..
สิบชั่วโมง
ผมผ่านมันไปแบบหลับบ้างตื่นบ้าง
รู้สึกทรมานกับความปวดเมื่อยของร่างกาย แต่ผมก็ยังขดตัวนอน
เมื่อนานมาแล้ว หากผมทรมาน เขาจะกอดผมไว้และผมก็จะหลับไปอีกครั้งเอง
ใช่ .. นั่นมันเมื่อนานมาแล้ว และผมก็แทบลืมไปแล้ว
จะมีก็แต่ค่ำคืนแห่งความทรมานและความเจ็บปวดทางร่างกายเท่านั้นที่ทำให้ผมคิดถึงความรู้สึกปลอดภัยในอ้อมแขนนั้น
แล้วคืนแบบนั้นก็ผ่านไป
ผ้าพันคอ
อากาศเช้านี้เย็นลงนิดหน่อย
ผมพันผ้าพันคอนิ่มๆรอบคอตัวเอง รับรู้ถึงความอุ่นบริเวณคอแทนความเย็นที่สัมผัสตอนแรก
ผมคิดเอาเองว่า ผมจะเจ็บคอได้ง่ายๆ หากคอของผมโดนลมเย็นๆ
ผมเลยพันผ้าพันคอไว้ทุกครั้ง ที่มีลมหนาว
สีอะไร ?
เธอถามผมว่า อยากได้ผ้าพันคอสีอะไร
เธอถักผ้าพันคอสีน้ำตาลจางและแก่ไล่สีกันให้ผม แต่เธอกลับหลงรักมันมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อเธอถักมัน
เธอกำลังถักผ้าพันคอสีขาวอีกผืน ที่เธอก็ชอบมันเหมือนกัน
อยากได้สีอะไร นั่นคือคำถามของเธอ
ผมพยายามซ่อนรอยยิ้มไว้ ผมดูออกว่าเธอดันไปหลงรักผ้าพันคอที่เธอคิดจะทำให้ผมซะแล้ว
สีขาวก็ได้ .. ผมบอกเธอ
มันคงจะเตะตาคนอื่นมากในวันที่ผมใช้มัน มันคงไม่เข้ากับผมและชุดทึมๆที่ผมใส่อยู่ทุกวันนัก แต่ผมก็จะใช้มัน
สีขาวก็ได้ .. ก็มันเป็นผ้าพันคอที่เธอทำให้ผมนี่นา ไม่ว่าสีอะไรผมก็จะใช้มัน
กาแฟรสช็อคโกแล็ต
กาแฟเช้านี้มีรสแบบนั้น
ผมชอบมันพอประมาณ ผมแบ่งปันบางส่วนไปให้คนชอบกาแฟชิมเหมือนกัน
เขาบอกผมว่า กาแฟหอมดี เขาชอบรสชาติของมัน
ผมดีใจที่เขาชอบมัน ผมชอบเห็นรอยยิ้มของเขา
มันมีบางอย่างในดวงตาเขา
อืมม .. วันใหม่เริ่มขึ้นอีกแล้วละฮะ
ดูเหมือนว่า หลังก้อนเมฆเหล่านั้น ท้องฟ้ามีสีสวยดี
Create Date : 19 พฤศจิกายน 2551 |
|
6 comments |
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2551 8:12:12 น. |
Counter : 528 Pageviews. |
|
|
|
|
รู้สึกถึงประกายตาวิบ ๆ
และรอยยิ้มที่สดใส ของตัวเอง
เมื่ออ่านข้อความจบลง
^__^