พฤษภาคม 2567

 
 
 
1
2
4
5
7
8
9
10
12
14
15
16
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 23 หน้า 4
กฤษช่วยเมขลาทำงานบ้านตามที่เขาเคยช่วยมาตลอด 4 เดือน พอแต่งงานกันแล้ว ถึงสถานะเปลี่ยนไป เขาก็ยังช่วยเธอเหมือนเช่นเดิม ความใกล้ชิดอาจจะมีเพิ่มขึ้นตามเหตุการณ์ที่ดำเนินไปอย่างช้าๆ ทั้งสองคุยกันมากขึ้น เรื่องอะไรก็แล้วแต่ ก็นำมาเป็นหัวข้อสนทนาด้วยกัน จากแต่เดิมอาจจะทานข้าวด้วยกันแล้วแยกย้ายเข้าห้อง เพราะเมขลาก็จะใช้เวลาดูซีรี่ย์ของเธอต่อ ส่วนกฤษต้องทำรายงานของเขาเช่นเดียวกัน นับตั้งแต่ที่กลับจากฮันนิมูน ทั้งสองกลับใช้เวลาสนทนากันมากขึ้น วันนี้หลังทานข้าวแล้ว ทั้งสองนั่งดูทีวีที่ชั้นล่างด้วยกัน กฤษถามเรื่องส่วนตัวของเธอมากขึ้น และเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้เธอฟัง รวมเรื่องเคยไปเป็น นักศึกษาเฉพาะทางที่อเมริกา



เมขลา “เธอเคยไปอยู่เมืองนอกมาขนาดนี้ ไม่มีแฟนเหรอ”
เป็นสิ่งที่น่าสงสัยไม่ใช่น้อย
กฤษ “จะเรียกว่าแฟนหรือเปล่าไม่รู้นะครับ แต่ผมก็ไม่ได้คิดว่าเธอพิเศษอะไร ช่วยเหลือเท่าที่พอช่วยได้ เพราะเป็นคนไทยที่อยู่ต่างแดนด้วยกัน เจอกันทุกวัน คุยกันทุกวัน”
เมขลา “เขาสวยไหม?”
กฤษ “ก็ลูกคุณหญิงคุณนาย”
เมขลา “ว้าว เธอนี่ไร้หัวใจจริงๆ ปล่อยให้ผู้หญิงดีๆ หลุดมือไปได้ยังไง?”



เธออดต่อว่าไม่ได้


กฤษ อาจจะไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้ ตอนนั้นเขาแค่อยากเรียนให้จบไวๆ อยากกลับมาเมืองไทย เพื่อทำงาน ยังเป็นวัยรุ่นที่บ้างานหนัก อยากลองวิชาของตัวเอง เขาหันมามองหน้าน้อยที่หันไปดูทีวี



กฤษ “แล้วพี่ละเคยมีแฟนบ้างไหม?”
เขาเอ่ยถาม ใจลึกๆ อยากรู้มาตั้งนาน
เมข “ก็ ก็เคยนะ เคยชอบกัน แต่เขารวยกว่าฉันเกินไป ฉันน่าจะอยู่กับครอบครัวเขาไม่ได้ พ่อแม่ เขาบังคับลูกจนเกินไป”
นี่เป็นอดีตที่ช่างไม่แตกต่างกับตอนนี้นัก กฤษถึงกับใจแป้ว ว่าที่เธออาจจะเลิกกับเขาสักวัน เพราะแม่เป็นเหตุ
กฤษ “แล้วไม่มีคนมาจีบพี่อีกเหรอครับ”
เมข “ไม่มี วันๆ ฉันก็อยู่แค่โรงพยาบาลและบ้าน ไม่มีเวลาไปเจอคนใครที่ไหนเลย”



ไม่รู้ใครกันแน่ที่ไร้หัวใจ หนุ่มๆ ที่โรงพยาบาลเขาก็ตามจีบเธอหลายคน รวมทั้งหมอแอนอีก เป็นเมขลาต่างหากที่ไม่สนใจเขา กฤษได้แต่ปลดปลงกับความซื่อใสของเมขลาที่มีมากกว่าที่เขาคิดไว้



แต่ก็ดีแล้วล่ะ ไม่งั้นคู่แข่งเขาก็เพิ่มมากมาย แล้วยิ่งเมขลาไม่ชอบแม่ผัวที่ชอบบังคับลูกแล้ว มีหวังมีปัญหาครอบครัวภายหลังแน่นอน



เมข “ดึกแล้ว อาบน้ำนอนดีกว่า”



เธอขอตัวไปเสียเฉยๆ สงสัยขี้เกียจคุยเรื่องรักๆ ใคร่ๆ
กฤษจำใจปิดทีวี เดินตามเธอขึ้นไปชั้นสอง
เขามองเมขลาเข้าห้องไปแล้ว ยืนหายใจสักครู่ใหญ่แล้วเดินเข้าห้องตัวเอง นั่งที่โต๊ะเพื่อทำรายงานต่อ พอเปิดคอมจะทำรายงาน แต่ใจก็อดคิดไม่ได้ ไหนเมขลาก่อนหน้านี้ประกาศศึกว่าจะยั่วยวนเขา  จะอ่อยเขา ออดอ้อนเขา จะทำหน้าที่ภรรยา เขาก็พาลคิดไปไกลว่าต้องทำตัวยังไง ถ้าเธอจะรุกเขาหนักขนาดนี้ แล้วนี่อะไร กลับมาบ้านก็มาแยกห้องนอนแบบนี้หมายความว่าอย่างไรกัน แล้วทำทีไม่สนใจกับถ้อยวาจาของตัวเองที่เอ่ยไว้ หรือวันนั้นเธอเมาจริงๆ จนจำไมได้ ที่พูดสารพัดสารเพ ก็แค่ลมปากของคนเมา แต่ตอนที่ไปเที่ยวด้วยกัน เธอก็ยั่วยวนเขาจริงๆ ไม่ได้เมา ทั้งกอดทั้งจูบ หรือที่ผ่านมาเธอแค่แกล้งเขาเล่นเพียงเท่านั้น เป็นแค่เพียงสถานการณ์หลอกๆ  ที่เธอเล่นสนุกๆ คิดแล้วก็เจ็บกระดองใจ ที่โดนเมขลาปั่นหัวเล่นแบบนี้ แต่กระนั้น เขาจะต้องเคลียร์เรื่องนี้กับเธอสักวัน
วันต่อมาเมื่อมาทำงานเช่นทุกวัน เมขลามีพัสดุมาส่งโดยเวรเปลที่เรือนยาไทย



เวรเปล “พัสดุของหมอครับ”
เมขลา “ขอบใจจ๊ะ”




เธอรับมาอย่าง งงๆ ว่าคืออะไร เธอยังไม่ได้สั่งของอะไรมาช่วงนี้ แต่ดูชื่อที่หน้าถุงพัสดุ ก็เป็นชื่อเธอจริงๆ มาจากแอฟขายของชื่อดังที่เธอเองก็เป็นลูกค้าชั้น โกลด์ จับดูก็เบาๆ นิ่มๆ หน้าจะเป็นเสื้อผ้า สร้างความสงสัยให้เธอไม่น้อย กฤษ ได้แต่นั่งนิ่งเงียบอ่านเอกสารและเช็คบุคกิ้ง




เมขลา “มันคืออะไร? ฉันไม่ได้สั่งอะไรเลยนะ”




เธอพูดกับเขาแล้วใช้กรรไกร ตัดปากถุงก่อนแล้วค่อยแกะออก พอดึงออกมาเห็นเป็นชุดนอน บางเบา มีทั้งสายเดี่ยวลูกไม้ ทั้งหมด 3 ชุด นี่เธอจำได้ว่าไม่ได้สั่งของพวกนี่เลย หรือว่า?..



ธอมองแผ่นหลังคนร่างสูงตรงหน้า วันก่อนที่พูด นี่เขาทำจริงอย่างนั้นหรือ ทำเอาหน้าเธอแดงใจเต้น ไม่คิดว่ากฤษจะกล้าสั่งชุดนอนเซ็กซี่มาให้เธอจริงๆ และรสนิยมก็ดูดีไม่น้อย ลูกไม้ดูมีราคา แต่ว่า....เธอจะกล้าใส่อย่างนั้นหรือ ชุดนอน ที่ไม่ได้นอนแบบนี้ แล้วนี่เขาคิดอะไรอยู่กันแน่ ที่ลงทุนซื้อชุดนอนวาบหวิวมาให้เธอ มันทะลุปรุโปรงบางเบาราวไม่สวมอะไรเลย



เมขลา “เธอ...”
เสียงเรียกเบาๆ กฤษหันไปมองหน้าคนสวยหน้าแดงกล่ำ
เมขลา “นี่เธอสั่งเหรอ?”
เธอตั้งคำถาม หน้าหล่อๆ ชำเรืองมองชุดที่ถูกแกะอยู่บนโต๊ะภรรยา
กฤษ “ใช่ ก็เห็นบอกว่าอยากอ่อยสามีนิ”



แล้วคำตอบนี้คืออะไรกันเล่า เมขลามองหน้าหล่อนิ่งๆ ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่ากฤษจะมีความก้าวหน้า รุดหน้ามากกว่าเธอเสียอีก หน้าตานิ่งขรึม ดุๆ แบดๆ ทำอะไรดูนิ่งๆ ช้าๆ แต่เวลาลงมือกลับไวกว่าความคิด



เมขลา “ก็ดี...จะได้ใส่พรุ่งนี้เลย”



หน้าทะเล้นเอ่ยตอบ ก่อนจะรวบลงไปเก็บในลิ้นชัก
ก็เอาสิ กล้าซื้อให้ทำไมคนอย่างเธอจะไม่กล้าใส่ แค่คิดก็ เส้นเลือดในสมองก็แทบโปร่งพอง เพราะความดันเลือดขึ้นหน้าจนแดงไปหมด กฤษแอบอมยิ้มกับท่าทางอายๆ ของเมขลา

 



Create Date : 06 พฤษภาคม 2567
Last Update : 6 พฤษภาคม 2567 9:10:16 น.
Counter : 141 Pageviews.

0 comments
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณnewyorknurse

ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]