|
ผู้ชาย 2 คนกับ 2 ความรู้สึก ภาค 2
หลังจากฉันกลับจากเที่ยวกับชายหนุ่มคนแรกแล้ว วันต่อมาฉันเก็บเสื้อผ้าเดินทางขึ้นเหนือทันที ตามคำขอที่คนอีกคนชวนไว้ ฉันเดินทางไปขึ้นเครื่องในเวลาจวนเจียนเครื่องจะออก โดยที่เค้าอีกคนจะไปส่ง.. ฉันบอกไม่ต้องไปเองได้ จะได้ไม่ต้องเสียเวลามารับ..
ฉันถึงเชียงใหม่ แต่ไม่กล้าโทรหาเค้า ตามที่เราตกลงกันไว้ ว่าเค้าจะติดต่อมาเอง ก็ต่อเมื่อเวลาสมควร คืนนั้น เค้าเดินทางมาถึงแล้วเหมือนกัน แต่ไม่มีโทรศัพท์จากเค้าเลย.. ไม่ได้เศร้าหรืออะไรหรอกนะ เพราะฉันควรเข้าใจตั้งแต่แรกแล้วว่า..เค้ามากับครอบครัว..แต่ฉันสิ..มาเพื่ออะไร?
เช้ามาเค้าส่งแมสเสจหาฉันตลอดเวลาว่าอยู่ที่ไหน ยังไง อะไร แต่ฉันจะตามไปได้อย่างไรหล่ะ ในเมื่อเค้าอยู่กับครอบครัว ฉันไปเที่ยวของฉันตามสไตค์ ไหว้พระ ดูชาวเขา ดูต้นไม้ ดอกไม้ ทำได้แค่นั้นเอง เย็นมากแล้วเค้าโทรหาฉัน " อยู่ไหนกันแล้ว จะได้เจอกันไหม " " พี่..สะดวกไหมหละคะ ไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร " " อยู่โรงแรมเดียวกันแท้ๆ แต่จะเจอก็ยากจังเนอะ " " ค่ะ ไม่เป็นไร เข้าใจค่ะ " " แล้วไปเที่ยวไหนมาบ้าง " " ไปที่ ฯลฯ มาค่ะ ตอนนี้ไม่มีตังค์แล้ว " " โอเค เดี๋ยวอีกสักพักเจอกันที่นี่นะ พี่จะหาเรื่องเอาตังค์ไปให้ "
ฉันนัดเจอกับเค้าไม่ถึง 2 วินาที เพื่อรับเงินที่เค้ายื่นให้...บางที ฉันอาจไม่อยากได้แค่เงินก็ได้นะ ฉันอยากได้การกอดรัดถึงความคิดถึงที่มีให้กัน การจับมือสัมผัสให้ได้รู้ว่ารู้สึกอะไร อย่างไร มันไม่ใช่แค่ เงิน
วันรุ่งขึ้นเค้าเดินทางกลับไปแล้ว ฉันสิยังต้องอยู่อีกคืน ความรู้สึกคิดถึง โหยหา มันทำอะไรไม่ได้เลย ไม่มีเสียงโทรศัพท์จากเค้าเลย หลังจากรับเงินมาแล้ว ฉันส่งข้อความไปว่า " เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพนะคะ คิดถึงกันบ้าง "
เค้าโทรกลับมาอีกสักพักหนึ่งและขอโทษที่ไม่ได้เจอกัน เหมือนที่ฝันกันไว้...ไม่เป็นไรค่ะ เข้าใจ
บางทีคนรู้สึกดีด้วย ให้ความรู้สึกอะไรเราไม่ได้เลย กับอีกคนที่มีให้ทุกอย่างแต่ก็ยังไม่ใช่ ฉันไม่รู้เลยว่า ชีวิตตอนนี้ ต้องการอะไร อยากเป็นแบบไหน ชีวิตจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนกัน แค่ไหนที่เรียกว่าพอดี แค่ไหนที่เรียกว่าดีพอ...
พรุ่งนี้จะเป็นยังไงต่อไปนะ..คนที่จากฉันไปแล้ว จะคิดถึง ห่วงใยฉันบ้างหรือเปล่านะ คำถามที่ฉันยังต้องตอบอยู่ว่า เค้าไปไหน เหตุผลเพราะอะไร ยังวนเวียนอยู่เสมอที่เจอหน้าใคร.. เราไม่ได้คิดถึงคุณนานแล้วสินะ..คุณหล่ะคิดถึงเราบ้างไหม..อยากรู้..
Create Date : 09 ธันวาคม 2553 |
Last Update : 9 ธันวาคม 2553 16:14:55 น. |
|
8 comments
|
Counter : 725 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Mir & deS วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:16:33:01 น. |
|
|
|
โดย: panwat วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:16:41:52 น. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:19:54:53 น. |
|
|
|
โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:20:14:44 น. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:18:29:37 น. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:20:51:57 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่มีใคร..ทำให้เรามีความสุขได้ นอกจากตัวเราเอง... ..♥
Blog ของกู พื้นที่ส่วนตัวของกู เข้ามาด่ากูไม่ต้องเข้ามา ไม่ต้องจำใจที่จะต้องอ่าน Blog กู เพราะกูมีสิทธิ์ลบ.. คอมเม้นของมึง..
|
|
|
|
|
|
|
อ่านแร้วเศร้าค่ะ
อย่าท้อนะค่ะ
ตาว่าอะไรที่เราทำแล้วมีความสุข
เราก็ทำต่อไปค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ