.. last bloom .. ?
หกโมงเช้ากว่า ๆ
ดูเหมือนกาเหว่าเจ้าประจำเพิ่งจะรู้สึกเจ็บคอและเงียบเสียงไป
มันปลุกผมตั้งแต่ตีสี่ ผมทะเลาะกับมันอยู่สักยี่สิบนาที
ผมบอกมันว่า ผมไม่เอาหนอนตัวอ้วน แต่มันก็ยังร้องเรียกให้ผมตื่นอยู่ได้
ผมลุกขึ้นมาในที่สุด
ดื่มน้ำ ดื่มกาแฟ รองท้องด้วยหนอนอ้วน .. เอ๊ย ขนมปังนิดหน่อย
กินกาแฟตอนท้องว่างคงไม่ดีนัก สำหรับคนเป็นโรคกระเพาะอย่างผม
ท่ามกลางแสงสลัวยามเช้า ดอกสีขาวของระย้าแก้วเหมือนเป็นโคมเล็ก ๆ เปล่งประกาย
ช่อสุดท้ายแล้วสินะ
ผมไม่นึกเสียดายใด ๆ ที่ผ่านมา ผมก็ได้รับของขวัญจากมันมามากเกินพอ
ผมไม่โลภมากอยู่แล้ว เท่าที่ได้รับมาตลอดหนึ่งเดือนก็เกินพอ
ชีวิตช่วงนี้ก็เช่นกัน ที่เป็นอยู่และเท่าที่ผ่านมา ก็ดีพอแล้ว
ผมกวาดดอกแห้งที่ร่วงใส่กลับไปที่กระถางของมัน ให้เป็นปุ๋ยกับต้นมันเอง
แล้วผมก็เพิ่งสังเกตเห็นว่า มียอดใหม่ ๆ งอกเพิ่มอีกหลายยอด
ปลายช่อที่ร่วงจนหมดแล้ว ก็มียอดเขียว ๆ ทอดยอดต่อออกมา
อืมม .. หรือว่าผมจะได้รางวัลสองชั้น ?
ดูเหมือนว่า แก้วระย้าจะตอบรับน้ำใจที่ผมรดให้ในทุก ๆ ค่ำ (ถ้าลืมก็รดเช้า)
ขอบคุณนะ
ช่อนี้ อาจจะไม่ใช่ช่อสุดท้ายก็ได้
แต่ถ้ามันจะเป็นช่อสุดท้าย ผมก็จะรอเก็บดอกแห้งของมันเพื่อใส่ลงกระถาง
รอการบานใหม่ในฤดูกาลของมันในปีหน้า
........................................................
ที่ทำงานตอนนี้
มองไปทางไหน แต่ละคนก็เหมือนดอกไม้ที่เจอแดดของฤดูร้อน ดูเหี่ยวเฉายังไงไม่รู้แฮะ
ดอกไม้ที่ยิ้มแย้ม เบ่งบาน หายไปไหนหมดหว่า
ช่วงปลายเทอม ทุกคนมีงานที่ตัวเองต้องรับผิดชอบอย่างล้นมือ บวกกับงานของที่ทำงานที่เพิ่มเข้ามาอีก
ที่น่ารักก็คือ ครึ่งหนึ่งของดอกไม้ที่นี่ มองเห็นความสำคัญของความสวยงามของที่ทำงาน มากกว่าความสะดวกสบายที่จะเบ่งบานอยู่ดอกเดียว
พวกเขาและเธอ ยังจัดเวลาของตัวเองเพื่อมาทำงานเพื่อส่วนรวมเสมอ
สวนดอกไม้แห่งนี้ แม้ไม่สมบูรณ์ แต่มีดอกไม้แบบนี้สักครึ่ง ผมก็ว่ามันก็โอเคแล้ว
::มดอู้ที่ชอบเดินดูสวน::
| Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2553 |
| Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2553 7:02:17 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 474 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
คลิ๊กบนภาพเพื่อดูขนาดจริง
ภาพถ่ายตอนเช้ามืดฮะ มันจะสลัว ๆ หน่อย