|
หัวใจ
" เป็นไงบ้าง สบายดีไหม มีคนเค้าถามหานะ เค้าบอกเค้าเป็นห่วงและรู้สึกผิดที่ทำแบบนั้น "
ฉันรู้สึกจุกขึ้นมาในอก..ไม่อยากรับรู้ไม่อยากรู้อะไรอีกแล้ว พอแล้ว ฉันผ่านมันมาได้แล้ว
" หรอคะ..พี่มีอะไรหรอคะ มีอะไรว่ามาเลยค่ะ ถ้าไม่มีอะไรคุยกันแค่นี้ก็ได้ค่ะ เปลืองพี่ป่าวๆ" " มีแฟนหรือยังหล่ะเราหน่ะ " " ไม่มีหรอกค่ะ ไม่ได้สนใจใครเลย เพราะตอนรู้จักกับเค้ามันก็เป็นเหตุการณ์ที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นอยู่แล้ว มันคงเป็นเวร เป็นกรรมของใครสักคนนี่แร่ะค่ะ ถึงได้เจอกัน " " ดูท่าทางเค้าคิดถึงเรามากนะ เดี๋ยวนี้ เค้าไม่หล่อเหมือนเดิมแล้วนะ ปล่อยตัว ไม่ทำอะไรเลย หลังจากไปจากเรานะ " " เหรอคะ มีชีวิตอยู่ได้ด้วยนะคะ ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น "
ฉันยังคงความแรงของฉันไว้เสมอต้น เสมอปลาย ฉันไม่ถามสักคำว่า เค้าสบายดีไหม อย่างไร ฉันอยู่ได้แล้ว พอแล้ว ฉันเข้มแข็งพอแล้ว แม้ลึกๆ แล้วจะอ่อนแอก็ตาม
หลังจากฉันวางสายเพื่อนถามว่าใครโทรมา ฉันตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เพื่อนเดินเข้ามาตบไหล่เบา แล้วบอกให้เดินตามลงไปกินข้าวได้แล้ว ฉันลงไปนั่งที่โต๊ะอาหาร ไม่ได้มีอารมณ์หรือความรู้สึกใดใดเลย จนเพื่อนเอ่ยขึ้นว่า " เอ้ย ผ่านมาแล้ว มึงจะไปอาลัยอาวรณ์ทำไมวะ ถ้าแม่งรักมึงจริง มันไม่ทำแบบนี้กับมึงหรอก เอ้า แดกเข้าไปเยอะๆ"
หลังจากกินข้าวเสร็จ ฉันต้องเดินทางไปต่างจังหวัดต่อกับกลุ่มเพื่อนๆ อีกกลุ่มหนึ่ง ใจฉันตอนนั้นแทบไม่อยาก ขยับเขยื้อนไปไหน ฉันอยากกลับห้อง ร้องไห้ให้ตาบวม ใจมันเจ็บซะให้พอ
ห่วง...ห่วงทำไมหรอ? ห่วงเรา รักเรา แต่คุณทำแบบนี้กับเรานี่นะ..คุณทิ้งเราไปโดยไม่มีเหตุผลอะไรเลย เราทำอะไรผิด เค้าทำอะไรผิด ไม่มีใครผิดสักคน มีแต่คุณที่ผิดคนเดียว คุณที่ไม่คิดจะเลือกใครเลย แต่ตอนนี้คุณเลือกแล้วหล่ะ เลือกเค้า..ไม่ใช่เรา
ไม่เป็นไร โลกของเรายังกว้างมากนัก เรายังได้เจอคนดีดี ยังเจอผู้คนมากมาย เหมือนที่คุณเคยบอกไว้ แต่คุณรู้ไหม ว่า " รัก " มันไม่ใช่ใครก็ได้
วันก่อนเราเพิ่งฝันถึงคุณ 2 วันผ่านไป คุณให้เพื่อนโทรมาหาเรา เหมือนคำพูดที่เราฝันไม่มีผิด... จิตใต้สำนึก..มันสื่อถึงกัน..หรือยังไงนะ
ไม่โกรธ ไม่เกลียด แต่ขอไม่เจอ ทำเหมือนชีวิตเราไม่เคยเจอ ไม่เคยคบ ไม่เคยใช้ชีวิตด้วยกันดีกว่า พอแล้ว ตอนนี้เราเข้มแข็งพอแล้ว แม้ลึกๆ เราจะรู้สึกว่า เรายังรักคุณอยู่ก็ตาม แต่เราไม่รักคุณมากพอ เหมือนกับคนของคุณหรอกนะ คน คนนั้น ทำทุกอย่างให้คุณได้ แม้ชีวิตของเค้า แต่กับเรา เรารักคุณ แต่เราทิ้งชีวิตของเราไม่ได้หรอก เรามีพ่อ มีแม่ เราทำลายและทำร้ายคนที่ให้ชีวิตเราไม่ได้หรอก..
รักเรา..ก็ไม่ต้องกลับมา ไม่ต้องห่วงใย ก็พอแล้ว
Create Date : 07 พฤศจิกายน 2553 |
Last Update : 7 พฤศจิกายน 2553 20:09:40 น. |
|
17 comments
|
Counter : 984 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Megeroo วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:35:23 น. |
|
|
|
โดย: MaFiaVza วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:49:21 น. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:33:24 น. |
|
|
|
โดย: แฟนหล่อ วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:17:20 น. |
|
|
|
โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:23:58 น. |
|
|
|
โดย: NuJirap วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:01:12 น. |
|
|
|
โดย: goakuma วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:36:18 น. |
|
|
|
โดย: Bluejade วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:22:23 น. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:25:59 น. |
|
|
|
โดย: สาวสะตอใต้ วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:31:45 น. |
|
|
|
โดย: ชิโยจัง วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:55:03 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่มีใคร..ทำให้เรามีความสุขได้ นอกจากตัวเราเอง... ..♥
Blog ของกู พื้นที่ส่วนตัวของกู เข้ามาด่ากูไม่ต้องเข้ามา ไม่ต้องจำใจที่จะต้องอ่าน Blog กู เพราะกูมีสิทธิ์ลบ.. คอมเม้นของมึง..
|
|
|
|
|
|
|
เป็นกำลังใจให้นะคะ
/420/1420/4a0fe216ba1ee.gif