นิ่ง นิ่ง
วันนี้ขอเปลี่ยนโหมดมาเครียดกับเรื่องงานบ้าง หลังจากที่มันก็เครียดมานานแล้วหล่ะ
" ไปกินข้าวตั้งแต่กี่โมง นี่กี่โมงแล้ว "
ฉันพูดกับน้องฝึกงาน ที่ไปกินข้าวตั้งแต่เที่ยงวันขึ้นมาอีกทีตอนบ่ายโมงครึ่ง มันน่าโดนด่าไหม ก่อนหน้านี้ฉันทำใจเย็น ใจดีกับน้องฝึกงานพวกนี้มาก เล่นหัวด่ากัน พูดกู มึง เฮฮากันไปมาก
มีอยู่วันหนึ่ง น้องๆ พวกนี้ไปเลี้ยงฉลองปีใหม่กัน แล้ววันรุ่งขึ้นยังต้องเป็นวันทำงานอยู่ ฉันบอกกับน้องๆ พวกนั้นว่า " ถ้า พรุ่งนี้ใครโทรมาลา ไม่มาฝึกงานนะ พวกมึงคอยดูว่าจะเป็นยังไง "
เช้าวันนั้น มีน้องโทรมาลางานฉัน อย่างที่ฉันคิดไว้ 9 โมงก็แล้ว น้องๆ ฝึกงานยังไม่มากัน พอมากันแล้วบางคน ฉันพูดเสียงดังไปว่า " ใครที่ไม่มาวันนี้ พี่ไม่ว่าอะไรทั้งนั้น แต่คอยดูพี่เขียนประเมินหละกัน แล้วอย่ามาโวยทีหลังนะ "
หลังจากนั้น ฉันไม่เคยเล่น ไม่เคยพูดด้วยกับน้องฝึกงานพวกนั้นอีกเลย หลายๆ คนคงกลัวที่เห็นฉันเงียบไป ใครที่เคยลาบ่อย ขาดงานบ่อยๆ ก็เดินเข้ามาบอกสัญญาว่า จะไม่ลาไม่ขาดอีกแล้ว ฉันตอบไปแค่ว่า " ไม่เป็นไร ใครทำยังไง ก็ได้แบบนั้น พี่ถือว่าพี่พูดแล้ว โตกันแล้ว จบไปต้องทำงานกันแล้ว ก็คิดกันเอาเอง "
หลายวันมานี่ ฉันไม่พูด ไม่เล่นกับน้องๆ พวกนี้เลย น้องๆ ร้อนๆ หนาวๆ กันไปใหญ่ มีบางคนเดินเข้ามาบอกฉันเองว่า " พี่ครับ ผมสัญญาครับว่าต่อไปนี้ ผมจะไม่ลา ไม่ขาดอีกแล้วครับ " " พี่ครับ ใช้อะไร ผมบ้างก็ได้นะครับ "
เห็นฉันนิ่งๆ ไป พวกนี้ก็กลัวเหมือนกันแหะ
ช่วงนี้ งานฉันยุ่งมาก ยุ่งกับงาน หัวหน้าก็งี่เง่า อะไรจะนักหนาขนาดนี้ เฮ้ออออออ
Create Date : 05 มกราคม 2554 |
Last Update : 5 มกราคม 2554 17:03:41 น. |
|
9 comments
|
Counter : 795 Pageviews. |
|
|
|
เข้าใจความรู้สึกตอนที่ไปฝึกงานเรย.....
แบบว่า...กลัวพี่ทุกคน...ไม่รู้กลัวอะไรนักหนา...รู้แต่ว่ากลัว...