เนินเนื้อขาวผ่องนั้น ขยับหยุ่นหยึก ตามจังหวะนิ้วสัมผัส

นิ้วเรียวยาวปานลำเทียน

ค่อยๆสอดเข้าไปในรูซึ่งชื้นแฉะไปด้วยน้ำเมือกจากธรรมชาติ

รูแคบๆของเธอมีเส้นขนดกดำปกคลุมอยู่ประปรายโดยรอบ



ยิ่งใช้นิ้วคว้าน เธอยิ่งรู้สึกเมามัน



“ อืมม..ซี้ดดดดด... “ เธอส่งเสียงครางในลำคออย่างพอใจ



“ ดาวครับ “ เสียงทุ้มนุ่มลึก กระซิบชื่อเธอเบาๆที่ข้างหู

“ อืมมมมม...ซี้ดดด” เธอยังตกอยู่ในห้วงแห่งความหฤหรรษ์






“ เลิกแคะขี้มูก แล้วครางเสียงดังซะที คนมองกันใหญ่แล้ว “

ชายหนุ่มเตือนให้เธอรู้ตัว

หญิงสาวลืมตาขึ้นมา ตาปรือเชียว

สายตาทุกคู่ในห้องเรียนวิชาปลูกกระเทียม มองเธอเป็นตาเดียวกัน

เธอเอามือเปื้อนอุนจิมูกนั้น ป้ายแหมะไปที่เสื้อของชายหนุ่ม

เขาไม่ได้มีท่าทางรังเกียจ แต่คนอื่น ต่างก็โก่งคอทำท่าจะอ้วก


.

.


เพรียง เป็นชายหนุ่มที่ธอสนิทด้วย หนึ่งในไม่กี่คนที่เธอคบหาเป็นเพื่อน

ดาว หรือ ดาวเคราะห์น้อย เป็นคุณหนูไฮโซโก้หรู

ที่บ้านทำธุรกิจค้าขายมาม่าผัดจนร่ำรวย

เธอเป็นสาวน้อย ที่รักอิสระ มีความมั่นใจในตัวเองสูง

แถมยังชอบเล่นลูกข่างด้วยนะ


.

.

.





สามปีต่อมา หลังจากเหตุการณ์ในย่อหน้าแรก


เช้าวันแดดจัดวันหนึ่ง

“ หนูอยากเปิดร้านอาหารค่ะคุณแม่ “ เธอพูดเสียงขึ้นจมูกกับคุณหญิงแม่

“ ก็ตามใจสิลูก เรียนจบมาหลายปี ทำมาหากินมั่งก็ดี“

นางเคี้ยวหมากแจ่บๆเพราะแก่แล้ว

“ คุณแม่ใจดีที่สุดในซอยเลยค่ะ “ เธอพูดเสียงขึ้นหู และโผเข้ากอดแม่ตัว

เองอย่างฉอเลาะ ยังไม่รู้ตัวว่าโดนแม่หลอกด่า

“ ก็มัวแต่ไปเป็นไต้ก๋งเรืออยู่หลายปี ดูซิ เคราเฟิ้มไปหมดแล้วเนี่ย “ นางว่าพราง

ดึงเคราลูกสาวอย่างเอ็นดู


“เดี๋ยวหนูคงจะโกนแล้วล่ะค่ะ ว่าแต่ หนูคงต้องรื้อฟื้นฝีมือทำอาหารใหม่หมดล่ะ

พอดค่ะ คุณแม่ขา ตอนนี้มือตกไปเยอะ

ีหนูมีเพื่อนอยู่คนนึง คิดว่าน่าจะช่วยได้ งานนี้หนูขอให้เขาเป็นผู้ช่วยหนูนะคะ “

เธอทำหน้าสดใส ถึงแม้จะมีเคราเฟิ้มก็ตาม


“ ก็ตามใจสิลูก” นางคายหมาก ปากแดงแจ๋

สาวน้อยรีบรับเอาไปทำเครื่องรางของขลังทันที


“เพรียง ออกมาได้แล้ว “

ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาหนวดเคราเกลี้ยงเกลา เห็บเหาไม่มี

โผล่ออกมาจากแจกันริมเสาที่เข้าไปแอบอยู่นานสองนาน

“นี่เพรียงค่ะแม่ เพื่อนสมัยเรียนของหนูดาวเอง “ ชายหนุ่มไหว้สวยงาม

“ อ้าว เธอนี่เอง นึกว่าจิ้งจกวิ่งเข้าไปในแจกัน ฝากดูยัยดาวด้วยแล้วกันนะ

มีอะไรก็เฆี่ยนตีได้ตามสะดวก”

หญิงสาวเขินอาย แต่ใจเต้นตึ๊กตั๊ก “ อย่างโดนมัดแล้วเฆี่ยนจัง “ เธอคิดในใจ

ยัยนี่ แอบชอบแบบซาดิสต์




.

.
.





“ อย่าใช้ปากกัดสิดาว เวลาจะฆ่าปลาน่ะ ต้องค่อยๆบีบคอมัน “ เขาปราม พลาง

บีบคอปลาอีกตัวเป็นตัวอย่าง ปลาดุกนะนั่น มันไม่ขวิดหรอ?

“ ก็ชั้นลืมตัวนี่ “ ดาวค้อนขวับ เลือดปลาแดงเต็มปาก

“ ใช่สิ ชั้นมันไม่ดีในสายตาเธอ “ หญิงสาวคิดในใจน้อยอกน้อยใจตามประสานางเอก

หลังจากนายเพรียง ชอบดุเธออยู่เป็นประจำ

เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นม้าพยศที่กำลังโดนพระเอกมาดแมนเข้าปราบ

เหมือนในละครเดี๊ยะ

“ วุ้ยๆๆ “ เธอเขิน หลังจากตะกี้ เพิ่งจะน้อยใจไปหมาดๆ



“ เอ้า มัวแต่ยิ้ม ไข่จะฟักเป็นตัวอยู่แล้ว ตีไข่เร็วเข้า “ เขาสั่งเสียงเข้ม

หญิงสาวสะบัดสะบิ้งทำตามอย่างว่าง่าย

ทั้งคู่กำลังทำเมนู ไข่เจียวปลาช่อน เป็นเมนูแนวทดลองหนึ่งในหลายเมนู

ที่เขาและเธอช่วยกันคิดขึ้นมา

วันก่อน ลองเอาเมนู กะปอมอาร์ตแตก ไปให้เพื่อนบ้านชิม

ได้รับคำชมมาหลายเปาะ

กุ้งบ้ากาม ก็เป็นที่นิยม ไหนจะเป็นเมนูของหวาน มะพร้าอ่อนปวกเปียกนั่นอีกล่ะ

คนก็ถามหากันให้เกรียวเชียว



ในที่สุด ร้านอาหาร “ วัฒนาอะไหล่ยนต์ “ ก็เปิดตัวขึ้นอย่างเป็นทางการ

ท่ามกลางแขกที่เต็มร้านทุกวัน จนน่าชื่นใจ

ถึงแม้บางคนตั้งใจจะแวะมาเพื่อเปลี่ยนน้ำมันเครื่องก็เถอะ

เธอก็กล่อมให้มากินข้าวจนพุงกางจนได้

เยี่ยมจริงๆ




.

.

.





นานวันเข้าเจ้าประคุณเอ๋ย

สายตาที่ดาวมองเพรียง ก็เปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า

เธอต้องแอบมองเขาเวลาเขาเผลอ ไม่กล้าสบตาตรงๆ ไม่รู้ทำไม

เพราะทุกครั้งเวลาที่เธอทำอย่างนั้น หน้าเธอจะร้อนผ่าว

เลือดในกายสูบฉีดพุ่งพรวดๆ

หนักเข้า เธอถึงขนาดต้องเจาะรูตรงประตูห้องน้ำ

เพื่อแอบดูเขาเวลาชายหนุ่มเข้าห้องน้ำ


นั่นประไร เธอเป็นตากุ้งยิงเข้าจนได้

มิวายชายหนุ่มต้องคอยดูแลเธอ เหมือนเธอเป็นลูกแมวตัวเล็กๆของเขา

ดาวพระเคราะห์รู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด เมื่อได้อยู่ใกล้ๆเพรียง

“หรือว่าเราจะเป็นไข้?” หญิงสาวพูดกับตัวเองขณะเริ่มหัดกินหมากเหมือนแม่

“ตายล่ะ..หรือว่า เราหลงรักอีตาเพรียงเข้าให้แล้ว “ เธออ้าปากค้างตะลึงฉึ่งโป๊ะ

น้ำหมากไหลย้อยเป็นทาง แดงแปร๊ดเชียว





.

.

.



ฝ่ายตาเพรียงก็ใช่ย่อย ไม่ได้รู้สึกต่างกันเลย

เขาชอบแอบมองเธอ เวลาเธอเคี้ยวหมาก

“ ผู้หญิงอะไร เคี้ยวหมาก “ เขาอมยิ้มแก้มตุ่ยอยู่คนเดียว

ยิ่งเวลาเธอไล่จับกะปอมที่ยังตายไม่สนิท ยิ่งน่ารัก

ครั้งหนึ่ง เธอโดนกะปอมกัดหู และด้วยความใจเด็ดของเธอ

เธอเอามีดตัดหูตัวเองทิ้งทันที

ดีนะว่าหมอเย็บได้ เขาอมยิ้มแก้มตุ่ยกว่าเดิม

น้ำลายเริ่มล้นออกมาทางมุมปากแล้ว อมเยอะไปหน่อย

“ ตายล่ะ หรือว่าเราหลงรักเธอเข้าให้แล้ว “ ชายหนุ่มอ้าปากค้างตะลึงฉึ่งโป๊ะ

เหมือนนางเอกเลย

ดูสิ น้ำลายฟูมปากเชียว





.

.

.



เช้าวันหนึ่งขณะที่ดาวพระเคราะห์กำลังกัดคอปลาช่อน เพราะหาสากสำหรับทุบ

หัวปลาไม่เจออยู่นั้น

ชายหนุ่มนึกสนุก ขอช่วยกัดมั่ง

ริมฝีปากของทั้งคู่ อยู่ห่างกันแค่หัวปลากั้น

และก็อย่างที่ผู้ชมคงจะเดาออก ปลามันดิ้น

ในที่สุด มันก็ดิ้นหลุด ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกัน

อยู่อย่างนั้น เนิ่นนาน เหมือนจะถ่ายทอดความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลที่มีต่อกัน





แต่ไม่ใช่หรอก

คือตอนกัดหัวปลา คงจะเกร็งไปหน่อย พอปลามันดิ้นหลุด

ฟันหน้าก็ชนกันดัง กึก

ฟันหักไปคนละสองซี่

สมน้ำหน้า





.

.

.





หลังจากเหตุการณ์นั้น ทั้งคู่ก็สานสัมพันกันมาเรื่อย

สุดท้ายก็ได้กันครับ มีลูกตั้งห้าคนแน่ะ

ร้านอาหาร วัฒนาอะไหล่ยนต์ ก็รุ่งเรืองจนไปเปิดสาขาถึงมืองนอกเมืองนา

คนรักกัน ก็ดีอย่งนี้แหละ ทำอะไรก็เจริญ



.

.

.





จบบริบูรณ์ ครับ



เรื่องสั้นๆเรื่องนี้ สอนใหรู้ว่า

“ อย่าฆ่าปลาโดยการใช้ปากกัด “

ครับ



.

.

.





คุยกันท้ายเรื่องซักนิด

เรื่องสั้น ถ้าจะเขียนจริงๆ

บล็อกเดียวคงไม่พอเนอะ

มันจะยาวไป เลยไม่ได้วางพล็อตอะไรมากมาย

ไม่ลุ้น ไม่บีบอารมณ์อย่างที่ควรจะเป็น

แรกๆก็ลงรายละเอียดเยอะหน่อย

แต่หลังๆ ชักเริ่มยาว เลยเล่าเป็นแบบพรรณนาแทน



แต่มันก็เป็นสไตล์เป็ดล่ะเนอะ

พี่น้องเนอะ







.

.

.






โจทย์คราวนี้ของคุณพู่ (JewNid) ให้เขียนเกี่ยวกับอาหาร

จินตนาการบานตะไทเลยครับงานนี้ ฮ่าๆ


โจทย์คราวหน้าของพี่ก๋านะครับพี่น้อง ชื่อ :: วินาทีสุดท้ายแห่งการจากลา ::

อัพวันที่ 26 เน้อ



กดเลยนะ เธอจ๋า


.
.
.


คราวนี้ตรงกับวันหยุด

แต่มีใครเขียนบ้าง มาดูกัน

เธอจ๋าตะพาบ กลิ่นดอย

เธอจ๋าตะพาบ อาคุงกล่อง

เธอจ๋าตะพาบ เริงฤดีนะ

เธอจ๋าตะพาบ mastana

เธอจ๋าตะพาบ พธู

เธอจ๋าตะพาบ yjam

เธอจ๋าตะพาบ peeamp

เธอจ๋าตะพาบ กะว่าก๋า

เธอจ๋าตะพาบ ท่านหญิงน่าเกลียด

เธอจ๋าตะพาบ nikanda

เธอจ๋าตะพาบ JewNid

เธอจ๋าตะพาบ SongPee

เธอจ๋าตะพาบ ซองขาวเบอร์ 9

เธอจ๋าตะพาบ ไกลเกินใจสายเกินแก้


อัพเดตกันตลอดวันนะจ๊ะ



สนใจร่วมโครงการ อ่านที่นี่จ๊ะ
... บ ล็ อก ธ ร ร ม นู ญ แ ห่ ง ต ะพ า บ ....

Create Date : 11 กรกฎาคม 2553
Last Update : 11 กรกฎาคม 2553 21:25:45 น.		44 comments
Counter : 1553 Pageviews.
Share Tweet