|
ภาพประทับใจ
เมื่อวันแม่ที่ผ่านมา ถือเป็นวันหยุดหลายวัน ได้นอนอย่างเต็มที่ กินอย่างเต็มเหนี่ยว
วันเสาร์ที่ผ่านมาไปให้อาหารเต่าและปลา ที่วัดใหญ่ชัยมงคล จ.พระนครศรีอยุธยามา ไปกันหมดครอบครัว ระหว่างทางหาซื้อกล้วยไปให้เต่า เจอแม่ค้าแต่ละคนปากไม่ค่อยดีเลย ไม่มีใครลดราคาให้เลย แต่เราก็ได้ ผัก กล้วย ไปให้เต่าเยอะพอสมควร
ระหว่างทางเราเจอภาพประทับใจบางอย่าง เราเป็นคนขับรถ เราจึงมองเห็นได้ง่าย เราเห็นผู้ชายคนหนึ่งขี่มอเตอร์ไซค์ ซึ่งดูจากภาพก็ประมาณการได้ว่านั่นคงคือ " พ่อ " ภาพที่เราเห็นคือ ผู้ชายคนนั้นขี่รถมอเตอร์ไซค์มือเดียว อีกมือถือรถแบบเด็กๆ
ภาพประมาณนี้
ผู้ชายคนนี้ ขี่รถไปด้วยถือเจ้าตัวนี้ไปด้วย มันเป็นภาพที่ทำให้เราอดยิ้มไม่ได้ มันเป็นความรู้สึกของความรัก ของพ่อที่มีต่อลูก เราแอบมองกระจกด้านหลัง เห็นหน้าตาของผู้ชายคนนั้น ยิ้มไปด้วย ถือไปด้วย มันสุขใจบอกไม่ถูก..เขาคงตั้งใจที่จะนำไปฝากลูกสุดที่รักของเขาอยู่เป็นแน่ ลูกคงดีใจที่เห็นพ่ออันเป็นที่รักของเขา หอบเจ้าตัวนี้มาให้เขา คืนนี้ทั้งคืน บ้านนี้คงไม่ได้นอนกันเป็นแน่ ลูกตัวเล็กๆ คงขี่เจ้าตัวนี้ทั้งคืน
เรานึกภาพต่อของผู้ชายคนนี้ว่า หลังจากที่เขาถึงบ้านแล้ว จอดรถลูกของเขาคงวิ่งเข้ามากอดคุณพ่อของเขา แล้วยิ้มให้ พร้อมกับหอมแก้มฟอดใหญ่กับของขวัญที่คุณพ่อเอามาให้.. มันช่างเป็นภาพที่มีความสุขแน่แท้..
ฉันจำได้ตอนเด็กๆ ฉันเคยไปงานประจำปีที่วัดพระพุทธบาท จ.สระบุรี ภาพตอนเด็กๆ ของฉัน งานวัดจะมีร้านค้ามาขายของมากมาย มีขนม ที่ของประจำจังหวัดแต่ละจังหวัด มาเสนอขายของประจำภาคของตัวเอง
ฉันร้องเอาตุ๊กตา ตัวยาวๆ ผอมๆ ใส่กางเกงสีชมพูจากพ่อ และฉันก็ได้มัน มันเป็นตุ๊กตาที่ตัวเท่าฉันเลย ตัวมันยาวๆ ถักเปีย ขายาวๆ ใส่ชุดเอี๊ยมสีชมพู หลายๆ คนคงนึกออก หลับตาแล้วพยายามนึกถึงมันนะ ฉันจำได้ว่า ฉันเข้าไปนอนใต้โต๊ะรีดผ้าของแม่ โต๊ะรีดผ้าของแม่ จะเป็นโต๊ะที่มีขา 4 ขา แล้วเอาแผ่นไม้กระดานสี่เหลี่ยมผืนผ้าวางอีกที เอาผ้าห่มคลุมแล้วนำผ้ามาขึงทับอีกชั้น เวลาที่แม่ไม่ได้รีดผ้า ฉันชอบเอาผ้าไปปูนอนใต้นั้น และเล่นกับพี่ตุ๊กตาตัวนี้ของฉัน ฉันหาขวดนมจากที่ไหนเจอไม่รู้ ฉันเอาขวดนมใส่น้ำแล้วมาป้อนพี่ตุ๊กตาของฉัน จนปากพี่ตุ๊กตาที่เป็นผ้าเปียกไปหมด
ฉันนอนกอดพี่ตุ๊กตา ทุกคืน ทุกวัน ภาพบรรยากาศตอนนั้น มันช่างอบอุ่นเสียนี่กระไร บ้านฉันเป็นบ้าน 2 ชั้น พ่อเป็นทหารจะไปราชการทุกๆ ปี ไปรบชายแดน ฉันจะอยู่กับแม่ ตอนเด็กๆ ฉันไม่เคยเกเรอะไรเลย ฉันจะเป็นเด็กขี้งอน ถึงงอนมาก จนแม่เบื่อ..
บ้านฉันเป็นครอบครัวของชนชั้นกลาง พ่อเป็นข้าราชการระดับกลาง เงินเดือนพอเลี้ยงครอบครัวได้ แต่ฉันมีความสุขมาก ฉันไม่เคยได้ตุ๊กตาบาร์บี้ ฉันไม่เคยได้เครื่องบินบังคับ ฉันไม่เคยได้รถมอเตอร์ไซค์ เหมือนที่ลูกบ้านๆ ข้างเขาได้กัน..แต่ฉันไม่เคยรู้สึกน้อยใจอะไรเลย เพราะฉันถือว่า พ่อแม่ไม่ได้รังแกฉัน พ่อแม่ทำให้ฉันดิ้นรนเอง สู้เอง อยากได้อะไรเก็บเงินเอง เพราะจะทำให้รู้จักคุณค่าของเงิน ซึ่งเพื่อนของฉันที่อยู่บ้านข้างๆ เขาแค่ร้องอยากได้อะไร พ่อแม่ก็ประเคนให้เขาทุกอย่าง พอถึงวันนี้ เพื่อนฉันคนนั้น ไม่สู้อะไรเลย ทำงานหนักก็ไม่ได้ เป็นคนไม่สู้ชีวิต บอบบาง ทำอะไรเองไม่ได้ ฉันยังไม่รู้เลยว่า ถ้าพ่อแม่เขาเป็นอะไรไป เขาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างไร..
วันนี้..ฉันภูมิใจที่พ่อกับแม่เลี้ยงฉันให้ได้ดี ไม่ตามใจฉัน ไม่เคยซื้ออะไรให้ฉันเลย ทำให้ฉันดิ้นรนที่จะอยากได้อะไรเอง
วันนี้ฉันทำให้พ่อแม่ภูมิใจในตัวเองและฉันก็ภูมิใจในตัวเอง ที่ก้าวมาได้จนถึงทุกวันนี้..
รักพ่อกับแม่มากค่ะ
Create Date : 15 สิงหาคม 2554 |
Last Update : 15 สิงหาคม 2554 18:06:56 น. |
|
10 comments
|
Counter : 1277 Pageviews. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 15 สิงหาคม 2554 เวลา:18:46:43 น. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 15 สิงหาคม 2554 เวลา:19:12:08 น. |
|
|
|
โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 15 สิงหาคม 2554 เวลา:21:23:59 น. |
|
|
|
โดย: bayesian วันที่: 15 สิงหาคม 2554 เวลา:23:32:15 น. |
|
|
|
โดย: blog pu วันที่: 16 สิงหาคม 2554 เวลา:18:49:22 น. |
|
|
|
โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 16 สิงหาคม 2554 เวลา:23:14:35 น. |
|
|
|
โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 17 สิงหาคม 2554 เวลา:12:09:23 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่มีใคร..ทำให้เรามีความสุขได้ นอกจากตัวเราเอง... ..♥
Blog ของกู พื้นที่ส่วนตัวของกู เข้ามาด่ากูไม่ต้องเข้ามา ไม่ต้องจำใจที่จะต้องอ่าน Blog กู เพราะกูมีสิทธิ์ลบ.. คอมเม้นของมึง..
|
|
|
|
|
|
|