้แล้ว อย่างชาญฉลาด
แต่เรื่องนี้ เป็นรื่องที่คิดไม่ตกมาหลายวันแล้ว

เขาเป็นนักสะสมภาพศิลปะตัวยง จนเป็นที่ร่ำลือกันให้แซดในวงการพนันชนไก่
เมื่ออาทิตย์ก่อน เขาเพิ่งซื้อภาพวาดสีน้ำมันตับปลาชิ้นใหม่มา
ราคานับสิบล้าน ศิลปินเจ้าของผลงานเป็นลูกครึ่งไทยชาวฝรั่งเศส
ชื่อว่า ฌอง ปิแอร์ เป็ดสวรรค์
ผู้เลื่องชื่อและแตกฉานในศิลปะแขนงนี้
ว่ากันว่า ภาพวาดชิ้นนี้ มีปริศนาให้ขบคิด
ดูจากชื่อภาพ ก็ชวนให้ฉงนเสียแล้ว เพราะชื่อของมันคือ
“ ห้วงมหรรณพ มีกบด้วยนะเออ “

อืมม...สมแล้วล่ะ ชื่อภาพยังมีสำเนียงฝรั่งเศส
เขาเคยได้ยินชื่อมองเตสกิเออร์ ปราชญ์ชาวฝรั่งเศส
ชะรอยคงจะมีอะไรเกี่ยวข้องกัน
.
.
.





“ นั่งจ้องภาพนี่อีกแล้วหรือชาย ? “ เสียงสตรีนางหนึ่งดังขึ้นใต้เก้าอี้ที่เขานั่ง
“ ครับหม่อมแม่ เขาว่ากันว่า ในภาพนี้ มีกบอยู่หนึ่งตัว
แต่ชายจ้องยังไง ก็ไม่เห็นจะมี แม้แต่ลูกอ๊อดซักตัวเลยครับ “

“อืม..มันก็แค่ภาพวาดสีแสบตา จะมีอะไรอย่างนั้นได้ยังไง? “ นางคลานออกมา
พร้อมจิ้งจกโชคร้ายตัวนึง ว่าแล้วนางก็ปล่อยมันลงคอทันที จิ้งจกพยายามงับลิ้นไก่นางเอาไว้
แต่ก็สายไปซะแล้ว มันเลยกลายเป็นอาหารว่างของคุณหญิงใจร้ายไปในบัดดล
“ ลูกว่าจะไปหาเจ้าของภาพนี้ที่ฝรั่งเศส “ เขาปรารภขึ้น
“ อีตาเป็ดนี่น่ะหรือ? “
“ครับ ถ้าลูกขบปัญหานี้ไม่ออก เห็นทีลูกจะต้องกลายเป็นมะเขือแหงๆ “
“ ทำไมต้องมะเขือ ? “ นางสงสัย
“ช่างเถอะครับหม่อมแม่ งั้นลูกจะออกเดินทาง วันพรุ่งนี้ “
“เดี๋ยวก่อนชายก้างของแม่ “ นางรำป้อ ไม่รู้จะรำทำไม? “ ข่าวว่าอีตาฌองเป็ดนี่
จะมาเมืองไทยอาทิตย์หน้านะลูก “
“จริงรึครับหม่อมแม่? ดีเลย จะได้ไม่ต้องเสียค่าแท็กซี่ขาออกจากสนามบิน“ คิดไกลเชียว
“ จริงสิลูก แม่แอบได้ยินพวกเพื่อนในวงไพ่มันเม้ากันเมื่อวาน “
ชายก้างยิ้มแก้มตุ่ย ส่วนหม่อมแม่ วิ่งไล่จิ้งจกอีกตัว ที่วิ่งจู๊ดไปตามผนังบ้าน
ด้วยความสยองขวัญ
.
.
.


ชายหนุ่มใช้เวลาเกือบตลอดอาทิตย์ไปกับภาพวาดราคาสิบล้านของเขา
พยามมองหากบตัวนั้น
มันคงเป็นงานศิลปะที่ลึกล้ำจนยากจะล้วง
แต่นั้นแหละ ยิ่งทำให้มันเป็นเรื่องท้าทายลูกผู้ชายอย่างเขา

ใช่ ไม่งั้นมันจะราคาตั้งสิบล้านหรือ
อืมมมมม...

ในบางวัน เขาพยายามออกมาเดินทอดน่องรอบบ้าน
หวังจะขบปริศนานี้ให้ได้ ก่อนวันที่ฌองเป็ดจะมาเยือน


ศิลปินผู้นั้น เพิ่งจะตอบรับคำเชิญทานอาหารค่ำ ที่บ้านทรายกองของเขา
ช่างดีเสียนี่กระไร

ช่วงนี้เขาต้องเอาไบกอนไล่ฉีดน้องชายคนเล็ก ซึ่งสติสตังไม่ค่อยดีของเขา
น้องเขาชื่อ “ ชายห้อย “
เพราะไม่ค่อยชอบใส่กางเกง ชอบเดินห้อยๆ เลยชื่อชายห้อย
แถมยังชอบแทะเสาบ้าน ยิ่งบ้านสร้างด้วย หินอ่อน
ยิ่งแทะง่าย เพราะมันอ่อนไง

นั่นไงๆ มาอีกแล้ว ห้อยมาเชียว เขาพ่นไบก้อนฟืดใหญ่ใส่ส่วนที่ห้อยทันที
ส่วนที่ห้อยอยู่ ก็หดในทันใด
ชายห้อยวิ่งไปซี้ดไปด้วยความสยิวกิ้ว
.
.
.

เช้าวันหนึ่ง

ชายก้าง พร้อมกล้องยาสูบคู่ใจ นั่งทอดอารมณ์อยู่บนรั้วบ้าน
ใช่ อยู่บนรั้วบ้านจริงๆนะ

เขาหัวเราะอยู่คนเดียว เห็นหมากระดิกหางก็หัวเราะ
เหมือนคนเมากัญชา
ใช่แล้ว เขากำลังเมากัญชา
เป็นฝีมือชายห้อยนั่นเอง ที่แอบปลูกกัญชาไว้หลังบ้าน
แล้วเอามาเปลี่ยนยาเส้นของชายก้าง ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้?

เขานั่งมองนมหมาตัวนั้นที่เพิ่งไปทำมา ใหญ่เบิ้มดีมาก
ลูกหมาอ้วนท้วนเชียว
.
.
.


“ มีคนมาขอพบคุณชายครับ “ ธนบดินทร์ คนสวนกล่าวเสียงนอบน้อม

“ ใคร? “

เขาสร่างเมาแทบทันทีทันใด เมื่อคนสวนบอกว่า คนผู้นั้นคือฌองเป็ด
อืมมม..เขาตั้งใจมาก่อนวันนัด สมแล้วที่เป็นศิลปิน ( ตรงไหนของมัน? )
.
.
.

ชายหนุ่มผมยาว แนะนำตัว ว่าเขาคือ ฌอง ปีแอร์ เป็ดสวรรค์
และตั้งใจจะมาเพื่อที่จะบอกว่า

ภาพที่ชายก้างซื้อไปนั้น แท้ที่จริง เขาไม่ได้เป็นคนวาดด้วยตัวเอง
แต่เป็นผลงานของคนที่แอบอ้างต่างหาก

ชายก้างได้ฟังดังนั้นก็ตบเข่าฉาดใหญ่
“ผมนึกอยู่แล้วเชียว ศิลปินเลื่องชื่ออย่างฌองเป็ด จะวาดภาพห่วยๆ
เหมือนเด็กอนุบาลแบบนี้ได้อย่างไร เสียค่าโง่ไปซะแล้วเรา งานนี้ต้องมีคนรับผิดชอบ “
เขาทำหน้าเข้มเหมือนงิ้ว แต่ก็โล่งใจ

ว่าแล้ว มันจะมีกบในภาพนี้ได้อย่างไร?
.
.
.

ฌองเป็ดรำตัดให้ชายก้างดูเป็นการตอบแทนที่เลี้ยงข้าวเย็น
จากนั้นก็ขอตัวกลับ
ชายก้าง มาส่งถึงหน้าบ้าน ให้ค่าแท็กซี่ไปร้อยนึง
แถมภาพวาดสีน้ำมันตับปลาของปลอมนั้นด้วย

ที่หน้าบ้าน

หญิงสาวท่าทางซื่อๆแต่สดใส ยกมือไหว้ชายทั้งสอง
“ สวสดีค่ะ อิฉันชื่อ พจหมัน “ เธอแนะนำตัวเอง
ชายก้างส่งสายตาหื่นๆ เป็นเชิงว่าถูกชะตากับเธอทันที
“ เธอสินะ คือพจหมัน “ เขายิ้ม เพราะเริ่มดูดกล้องยาสูบยัดไส้อีกครั้ง
.
.
.



ในมุมหนึ่งของกรุงเทพฯ


“ กบ คือคุณเอง ชายก้าง คุณนั่นแหละคือกบที่ถูกกะลาครอบไว้
เพียงแค่ผมเอ่ยปาก ว่านี่เป็นของปลอม คุณก็หมดศรัทธาในงานของผมเสียแล้ว

นี่ไม่ใช่ของปลอมหรอก ของจริง ผมวาดเองกับมือ

แต่แน่ล่ะ บริษัทตัวแทนของผมจะจ่ายเงินคืนให้คุณเต็มจำนวน

ศิลปะ อยู่ในดวงตาขอผู้เสพครึ่งหนึ่ง และอีกครึ่งหนึ่ง อยู่ในชิ้นงาน
คุณไม่มีครึ่งหนึ่งที่ว่า ก็จงอย่าเก็บมันไว้ให้รกบ้านเลย

คุณวางราคะ ไว้บนงานของผม
ไม่ใช่ความชื่นชมอย่างปิติ
และหากหมดสิ้นราคะเสียแล้ว
หินกรวดกับโคตรเพชร ก็มีค่าเท่ากัน“ เขาพูดกับอาซิ้มคนหนึ่ง ท่าทางงงๆ
.
.
.

ฌอง ปีแอร์ เป็ดสวรรค์
จ้องนมหมาตัวเมีย ที่วิ่งตามมาจากบ้านทรายกองตัวนั้น


“ เป็นหมาที่นมสวยชะมัด “ เขาคิดในใจ

แล้วจึงเริ่มวาดรูป ตั้งใจให้ชื่อว่า “นมหมาตัวนั้น..สั่นไหว ไปมา”
.
.
.


ลงนาม

เป็ดสวรรค์

.
.
.

ขอบคุณที่ช่วยกันโหวตครับ
วันนี้ง่วงจัด ขอนอนก่อนเน้อ

ฮ้าวววววว

Create Date : 11 สิงหาคม 2553
Last Update : 11 สิงหาคม 2553 0:22:21 น.		34 comments
Counter : 1552 Pageviews.
Share Tweet