|
|
เมื่อวานฉันร้องไห้
เมื่อวานตอนเย็นฉันได้รับบัตรฟรีได้ไปดูละครเวทีของน้องๆ นิสิตมหาวิทยาลัย จุฬาฯ เป็นความรู้สึกทีดี ที่จะได้เข้าไปชม
มหาวิทยาลัย อันดับ 1 ของประเทศที่ใครๆ ก็ใฝ่ฝัน ฉันไปถึงก่อนเวลา เดินเล่นชม มหาวิทยาลัย ซึ่งมหาวิทยาลัยสวยมาก ร่มรื่น
ฉันรู้สึกชอบตั้งแต่แรกเห็นมหาวิทยาลัยนี้ เลยช่วงเวลาของการเอ็นซ์ฯ เข้าซะแล้ว เพราะตอนได้เข้ามาที่นี่ ก็เรียนจบไปแล้ว
เลยคิดว่า ถ้าได้เห็นก่อน คงตั้งใจที่จะเอ็นซ์ฯ เข้าที่นี่ ซึ่งมันเป็นความฝันที่ไกลมาก สำหรับหัวสมองแค่ฉัน...
พอละครเริ่ม ฉันเดินเข้าไปยังหอประชุม หอประชุมก็คงเก่าไปตามกาลเวลาของการก่อตั้งมหาวิทยาลัย แต่คงความสวยงามไว้มาก
ละครสนุกนะ แต่ด้วยความที่มันคงดึก แอร์เย็นๆ ทำเอาฉันหลับๆ ตื่นๆ ไปได้ พอถึงช่วงเวลาที่เค้าพัก 15 นาที ฉันจึงขอตัวกลับก่อน
เพราะกลัวจะไม่ทันรถไฟฟ้าที่กลัวจะหมดลงซะก่อน ฉันเดินออกมาจากหอประชุม สิ่งแรกที่ฉันได้เห็นก็คือ...พระจันทร์
คืนนี้พระจันทร์สวยจัง
สวยจน ใครๆ ที่เดินตามหลังฉันมาหลายคน ร้องทักกันอื้ออึง พร้อมกับที่บางคนหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปเก็บไว้
ฉันยืนมองพระจันทร์ ที่อยู่ตรงกลางระหว่างตึกเก่า บรรยากาศเก่าๆ ของที่นั่นไว้ แบบตะลึง ภาพของตึกเก่า มีต้นลั่นทมอยู่รอบข้าง มีพระจันทร์อยู่ตรงกลาง ทำให้ภาพนั้นสวยงามมาก
ฉันได้แต่เก็บภาพนั้นไว้ในความทรงจำ เพราะไม่ได้หยิบกล้องติดมือมาด้วย จะใช้มือถือถ่ายก็คงไม่สวยงามสักเท่าไหร่แน่นอน
ฉันเดินเรื่อยจนมาขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดิน กรุงเทพก็คือกรุงเทพ ไม่ว่าจะดึกแค่ไหน คนก็ยังพลุกพล่านรีบร้อนกันเหมือนเดิม..
ฉันนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินมาเรื่อยๆ มองคนนั้น คนนี้ ที่เข้าออกกันไป มา คิดกับตัวเองว่า นานแค่ไหนแล้วนะ
ที่ฉันไม่ได้ใช้บริการรถไฟฟ้าใต้ดินนี้..
นานมากแล้วนะ หลายเดือนแล้วสิ ที่ไม่เคยได้สัมผัสมันเลย
รถไฟฟ้าใต้ดินมาถึงสถานี ที่ฉันควรจะต้องลงแล้ว ฉันเดินถือกระเป๋าเพื่อจะลง มีคนมากหน้าหลายตัวเดินกันไปมา
ฉันแอบยิ้มกับตัวเองว่า มีคนหน้าตาดีดีเยอะเลยเนอะ แต่แค่เราไม่ได้เจอใครแค่นั้นเองหรือเพราะว่า ฉันไม่สนใจมอง....
ฉันเดินมาเรื่อยๆ จนถึงที่จอดรถ เงียบที่จอดรถเงียบมาก เปลี่ยวด้วย เดินขึ้นรถได้ ฉันรีบ ล็อครถ แล้วขับออกมา
ฉันเป็นคนหนึ่งที่ติดเสียงเพลงมาก ถ้าเดินขึ้นรถมา สิ่งแรกที่ฉันจะทำก็คือ เปิดเพลง..
ฉันฟังเพลงมาเรื่อยๆ จนจะถึงห้องอยู่แล้ว มีคนโทรเข้ามาขอเพลงๆ หนึ่ง
ซึ่งเพลงนี้ ฉันแทบจะไม่อยากฟังมันเลยและเค้าก็คงไม่อยากฟังเหมือนกัน
เค้าเคยบอกกับฉันตอนที่เรายังไม่ได้อยู่ด้วยกันว่า " เราชอบเพลงนี้มากเลยคุณ ฟังทีไรคิดถึงแต่คุณทุกที "
แค่เสียงดนตรีขึ้นมา น้ำตาฉันเริ่มเอ่อล้น เริ่มไหล ร้องไห้อีกแล้ว ชิโย..ร้องไห้ทำไม เวลามันผ่านมานานแล้ว หลายเดือนแล้ว
เลิกร้องไห้คิดถึงเค้าได้แล้ว เข้มแข็งไว้นะ จำไว้
แต่น้ำตาก็ยังไหลไม่หยุด ใกล้ถึงห้องแล้ว ฉันหยิบกระดาษทิชชู่ ขึ้นมาซับหน้า เพราะถ้าฉันลงรถ ฉันจะต้องเจอใครต่อใคร
คนอื่นไม่ควรเห็นภาพฉันแบบนี้...
มันเป็นความโชคดีมากนะ ที่ชีวิตเราไม่ต้องวนเวียนที่จะต้องเจอกัน เส้นทางของเราทั้ง 2 คน ขีดเป็นคู่ขนานที่ไม่สามารถมาเจอกันได้..
ตั้งแต่วันที่เรารู้จักกันแล้ว มันไม่น่าจะเจอกันได้ เราคงทำบุญหรือมีเวรกรรมร่วมกันมา..
ชีวตเราถึงได้เจอกัน ตั้งแต่คุณหายไป เราคิดกับตัวเองไว้แล้วว่า เราคงทำใจได้ เพราะชีวิตของเราแทบจะไม่ได้โคจร
มาเจอกันเลย เส้นทางชีวิตประจำวันของคุณไม่ต้องผ่านมาตรงที่เราต้องไป เส้นทางของเราไม่ต้องผ่านไปในเส้นทางการเดินทางของคุณเหมือนกัน
โลกคงไม่กลม....ที่จะต้องทำให้เราเจอกันหรอกเนอะ ฉันเคยคิดว่า ถ้าวันหนึ่งเราเจอคุณเดินมากับคนของคุณ เราจะทำยังไง
เพื่อนเราก็เคยถามเหมือนกัน เราได้แต่ตอบไปว่า คงก้มหน้า หรือไม่ก็เดินกลับ
ฉันยังไม่รู้เลยนะ ถ้าเจอเหตุการณ์นั้น ฉันจะทำยังไง และเค้าจะทำอย่างไร
ฉันได้แต่หวังว่า ทฤษฎีโลกกลม คงไม่เป็นจริง...ฉันคิดไว้แบบนั้น
| Create Date : 27 สิงหาคม 2553 |
| Last Update : 27 สิงหาคม 2553 13:12:11 น. |
|
18 comments
|
| Counter : 794 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: เศษเสี้ยว  วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:13:09:32 น. |
|
|
|
| โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:13:45:06 น. |
|
|
|
| โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:15:26:18 น. |
|
|
|
| โดย: ชมชล วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:16:22:06 น. |
|
|
|
| โดย: blog pu วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:18:35:40 น. |
|
|
|
| โดย: far_sexy1 วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:19:30:25 น. |
|
|
|
| โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:20:09:04 น. |
|
|
|
| โดย: kanit2425 วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:20:25:27 น. |
|
|
|
| โดย: LoveTurJang วันที่: 28 สิงหาคม 2553 เวลา:11:42:55 น. |
|
|
|
| โดย: blog pu วันที่: 28 สิงหาคม 2553 เวลา:21:20:10 น. |
|
|
|
| โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 28 สิงหาคม 2553 เวลา:23:25:28 น. |
|
|
|
| โดย: blog pu วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:8:10:51 น. |
|
|
|
| โดย: blog pu วันที่: 29 สิงหาคม 2553 เวลา:16:23:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่มีใคร..ทำให้เรามีความสุขได้
นอกจากตัวเราเอง... ..♥
Blog ของกู พื้นที่ส่วนตัวของกู
เข้ามาด่ากูไม่ต้องเข้ามา
ไม่ต้องจำใจที่จะต้องอ่าน Blog กู
เพราะกูมีสิทธิ์ลบ.. คอมเม้นของมึง..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
