..
ลมหนาวกับโลกเอียงๆ
ผมกระชับอ้อมแขนเข้ากับลำตัว
ลมหนาวมาแล้ว มาทักทายอย่างจริงจัง
ลมไม่ได้เย็นจนบาดผิว แต่ผมกลับรู้สึกแปลบลึกแปลกๆในใจ
ทั้งๆที่ ทางเดินนี้ ผมก็เดินมาตั้งนาน
แต่วันนี้ มันเปลี่ยนไป .. มันเปลี่ยนไปพร้อมกับการมาเยือนของลมหนาวของปีนี้
ทั้งๆที่ทางเดินก็ราบเรียบเป็นปกติ บนตึกสูงตั้งตรงเป็นปกติ
แต่ผมกลับรู้สึกเหมือนพื้นที่ตรงนี้มันเอียง
โลกของผมตรงนี้ มันเอียงกะเท่เร่
ผมลองพยายามเอนตัวไปด้านหน้า เอนตัวไปด้านหลัง ด้านซ้าย ด้านขวา
อืมม ผมไม่รู้สึกถึงสมดุลเดิมอีกต่อไป
ไม่มีอีกแล้ว ที่ตรงนี้
การเปลี่ยนแปลงที่พวกผมจำต้องยอมรับใช่ไหม
การมองต่างมุมไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่การมองที่เล็งผลไปที่มุมของตัวเองอย่างชัดเจนแบบนี้ มันก็เลยเอียง
อืมม .. หรือว่า .. พวกพี่กำลังฝึกฝนพวกผมอยู่
ให้พวกผมได้ลองเดินบนพื้นโลกที่เป็นจริง
เอียงขึ้น หรือเทลง พวกผมก็ต้องเดินให้ได้ โดยให้หัวตั้งตรงและมีสติสตังที่ดี
อืมม .. คงจะอย่างนั้น พวกพี่คงกำลังอยากฝึกพวกผมอยู่แน่ๆ
"หนาว" ผมพึมพำคนเดียว บนทางเดินเงียบๆ ค่อนข้างมืด
ลมหนาวปีนี้ ทำให้เหน็บหนาวในความรู้สึกกว่าเคย
ผมถือแก้วกาแฟ เดินหาพรรคพวกนักไต่เขารุ่นใหม่
หัวตั้งตรงและมีสติที่ดีใช่ไหม ..
อืมม คนดีต้องมาก่อนคนเก่ง .. บ้านของผมสอนผมอย่างนั้น
.............
ปล. ไอ้พวกนักไต่เขา มันต้องยังหลับสบายอยู่บนเตียงแหงๆ หายไปไหนกันหมดฟระ เหงานะเนี่ย
Create Date : 11 พฤศจิกายน 2551 |
Last Update : 11 พฤศจิกายน 2551 7:40:06 น. |
|
11 comments
|
Counter : 532 Pageviews. |
|
|
|
หลบอยู่ซอกมุมของผ้าใบ
เวลาที่ Geo ..พาเดินทาง
แบกของหนักก้อไม่ค่อยไหว
ทำได้แค่ส่งยิ้มและกำลังใจ
แต่การเดินทางก้อผ่านไปได้ด้วยดี ^^
..
ตอนนี้การเดินทางของหนังสือสามเล่มกำลังจะเกิดขึ้น
..จะย่องเอาไปวางไว้ให้นะ..
..ว่างเมื่อไหรค่อยอ่านนะคะ
หนาวแล้ว .. ดูแลสุขภาพดีดีนะ ^^