อริยสัจจากพระโอษฐ์ .. อุปมาแห่งรูป
.
ภิกษุ ท.! แม่น้ำคงคานี้ ไหลพาเอา ฟองน้ำ ก้อนใหญ่ก้อนหนึ่งมา,
บุรุษผู้จักษุ (ตามปกติ) เห็นฟองน้ำ ก้อนใหญ่ก้อนนั้น ก็พึงเพ่งพินิจพิจารณาโดยแยบคาย เมื่อบุรุษผู้นั้นเห็นอยู่เพ่งพินิจพิจารณาโดยแยบ คายอยู่, ก้อนฟองน้ำนั้น ย่อมปรากฏเป็นของว่างของเปล่า และปรากฏเป็นของหาแก่นสารมิได้ไป.
ภิกษุ ท.! ก็แก่นสารในก้อนฟองน้ำนั้น จะพึงมีได้อย่างไร, อุปมานี้ฉันใด;
ภิกษุ ท.! อุปไมยก็ฉันนั้น คือ รูปชนิดใดชนิดหนึ่ง มีอยู่ .. - จะเป็นอดีตอนาคตหรือปัจจุบันก็ตาม - เป็นภายในหรือภายนอกก็ตาม - หยาบหรือละเอียดก็ตาม - เลวหรือประณีตก็ตาม - มีในที่ไกลหรือที่ใกล้ก็ตาม.
ภิกษุเห็นรูปนั้นย่อมเพ่งพินิจพิจารณาโดยแยบคาย. เมื่อภิกษุนั้นเห็นอยู่ เพ่งพินิจพิจารณาโดยแยบคายอยู่, รูปนั้น ย่อมปรากฏเป็นของว่างของเปล่า และปรากฏเป็นของหาแก่นสารมิได้ไป.
ภิกษุ ท.! ก็แก่นสารในรูปนั้น จะพึงมีได้อย่างไร. . . . ขนฺธ. สํ. ๑๗/๑๗๑/๒๔๒
Create Date : 02 พฤษภาคม 2556 |
|
0 comments |
Last Update : 2 พฤษภาคม 2556 6:03:42 น. |
Counter : 1012 Pageviews. |
|
|
|