► ►► ..ถ น น ส าย นี้ ..มี ต ะพ า บ 38. ....( นิบิรุเจ้าเอย ) ◄ ◄◄








กดลิ้งก์ไปหาโจทย์


กดไปหา เพื่อนตะพาบคนอื่นๆ

1.คุณ toor36
2.คุณ tiensongsang
3.คุณ rommunee
4.คุณ กะว่าก๋า
5.คุณ JewNid


6.คุณ เศษเสี้ยว
7.คุณ ปันฝัน
8.คุณ เจ็บแต่ตอนหายใจ
9.คุณ tanH2O
10.คุณ ปลายแป้นพิมพ์


11.คุณ tifun
12.คุณ ชีริว

อัพเดตเรื่อยๆครับ


.
.
.
.



✿✿✿ นิบิรุเจ้าเอย ✿✿✿





.
.
.
.
.


ลมหนาวเดือนธันวาคมพัดต้องใบไม้เสียงดัง อู้อ้า แมลงทับตัวหนึ่งหล่นร่วงลงมาจากต้นคูน
ลมหนาวเดือนธันวาคมพัดต้องหัวนมของชายหนุ่ม มันชูชัน เขากระชับเสื้อกันหนาวเข้ากับตัว
ลมหนาวปีนี้มาช้ากว่าทุกปี “สงสัยรถจะติด คิกๆ” ชายหนุ่มปล่อยมุกทุยแล้วก็ขำอยู่คนเดียว

เสียงหวูดรถไฟแว่วมาตามลมผสมกลิ่นทุ่งข้าวที่กำลังตั้งท้องใกล้คลอดเต็มที
“กอเอ๋ยกอไก่ ขอไข่ในเล้า “ เขาท่องกอไก่เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศชายทุ่ง ใช่ ไก่ก็ชอบกินข้าว

“ดิน” มีนัดกับหญิงสาวที่พบกันทางอินเตอร์เน็ต
วันนี้คือวันที่ 30 ธันวาคม ค.ศ 2011 เขาต้องไปพบกับเธอที่เชียงใหม่ ไปเจอตัวจริง หลังจากคุยกันในโลกออนไลน์มาพักใหญ่ เขารู้สึกตื่นเต้น

.
.
.
.
ชายหนุ่มสะดุดตากับหญิงสาวที่นั่งตรงข้ามกับเขา
เธอเหมือนจะมองหาใครซักคน
เขาน่าจะลองทักเธอเพื่อมนุษยสัมพันธ์ที่ดีและเพื่อสิ่งดีๆที่อาจจะตามมา
หลังจากนั้น

“เธออาจจะพกข้าวต้มกุ้งมาด้วยและแบ่งเรากินมั่ง “เขาคิด
เขากระแอมกระไอ ก่อนที่จะเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“ กำลังมองหารักแท้อยู่หรือครับ? “ เขายิ้มกรุ้มกริ่มท่าทางพึงพอใจกับมุกทุยๆของตัว

เธอสะอึกหยุดหงึกไปชั่วขณะ ส่งยิ้มแกนๆให้เขา
“ท่าทางคุณขี้หนาวนะครับ ใส่เสื้อซะหนาเชียว” เขายังไม่ยอมแพ้
เธอถอดเสื้อโอเวอร์โค้ดตัวนั้นออกเผยให้เห็น
ไฝเม็ดเล็กๆตรงจุดเชื่อมระหว่างซี่โครงทั้งสองข้าง ดูเซ็กซี่ไม่เบา

เธอรีบจัดระเบียบเสื้อกล้ามตัวจิ๋วให้เข้าที่เข้าทาง หลังจากรู้ตัวว่าโดนจ้องร่องนมจากชายหนุ่ม
“ขอโทษครับ” เขาขอโทษที่จ้องนมเธอ “ผมชื่อดินครับ ดินโป่ง เรียกสั้นๆว่าดิน รู้จักกันไว้นะครับ
ถือซะว่าเป็นการไถ่โทษที่ผมจ้องร่องนมคุณเมื่อกี้ “ เขารู้สึกสำนึกผิด

“อ๋อ ค่ะ เอางั้นก็ได้ค่ะ ฉันชื่อเดือนแรม เดือนแรมสี่ค่ำ เรียกสั้นๆว่าเดือนก็ได้ค่ะ “
เธอแนะนำตัวตามมารยาทสายตายังคงสอดส่ายสอดส่องแต่ไม่สอดใส่หาบางสิ่งบางอย่าง
“ ผมช่วยหาไหมครับ เหมือนคุณกำลังหาอะไรบางอย่าง “ เขายิ้มเป็นมิตร
“ขอบคุณค่ะ แต่คุณคงช่วยอะไรไม่ได้หรอก มันเป็นเรื่องเฉพาะตัว “ เธอว่า

“เหมือนปวดท้องเม็นสินะครับ เป็นเรื่องเฉพาะตัว ช่วยอะไรไม่ได้
แต่อย่างน้อยก็ไปซื้อยาให้ได้นะครับ “

เขาพยายามเล่นมุก แต่ไร้ผล เธอขอตัวออกไปเดินสำรวจขบวนรถไฟ เขาหยิบหนังสือนวนิยาย
ของ กวางทอง มองหลังเขา ที่อ่านค้างไว้ตั้งแต่เมื่อคืนออกมาอ่านต่อ

.
.
.
.
ขบวนรถไฟเคลื่อนตัวออกจากสถานีผักไห่ราวหกโมงเย็นกว่าๆ




“ฉันชื่อเดือนเพ็ญ
บันทึกเหตุการณ์เล่มนี้ เขียนขึ้นในปี 2012 วันที่ 18 มีนาคม
เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นเหนือท้องฟ้าทิศตะวันออก
เมืองที่ฉันอยู่คือเมืองหลวงของประเทศไทย “ เรื่องสั้นชื่อ”ดวงดาวบนฟ้าคราม” เริ่มต้นเรื่องแนววิทยาศาสตร์ เขารู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
ที่เจอคนชื่อเดือนทั้งในโลกสมมุติและโลกจริงๆในวันเดียวกันแบบนี้

“มีคนสังเกตเห็นท้องฟ้ามีสีซีดลง และดาวที่ทอแสงเมื่อคืนที่ผ่านมา ยังคงมองเห็นได้ในเวลาเจ็ดโมง
เช้า สัญญานดาวเทียมล่มแทบใช้การไม่ได้

25 มีนาคม 2011
อากาศทั่วโลกแปรปรวน ยังไม่มีคำชี้แจงจากหน่วยงานรัฐ
ข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่วจากเครื่องมือสื่อสารที่ยังพอใช้การได้
ที่น่าเชื่อถือได้ ฉันคิดว่า นี่คือสามแม่เหล็กจากดวงดาวที่เรายังไม่รู้จักที่แผ่ขยายมาจนถึงชั้นบรรยากาศของโลก
ชั้นบรรยากาศของเรากำลังบางลง เป็นที่มาของฟ้าสีซีด อากาศแปรปรวนทั่วโลก
มีคนบอกว่า มันคือดาวเคราะห์ดวงที่ 10 ในตำนาน ดาว “นิบิรุ”

.
.
.
.
ชายหนุ่มละสายตาจากหนังสือเล่มนั้นและเรื่องสั้นโลกแตกในปี 2012เมือเธอกลับมายังที่นั่ง
“นี่ดูสิ ผมเจอตัวละครชื่อคล้ายๆคุณในหนังสือเล่มนี้ด้วย “ เขาชวนคุย “ชื่อเดือนเพ็ญแน่ะ”
หญิงสาวมีนิ่งงันจนเขาแปลกใจ “คุณนิ่งงัน” เขาพูดเพื่อความแน่ใจ
“ขอฉันดูหน่อยสิคะ” เธอขอดูหนังสือในมือของเขา มือของเธอสั่นเทา เทาอ่อนๆไม่เข้มมาก

น้ำตาเธอไหลพราก ชายหนุ่มรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่ง
นั่นหนังสือนิยายวิทยาศาสตร์ ไม่ใช่นิยายรักสามเส้า
เหงาซึ้งจนอึ้งสะอึกขนาดนั้นซะหน่อย แต่เขายังคงมองเธออย่างสนอกสนใจ
มีแอบมองไฝของเธอบ้างตอนที่เธอเผลอ

ซักพักผ่านไป รถไฟวิ่งถึงไหนแล้วก็ไม่รู้ ช่างมันเถอะ
เหมือนว่าเธอจะรู้ตัวว่าเขากำลังแอบมองนมเธออีกแล้ว
ผิแต่ว่าคราวนี้เธอไม่ได้สนใจจะปกปิดมันนัก


“คุณคะ หนังสือเล่มนี้คุณเขียนเองรึเปล่า? “ เธอถาม
“อ๋อ เปล่าครับ เพื่อนให้มา” เขาว่า เธอมีท่าทีครุ่นคิด
“คุณพอจะรู้ไหม จะเจอคนเขียนหนังสือเล่มนี้ได้ที่ไหน? ฉันมีเวลาไม่มากนัก
ฉันต้องเจอเขาให้เร็วที่สุด “น้ำเสียงเธอจริงจังจนเขารู้สึกได้

“อะไรนะ คุณชอบเขาขนาดนั้นเชียว ผมให้ยืมอ่านก็ได้นะคืนนี้ ไม่นึกว่าจะมีคนชอบมันขนาดนี้ “
เขานึกขำในใจ

“คุณคะ ได้โปรดเถอะ ฉันมีเวลาแค่ 24 ชั่วโมง ฉันคือลูกสาวคนเดียวของคนที่เขียนบันทึกเล่มนี้
เป็นหนึ่งในจำนวนน้อยนิดที่รอดชีวิตจากเหตุการณ์หายนะครั้งนี้ เดือนเต็มคือคุณแม่ฉันเอง “
เธอเล่า น้ำตาไหลพรากจนเขาสับสนไปหมด
“อะๆๆ อะไรนะ พูดเป็นนิยายวิทยาศาสตร์ไปได้ แล้วคุณมาอยู่นี่ได้ยังไง” เขาสับสน
ตามที่บรรทัดข้างบนเขียนไว้
.
.
.
.
“ฉันไม่มีเวลามากนัก คุณดิน ....

ฉันมาจากอนาคต ปี 2055 ได้โปรดเถอะ ฉันต้องเจอคนที่มีบันทึกต้นฉบับตัวจริงของคุณแม่ฉันภายใน 24 ชั่วโมงนี้
และฉันเหลือเวลาถึงก่อน 4 โมงเย็นของวันพรุ่งนี้เท่านั้น ได้โปรดช่วยฉันด้วย “
เธออ้อนวอนจนเขาต้องมองรอบๆตัว ว่ามีกล้องซ่อนอยู่แถวนี้บ้างหรือไม่
นี่อาจจะเป็นรายการล้อกันเล่นก็ได้


“คุณต้องล้อผมเล่นแน่ๆ “ เขาไม่เชื่อสิ่งที่ตัวเองกำลังพบเจอ
เธอมีสีหน้าผิดหวังเตรียมจะถอดเสื้อกล้ามตัวจิ๋วออกจากตัว เธอจะเต้นระบำเปลือยเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนให้เขาช่วยเธอเธอว่า

และถึงแม้ในใจเขาจะเชียร์ซักแค่ไหน แต่การเต้นระบำเปลือยบนรถไฟ
คงไม่ใช่เรื่องเหมาะสมเท่าใดนัก

“ก็ได้ๆ มันเป็นคนให้ผมมาเองแหละ หนังสือเล่มนี้น่ะ มันเขียนเองกับมือคุณโชคดีแล้วล่ะ
ผมมีนัดกับแฟนที่เชียงใหม่และก็พักที่บ้านมันนี่แหละ
มันอยู่เชียงใหม่ ชื่อไอ้อิฐ อิฐมอญ”
เธอน้ำตาไหลพรากกว่าเดิม โผเข้ากอดเขาโดยไม่ทันตั้งตัว
ขนจักกะแร้ที่ถอนไม่หมดเส้นนึงของเธอสัมผัสต้นคอของเขาจนขนลุกซู่ไปหมด


นี่มันเรื่องอะไรกันนะ เขางงไปหมดแล้ว?


.
.
.
.
เวลาผ่านไปกับเรื่องเล่าเหมือนนิยายวิทยาศาสตร์ของเธอ
เรื่องการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของสรรพชีวิตในปี 2012จากดาวเคราะห์นิบิรุ
อากาศที่แปรปรวนหลังจากนั้นทำให้เธอโผล่มาบนโลกใบนี้ด้วยชุดโอเวอร์โค้ท
และเสื้อกล้ามผ่านไทม์แมชชีนที่หลงเหลือจากโครงการทดลองลับของรัฐบาลไทย
ร่วมกับรัฐบาลญี่ปุ่นชื่อโครงการ “มิยาบิ” ใช่ เขาก็พอจะจำได้ว่าหลังน้องสาวของทักษิณ
ชนะเลือกตั้งใหม่ๆ เขาเดินทางเข้าไปประเทศญี่ปุ่นทันที คงจะไปเพราะเรื่องนี้แน่ๆ
เธอว่ามันเป็นการเสี่ยง ที่เธอมายุ่งเกี่ยวกับอดีตแบบนี้
เหมือนมีตัวแปรใหม่ที่ไม่ควรมีเข้ามาแก้ไขอดีต อนาคตอาจจะดำเนินไปอีกแบบ
เธอจึงพยายามพูดถึงเรื่องอนาคตให้น้อยที่สุด
.
.
.
.
“ คุณวิชา สอลอนอ “ เธอเอ่ยชื่อนี้ เมือเจอกับอิฐเพื่อนของเขา
“อะไรนะครับ? “ มันงง
“คุณชื่อ วิชา สอลอนอ ใช่ไหม? “ เธอถามย้ำ
“ เปล่า ผมชื่ออิฐมอญ ก้อนละสามบาท “ มันยืนยัน
“อะไรกัน มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้นี่ คุณควรจะเป็นผู้ครอบครองบันทึกของคุณแม่ฉัน”
เธอสับสนและผิดหวัง


“ อ๋อ ถ้าคุณหมายถึงบันทึกของเดือนเพ็ญ ผมรู้จัก อยู่กับคนที่ส่งเรื่องนี้มาให้ผมพิมพ์
ในนามปากกาผมนี่แหละ คุณก็อาจจะเคยได้ยินมาบ้าง วงการน้ำหมึก ชื่อนักเขียนที่ติดลมบนแล้ว
ทำให้หนังสือขายง่ายกว่าหนังสือที่เขียนโดยนักเขียนโนเนมเยอะ แต่ผมรู้จักเขา” อิฐว่า

“ได้โปรดเถอะ ฉันต้องเจอเขา ก่อนสี่โมงเย็นวันนี้ ฉันมีเวลาแค่นั้น” เธออ้อนวอน
ดินผิดหวังเล็กน้อยที่เธอไม่มีท่าทีว่าจะถอดเสื้อเต้นระบำเปลือยแบบบนรถไฟในครั้งนี้

“ได้สิ เดี๋ยวผมโทรฯหามัน แป้บเดียว “ รอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าของเธอเป็นครั้งแรก
มันเป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความหวัง

“ไอ้เป็ดหรอ เออ นี่พี่เอง มีคนอยากเจอแกแน่ะ บอกว่าชื่อเดือนแรม รู้สึกจะเกี่ยวกับบันทึก
ที่แกไปเจอบนดอยเมื่อปีก่อนน่ะแหละ เธอเป็นลูกสาวเจ้าของบันทึกว่างั้น

แกมาหาพี่ที่บ้านได้ไหมวะ

โอเคๆ แล้วเจอกัน .. สวย..ไอ้บ้า รีบมาเลย “ อิฐวางสาย “ อีกสิบนาทีครับ

เธอร้องไห้อีกแล้ว อิฐดูท่าทางจะงุนงงกับอาการต่อมน้ำตาแตกของเธออยู่ไม่น้อย
.
.
.
.
“ได้โปรด อย่าหยุดสิ่งที่คุณกำลังทำนะคะ ไม่ว่าคุณกำลังตั้งใจทำอะไรอยู่
อย่าหยุด คุณคือความหวังเดียวของเผ่าพันธุ์ของเรา
สิ่งที่คุณได้อ่านจากบันทึกของคุณแม่ของฉัน
มันจะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้ เราทดลองส่งบันทึกนั้นมาเมื่อปีที่แล้ว ก่อนที่จะเสี่ยง
ทดลองส่งฉันมา ฉันเชื่อว่าดวงวิญญาณของคุณแม่ของฉันเลือกคุณ
ฉะนั้น อย่าหยุดสิ่งที่คุณกำลังตั้งใจทำในวันนี้ ได้โปรด” เธอพูดพลางน้ำตาไหลพราก
หลังจากที่ได้พบ “เป็ดสวรรค์” หรือชื่อจริงของเขาคือ “วิชา สอลอนอ”

บ้าจริง คนบ้าอะไรชื่อนี้

“ครับ ผมจะตั้งใจสะสมหนังโป๊ให้ครบทุกชนชาติให้จงได้ จะไม่หยุดเด็ดขาด” เป็ดพูดหนักแน่น
เธอสะอึกเล็กน้อย ได้แต่คิดในแง่ดีว่าเป็ดคงจะล้อเล่น

15:58 น. ประตูมิติปรากฎขึ้นข้างฝาบ้านของอิฐนั่นเอง เป็นเครื่องยืนยันว่านี่
ไม่ใช่เรื่องติ๊ต่างโกหกพกลมนมปลอมแน่ๆ สาวน้อยเดือนแรมผู้มาจากอนาคต
หายเข้าไปในนั้น
.
.
.
.
ไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้ว เป็ดสวรรค์ เขากำลังตั้งใจทำอะไรอยู่ นอกจากตัวเขาเอง
แต่ที่แน่ๆ ท้องฟ้าเหนือดอยสุเทพในวันขึ้นปีใหม่นั้น หากใครสังเกตซักนิดจะเห็นว่า
ดวงดาวยังคงทอแสงอยู่ แม้ในเวลา เจ็ดโมงเช้าและท้องฟ้าก็ดูซีดจางกว่าที่เคยเป็น


แต่นี่มันเพิ่งจะ1 มกราคม 2012 ไม่ใช่หรือ?
.
.
.
.
จบบริบูรณ์พูนสุข
.
.
.
.
ลงนาม
เป็ดสวรรค์
ขอตัวไปซักผ้า แล้วพรุ่งนี้ จะมาทำลิ้งก์ให้นะครับ



images by free.in.th


images by free.in.th











Create Date : 25 สิงหาคม 2554
Last Update : 25 สิงหาคม 2554 23:25:57 น. 31 comments
Counter : 1423 Pageviews.

 
อรุณสวัสดิ์ครับ


อ่านแล้วก็ หุหุหุ

ทั้งมิยาบิ ทั้งข้าวต้มกุ้ง

ใบหน้าโต้งลอยเด่นออกมาเลย 5555










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:5:21:34 น.  

 
มาอ่านและมาโหวตให้แล้วนะคะ คุณวิชา สอลอนอ 5555 อรุณสวัสดิ์ค่า
มีความสุขยามเช้านะคะ


Rose Pictures
Rose Scraps, Rose Day Graphics, Rose Day Comments and Glitter Graphics

Beautiful Orkut Scraps - Goodlightscraps.com


โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:6:39:58 น.  

 
ตกลงคิดทำอะไรอยู่ครับ


โดย: คนเคยผ่านมหาสมุทร วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:8:00:24 น.  

 
คริ คริ
เรื่องราว ยาวดีค่ะ


โดย: Gunpung วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:8:01:45 น.  

 
ฝ่ายชายทักทายได้แบบน่าเตะตกรถไฟมากๆครับ

นิบิรุมีข่าวตั้งแต่เป็นดาวเคราะห์ดวงที่ 10 จนตอนนี้เหลือ 8 ดวงแล้ว แถมมีการจะโหวตพลูโตกลับอีก ฮ่วย... นี่มันระบบสุริยะจักรวาลหรือบ้าน AF ฟระ!


โดย: ชีริว วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:8:06:02 น.  

 

how r u scraps for orkut, how are you comments for Myspace
Orkut Scraps - GoodLightscraps.com


สวัสดียามเช้าครับคุณเป็ด
ตามอ่าน ไม่ไดเขียนครับ


โดย: panwat วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:8:30:06 น.  

 
ขำคุณชีริว
อิๆๆๆ...น่าจะเดอะสตาร์มากกว่านะ

เฮ้ยเป็ด ผักไห่นี่มันไปเชียงใหม่ได้ด้วยเหรอ

หรือทางผ่าน..หลงทิศๆๆๆแล้ว


โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:9:05:00 น.  

 
ยังไม่ได้เขียนตามเคย


โดย: แม่ซองฯ IP: 58.11.131.24 วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:9:13:35 น.  

 
แวะมารายงานตัวก่อนนะ
ก่อนจะขอตัวไปทำงาน แล้วค่อยเข้ามาส่งการบ้าน พร้อมกับอ่านวีรกรรม หนุ่มดินโป่งให้จบ
อิคิอิคิ


โดย: เจ็บแต่ตอนหายใจ วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:9:51:56 น.  

 
มาส่งการบ้านก่อนครับ เดี๋ยวมาอ่าน


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:10:08:10 น.  

 
มีจะเต้นบนรถไฟ ดีนะที่ยังไม่เต้น
เรื่องเนบิรุ นิบิรุ ในเว็บ "พลังจิต" มีพูดเรื่องนี้เยอะเหมือนกัน
อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดนะ เราก็ใช้ชีวิตอย่างเดิมด้วยความไม่ประมาทก็พอ
emoemoemo


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:10:30:49 น.  

 
สพฺเพปิ กุสลา ธมฺมา ขนฺตฺยาเยว วฑฺฒนฺติ เต
กุศลธรรมทั้งปวงย่อมเจริญเพราะขันติเท่านั้น

มีความสุขความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรมด้วยบารมีแห่งขันติ ตลอดไป...นะคะ



รู้สึกว่า คุณเป็ดกับข้าวตัมกุ้ง จะแยกกันไม่ออก...นะคะ



โดย: พรหมญาณี วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:10:39:16 น.  

 
อ่านงานเขียนของคุณเป็ดสวรรค์ทีไร
อารมณ์เหมือนอ่าน 1 เรื่องแต่ว่าได้แถมอะไร
มาอีก 3-4 เรื่องเลยค่ะ เรียกว่ามาอ่านแล้ว
คุ้มไปหมด

ทั้งเรื่องการเดินทาง
ผู้คนท่องเที่ยวและร่วมทริป
การกระซิบบอกและธีม si-fi

เรียกว่าถ้าเป็นหนังก็คุ้มเลยค่ะ ..




กระซิบบอกว่าอัพบล็อกแล้วนะค่ะ
แล้วก็โจทย์งวดหน้ามาแล้วค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:11:12:40 น.  

 
ส่งการบ้าน จ้ะ โห..ยาว เด๋ว มาอ่าน
..ไปหาอะไรกิน ก่อนดีกว่า
หวัดดี ตอนใกล้เที่ยง ..


โดย: tifun วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:11:38:37 น.  

 
คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
แวะมาทักทายยามสายๆก่อนเที่ยง วันนี้ทานอะไรกันดีคะคุณเป็ด?


โดย: เกศสุริยง วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:11:52:53 น.  

 
ปาด นิยายหักมุมสุดริด

ราวกะภาพยนต์ the six sense

ลมหนาวกระแทกหัวโนมของหนุ่มนั่นบนรถไฟ

แหม แหม ไอ้เราก็นึกว่าเป็ดชัวร์

ที่ไหนได้ หักเลี้ยวไปหาเจ้าอิฐก้อนละสามบาท

คราวนี้ก็นึกว่าชัวร์แน่แล้ว เป็ดหวันสวมบทอิฐสามบาทแน่

ที่ไหนได้ หักมุมสุดริดทิ่มมาที่วิชาสลน. ว่าแต่สลน.เนี่ยย่อมาจากไรอ่ะเป็ด

เสริมสร้างประสบการณ์ลมหนาวปะ ^ ^


โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:12:06:58 น.  

 
วิชา สลน. "สลบค่านม" ของชอบเป็ดหวัน อิ อิ
เก็บเป็ด จบแย้วก๊าบ ก๊าบ



โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:13:10:16 น.  

 
...555
อ่านไปลุ้นไปนะนี่

สรุปว่าโจทย์เป็นรถไฟสายเหนือ เดือนธันวาคม

สะเพร่าอะไรเช่นนี้ เขียนซะหรูเชียวเรา สุราษ-กรุงเทพฯ555


โดย: ปันฝัน วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:16:17:49 น.  

 
ส่งงานค่ะพี่เป็ด..

ยังไม่อ่านนะขอติดไว้ก่อน เดี๋ยวมาอ่าน(ยังไม่ได้อ่านของใครเลยอ่ะ)

เกือบจะลืมอยู่แล๊ว...


โดย: ดอกแก้ว (tanH2O ) วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:16:22:12 น.  

 

คนอะไรกินเป็นแต่ข้าวต้มกุ้ง

นึกถึงไทม์แมชชีนของโดเรม่อน

สุดท้าย เป็ดก็เป็นพระเอกตัวจริง






โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:16:36:13 น.  

 
แวะมาอ่านครับ จั้กจี้ซอกคอมาก แค่ขนรักแร้เส้นเดียวนะเนี่ย ฮิ ฮิ

ชอบร่องนมด้วย 555 ขาวป่ะ คุณเป็ด


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:16:39:48 น.  

 
ยุคที่คนเมืองร้องเรียกหาวิถีชีวิตที่ปกติ
ท่ามกลางเหตุการณ์บ้านเมืองที่ไม่ปกติ

.
.
.

เห็นด้วยครับ

มีคนทำนายว่า
ความวุ่นวายทางการเมืองจะลากยาวไปถึง 10 ปีครับ


แล้วเราจะอยู่กันยังไง

หรือสุดท้ายจะจบแบบลิเบีย





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:16:43:50 น.  

 
วิชา สอลอนองี้ โครงการมิยาบิงี้ ขนรักแร้เส้นเดียวอีก


โดย: coji วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:16:51:41 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณเป็ด..
มีเรื่องจะขอความช่วยเหลือหน่อยค่ะ..
จะให้เพื่อนๆในบล็อคลงคะแนนเลือกรูปแม่ลูกสุดประทับใจ
แบบโหวตคะแนนเลือกรูปที่ประทับใจ
เพื่อนคนหนึ่ง เลือกได้ 3 ครั้งหรือ 3 รูป
หรือจะเทคะแนนให้รูปเดียว 3 คะแนนเลย
ก็ตามแต่เพื่อนๆจะตัดสินกันค่ะ
หมดเขตสิ้นเดือนสิงหาคมนี้นะค่ะ
แล้วเรามารวมคะแนนกัน
จะส่งคะแนนทางหลังไมค์ก็ได้นะค่ะ


รูปที่ 4 เรียกว่า BG 4.
เป็นรูปของคุณธัญ(tanjira)
กะลูกสาวคนสวย น่ารัก(รูปแรก)
และอีกรูปถ่ายคู่กับคุณแม่ หวานน่ารักค่ะ
คุณธัญเป็นมิตรที่ดีคนหนึ่งค่ะ
เล่น Facebook จะเจอคุณธัญ เป็นประจำ
ใครชอบแม่-ลูกคู่นี้ ก็โหวตมาได้นะค่ะ



โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:17:57:59 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: หยุดนิ่ง วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:18:53:45 น.  

 
อ่ะแฮ่ม ๆ ชอบประโยคคำถามนั้นจริงๆ 555+

มากินหมี่ผัดกันนนนนน



โดย: sierra whiskey charlie วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:18:55:51 น.  

 
แวะไปอ่านต่อ เกือบครบแล้วค่ะ


โดย: Gunpung วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:19:30:45 น.  

 
เอาตะพาบร้อนๆมาเสิร์ฟจ้าาาา


โดย: ชีริว วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:22:02:50 น.  

 
แน่นอนครับ

ไม่มีอะไรไม่เปลี่ยนแปลง

ขอเพียงเรามองการเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมดา
ก็ไม่มีอะไรต้่องน่าเสียดายหรือตื่นวิตก

บางครั้งเราชินกับความเคยชินมากเกินไป
จนทำใจไม่ได้

ทั้งๆที่ทุกสิ่งมันต้องเสื่อมและสลายไป
ไม่ในวันนี้ก็วันหน้า

ถ้าสิ่งเก่าไม่พังทลายไป
สิ่งใหม่จะขึ้นมาทดแทนได้อย่างไร




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:22:19:07 น.  

 
ตามมาอ่าน วิชา สอลอนอ
คนนี้เองเจ้าของโครงการตะพาบemo
โครงการน่าสนใจค่ะ แต่ยังไม่ร่วม
ขอตามมาอ่านละกัน


โดย: nini (ST2Wonder ) วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:0:10:24 น.  

 
ตามมาอ่านย้อนหลังนะพี่เป็ด

งานเขียน...พี่อ่ะสุดโค่ยแล้วไปหยิบ
หนังสือคนอื่นมาอ่านได้ไงเด่วตีมือเลยนะเนี่ย55+
ว่าไปงั้นละเขียนดีนะพี่เป็ดน่ะได้หลายอารมณ์ดีค่ะ^^



โดย: mastana วันที่: 27 สิงหาคม 2554 เวลา:11:44:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เป็ดสวรรค์
Location :
สวรรค์ชั้นดาวโด่..สมาคมผู้เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่งแห่งเอธิโอเปีย.. Ethiopia

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 85 คน [?]





เจ้าของบล็อก ชื่อ “เป็ดสวรรค์”
บุตรพระเจ้ากูลิโกะ ผู้ปกครองแคว้นมิยาบิ
ชอบมองโลกในมุมขำขัน เป็นพรสวรรค์
ติดตัวมาจากนครสวรรค์
เมื่อแรกประสูติ โหราธิบดีนามว่าโตโยต้าได้ทำนายว่า
พระโอรสพระองค์นี้ หัวพระถันดำเมี่ยมยิ่งนัก นับเป็นกาลกิณี
เมื่อเติบใหญ่ขึ้นบ้านเมืองจะวุ่นวาย
ชาวเมืองจะออกมาชุมนุม และจะมีคนตายถึง 91 ศพ

เมื่อพระราชบิดาเห็นดังนั้น จึงให้เนรเทศพระโอรสน้อย
ให้ออกไปทำไร่ไถนาอยู่แคว้นปัญจาบ
หลังๆหันมาปลูกฝิ่นส่งออกขายนอกประเทศ
มีความสนิทสนมกับขุ่นส่า คบค้ากับตานฉ่วย

เมื่อเติบใหญ่ขึ้น จึงใช้เวลาว่างมาเขียนบล็อกเล่นๆ
จนล่าสุด เพื่อนฝูงก็เมตตา โหวตให้ได้สายสะพาย
ทรงซาบซึ้งพระหัวใจมาก กะว่าจะเลิกค้าฝิ่น
แล้วหันมาเอาดีทางขีดเขียนแทนแล้วล่ะ

หวังว่าจะมีรอยยิ้มหลังจากที่อ่านจบ
ยิ้มเล็กยิ้มน้อย ค่อยๆยิ้ม แต่ยิ้มนานๆก็ได้

และหากคุณชื่นชอบเรื่องขำขันชวนหัว
โปรดอย่ามองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ
เพราะหากคุณชอบมัน และมีคนชอบมัน
ก็แสดงให้เห็นว่า มันคงจะมีคุณค่าในตัวมันเองอยู่บ้าง

ลงนาม
อัลบัสไดร์เวอร์ เพอรซิวาล วูลฟริก เป็ดสวรรค์
อังคารที่ 4 เมษายน พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว 2554 ปี

Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2554
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
25 สิงหาคม 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add เป็ดสวรรค์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.