Bloggang.com : ชิโยจัง : อย่าวัดค่าของคน...ถ้าคุณยังไม่ได้สัมผัสคน คนนั้น

อย่าวัดค่าของคน...ถ้าคุณยังไม่ได้สัมผัสคน คนนั้น

ฉันเกเร มากมาย วันนี้มาทำงาน 10 โมง
โดยเหตุผล เมื่อคืนนอนดึก ขี้เกียจตื่น..

ช่วงบ่ายมีการประกาศให้กลับบ้านได้
ก่อนนั้น หัวหน้าฝ่ายเรียกฉันเข้าไปคุย
ถามถึงเหตุผลว่า ฉันไม่พอใจหรือเปล่า
ที่โดนย้ายทีม..

การทำงาน คือการเข้าสังคม ฉันตีหน้ายิ้มแย้มไป
เพราะ การทำงาน คือการหลอกหน้า ตีหน้า
ใส่กัน...

ฉันให้เหตุผลไปว่า ไม่มีอะไร วันนั้นฉันงานยุ่งนิดหน่อย
เลยสีหน้า เป็นแบบนั้น..
หัวหน้าฝ่ายบอกต่อว่า " รู้ไหม ว่าหน้าตาวันนั้น
แสดงถึงความไม่พอใจมาก คนอื่นไม่กล้าคุยด้วย
แม้กระทั่งหัวหน้าเก่าของฉันเอง "

ตลก..ว่ะ
หัวหน้าใหม่ก็กลัว ไม่กล้าพูดกับฉัน
บอกว่า รอให้ฉันอารมณ์ดีก่อน
แต่ตอนเช้าพอฉันมาถึง
หัวหน้าใหม่ถามฉันว่า " ไม่สบายหายดีแล้วหรอ? "
เพราะจริงๆ วันนี้ฉันกะว่า จะลา ทำเนียนไปกับพวกราชการ
แต่พอถึงเวลาจริงๆ ก็ตื่นมาทำงาน ตามปกติ...แต่มาสาย 10 โมง

ฉันถามหัวหน้าว่า " มีประชุมวันไหน "
ทักเค้าไปแค่นั้น แล้วพอออกจากห้องหัวหน้าฝ่าย
ฉันกับหัวหน้าฝ่ายเดินไปบอกหัวหน้าใหม่ว่า
" ถ้ามีประชุมอะไรเรียกด้วย "
หัวหน้าใหม่ ยิ้ม แล้วบอกต่อว่า " ได้ครับ "

ตลก..
ฉันแม่งดูน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอวะ
หัวหน้าถึงกลัวและไม่กล้าคุยกับฉันเลย

เพราะเป็นคนแบบนี้มั๊ง
ฉันเลยคบยาก... ใครเข้าถึงฉันยากหน่อย
เพราะฉันไม่เปิดใจ

ยิ่งอารมณ์ตอนนี้ ฉันยิ่งไม่สนใจ
ไม่แคร์ใครเลย อารมณ์ติสต์มาก
ใครอยากคบก็คบมา
ไม่อยากคบก็เรื่องของ มรึง...

ฉันไม่ใช่คนเพื่อนน้อย เพื่อนฉันเยอะมาก
ขึ้นอยู่ว่า จะไปหาหรือไม่ไปก็แค่นั้น..
แต่ช่วงนี้ เพื่อนต่างไปมีครอบครัว
ไปมีแฟน ฉันเลยไม่อยากรบกวนใครทั้งนั้น

ชีวิต อยู่คนเดียวได้..

ฉันเคยบอก เพื่อนในบล็อค ไปแล้วว่า
ฉันไม่แคร์ใครทั้งนั้น ถ้าเพื่อนไม่คิดคบ
ก็ไม่ต้องคบ ยังมีเพื่อนคนอื่นต้องการเราอีกมากมาย
ยังมีคนที่มองในความเป็นเรา ตัวเรา..

ถ้ารับกันได้ ก็คบ ก็คุย กันต่อไป
รับไม่ได้ ก็จบมิตรภาพไว้แค่นั้น..

คนบางคนที่คุณไม่เคยสัมผัส
คุณอย่าตัดสินเค้าเพียงแค่สิ่งที่คุณเห็น

เราเป็นคนหนึ่งที่ใครเห็นก็มักจะบอกว่า เราดุ
เราหยิ่ง..

แต่พอได้สัมผัสจริงๆ เราไม่มีอะไรเลย
ง่ายๆ สบายๆ ข้าวข้างทางฉันก็กินได้
แม้ภาพฉันจะดูเรื่องมาก แต่ก็บ่นไปแค่นั้น
แต่จริงๆ ฉันง่ายๆ สบายๆ มาก

วันนี้ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นนะ ที่เพื่อนของเค้า
โทรมาหาเรา 2 คนพร้อมๆ กันทั้งๆ ที่เค้า
ไม่ค่อยอยากจะติดต่อฉันสักเท่าไร

มีคนหนึ่งถามเราว่า " ถ้าเค้ากลับมา เราจะให้อภัยไหม "
เราตอบไปแค่ว่า " พี่..หนูเป็นคนนะ เจ็บเป็นร้องไห้ได้นะ
การให้อภัยมันไม่ควรมีอีกแล้วมั้ง บอกเค้าด้วยว่าอยู่ได้แล้ว
ไอ้เรื่องที่คิดจะกลับมาไม่ต้องคิดแล้ว "

ฉันไปกินข้าวกับเพื่อนมา ตอนกลับมา ระหว่างทาง
ฝนตก ถนนเหงามากเนอะ เพลงก็ทำให้คิดอะไรไปหลายอย่าง
ถามว่า คิดถึงไหม..คิดถึงมาก

แต่ฉันก็เจ็บเป็น...

Create Date : 17 พฤษภาคม 2553

Last Update : 18 พฤษภาคม 2553 0:21:58 น.

0 comments

Counter : 835 Pageviews.