เช้านี้ก่อนเดินทาง ผมก้มบอกต้นไม้ริมระเบียงว่า ขอโทษนะที่ต้องปล่อยให้อยู่ลำพังกันอีกแล้ว

กระนั้น ผมก็ยังพาเพื่อนสาวสวยกลับมาบ้านด้วย

กุหลาบสีหวาน เสียบอยู่หน้าห้องออฟฟิศผมแบบไม่ระบุคนส่ง

ผมก้มลงดมมันเบา ๆ ซึมซับกลิ่นหอมเฉพาะตัว


ผมเดินถือดอกกุหลาบนั้นเข้าไปในห้องแลป เห็นเธอกำลังพูดคุยกับเพื่อน ๆ

"ขอบคุณมาก" ผมเอ่ยขึ้นพอให้ได้ยิน

ผมไม่ได้ระบุชื่อ แต่เธอคนที่ผมมองอยู่ก็ยิ้มกว้างตอบรอยยิ้มของผม

"ไม่เป็นไรค่ะ" เธอตอบเขิน ๆ



ผมหัวเราะเบา ๆ ในคอ

เธอคงไม่รู้หรอกว่า ผมไม่ได้ต้องการดอกไม้ เพราะถึงอย่างไร ดอกไม้ของผม ก็คือ เธอ

แม้เธอจะบอบบาง แต่เธอเป็นดอกไม้ที่สวยงามตามแบบของเธอ ที่ทำให้ผมชุ่มชิ้นใจเสมอ




เช้านี้ ดอกไม้ดอกนั้นยังสวยงามอยู่

แต่ผมกลับไม่ได้อยู่ชื่นชมเธอนานนัก

กาแฟจาง ๆ ถูกกรอกให้หมดอย่างรวดเร็ว







แดดยังไม่ออกเต็มที่ นกก็ยังขี้เกียจกันอยู่

แต่ผมกำลังจะต้องไปแล้วฮะ

เป้พร้อม ของพร้อม แต่คนยังง่วง ๆ อยู่



ไว้เจอกันฮะ :)

Create Date : 25 มิถุนายน 2554
Last Update : 25 มิถุนายน 2554 6:52:59 น.		5 comments
Counter : 590 Pageviews.
Share Tweet